Το βιβλίο αποτελεί τη συνέχεια του προηγούμενου βιβλίου του με τίτλο: «O Άνθρωπος, Προσδιορισμός και Προορισμός»

Όπως αναφέρεται στο οπισθόφυλλο: «Στο ερώτημα ποιος είναι ο Άνθρωπος και ποιος ο αντι-Άνθρωπος η απάντηση είναι σαφής, αφού τα χαρακτηριστικά τους είναι καθαρά και η διαχωριστική γραμμή κάθετη. Το αντι-ανθρώπινο γνώρισμα, που έχει για τα καλά ριζώσει στις συνειδήσεις των ανθρώπων, προσπαθεί για να γεμίσει το άδειο κουφάρι του με επιδερμικές αναζητήσεις και πρόσκαιρες φυτευτές απολαύσεις, προκειμένου να ικανοποιήσει τις τεχνητές φιλοδοξίες και επιθυμίες. Και, παρότι αποχωρεί από τον δικό του οίκο ανοχής, ανικανοποίητο, ξαναγυρίζει πάλι εκεί, αφού η νοσηρή σκέψη του δεν μπορεί να σπάσει τα στεγανά της περιχαράκωσής του. Το συγκεκριμένο μόρφωμα, οργανικό στοιχείο της κάλπικης και επίπλαστης κοινωνίας, ντοπαρισμένο και αφιονισμένο από τη μυρωδιά του χρήματος, οδηγείται στον πολιτικό, κοι...

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης γράφει η Μαρία Καλαμαρά

Λίγα λόγια για το βιβλίο από το οπισθόφυλλο : «Η εικοσιδυάχρονη Βάιολετ Πάουελ αποφυλακίζεται έχοντας εκτίσει ποινή φυλάκισης είκοσι δύο µηνών για οδήγηση υπό την επήρεια µέθης, που προκάλεσε ένα µοιραίο ατύχηµα µε θύµα µια νηπιαγωγό. Η Χάριετ Λάρσον, συνταξιούχος φιλόλογος και υπεύθυνη της λέσχης ανάγνωσης της φυλακής, σύντοµα θα κληθεί να αντιµετωπίσει τη δυσάρεστη προοπτική της άδειας φωλιάς, καθώς θα µείνει µόνη στο σπίτι της. Ο Φρανκ Ντέιγκλ, συνταξιούχος µηχανικός, ακόµα δεν έχει συµφιλιωθεί µε την περίπλοκη φύση του γάµου του µε τη γυναίκα που σκότωσε η Βάιολετ. Όταν οι τρεις τους συναντιούνται τυχαία ένα πρωί σε ένα βιβλιοπωλείο, οι ζωές τους περιπλέκονται µε έναν τρόπο που θα τους επηρεάσει βαθιά. Ένα µυθιστόρηµα που φωτίζει τη δύναμη της ποίησης και της λογοτεχνίας στ...

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης γράφει η Ιωάννα Σταθοπούλου, Απρίλιος 2025

Ο Μιχάλης Αλμπάτης γεννήθηκε το 1973 στον Ζαρό, στους νότιους πρόποδες του Ψηλορείτη. Ζει στο Ηράκλειο. Το καλοκαίρι εργάζεται ως μάγειρας και τον χειμώνα ασχολείται με τους ελαιώνες της οικογένειας. Το 2018 δημοσίευσε την πρώτη του νουβέλα, “Ο κώλος της Άννας” (εκδ. Απόπειρα). Το 2019 κυκλοφόρησε το “Κάρτα ελεύθερης πρόσβασης” (εκδ. Απόπειρα). Το βιβλίο που διαβάσαμε αποτέλεσε το εκδοτικό γεγονός της χρονιάς που κυκλοφόρησε,(2022-2023), αφού το είχαν απορρίψει περισσότεροι από είκοσι εκδοτικοί οίκοι. Ο τίτλος του μυθιστορήματος ξενίζει λίγο τον αναγνώστη και είναι παραπλανητικός, γιατί έχει δύο φορές τη λέξη νεκροί και προοιωνίζεται κάτι θλιβερό και μακάβριο, αλλά τελικά είναι μια ιστορία περιπλάνησης, βεβιασμένης ενηλικίωσης, ανεκπλήρωτου έρωτα και πόνου. Ένας από τους δύο κεντρικο...

...η μοναχική ελιά/ που αγκάλιασε/ μιαν αγκαθερή/ φραγκοσυκιά/ που φύτρωσε/ πλάι της.

Ανάσταση Η Ανάσταση είναι Αγάπη και Αγάπη είναι η μοναχική ελιά που αγκάλιασε μιαν αγκαθερή φραγκοσυκιά που φύτρωσε πλάι της.   22-4-2025 Φαέθων ...

Κι η καρδιά του ανθρώπου είναι/ καμιά φορά/ ένας βράχος σκληρός

Ραγισματιές Δεν μπορεί!!! Όσο σκληρός κι αν είναι ο βράχος κάποια στιγμή μια σχισμή θ’ ανοίξει μια ραγισματιά κι εκεί θα φυτέψει ο άνεμος ένα σποράκι και θα το ποτίσει η βροχή και θα ανθίσει ένα αγριολούλουδο. Κι η καρδιά του ανθρώπου είναι καμιά φορά ένας βράχος σκληρός. Περιμένετε με υπομονή κι όταν ραγίσει ρίξτε μέσα στη ραγισματιά ένα σποράκι  αγάπης. Είναι σίγουρο πως  θα ανθοβολήσει.   Σπάρτη 14-4-2025 Φαέθων ...

Κι άπλωσε το χέρι της/ η βερικοκιά/ και μου ’δωσε/ ένα μπουκέτο ανθάκια

Μπουκέτο Μια ταπεινή βερικοκιά ήταν, φυτρωμένη στην άκρη του δρόμου. Και ήτανε άνοιξη και διάβαινα κάτω απ’ τα κλαριά της συννεφιασμένος. Κι άπλωσε το χέρι της η βερικοκιά και μου ’δωσε ένα μπουκέτο ανθάκια. Και ξαστέρωσε η συννεφιά κι η καρδιά μου άνθισε και γέμισαν τα μάτια μου ομορφιά και φως. 8-4-2025 ΦΑΕΘΩΝ ...

Πρόκειται για το πρώτο μίας σειράς παιδικών και εφηβικών βιβλίων που στοχεύει να παρουσιάσει και να αναδείξει τον πολιτισμικό πλούτο της Σπάρτης

Κυκλοφόρησε στις 2 Απριλίου 2025, ανήμερα της Παγκόσμιας Ημέρας Παιδικού Βιβλίου, το πρώτο παιδικό εικονογραφημένο βιβλίο της Εταιρείας για τον Πολιτισμό & τον Τουρισμό «ΙΡΙΣ», με τίτλο «Η αρπαγή της Ευρώπης». Πρόκειται για το πρώτο μίας σειράς παιδικών και εφηβικών βιβλίων που στοχεύει να παρουσιάσει και να αναδείξει τον πολιτισμικό πλούτο της Σπάρτης, συνδυάζοντας τη μυθολογία με την αρχαία και σύγχρονη ιστορία, δημιουργώντας αφ’ ενός ένα εκπαιδευτικό εγχειρίδιο κι αφ’ εταίρου έναν τουριστικό οδηγό που ξεναγεί τους μικρούς και μεγάλους αναγνώστες στις ιστορικές διαδρομές της πόλης.  Την έρευνα και τη συγγραφή πραγματοποίησε ο ιστορικός Νίκος Καρμοίρης, την εικονογράφηση έκανε ο εικονογράφος Γιώργος Σγουρός, την καλλιτεχνική επιμέλεια της έκδοσης είχε αναλάβει ο Χριστόφορος Βεργόπου...

Γράφει η Ηλέκτρα Πρώιμου

Η κεντρική ηρωίδα είναι ανώνυμη από την πρώτη ως την τελευταία σελίδα, θέλοντας να μας δείξει ότι μπορεί να αναφέρεται στον οποιονδήποτε. Η δουλειά της είναι να ανακοινώνει τις αναχωρήσεις και τις αφίξεις των τρένων στο Σταθμό του Βορρά, έναν από τους πιο πολυσύχναστους σταθμούς στο Παρίσι. Μια δουλειά χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις – ούτε πρωτοβουλίες, ούτε συναναστροφές. Κάθε απόγευμα επιστρέφει στο διαμέρισμα της μόνη, περιμένοντας ένα τηλεφώνημα από τον άντρα που είναι το αντικείμενο του πόθου της. Με το που πέφτει η νύχτα παίρνει ξανά τους δρόμους για να περάσει η ώρα, προσπαθώντας να τον ξεχάσει, χωρίς να αποφεύγει τις κακοτοπιές, ακολουθώντας με αφέλεια ότι βρεθεί μπροστά της. Ζει έναν ανεκπλήρωτο έρωτα, αγαπάει έναν άντρα που δεν μπορεί εκ των πραγμάτων να είναι μαζί του, αλλά και...

Δημήτρης Μηνακάκης: «Η σιωπή, ο έρωτας, η Γυναίκα, ο Χρόνος, η Φυγή, η Αντίστιξη, οι Στιγμές και η Ωδή με ενέπνευσαν να χτίσω οκτώ μουσικές εικόνες σε ερωτικό σφιχταγκάλιασμα λόγου και μουσικής»

Ο Συνθέτης Δημήτρης Μηνακάκης , γέννημα θρέμμα, των Αμυκλών, γνωστός από την πολυετή δημιουργική προσφορά του στη Μουσική, κυκλοφόρησε πρόσφατα το νέο έργο του σε ποίηση του Γιώργου Δουατζή με τίτλο: Mirrors (Κάτοπτρα). Το μουσικό έργο, που είναι παραγωγή της εταιρίας  Subways Music περιλαμβάνει οκτώ τραγούδια με τον Σταύρο Κόλλια στο πιάνο, τον ποιητή Γιώργο Δουατζή να απαγγέλει ποιήματά του και με  συμμετοχή της υψιφώνου Μαρίας Ρουμάνη σε δύο τραγούδια. Το άλμπουμ είναι διαθέσιμο διεθνώς σε όλες τις δημοφιλείς μουσικές πλατφόρμες. Τα Κάτοπτρα περιλαμβάνουν τα έργα: Σιωπή  (Silence)  Αγάπη  (Love) Γυναίκα (Woman )  Χρόνος (Time) Φυγή (Escape ) Αντίστιξη  (Counterpoint) Στιγμές (Moments) Ωδή (Ode ) Ο Συνθέτης Δημήτρης Μηνακάκης προλογίζει το έργο του με αυτά τα λόγια: «Βυθίστηκ...

Εκδόσεις ΙΔΙΟΜΟΡΦή 2025. σελ.93 - Γράφει ο Κώστας Α. Τραχανάς (συνταξιούχος του Ο.Τ.Ε.)

Η εργασία αυτή αποτελείται από δύο μέρη. Στο Πρώτο Μέρος βλέπουμε τις συνθήκες άφιξης και προσωρινής εγκατάστασης προσφύγων του Πόντου και της Μικράς Ασίας (Φουντουκλή, Ορτάκιοϊ, Καιράρεια, Τραπεζούντα) στον Βρουλιά της Λακωνίας από το Νοέμβριο του 1922 μέχρι το 1925. Το Δεύτερο Μέρος, που αφορά την περίοδο 1929-1941, εξετάζει την συμβολή των προσφύγων στην ανάπτυξη της ταπητουργίας ως οικοτεχνίας. Στον Βρουλιά λειτούργησε η πρώτη σχολή ταπητουργίας που ιδρύθηκε στην ύπαιθρο ως παράρτημα του Ελληνικού Ταπητουργικού Οργανισμού (Ε.Τ.Ο.). Η εισροή των προσφύγων στην Ελλάδα ενίσχυσε την εθνική οικονομία με τον κλάδο ταπητουργίας. Η ανάπτυξη της ταπητουργίας, άγνωστη σχεδόν στην Ελλάδα και πασίγνωστη στην Ανατολή, αποτελεί κατ΄ εξοχήν αστική προσφυγική δραστηριότητα και μία από τις πρώτ...

Για το βιβλίο γράφει το μέλος της Λέσχης Στέλλα Γκίνη - Σπύρου

Σχετικά με το μυθιστόρημα της Νομπελίστ Νοτιοκορεάτισσας συγγραφέως Χαν Γκανγκ με τίτλο «Μάθημα Ελληνικών» που διαβάσαμε στη Λέσχη Ανάγνωσης στις 3-12-2024 και για το οποίο έκανε μία εξαιρετική ανάλυση https://spartorama.gr/articles/77144-i-leschi-anagnosis-spartis-diabase-to-biblio-tis-kang-han-agkangk-chana-mathima-ellinikon---metafrasi-amalia-tzioti--ekdoseis-kastaniotis/ το μέλος αυτής, Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου, έχω να διατυπώσω τα εξής από μία άλλη οπτική γωνία. Η έμπνευση της συγγραφέως από την Άπω Ανατολή να καταφύγει στην Αρχαία Ελληνική γλώσσα και Γραμματεία, να βάλει στο στόμα των ηρώων της, δύο πληγωμένων ψυχών, τη σοφία, την αξία, τη δύναμη και τη λάμψη αυτής της μοναδικής γλώσσας μας, για να τους βοηθήσει να πορευτούν προς το φως, είναι συγκλονιστική. Η Χαν Γκανγκ μας πε...

Παρουσιάζει τη συνέχεια της πορείας του Αγίου Παϊσίου, της εμβληματικής φυσιογνωμίας που ενέπνευσε πλήθος κόσμου, από τη στιγμή που αποφάσισε να μονάσει μέχρι την οσιακή του κοίμηση

Μια μεγάλη πνευματική προσωπικότητα του 20ου αιώνα. Ένας σύγχρονος Άγιος της Ορθοδοξίας. Ο λόγος του διαχρονικός, οι προφητείες και οι διδαχές του συνεχίζουν να αγγίζουν τις καρδιές των πιστών. Η επιτυχημένη ιστορική - βιογραφική σειρά «Άγιος Παΐσιος - Από τα Φάρασα στον Ουρανό», που αγαπήθηκε από το τηλεοπτικό κοινό και απέσπασε διθυραμβικά σχόλια, έρχεται στο Mega με τον β’ κύκλο επεισοδίων και κάνει πρεμιέρα την Παρασκευή 24 Ιανουαρίου 2025 .   Το σενάριο υπογράφει ο Γιώργος Τσιάκκας και τη σκηνοθεσία ο Στάμος Τσάμης. Την παραγωγή το Ινστιτούτο Άγιος Μάξιμος ο Γραικός.   Mε ένα εκλεκτό καστ ηθοποιών, ο δεύτερος κύκλος παρουσιάζει τη συνέχεια της πορείας του Αγίου Παϊσίου, της εμβληματικής φυσιογνωμίας που ενέπνευσε πλήθος κόσμου, από τη στιγμή που αποφάσισε να μονάσει μέχρι την ...

Σε γυναίκα δημιουργό, την ερχόμενη Δευτέρα η απονομή

Την Δευτέρα 13 Ιανουαρίου στις 19.00 στο Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης θα πραγματοποιηθεί αφιέρωμα στην Μάγια Λυμπεροπούλου.  Το αφιέρωμα θα κορυφωθεί με την απονομή του πρώτου βραβείου που θεσπίζεται προς τιμήν της.   Βραβείο «Μάγια Λυμπεροπούλου» από το θέατρο Τέχνης   Το Θέατρο Τέχνης Καρόλου Κουν, ως ελάχιστη προσφορά στην πολυσχιδή δημιουργό την οποία χαρακτήριζαν ήθος, καλλιτεχνική τόλμη, ευρυμάθεια και συνέπεια, θα απονέμει ανά διετία το Βραβείο «Μάγια Λυμπεροπούλου» σε γυναίκα δημιουργό που παράγει σημαντικό έργο στο θέατρο μέσα από δύο τουλάχιστον από τις θέσεις που υπηρέτησε η Μάγια Λυμπεροπούλου κατά τη διάρκεια της συναρπαστικής καλλιτεχνικής διαδρομής της: ηθοποιός, μεταφράστρια, δραματουργός, σκηνοθέτις, δασκάλα υποκριτικής, καλλιτεχνική διευθύντρια πολιτιστικού οργανι...

Για το βιβλίο γράφει το μέλος της Λέσχης Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

Στις 3 Δεκέμβρη του 2024 τα μέλη της Λέσχης Ανάγνωσης Σπάρτης, σχολίασαν το μυθιστόρημα της βραβευμένης με το ύψιστο βραβείο, το Νομπέλ Λογοτεχνίας 2024, Νοτιοκορεάτισσας συγγραφέως Χαν Γκανγκ, «Μάθημα Ελληνικών», σε μετάφραση Αμαλίας Τζιώτη, από τις εκδόσεις Καστανιώτη του 2022. Τόσο στο σύνολό τους, όσο και κατ’ ιδίαν, τα μέλη εκφράστηκαν θετικά για το μυθιστόρημα. Η συγγραφέας, η οποία στην αφήγησή της χρησιμοποιεί φθόγγους του Ελληνικού Αλφαβήτου και φράσεις από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία, εκφράζεται και με ποιητικό λόγο! Στη σύγχρονη και Σεούλ του 2011, τοποθετεί τους δύο πρωταγωνιστές της, έναν δάσκαλο της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας και Γραμματείας και μια δημοσιογράφο και συγγραφέα, που σε όλη τη ζωή τους προσπαθούν να επιβιώσουν και να υπάρξουν ως ισάξια ανθρώπινα όντα αντ...

Μετάφραση Ιωαν. Ηλιάδη, Εκδόσεις Μετχαίχμιο - Για το βιβλίο γράφει το μέλος της Λέσχης Ιωάννα Σταθοπούλου

Ο Paul Auster γεννήθηκε το 1947 στο Νιου Τζέρσεϊ. Ήταν πολωνοεβραϊκής καταγωγής, σπούδασε στο Κολούμπια και έζησε ένα διάστημα στο Παρίσι. Το πρώτο του έργο είναι “Η επινόηση της μοναξιάς” (1982) και ακολούθησε η “Τριλογία της Νέας Υόρκης” (1985-1986), που τον καθιέρωσε ως έναν από τους σημαντικότερους σύγχρονους αμερικανούς συγγραφείς. Άλλα του έργα ήταν τα μυθιστορήματα “Μr. Vertigo”, “Το βιβλίο των ψευδαισθήσεων”, “Σάνσετ Πάρκ” “4,3,2,1,” “Το ημερολόγιο του χειμώνα” κ.α. Έγραψε επίσης ποίηση και υπήρξε σεναριογράφος και σκηνοθέτης. Ήταν μέλος της Αμερικανικής Ακαδημίας Τεχνών και γραμμάτων και βραβεύτηκε με πολλά διεθνή βραβεία. Πέθανε τον Απρίλιο του 2024. Το μυθιστόρημα “Μπαουμγκάρτνερ” μιλά για τα γηρατειά, την απώλεια, τη μοναξιά και το θάνατο. Ο ήρωας είναι καθηγητής πανεπιστημ...

Ένας από τους σημαντικότερους ποιητές των τελευταίων ετών έφυγε από τη ζωή στα 80 του χρόνια

Ο Μιχάλης Γκανάς, γεννημένος το 1944 στον Τσαμαντά Θεσπρωτίας, ήταν ένας από τους σημαντικότερους ποιητές της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας.   Τα πρώτα χρόνια της ζωής του πέρασε σε χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, κάτι που πιθανώς επηρέασε την αισθητική και τη θεματολογία του έργου του, δίνοντάς του έναν μοναδικό τόνο και βάθος.   Ο Γκανάς δεν περιορίστηκε μόνο στην ποίηση. Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, αλλά η πορεία του στη λογοτεχνία και την καλλιτεχνική δημιουργία ήταν αυτή που καθόρισε τη ζωή και το έργο του. Εργάστηκε ως βιβλιοπώλης, ενώ παράλληλα ήταν επιμελητής τηλεοπτικών και ραδιοφωνικών εκπομπών και κειμενογράφος.   Η πορεία του σε διάφορους τομείς της τέχνης και των media του έδωσε τη δυνατότητα να συνδυάσει τις λογοτεχνικές του ανησυχίες με τη...

«Είχα μια υπερβολική αγάπη και ένα κουράγιο για τη ζωή. Πέθαινε (σ.σ. ο σύζυγός της) κι ενώ το έβλεπα και πάλι του μίλαγα με γέλιο… Πιστεύω ότι όταν πάω εκεί θα τον βρω. Κι αν δεν τον βρω δεν θα το ξέρω ότι δεν τον βρήκα»

Στα ενενηντα ένα της χρόνια η επιτυχημένη συγγραφέας  Δέσποινα Λαλά - Κριστ βρέθηκε στα Μαγούλιανα Αρκαδίας. Ήταν πραγματικά μία ευτυχής συγκυρία ότι συνέπεσε να βρίσκεται εκεί (τόπος καταγωγής της) και η πολυμήχανη και πολυτάλαντη Χριστίνα Λαμπούση. Με την μεσολάβηση της επίσης συγγραφέως  Αναστασίας Μαργέτη , το αποτέλεσμα, άμεσα, ήταν μια μεστή και εύστοχη συνέντευξη της συμπαθέστατης συγγραφέως! Απολαύστε τη παρακατω. Μερικά highlights «Τον θάνατο τον βλέπω σαν αποτέλεσμα μιας ωραίας ζωής. Επομένως δεν μπορεί να είναι άσχημος ο θάνατος. Δεν έχω καμία φοβία ή τρόμο. Ότι είναι να είναι θα είναι. Δεν παιδεύομαι με αυτό.» «Είχα μια υπερβολική αγάπη και ένα κουράγιο για τη ζωή. Πέθαινε (σ.σ. ο σύζυγός της) κι ενώ το έβλεπα και πάλι του μίλαγα με γέλιο… Πιστεύω ότι όταν πάω εκε...

«Μην προσπερνάτε απαρατήρητα τα απλά πράγματα, γιατί μέσα τους κρύβουν μεγάλη σοφία, τη σοφία του Θεού»

Την Κυριακή, 4 Αυγούστου 2024, πραγματοποιήθηκε στο Ιερό Κάθισμα Δολών Μεσσηνιακής Μάνης, η παρουσίαση του βιβλίου «Ψίχουλα ψυχών» του Μοναχού Αλεξίου Κοβιλιάτη . Προηγήθηκε η κατανυκτική κυριακάτικη Θεία Λειτουργία στην οποία συμμετείχαν πλήθος πιστών κι εν συνεχεία στο φιλόξενο αρχονταρίκι του μοναστηριού ακολούθησε η εκδήλωση της παρουσίασης του βιβλίου, το οποίο εκδόθηκε από τις εκδόσεις «Εν πλω» τον Ιούλιο του 2024. Τους παρευρισκόμενους καλωσόρισε εκ μέρους του Καθηγουμένου Γέροντος Γαβριήλ Κοβιλιάτη και της Αδελφότητας ο Ιερομόναχος π. Νεκτάριος Κοβιλιάτης , ο οποίος προχώρησε σε μια σύντομη αλλά μεστή και περιεκτική ανάπτυξη της αποστολικής περικοπής, καταλήγοντας σε ευχαριστίες σε όλους όσοι συνέβαλαν στην έκδοση του βιβλίου και στην προετοιμασία της όλης παρουσίασής του. Ακολ...

Και ο Προμηθέας και ο Άμλετ ανήκουν στα έργα που είναι κάτι παραπάνω από τον άνθρωπο

Πρόκειται για ένα μεγάλο καλλιτεχνικό γεγονός σε μετάφραση Γιώργου Χειμωνά, σκηνοθεσία Θέμη Μαμουλίδη και σε μουσική Σταύρου Γασπαράτου. Καλότυχοι λοιπόν όσοι θα παρακολουθήσουν την παράσταση. Για λόγους που είναι πέρα από τη θέλησή μου, δεν θα μπορέσω να είμαι και εγώ εκεί. Στη μοναξιά των 97 χρόνων, οι σκέψεις παίρνουν τις πραγματικές τους διαστάσεις, όπως οι θόρυβοι μέσα στη σιωπή της νύχτας. Κοιτάζω μέσα μου και βλέπω πολλά. Βλέπω επίμονα τα παλιά και τα περασμένα σε μια αιώνια φυγή. Λοιπόν, δεν υπάρχει τίποτε το ευκολονόητο. Τα πράγματα έχουν ρίζες. Όσο τα μελετάς, τόσο και τα πλησιάζεις χωρίς όμως ποτέ να φτάνεις ώς την άκρη. Τα πράγματα βαθαίνουν πάντα προς το άπειρο. Και έρχεται η ώρα, σε παρωχημένη ηλικία, που θυμάσαι, που όλα σου φαίνονται να φορούν τα γιορτινά τους. Ας περιορι...

Ο καθηγητής Φιλοσοφίας και συγγραφέας μιλά για τους πολιτικούς, την Αρχαία Ελλάδα και τη σχέση της με τη σημερινή, τον Ελευθέριο Βενιζέλο και τον Νίκο Γκάτσο - Εξηγεί γιατί θεωρεί την Ελλάδα υποανάπτυκτη χώρα και το υπερτροφικό Εγώ καταστροφή του σύγχρονου ανθρώπου

Αιφνιδιάστηκα με την ορμή του. Αιφνιδιάστηκα με τις λάμψεις από το βλέμμα και τον συλλογισμό του. Κι όμως, κοντεύει τα ενενήντα. Κι όμως, ασταμάτητος. Κι όμως, αταλάντευτος και αγύριστος με τις απόψεις του.  Και τι δεν είπε: καλαμπούρι η σημερινή, τριτοκοσμική Ελλάδα. Τσιράκι των Δυτικών ο Ελευθέριος Βενιζέλος. Η Τεχνητή Νοημοσύνη το τέλος της ανθρωπότητας. Ο Δαρβίνος ένα καλαμπούρι. Η ανάπτυξη της παραθαλάσσιας Αττικής ο αφανισμός μας. Το υπερτροφικό Εγώ και η πλεονεξία του σύγχρονου ανθρώπου η καταστροφή μας. Κι όμως, υπάρχει ελπίδα. Ποια; Οι στίχοι του Νίκου Γκάτσου: «Στα κακοτράχαλα τα βουνά / με το σουραύλι και το ζουρνά / πάνω στην πέτρα την αγιασμένη / χορεύουν τώρα τρεις αντρειωμένοι».   Ο Χρήστος Γιανναράς λοιπόν. Αν ρίξεις μια ματιά στο βιογραφικό του σε πιάνει ίλιγγος. Μ...

«Ο Θεός φταίει, που έκανε τον κόσμο τόσο ωραίο» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου (κριτική) – Αλληγορίες από τον Καζαντζάκη» (εκδ. Κέδρος)

Αναλογίζομαι πολλές φορές τον διάλογό μου με φίλο, σπουδαίο μας διηγηματογράφο, τιμημένο από την κριτική και από το αναγνωστικό κοινό. Παραιτήθηκα από την «αντιδικία» για την αξία του καζαντζακικού έργου, γιατί η απαξίωση και η εμμονή του ήταν τέτοια, και τόση, που δεν είχε νόημα να συνεχιστεί ο διάλογος.   Σκέπτομαι τώρα που ο καλός φίλος δεν είναι στη ζωή, πόσο η μνήμη του ξεθωριάζει, αντίθετα με αυτή του Καζαντζάκη που δεν είναι απλώς ανάμνηση αλλά κυκλοφορεί ο ίδιος ανάμεσά μας. Απόδειξη το τελευταίο βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου με τίτλο Ο Θεός φταίει, που έκανε τον κόσμο τόσο ωραίο. Αλληγορίες από τον Καζαντζάκη (εκδ. Κέδρος).   Kατώτεροι του Καζαντζάκη   Ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος ομολογεί –χωρίς να εξαιρεί τον εαυτό του– ότι «όσοι ασχολούνται με τον Καζαντζάκη αποδεικνύονται...

Εκδόσεις ΙΔΙΟΜΟΡΦή 2023 σελ.51 - Γράφει: Ο Κώστας Α. Τραχανάς

Ο Βρουλιάς ή Βουρλιάς, σημερινή Σελλασία είναι οικισμός της Λακωνίας χτισμένος στις πλαγιές του Πάρνωνα σε υψόμετρο 650 μέτρα. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821, παραμονές του 1825, με την επέλαση του Ιμπραήμ, συνέβη στο Βρουλιά ένα γεγονός που αναστάτωσε και δίχασε τους κατοίκους, αφήνοντας ελεύθερο το δρόμο στον Ιμπραήμ να πραγματοποιήσει με ευκολία τα σχέδιά του. Πρόκειται για το γάμο της Ελένης Παπαδοπούλου, κόρη του ιερέα Γεωργίου Σπανού ή Προφήτη,  με τον Αναγνώστη Μπισμπίκη ή Κουμάνταρο από τη Βαμβακού. Οι δυο οικογένειες ανταλλάξανε τα σχετικά προγαμιαία συμφωνητικά έγγραφα. Ο αρραβώνας δεν έγινε και η συμφωνία ακυρώθηκε. Μετά από έναν χρόνο περίπου εντελώς αιφνιδιαστικά ο Αναγνώστης ήρθε από τη Βαμβακού στο Βρουλιά, συνοδευόμενος από 80 στρατιώτες, πήραν με βίαιο τρ...

Με τις ευλογίες του Υπουργείου Πολιτισμού

Όσοι είχαν επισκεφθεί - και ήταν χιλιάδες και ανάμεσά τους άνθρωποι του πνεύματος από όλο τον κόσμο- το Μουσείο Καβάφη στην οδό C. P. Cavafy 4 (πρώην Lepsius και αργότερα Rue Sharm el Sheik) στο Attarin της Αλεξάνδρειας στην Αίγυπτο από το 1992 που δημιουργήθηκε με πρωτοβουλία και τις άοκνες προσπάθειες του τότε μορφωτικού ακολούθου της ελληνικής Πρεσβείας Κωστή Μοσκώφ και τη χορηγία του Στρατή Στρατηγάκη, όσοι μέσα στις δεκαετίες συγκινήθηκαν αγγίζοντας τα αχνάρια του ποιητή, με τους πιο τυχερούς να παρακολουθούν ατμοσφαιρικές εκδηλώσεις ή να ξεναγούνται από τον ίδιο τον Μοσκώφ, ασφαλώς θα βιώσουν μία δυσάρεστη έκπληξη σήμερα όταν το ξαναδούν, ύστερα από δύο και πλέον χρόνια που παρέμενε κλειστό «λόγω εργασιών». Με τη λογική του «με τον παρά μου και την κυρά μου…» το Ελληνικό Ίδρυμα Π...

Την Μ. Πέμπτη 2 Μαΐου 2024

Ο Δήμαρχος Σπάρτης, κ. Μιχάλης Βακαλόπουλος συναντήθηκε σήμερα Μεγάλη Πέμπτη με τον Γενικό Γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού, κ. Γιώργο Διδασκάλου, ο οποίος επισκέφτηκε την Σπάρτη για να δει από κοντά την πρόοδο των εργασιών στους αρχαιολογικούς χώρους. Η συνάντηση, η οποία έγινε σε πολύ καλό κλίμα, επαναβεβαιώνει την άριστη σχέση μεταξύ του Δήμου Σπάρτης και του Υπουργείου Πολιτισμού, αλλά και τη βούληση για την ανάδειξη των σπουδαίων αρχαιολογικών χώρων του Δήμου.   ...

Την Τετάρτη 17 Απριλίου 2024 η Ολυμπιακή Φλόγα στη Σπάρτη

Με την υπογραφή της Ολυμπιακής Εκεχειρίας ξεκίνησε η αντίστροφη μέτρηση για τους θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 2024 που θα διεξαχθούν στο Παρίσι. Την Δευτέρα το βράδυ, σε ειδική τελετή που διεξήχθη στην Αρχαία Ολυμπία, παρουσία της Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας, κ. Αικατερίνης Σακελλαροπούλου, του Προέδρου της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής, κ. Τόμας Μπαχ, του Προέδρου της Ελληνικής Ολυμπιακής Επιτροπής, κ. Σπύρου Καπράλου, πλήθους πολιτικών και υψηλών προσκεκλημένων, ο Δήμαρχος Σπάρτης, κ. Μιχάλης Βακαλόπουλος, υπέγραψε το πρωτόκολλο για την Ολυμπιακή Εκεχειρία, επισφραγίζοντας, με αυτή τη συμβολική κίνηση, τον σπουδαίο ρόλο της πόλης της Σπάρτης για την ευόδωση του Ολυμπιακού εγχειρήματος. Η Ολυμπιακή Φλόγα ανάβει στις 16 Απριλίου στην Αρχαία Ολυμπία, σε μια παραδοσιακή τελετή ...

Γράφει η Χαρά Καρύδα

Με  λαϊκό αλλά και όνομα που συναντά  κάποιος σε αγαπητό, απλό, ευθύ, ειλικρινή, γενναιόδωρο φίλο, μας συστήνει ο συγγραφέας τον ήρωα του βιβλίου του. Μεγαλώνει και ζει στην Κυψέλη της Αθήνας σήμερα. Έχει και μια δεκαενιάχρονη κόρη. Συντήρησε ένα θέατρο στην περιοχή, που ήρθε στα χέρια του από κληρονομιά του θετού πατέρα του, Πέτρου Γρύλου εραστή του καλού θεάτρου, που τον μεγάλωσε με τη δέσμευση να μη το αφήσει ποτέ. Με όνειρο κι οδηγό του να ανεβάσει παραστάσεις πιο ποιοτικές εντούτοις το συντήρησε με εύπεπτες επιτυχίες που διασκέδαζαν τον κόσμο κι έρχονταν με πούλμαν  στην Αθήνα γι αυτόν τον σκοπό , σχεδόν από όλη την Ελλάδα, πώς θα γέμιζε εξ΄ άλλου? Η εικόνα με τα προσφερόμενα εισητήρια για την παράσταση, στους φούρνους στις γειτονιές της Αθήνας,  δίπλα στο ταμείο, την δεκαετία 1...

Ποιες οι επιλογές του

Γιατί διαβάζω; Απλά δεν μπορώ να αντισταθώ. Διαβάζω για να μάθω και να μεγαλώνω, να γελάω και να έχω κίνητρο. Διαβάζω για να καταλάβω πράγματα, για τα οποία ποτέ δεν έχω εκτεθεί. Διαβάζω όταν είμαι κακόκεφος. Όταν έχω πει μνημειώδεις βλακείες στον άνθρωπο που αγαπώ. Διαβάζω για δύναμη για να με βοηθήσει όταν αισθάνομαι σπασμένος, αποθαρρυνμένος και φοβισμένος. Διαβάζω όταν είμαι θυμωμένος με το σύνολο του κόσμου. Διαβάζω όταν όλα πάνε καλά. Διαβάζω για να βρω την ελπίδα. Διαβάζω γιατί είμαι φτιαγμένος όχι μόνο από δέρμα και οστά, από θέαμα, συναισθήματα, και βαθιά ανάγκη για σοκολάτα, αλλά είμαι φτιαγμένος και από λέξεις. Οι λέξεις περιγράφουν τις σκέψεις μου και τι είναι κρυμμένο στην καρδιά μου. Οι λέξεις είναι ζωντανές. Όταν έχω βρει μία ιστορία που αγαπώ την ξαναδιαβάζω και πάλι ...

Που παρουσιάζεται στο Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας

«Η φύση έχει την πιο ωραία μνήμη» Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ   Τα έργα της Ελένης Γραφάκου υπό τον τίτλο Αντίδρομα, πολύ συμβατικά, θα μπορούσαν  θεματικά να ιδωθούν ως τοπιογραφίες που βρίσκουν στο «Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας», όπου και εκτίθενται (6 έως 14 Απριλίου 2024), τον οικείο τους χώρο. Θα επανέλθω στο τέλος στον εύλογο συνειρμό.  Η Ελένη Γραφάκου συνομιλεί με τη φύση αμέσως σχεδόν μετά την αποφοίτησή της από την  Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας. Στις Διαδρομές (2003) δοκιμάστηκε ακολουθώντας δύσβατα μονοπάτια, που πολλές φορές της έκλειναν το πέρασμα, της εμπόδιζαν τη θέα προς τον ουρανό, της στερούσαν το άνοιγμα προς τη θάλασσα. Στην Υδάτινη αίσθηση (2004) ο χρωστήρας της προσλάμβανε τη θάλασσα με τις εννοιολογικές προεκτάσεις που της προσδίδει ο στίχος του Δι...

Γράφει: Ο Κώστας Α. Τραχανάς - «Παλαμάκια παίξετε/ Κι ο μπαμπάς του έρχεται/ και βαστά του ένα κι άλλο/ κι ένα κουραμπιέ μεγάλο…»

Η διδακτορική διατριβή «Δημοτικά Παιδικά Τραγούδια» της Αρτινιάς Αναστασίας Κόκκινου αποτελεί μια πρωτότυπη και ολοκληρωμένη συμβολή στην επιστήμη της ελληνικής μουσικολογίας. Στο βιβλίο αυτό η συγγραφέας έχει εντοπίσει και συγκεντρώσει ένα πολύ μεγάλο αριθμό τραγουδιών της υπερεκατονατετίας 1880-2000 και οδήγησε στην αποδελτίωση 339 τραγουδιών. Το δημοτικό παιδικό τραγούδι είναι ένα ενδιαφέρον, από πολλές απόψεις, μέρος του δημοτικού μας τραγουδιού, που γεννήθηκε, ανδρώθηκε και έδωσε τους πολύχυμους καρπούς του στα πλαίσια λειτουργίας της παραδοσιακής κοινωνίας, περίπου ώς τα μέσα ή το τέλος της δεκαετίας του ΄60. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, παρά τις αντιξοότητες, οι Έλληνες δεν έχασαν ποτέ την ποιητική τους διάθεση και μεγάλωναν τα παιδιά τους με αισιοδοξία και πίστη στη ...

Σχολιάζει η Ιωάννα Σταθοπούλου, Μάρτιος 2024

Το μυθιστόρημα της Λένας Διβάνη «Οι γυναίκες της ζωής της» είναι χτισμένο πάνω στο μοτίβο της συζυγικής απιστίας. Κεντρική ηρωίδα είναι η Άννα, μια γυναίκα που έχει αναλάβει και «υποδύεται» τους ρόλους της συζύγου, της μητέρας, της εργαζόμενης και της νοικοκυράς. Συμβιβασμένη, στη σκιά του συζύγου, εφησυχασμένη, ζει μια ζωή «επίπεδη», με την ψευδαίσθηση της κανονικότητας και της σιγουριάς. Όλα αυτά μέχρι τη στιγμή που ανακαλύπτει ότι ο άντρας της την απατά. Τότε ξαφνικά μεταμορφώνεται και ακριβώς αυτή η μεταμόρφωση είναι το θέμα του μυθιστορήματος. Το συγκεκριμένο θέμα είναι συνηθισμένο στην λογοτεχνία, ο τρόπος όμως που το προσεγγίζει η συγγραφέας είναι πρωτότυπος. Διαλέγει τη δομή της αρχαίας τραγωδίας, για να οργανώσει το υλικό της, δηλώνοντας έτσι ότι αποτελεί τραγωδία για μια γυ...

«Σε γάζωσε η πικρή στιγμή πόλη της ερήμου/ Τα παιδιά σου προσφορά στο βωμό του ελέους»

  ΓΑΖΑ Ανέκαθεν σε γάζωνε σφαγή Απ’ την εποχή την παλαιά Τ’ Αλέξανδρου του πορθητή,  Δημήτριου του  Πολιορκητή Το χώμα σου έβραζε σε αίματος φωτιά   Απ’ τα παλαιά η τύχη σου φρικτά σπαρακτική Της ιστορίας το μερτικό, ο χαλασμός Διάβηκαν επάνω σου του κόσμου οι στρατοί Τώρα,  γενοκτονίας  άγριος  σπαραγμός   Τα τείχη σου ανίσχυρα στους τρομερούς εχθρούς σου Τη μοίρα σου τη γέννησε  η θέση σου στη γη Και δε σεβάστηκε κανείς τους κοντινούς θεούς σου Κι έπαθες όσα δεν τολμά η σκέψη και η ψυχή   Σε γάζωσε η πικρή στιγμή πόλη της ερήμου Τα παιδιά σου προσφορά στο βωμό του ελέους Και όσες  φωνές  κι αν ακουστούν κι όσα τρισαλί μου! Δεν αρκούν για ν’ ανθίσει ο βωμός του χρέους   Στο μπόι του ο άνθρωπος μια κραυγή ας αφήσει Στης προσφυγιάς το  χάος ...

Ο Ύμνος είναι η γνήσια έκφραση της εθνικής ψυχής. Είναι η αφύπνιση των δυνάμεων ενός νέου κόσμου, μια νέα φάση στην πορεία του Ελληνισμού.

Θα δώσουμε μερικά ερμηνευτικά στοιχεία ως προϋπόθεση για να κατανοήσουμε το νόημα της ελληνικής Ελευθερίας, όπως την έδωσε το Εικοσιένα και την στιχούργησε ο Σολωμός. Η Επανάσταση του 1821, έπειτα από την Άλωση της Κωνσταντινούπολης το 1453, είναι το μόνο γεγονός που οι δυνάμεις του Έθνους, ηθικές, πολιτικές, οικονομικές ενώθηκαν και ανακτήσαμε εκείνα που είχαμε χάσει. Τέσσερες αιώνες δουλείας, το Έθνος απογυμνώθηκε από τον πολιτισμό και αντιμετώπισε το ύστατο πρόβλημα ζωής και θανάτου. Στο διάστημα αυτό έγινε μια ανασύνθεση των αιώνιων και νέων εθνοφυλετικών στοιχείων που υπάρχουν σαν βάση αναλλοίωτη της Ελληνικής ιδιοτυπίας. Η Νεοελληνική Λογοτεχνία είναι η γνήσια έκφραση της εθνικής ψυχής, του Νεοελληνικού χαρακτήρα. Ο Σολωμός ήταν μόλις 23 ετών το 1823 που έγραψε τον Ύμνο στην Ελ...

Όταν το χέρι πιάνει το χρώμα και το πινέλο, γνωρίζει τι θα αφηγηθεί· έχει προηγηθεί βάσανος, βιώματα, στοχασμοί, συναισθηματικές φουρτούνες και νηνεμίες, κοινωνικοί προβληματισμοί, αγώνες για την παιδεία και τον άνθρωπο

Ζωγράφος η Κλεοπάτρα Δίγκα · τίτλος της έκθεσης « Στοχαστικά Τοπία »· χώρος η Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου ·Η πρόσβαση στην Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου είναι εύκολη με τον ηλεκτρικό σιδηρόδρομο. Σταθμός «Νέα Ιωνία». Αν ακολουθήσει κανείς την οδό Ελευθερίου Βενιζέλου, ζει λίγο την ελληνική επαρχία. Οι καταστηματάρχες μοιράζονται την απόσταση ανάμεσα στα μαγαζιά τους και τα λένε απολαμβάνοντας τον ήλιο. Όταν πλησιάζεις, χαμηλώνουν την ένταση της φωνής, βάζουν αποσιωπητικά στην κουβέντα τους, έτοιμοι για μια από καρδιάς «καλημέρα». Η «καλημέρα» της Νέας Ιωνίας εξελίσσεται σε συγκίνηση, όταν διαπιστώνεις ότι η Πινακοθήκη Γ. Βογιατζόγλου βρίσκεται στην πλατεία «Μητέρα», ασυνήθης επωνυμία, σύμφυτη, ωστόσο, με το άγαλμα της Ελληνίδας μάνας, φιλοτεχνημένο από τον Δημήτρη Φερεντίνο, με το μωρό σ...

Για τη Λέσχη σχολιάζει η Ιωάννα Σταθοπούλου

«Φελιτσιτά» είναι ο τίτλος του νέου μυθιστορήματος της Μάρως Δούκα, που τον δανείζεται από το όνομα μιας γάτας, που ζει στην οδό Αιόλου, σε έναν εκδοτικό οίκο, και δείχνει αγάπη σ΄ έναν άστεγο που ζει στην περιοχή. Η συγγραφέας γράφει μια ιστορία για το πώς και κάτω από ποιες συνθήκες ένας «νοικοκύρης» καταλήγει άστεγος στο κέντρο της Αθήνας. Η εικόνα δεν είναι καθόλου σπάνια στις μέρες μας: άνθρωποι που ζουν και κοιμούνται σε χαρτόκουτα στο ιστορικό κέντρο και ο καθένας έχει τη δική του ιστορία. Η Μ. Δούκα επιλέγει να διηγηθεί την ιστορία του Κωνσταντίνου Καβουράκη μέσα από μια πολυφωνική αφήγηση. Μιλούν και τα πέντε μέλη μιας μικροαστικής οικογένειας και τα γεγονότα παρουσιάζονται μέσα από πέντε διαφορετικές οπτικές γωνίες, που αλλάζουν συνεχώς και ο καθένας βλέπει και νιώθει κάτ...

Ξένη στον κόσμο, αλλιώτικη/ Άφιλη πόρνη, στο βωμό του χρέους/ Σε νιώθω αμνό σε αιώνες ανεξόφλητους/ Σε νιώθω θάλασσα/ Γυναίκα πικροκυματούσα

Ελένη Στον ζεστό της ήλιο έσταζε αίμα   Στο χαμόγελό της βαρύς ο θρήνος   Του Δία άμωμη σπορά για δίψα ηρώων Ωραία! Ξένη και άξενη Ελένη!   Γυναίκα σε νιώθω Όπως Εύα, Μαγδαληνή Μακάρι Σαλώμη Γυναίκα σε νιώθω!   Υπερήλικη άνοιξη Από χώμα και υδάτινη ύλη Γυναίκα από Ευρώτα, γυναίκα Σπάρτη Ούτε ο έρωτας, ούτε η αγάπη Το μερτικό  σου   Ξένη στον κόσμο, αλλιώτικη Άφιλη πόρνη, στο βωμό του χρέους Σε νιώθω αμνό σε αιώνες ανεξόφλητους Σε νιώθω θάλασσα Γυναίκα πικροκυματούσα   Ίδια και αταίριαστη Για τον κόσμο τούτο. (ανέκδοτο)       Το φιλί της μούσας Είναι βέβαιο πως η μούσα μου κρατάει κοφτερό σπαθί   Άνωθεν καταβαίνουσα   Κι ένα στεφάνι υακίνθων στα μαλλιά   Άνθινο αίμα απ’ τα χείλη της σφραγίζει...

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης γράφει ο Κωνσταντίνος Παπαϊωάννου

«Ο Έρνεστ Χέμινγουεϊ, νικημένος από την κατάθλιψη, μπορεί να έβαλε τέλος στη ζωή του το 1961, άφησε όμως πίσω του ένα από τα πιο σημαντικά έργα του 20ου αιώνα, το οποίο, σχεδόν σαν τραγική ειρωνεία, μας δείχνει τον τρόπο που πρέπει να βλέπουμε τη ζωή και πώς να διαχειριζόμαστε τις δυσκολίες που προκύπτουν.»   Διαβάζοντας τον πρόλογο, στον οποίο ο Λιβανελί, εξηγεί το πώς προέκυψε το πόνημά του «ο ψαράς κι ο γιος του», είναι αδύνατον να μην το εντάξω σε ένα ευρύτερο περικείμενο θαλασσινών ιστοριών σχετικών με το πόνημα του Χέμινγουέϋ «Ο γέρος και η θάλασσα» και να μην επικαλεστώ στη συνέχεια όλες εκείνες τις αρχές και τα αξιώματα που ο Νομπελίστας συγγραφέας αναδεικνύει στο έργο του, την εμπιστοσύνη στον εαυτό μας, την υπομονή στις αντιξοότητες, την επιμονή στους στόχους, την ελπίδα μέ...

Αγαπητή μου Ελένη (Βαλασάκη), σ’ ευχαριστούμε, και σας ευχαριστώ που με ακούσατε!

Ελένη και Πηνελόπη, δυο πρωτοξάδελφες, διαφορετικά πρόσωπα που μάθαμε να τα βλέπουμε, κυρίως εξαιτίας του Ομήρου, με διαφορετικά προσωπεία. Η Ελένη είναι η Ωραία βασίλισσα της Σπάρτης, η κόρη του Τυνδάρεω, που παντρεύεται τον Μενέλαο, αλλά ερωτεύεται τον Πάρη, εγκαταλείπει τη συζυγική εστία, και γίνεται η αιτία του Τρωικού Πολέμου.  Η Ελένη συχνά συμβολίζει την ιδέα, την ελευθερία και γενικά δυσπρόσιτους και υψηλούς στόχους. Ο ίδιος ο Οδυσσέας (στο ομότιτλο έργο του Τάσου Ρούσσου) ομολογεί στην Καλυψώ ότι ο μεγάλος έρωτας της ζωής του υπήρξε η Ελένη και όχι η Πηνελόπη.  Σε γενικές γραμμές μπορούμε να πούμε ότι η Ελένη δεν είναι ακριβώς ένα πλάσμα με σάρκα και οστά, παρά μια ιδέα, ο φωτεινός στόχος στη ζωή, η τέχνη, ο έρωτας, η ελευθερία, η υπέρβαση της ύλης. Έτσι την προσλαμβάνουν οι...

Κι όπως ξανάγινα παιδί, παιδικοί τροχαίοι έβγαιναν απ’ το στόμα μου. Για να μην τους ξεχάσω, τους σημείωσα βιαστικά.

Ο μικρός Μάνος έκπληκτος παρατηρεί το ψηφιδωτό του Ορφέα στη Σπάρτη, στην «Οικία των ψηφιδωτών». Οι απορίες τον κατακλύζουν. Σε κάποιες απαντούν η μαμά κι ο μπαμπάς. Άλλες μένουν αναπάντητες. «Γιατί υπάρχουν μόνο ζώα γύρω του; […] Γιατί υπάρχουν ζώα που τρέχουνε και άλλα που είναι σταματημένα;… Ο πάνθηρας γιατί κοιτάζει πίσω;… Ο λαγός γιατί τρώει;… Το λιοντάρι γιατί είναι σκυμμένο;… Εκείνο το μεγάλο πουλί γιατί κοιτάζει ψηλά;» 1     Κανένας δεν μπόρεσε να του λύσει τις απορίες αυτές. Και τότε, ο Μάνος, με τον μαγικό λόγο και τις ζωγραφιές του Θανάση Σισμάνη, μεταφέρεται στο «ζωγραφείον» του Αριστόβουλου. Ήταν ο ζωγράφος εκείνος που ζωγράφισε τη σύνθεση με τον Ορφέα και τα ζώα γύρω του, τέλη του 3ου με αρχές του 4ου αιώνα μ. Χ. Ύστερα, πήραν το σχέδιό του οι ψηφοθέτες κι έφτιαξαν το ψ...

Το βιβλίο είναι Εκδόσεις Ιδιομορφή, Σπάρτη 2023

Η ωραία Ελένη Παπαδοπούλου από τον Βρουλιά, κόρη του ιερέα Γεωργίου Σπανού, εξαναγκάζεται σε γάμο με τον Αναγνώστη Κουμάνταρο ή Κουμανταράκη από τη Βαμβακού, παρά τη θέλησή της. «Ο Αναγνώστης ήρθε από τη Βαμβακού στο Βρουλιά συνοδευόμενος από 80 στρατιώτες, πήραν με βίαιο τρόπο την Ελένη και την πήγαν στο μοναστήρι της Κοίμησης της Θεοτόκου στα Βρέσθενα. Εκεί, αφού την έδεσαν με την απειλή των όπλων, ανάγκασαν έναν ιερέα βιαστικά να τελειώσει το στεφάνωμα».  Οκτώ μέρες μετά τον γάμο, επιστρέφοντας η νύφη στο πατρικό της σπίτι με τον γαμπρό, για τα λεγόμενα «πιστρόφια», κλειδαμπαρώθηκε εκεί κι αρνήθηκε να τον ακολουθήσει κατόπιν στη Βαμβακού. Ο γαμπρός έφυγε μόνος του και σε λίγες μέρες επέστρεψε με αρκετούς Βαμβακίτες. Δεν κατάφεραν να πάρουν πίσω την Ελένη και προξένησαν πολλές ζημι...

Δεν τον φαντάζεται κανείς άψυχο: παγερή αιωνιότητα ύλης.

Κανένα βουνό απ’ όσα είδα στη ζωή μου - από το Μόν Μπλάν με τα - αιώνια απάτητα χιόνια ίσαμε τις πιο άγριες ισπανικές «σιέρρες» δε μου έκανε ποτέ την εντύπωση που αισθάνθηκα, που δέχθηκα, κατάστηθα θα έπρεπε να πω, όταν από μια ψηλή καμπή του αμαξιτού δρόμου προς τη Σπάρτη αντίκρισα τον Ταΰγετο σ’ όλο τούτο επιβλητικό ύψος. Δε φανταζόμουν ποτέ ότι θα υπήρχε βουνό με τέτοιο χαρακτήρα, τέτοιαν ατομικότητα. Η εικόνα του ήταν άφθαστα μεγαλοπρεπής. Παρουσιάζεται στηριγμένος σε τεράστιες, συμπαγείς πλαγιές, παρόμοιες με στηρίγματα τειχών, χρώματος μοβ και μολυβένιου, και «οι κορφές του, που έχουν σχήματα πυραμίδων ξεκόβονται στο γαλανό ουρανό κατακάθαρα και σκληρά. Δεν υπάρχουν, όπως συμβαίνει μ΄ άλλα ψηλά βουνά, μικρότερες βουνοσειρές να τον μισοκρύβουν και να εμποδίζουν ν’ αγκαλιάσει κανεί...

«Η ζωή είναι μπροστά, είναι κίνηση, δημιουργία, για κάποιους “φτερωτό όνειρο»”. Ο θάνατος πίσω. Ακινησία».

Εκδότης, υπεύθυνος για χιλιάδες εκδηλώσεις στο χώρο του βιβλίου, αλλά κυρίως μια πολυσχιδής προσωπικότητα με το δικό της στιλ. Ο Βασίλης Χατζηιακώβου στοχάζεται τα πάθη, τα λάθη, τα ωραία και τα άσχημα της κάθε μέρας και απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Andro για το νόημα της ζωής. Ο Βασίλης Χατζηιακώβου στοχάζεται τα πάθη, τα λάθη, τα ωραία και τα άσχημα της κάθε μέρας και απαντάει στο ερωτηματολόγιο του Andro για το νόημα της ζωής.  Δεν υπάρχει συγγραφέας ή άνθρωπος του χώρου του βιβλίου (και όχι μόνο) που να μην γνωρίζει τον Βασίλη Χατζηιακώβου. Είναι ο άνθρωπος που καθιέρωσε αυτό που ξέρουμε σήμερα ως παρουσιάσεις βιβλίων στην Αθήνα. Από την άλλη, όμως, είναι μια ξεχωριστή περσόνα της πόλης που δεν γίνεται να περάσει απαρατήρητη στο δρόμο. Με το δικό του -ολότελα προσωπικό- στιλ, το ...

Την ευθύνη και τον σχεδιασμό της έκδοσης είχε ο Βασίλης Θ. Χατζηϊακώβου

Κυκλοφορεί η νέα ποιητική συλλογή του Θάνου Τσάμπρα , «Η σκιά του νερού», από τις Εκδόσεις «Παρουσία», κοσμημένη με σχέδια του εικαστικού Βρασίδα Φιλιππάκου, σε επιμέλεια Γ.Φ. Τσίπη, με την αρωγή της Αρετής Β. Μπούντρη. Την ευθύνη και τον σχεδιασμό της έκδοσης είχε ο Βασίλης Θ. Χατζηϊακώβου .  Πρόκειται για μια συλλογή ποιημάτων με «άρωμα υπαίθρου και αγωνία ζωής», που έρχεται να προστεθεί στα «Πετρολούλουδα» και στην «Πέμπτη Εποχή των αοράτων», που επίσης κυκλοφορούν από την «Παρουσία», ολοκληρώνοντας ένα κύκλο πνευματικής αναζήτησης του δημιουργού με αναφορές στις ρίζες του και σε ιστορίες ρομαντισμού και νοσταλγίας. Διαβάζουμε από το οπισθόφυλλο του βιβλίου: «Από του ουρανού την ξαστεριά, ως των υδάτων τη σκιά, βλέπεις το φως, παρατηρείς το μεγαλείο της δημιουργίας, της ποίησης ...

Εύχομαι το 2024 να νικήσει το μαύρο πέπλο και να ονομαστεί έτος του απροσδόκητου καλού!

Διάβασα ότι η Επιστήμη ονόμασε το 2023 έτος του απροσδόκητου θανάτου. Εύχομαι το 2024 να νικήσει το μαύρο πέπλο και να ονομαστεί έτος του απροσδόκητου καλού! Αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά! Καλή Χρονιά να έχουμε . . . Το απροσδόκητο Έκλεισε τα μάτια. Το σκοτάδι ήταν πηχτό και τον είχε κουράσει. Δεν ήταν καν διαπερατό για να μαντέψει τα όρια που αναλογούσαν στις κινήσεις  του. Προτίμησε να μη βλέπει  έξω από αυτόν. Και τότε μια αχτίδα φωτός έσκισε την πόρτα με ορμή και χτύπησε δυνατά τον απέναντι τοίχο. Έτσι σχηματίστηκε το σημάδι της νίκης του Καλού. Κανείς δεν υπέθετε πριν πως όλα όσα το φως αποκάλυπτε τώρα, ήταν τόσο οικεία στην ψυχή. Δώρα του απροσδόκητου κάλλους. Έμεινε με τα μάτια κλειστά, μη θέλοντας να ξαναδεί το φρικτό μαύρο σκοτάδι. Πεπεισμέ...

Αν εις αυτόν ανετίθετο να συντάξη τον κανονισμόν της εβδομάδος, θα ώριζε την Κυριακήν δια σχόλην, την Δευτέραν δια χουζούρι, την Τρίτην δια σουλάτσο, την Τετάρτην, Πέμπτην και Παρασκευήν δι εργασίαν, και το Σάββατον δια ξεκούρασμα.

Στην ταβέρνα του Πατσοπούλου, ενώ ο βορράς εφύσα, και υψηλά εις τα βουνά εχιόνιζεν, ένα πρωί, εμβήκε να πίη ένα ρούμι να ζεσταθή ο μαστρο-Παύλος ο Πισκολέτος, διωγμένος από την γυναίκα του, υβρισμένος από την πενθεράν του, δαρμένος από τον κουνιάδον του, ξορκισμένος από την κυρά-Στρατίναν την σπιτονοικοκυράν του, και φασκελωμένος από τον μικρόν τριετή υιόν του, τον οποίον ο προκομμένος ο θείος του εδίδασκεν επιμελώς, όπως και οι γονείς ακόμη πράττουν εις τα "κατώτερα στρώματα", πως να μουντζώνη, να βρίζη, να βλασφημή και να κατεβάζη κάτω Σταυρούς, Παναγιές, κανδήλια, θυμιατά και κόλλυβα. Κι έπειτα, γράψε αθηναϊκά διηγήματα! Ο προβλεπτικός ο κάπηλος, δια να έρχωνται ασκανδαλίστως να ψωμίζουν αι καλαί οικοκυράδες, αι γειτόνισσαι, είχε σιμά εις τα βαρέλια και τας φιάλας, προς επίδειξιν μά...

Η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης προσφέρει στο αναγνωστικό κοινό μια ιδιαίτερη έκδοση της ποιητικής συλλογής του Νικηφόρου Βρεττάκου «Το βάθος του κόσμου» (εκδ. Ποταμός)

Στη Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Σπάρτης στεγάζεται το Αρχείο Νικηφόρου Βρεττάκου, όπου αναβιώνει και ο εργασιακός χώρος του ποιητή· με το γραφείο του, τα λιτά του έπιπλα, τα βιβλία του, τα χειρόγραφά του και προσωπικά του αντικείμενα.  Η παρούσα έκδοση ακολουθεί πιστά την πρώτη του 1961 (Eκδόσεις A. Mαταράγκα). Έτσι το εξώφυλλο κοσμεί το ίδιο χαρακτικό της Βάσως Κατράκη με μότο τους στίχους:   Έγινα ποίηση κι ήρθα να μείνω μαζύ σας. Η νέα έκδοση Το βάθος του κόσμου (εκδ. Ποταμός) εκμεταλλεύεται και την πιο μικρή γωνιά χαρτιού που της διατίθεται. Οι στόχοι του Αρχείου –που ευθύνεται για τη διαφύλαξη, την αξιοποίηση και την προβολή του πλούσιου υλικού που διαθέτει– αναγράφονται ενδεικτικά στο ένα αφτί του βιβλίου, ενώ στο άλλο, από τις αποτιμήσεις της συλλογής, επιλέγονται αποσ...

«Σιωπηρή ευωχία», «Μήνες», «Κήποι»

Τρεις ενότητες έργων της Φωτεινής Στεφανίδη εκτίθενται στη Zivasart Gallery με επιμέλεια του Νίκου Ζήβα: Σιωπηρή ευωχία, Μήνες, Κήποι. Από τις ενότητες αυτές, η πρώτη, η Σιωπηρή ευωχία είχε εκτεθεί για πρώτη φορά στις Βρυξέλλες, το 2013, στο Periple Arts et Lettres Helleniques. Την έκθεση συνόδευε τρίγλωσσος κατάλογος (στην ελληνική, γαλλική και αγγλική γλώσσα) σε 297 αριθμημένα αντίτυπα. Η εμπνευσμένη εισαγωγή ήταν γραμμένη από τον Χρήστο Μπουλώτη, στον οποίο οφείλεται και ο τίτλος της έκθεσης του «εκκωφαντικά σιωπηρού» έργου. Η Σιωπηρή ευωχία εκτίθεται για πρώτη φορά στην Ελλάδα και ο επιμελητής, Νίκος Ζήβας, ομότεχνος της ζωγράφου, εμπλούτισε το έργο της, όχι μόνο με το δικό του κείμενο, αλλά και με μια επιμέλεια που το αναδεικνύει και αποσπά πολλές ομιλίες από τη δηλωμένη σιωπή τ...

«...ο ήρωάς που περιγράφει, ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής, βιώνει το τέλος της "άχαρης" εφηβείας του πίσω από τα "αόρατα τείχη" και τις κοινωνικές δομές, μιας μικρής επαρχιακής πόλης»

Κριτική: Άρη Αλεξανδρή «Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε τα πάντα», εκδόσεις Μεταίχμιο, Νοέμβριος 2022 «Το βιβλίο είναι μια αξία ή απαξία από μόνο του• οποιαδήποτε προκαταβολική εστίαση στο ποιος είναι ο συγγραφέας, με τι μοιάζει, από πού προέρχεται κ.λπ. είναι εκτός θέματος και δεν πιστεύω ότι προσφέρει κάτι στην ανάγνωση και στην κατανόηση. Ομολογουμένως, η προηγούμενη γνωριμία με τον συγγραφέα είναι ένα κίνητρο ανάγνωσης του βιβλίου του, όπως η προηγούμενη γνωριμία με έναν χασάπη είναι κίνητρο να αγοράσεις μπριζόλες από το μαγαζί του…Το γράψιμο είναι κατά κάποιον τρόπο διαδικασία συναρμολόγησης, άρα κάνω ό, τι μπορώ για να βρω τα κομμάτια του και να τα βάλω στη σωστή θέση…» Ξεκινώντας από τα λεγόμενα του κ. Άρη Αλεξανδρή, συγγραφέα του βιβλίου: «Πώς ο Ιγνάτιος Καραθοδωρής έχασε ...

Η Γεωργία Κακούρου Χρόνη παρουσιάζει το βιβλίο της Αλεξάνδρας Οικονομάκη-Τζινιέρη, Η Σπάρτη (μου) 1932-1950 (Αργοναύτης, Αθήνα 2023)

Ο απογευματινός καφές· πρόφαση για κουβέντα ανάμεσα σε πατέρα και κόρη. Ο περασμένος χρόνος «κερδισμένος», όταν η ζωή επιφυλάσσει στον πατέρα τη μακροημέρευση και στην κόρη την αφυπηρέτηση από τις επαγγελματικές υποχρεώσεις. Οι κουβέντες καταρχάς δεν είναι εσκεμμένες, ούτε πιάνονται μια συγκεκριμένη στιγμή. Η ατμόσφαιρα που τις εκμαιεύει έχει καλλιεργηθεί από τη ζεστή καθημερινή επαφή και είναι αποτέλεσμα ολάκερης ζωής. Η απόφαση της καταγραφής μοιάζει τότε –και είναι– αβίαστη και φυσική. Το βιβλίο Η Σπάρτη (μου) 1932-1950, της Αλεξάνδρας Οικονομάκη-Τζινιέρη, κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις «Αργοναύτης». Η συγγραφέας «ακούει» και «καταγράφει» τις αφηγήσεις του πατέρα της, Νίκωνα Οκονομάκη, για τη ζωή του και τη ζωή της Σπάρτης, κατά την εικοσαετία 1932 έως 1950, εποχή κατά την οπ...

Την Παρασκευή 15 και Σάββατο 16 Δεκεμβρίου 2023 στη Θεσσαλονίκη

Η ιστορία μας μάς κρατά ζωντανούς. Είσαι ποιητής, συγγραφέας, μουσικός, ζωγράφος, γλύπτης, χειροτέχνης, κεντήστρα, καλλιτέχνης, δημιουργός, χορευτής, συλλέκτης; Μίλησέ μας για τη Ζωή και το Έργο σου. Δήλωσε συμμετοχή στο 6ο Πολιτιστικό Πανόραμα του Συνδέσμου Πολιτισμού Ελλάδας Κύπρου, Παρασκευή 15 και Σάββατο 16 Δεκεμβρίου στη Θεσσαλονίκη , που λαμβάνει χώρα στην αίθουσα τέχνης της Φ.Α.Α.Θ. Λάβε μέρος στον Διαγωνισμό Τέχνης EXPRESS & IMPRESS ! Παρουσίασε εσένα και τη δουλειά σου μέσα σε 5΄ με τρόπο πρωτότυπο, ευφάνταστο, δημιουργικό, διαδραστικό, ανθρώπινο, όπως θέλεις, ονειρεύεσαι κι επιθυμείς και κέρδισε την έκδοση δικού σου καλλιτεχνικού πονήματος (πλήρες εκδοτικό πακέτο, ISBN , επικοινωνία, προώθηση, τοποθέτηση, παρακολούθηση)!  Δήλωσε τώρα συμμετοχή εδώ:  https :// cultural - as...

Ήρθα να γνωρίσω από εσένα την ελληνική παράδοση που έως τότε αποστρεφόμουν.

Σε κλίμα ιδιαίτερης συναισθηματικής φόρτισης η μαθήτρια και επί μακρόν στενής συνεργάτιδα του Χρόνη Αηδονίδη, Νεκταρία Καραντζή (Νεάπολη Βοιών), εκφώνησε, μεταξύ πολλών ομιλητών, επικήδειο λόγο που σκόρπισε δάκρυα συγκίνησης στον Ιερό Ναό Αναλήψεως Βριλησσίων, όπου τελέστηκε το πρωί της Τετάρτης 25 Οκτωβρίου 2023, η νεκρώσιμος ακολουθία για τον σπουδαίο δασκάλο και Άρχοντα της Παράδοσης, ο οποίος έφυγε από τη ζωή στα 95 του χρόνια.    Ακολουθεί ο επικήδειος λόγος της Νεκταρίας Καραντζή: «Αγαπημένε μου Δάσκαλε  Σε γνώρισα σχεδόν 20 χρόνια πριν. Έως τότε δεν είχα ακούσει γλυκύτερη φωνή. Δεν είχα ακούσει φωνή άλλη σαν τη δική σου. Σε αναζήτησα για να ανακαλύψω τα μυστικά της τέχνης σου. Και σε βρήκα να διδάσκεις σε μια ταπεινή αίθουσα, αλλά κατάμεστη, όπως ήταν κάθε χώρος, όπου εμφα...