Η Ημέρα της Λαμπρής του Δ. Σολωμού έχει βαθύτατο ηθικό και θρησκευτικό νόημα

«Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί όπου και να θολώνει ο νους σας μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη»    Τις ημέρες αυτές ο νους μου πήγε και στυλώθηκε στο λόγο του Ελύτη. Αυτό είναι που με παρακίνησε να θυμίσω στον αναγνώστη μου το ποίημα του Σολωμού η Ημέρα της Λαμπρής. Κάποτε το δίδασκα σε δεκαοχτάχρονα παιδιά του εξαταξίου Γυμνασίου. Σήμερα όμως;  Οι ανατροπές είναι ριζικές και ταχύτατες γύρω μας και μέσα μας. Είναι ώρες που αναρωτιέμαι μήπως η ειλικρίνεια μας επιβάλλει να δεχτούμε το ναυάγιο των προσπαθειών μας. Χάσαμε λοιπόν την έσχατη πνευματικότητά μας; Έπειτα ποιός θα καλύψει την ψυχική χρεία του ανθρώπου, αυτόν τον αιώνιο πόνο της ψυχής του χωρίς τη θετική και υψηλή θρησκεία, που μας πάει πέρα από τους διχασμούς ως αυτοταπείνωση π...

Αφού κοινωνούσε η οικογένεια το πρωί της Μ. Πέμπτης και γύριζαν στο σπίτι, η μητέρα άρχιζε αμέσως τη βαφή των αυγών χρησιμοποιώντας ξύδι και δυο φυτικές χρωστικές (γνωστές στους παλαιούς) το ριζάρι και το κιννάβαρι

   *Ας είναι αναπαυμένη η ψυχούλα και η Μνήμη Αιώνια του Αγίου των Ελληνικών Γραμμάτων, του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, ο οποίος, πέραν άλλων πολλών, πρόβαλλε με το έργο του ότι η  μόνη αληθής πραγματικότητα είναι η κατά Χριστόν ζωή και ότι οι Έλληνες δεν πρέπει ποτέ να ξεκόψουν από τη ζωογόνο ρίζα της Παράδοσης.    Οι αυγοκουλουλούρες και οι «κοκκώνες» Οι «αυγοκουλούρες» και οι «κοκκώνες»  ζυμώνονταν τη Μ. Πέμπτη με πολλή φροντίδα από τη νοικοκυρά του σπιτιού. Οι «αυγοκουλούρες» ήταν μεγάλες και στολίζονταν με έναν Σταυρό από ζυμάρι, στη μέση του οποίου έβαζαν ένα κόκκινο αυγό. Πασχαλινές αυγοκουλούρες ζύμωνε η νοικοκυρά όχι μόνο για την οικογένειά της (σύζυγο, πεθερά κλπ) αλλά και για τις κουμπάρες, τις νουνές, δηλαδή, που είχαν βαφτίσει τα παιδιά του σπιτιού κι επίσης για όλε...

...έγραφε πριν πολλές δεκαετίες ο Γιούνγκ για την ομαδική παράνοια που κυριαρχεί στον σύγχρονο άνθρωπο

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/78450-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-chiii/ )   ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ        Β) Σύμπλεγμα Ο Γιουνγκ δεν στέκεται στο σύμπλεγμα ενός συγκεκριμένου ατόμου μόνο, αλλά γενικεύει την επιρροή που ασκεί στη ζωή μας. Το σύμπλεγμα επηρεάζει γενικότερα τα άτομα, έτσι που έχουμε καταστάσεις φανατισμού και φθάνουμε στο σημείο να χαίρονται άνθρωποι που ανακάλυψαν ένα νέο πολεμικό όπλο. Ας κλείσουμε εδώ με τη σκέψη του: «Γνωρίζουμε από τη σύγχρονη ιστορία, καθώς και από την αρχαία, πως παρόμοιες ιδέες συχνά είναι τόσο παράξενες, τόσο αλλόκοτες, που πολύ δύσκολα μπορεί να συμβιβαστεί η λογική μ’ αυτές. Η γοητεία που εξασκούν παρόμοιες ιδέες, δημιουργεί μια κατάσταση δαιμονοληψί...

Κι όλοι μαναδικοί είμαστε γιαυτό κανείς δεν θα θυμάται εσένα. Θα θυμούνται σπαράγματα από την διαδρομή σου, χνάρια απο την δημιουργία σου αλλά όχι έσενα.

Πες τώρα πως έγινες σπουδαίος. Πες πως τιμήθηκες ιδιωτικά και δημόσια. Πες πως σε «προσκύνησαν» «πιστοί και άπιστοι», πως σε θαύμασαν, πως σε λάτρεψαν πολλοί, σχεδόν όλοι. Κι ύστερα άμα ήρθε ο καιρός σου έφυγες για τον ταξίδι που δεν έχει επιστροφή. Και εσύ φεύγεις με την ψευδαίσθηση πως θα μείνεις στην ιστορία, πως είσαι ιστορία και πως δεν θα ξεχαστείς. Να το ξέρεις. Κανείς δεν θα σε θυμάται. Στην καλύτερη των περιπτώσεων θα θυμούνται και θα εκμεταλλεύονται ή θα χαίρονται όσα έκανες, όσα είπες, όσα έγραψες, όσα ζωγράφισες, ή σχεδίασες. Θα μείνουν οι φωτογραφίες σου από στιγμές θριάμβου και χαράς, θα μείνουν κάποια χνάρια σου που θα σε δείχνουν αλλά εσένα κάνεις δεν θα σε θυμάται. Κανείς δεν θα θυμηθεί τον πόνο που χρειάστηκες για να φτιάξεις όσα έφτιαξες, τις ταπεινώσεις που υπέσ...

Η Ιστορία διδάσκει, αρκεί… να μην διαβάζεται ανάποδα

Η εισβολή στην Πολωνία Στις 23 Αυγούστου 1939 υπογράφτηκε το σύμφωνο μη επίθεσης μεταξύ ναζιστικής Γερμανίας και κομμουνιστικής  ΕΣΣΔ, γνωστό ως Σύμφωνο Ρίμπεντρ  -  Μολότωφ. Πίσω απ’ αυτή τη ανιστόρητη συμφωνία κρυβόταν ο επιδιωκόμενος μελλοντικός διαμελισμός της Πολωνίας μεταξύ χιτλερικής Γερμανίας και σταλινικής Ρωσίας! Ο ισχυρισμός του Χίτλερ ήταν πως οι Πολωνοί καταπίεζαν τους γερμανικούς πληθυσμούς στη χώρα τους και η Γερμανία, άρα, έπρεπε να τους υποστηρίξει και να τους διασώσει. Με την πρόφαση αυτή η ναζιστική Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία την 1η Σεπτεμβρίου 1939. Την εισβολή της ναζιστικής Γερμανίας στην Πολωνία ακολούθησε και η εισβολή της κομμουνιστικής Ρωσίας στις 17 Σεπτεμβρίου 1939, με τελικό αποτέλεσμα τη διχοτόμηση της Πολωνίας μεταξύ του Γ΄ Ράιχ και της Σοβιετικής...

Το δημοσιονομικό κόστος επαναφοράς του 13ου και 14ου μισθού ανέρχεται σε ετήσια βάση στα 2,1 δις ευρώ

Ο Μητσοτάκης ήταν πολύ τυχερός στη ζωή του γιατί ως γόνος μιας παλιάς πολιτικής και πολύ πλούσιας οικογένειας, δε χρειάστηκε ποτέ να νοιαστεί για πολλά. Για παράδειγμα, το πώς θα πληρώσει το νοίκι το ρεύμα, το τηλέφωνο, το σούπερ μάρκετ με το μισθό του. Πάντα φρόντιζε το κράτος, την οικογένεια του και τον ίδιο, οπότε δε ξέρει από μισθούς και τέτοια πράγματα όπως εμείς οι παρακατιανοί. Γι αυτό και τα μπερδεύει. Λοιπόν, έχουμε και λέμε: Ο μέσος μηνιαίος μισθός στο δημόσιο είναι 1050 ευρώ καθαρά Για να μας είχες δώσει τον 13ο μισθό Κυριάκο μου, και επέτρεψε μου το θάρρος, θα έπρεπε να είχαμε πάρει αύξηση ίση με το μέσο μισθό. Όμως η αύξηση που πήραμε ήταν 40 ευρώ πέρυσι και 20% ευρώ φέτος, σύνολο 60 ευρώ. Τα 60 ευρώ Κυριάκο μου δεν είναι 13ος μισθός αλλά ούτε καν 13ο μεροκάμ...

(Από το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαφάνα «Ξαναδιαβάζοντας τον Γιούνγκ», Έκδοση ΙΔΙΟΜΟΡΦή, Σπάρτη 2017)

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/78389-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-chii/ )   ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ          Β) Σύμπλεγμα  «Όλοι σήμερα», γράφει ο Γιούνγκ, «ξέρουν ότι οι άνθρωποι έχουν συμπλέγματα». Το σύμπλεγμα, λοιπόν, στη σοβαρότερη μορφή του «συμπεριφέρεται αφ’ εαυτού», όπως παρατηρεί και ο Ε. Μπένετ, «σαν ένα «σπασμένο» ή ξεχωριστό κομμάτι της ψυχής (νου). Είναι σημαντικό να ξέρουμε ότι η ψυχή μπορεί να κατατμηθεί εξαιτίας κάποιας συναισθηματικής διαταραχής. Αυτό σημαίνει ότι ένα μέρος του νου λειτουργεί ανεξάρτητα και χωριστά από το κυρίως ρεύμα της συνείδησης. Ακόμη πιο σημαντικό είναι να ανακαλύψουμε τη φύση της συναισθηματικής αναστάτωσης, έτσι ώστε οι λόγοι που την προκάλεσαν να γίνου...

Έχουμε την πιο αξιοζήλευτη Μαφιόζικη κυβέρνηση του πλανήτη... Μας ζηλεύουν όλες οι Κολομβίες του κόσμου!

«Θα ηγηθώ της προσπάθειας αλλαγής του άρθρου 86 του Συντάγματος ώστε οι πολιτικοί να δικάζονται από τον φυσικό τους δικαστή»! Το άρθρο 86 είναι αυτό που θεσπίζει την ασυλία-ατιμωρησία των βουλευτών. Πρώτον είναι 6 χρόνια κυβέρνηση και το θυμήθηκε τώρα... Πίσω από αυτό το άρθρο κρύφτηκε και ο Κ. Καραμανλής του Αχιλλέως, για να ΜΗΝ παραπεμφθεί για το έγκλημα των Τεμπών! Δεύτερον  στα έξη αυτά χρόνια που είναι πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης, όχι μόνο δεν «ηγήθηκε» καμίας προσπάθειας για την κατάργηση της ασυλίας-ατιμωρησίας των βουλευτών, αλλά το καθεστώς αυτό το επέκτεινε και σε άλλους. Όπως στους τραπεζίτες για παράδειγμα... Για τις διαγραφές χρεών και τα δανεικά και αγύριστα που δίνουν στα μέλη της οικονομικής και της πολιτικής ελίτ. Στους ανθρώπους που διόρισε στην επιτροπή των ε...

Φυσικά, όπως ο μπακάλης έτσι και ο περιπτεράς είχε κι αυτός το δικό του τεφτέρι για τους πελάτες εκείνους που πληρώνονταν κάθε Σάββατο ή στο τέλος του μήνα («…δώσε μου ένα ΑSSO σκέτο και γράψτο…»)

   Τον κυρ-Παναγιώτη τον Παπαμακάριο τον γνώριζα από πιτσιρίκι, απ’ όταν ο πατέρας μου, ο Παναγιώτης, μ’ έστελνε στο περίπτερο ΠΑΠΑΜΑΚΑΡΙΟΥ (γωνία Παλαιολόγου και  Όθωνος-Αμαλίας, για να του πάρω τσιγάρα «Σέρτικα Λαμίας», εκείνα τα βαριά, άφιλτρα, τσιγάρα στο κόκκινο πακέτο.     Με τα ψιλά στη χούφτα, έφτανα στο περίπτερο και πήγαινα κατευθείαν στο μικρό, τετράγωνο τζαμωτό παραθυράκι. Ίσα που έφτανε το κεφάλι μου για να αντικρύσω  τον κυρ-Παναγιώτη καθισμένο στην ψάθινη καρέκλα του, λιοκαμένο, με το μαύρο μαλλί του και το μουστακάκι του, τα ζεστά του μάτια και το καλοσυνάτο χαμόγελό του. Πριν του πω τι ήθελα έπιανε από το ράφι ένα πακέτο σέρτικα και χαμογελώντας το έβαζε στο μικρό πάσο, στο παραθυράκι. Του ’δινα τα λεφτά, έπαιρνα το πακέτο, έλεγα «γεια σας», μου ανταπέδιδε ένα ...

Το «νέο» αφήγημα, μια παμπάλαια συνταγή

Τρισεκατομμύρια ευρώ θα ξοδέψουν το ιερατείο της Ε.Ε και τα κράτη μέλη, για την «κοινή» της άμυνα. Τα περισσότερα από δάνεια. H αντιρωσική υστερία είναι το αναγκαίο υπόβαθρο για να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος με τις μικρότερες αντιδράσεις. Όπως φαίνεται, περνάμε άμεσα σε μια νέα περίοδο στρατιωτικοποίησης της οικονομίας (μετά από 80 χρόνια) και «αναζωογόνησης» της Ευρωπαϊκής (βασικά της Γερμανικής) οικονομίας δια μέσω της πολεμικής προετοιμασίας. Τα 800 δις που αναγγέλθηκαν, είναι μόνο η αρχή. Σ΄ αυτήν την νέα πολεμική υστερία που στηρίζεται στον «Ρωσικό κίνδυνο»", πρωταγωνιστούν όλοι αυτοί που πριν από λίγο καιρό έλεγαν ότι η Ρωσία έχει υποστεί τεράστιες απώλειες στην Ουκρανία και ότι καταρρέει οικονομικά και στρατιωτικά! Τώρα, για να στηρίξουν το αφήγημα του υπερεξοπλισμού, λέ...

Από την καταγραφή των αρβανίτικων χωριών προκύπτει ότι στην περιοχή της Λακεδαίμονος υπήρχαν 17 χωριά με πληθυσμό 10.773 άτομα

Καθ’ οδόν προς το Καστόρι, μετά τη Βορδόνια, σε μια στροφή βλέπει ο διερχόμενος μια πινακίδα με την περίεργη ονομασία Λόπεσι κι αντικρίζει λίγο ψηλότερα τα σπίτια του μικρού οικισμού. Η ονομασία αυτή μου κίνησε την περιέργεια και ψάχνοντας να βρω τι σημαίνει ήλθα αντιμέτωπος με μια σελίδα της Ιστορίας μας που αφορά την ύπαρξη και διαβίωση της φυλής των Αρβανιτών εδώ στον τόπο μας και σε όλη την Ελλάδα. Η Αθήνα, για παράδειγμα, που ορίστηκε ως πρωτεύουσα του νέου ελληνικού βασιλείου, όπως είναι γνωστό, ήταν περικυκλωμένη από δεκάδες αρβανιτοχώρια. Από την καταγραφή των αρβανίτικων χωριών που έκαναν διάφοροι ερευνητές (Τσίγκος, Νακρατζάς) προκύπτει ότι στην περιοχή της Λακεδαίμονος υπήρχαν 17 χωριά με πληθυσμό 10.773 άτομα. Ένα απ’ αυτά φαίνεται πως ήταν το Λόπεσι, όπως δηλοί η ονομα...

Άνθρωποι και έγκριτοι επιστήμονες, οι οποίοι ΔΕΝ είναι Λάκωνες, κρούουν, εδώ και χρόνια, το καμπανάκι του κινδύνου

Γροθιά στο στομάχι των Λακώνων και των Σπαρτιατών αποτέλεσε το άρθρο του κ. Λεωνίδα Βαρδάκα, Διδάκτορος, με τίτλο: «Η ιχθυοπανίδα του Ευρώτα εκπέμπει σήμα κινδύνου», το οποίο δημοσιεύθηκε στα τοπικά ΜΜΕ. Άνθρωποι και έγκριτοι επιστήμονες, οι οποίοι ΔΕΝ είναι Λάκωνες, κρούουν, εδώ και χρόνια, το καμπανάκι του κινδύνου για τον ιστορικό ποταμό της Λακωνίας, τον  Ευρώτα, αλλά εις μάτην!!!  Με το νέο αυτό άρθρο του ο Δρ Λεωνίδας Βαρδάκας αναφέρεται σε πρόσφατη έρευνα, 17 Μαρτίου 2025, του ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών), με την οποία διαπιστώθηκε, ΔΥΣΤΥΧΩΣ, ότι το οικοσύστημα του Ευρώτα βρίσκεται, πλέον, σε «καθεστώς κατάρρευσης»!!! Σύμφωνα με το άρθρο η ιχθυοπανίδα του Ευρώτα βρίσκεται υπό εξαφάνιση: «…στα δύο από τα τρία τμήματα που διενεργήθηκε ιχθυολογική δειγματοληψία ...

Η πολεμική μηχανή που στράφηκε στoν... τουρισμό για να μην κατακτηθεί από τη Ρώμη

Τα ρωσικά ΜΜΕ ρίχνουν φως σε μια λιγότερο γνωστή πτυχή της ιστορίας της Σπάρτης... Έκπληξη προκαλούν τα ρωσικά ΜΜΕ, καθώς προβαίνουν σε ένα μακροσκελές αφιέρωμα στην Αρχαία Σπάρτη με έμφαση στην προσαρμοστικότητά των Σπαρτιατών, που τους βοήθησε να επιβιώσουν κατά τη διάρκεια της ρωμαϊκής κυριαρχίας. Πιο συγκεκριμένα, οι Ρωμαίοι, γοητευμένοι από το ηρωικό παρελθόν των Σπαρτιατών, μετέτρεψαν την άλλοτε κραταιά πόλη σε μια αρχαία εκδοχή... τουριστικής βιομηχανίας, όπως τονίζει η Pradva.ru. Ό,τι κάποτε αποτελούσε αδιαπραγμάτευτη πραγματικότητα –η καθημερινή στρατιωτική εκπαίδευση, τα αυστηρά τελετουργικά και η σκληρή πειθαρχία– μετατράπηκε σε θεατρικό θέαμα για τη ρωμαϊκή αριστοκρατία, που αναζητούσε εξωτικά θεάματα. Η πόλη που γέννησε τον μύθο των 300 στις Θερμοπύλες είχε πλέον μετ...

Μια από τις απαγορεύσεις που είχαμε εισπράξει τότε ήταν να μην καθόμαστε στα ζαχαροπλαστεία της πλατείας: «Θα τρώτε το γλυκό σας, θα πληρώνετε και θα φεύγετε»

Το ιστορικό Γυμνάσιο Αρρένων Σπάρτης ήταν ένα αυστηρό αλλά δίκαιο σχολείο με πολύ καλούς καθηγητές και μαθητές, με φήμη πανελλήνια.  Όταν έγινε η Χούντα, τον Απρίλη του 1967, η αυστηρότητα χτύπησε κόκκινο. Κάθε πρωί, μετά την προσευχή, υπήρχαν διαγγέλματα από τον γυμνασιάρχη, ΤΙ επιτρέπεται και ΤΙ απαγορεύεται. Εμείς σαν τελικοί αποδέκτες της πειθαρχίας των καιρών και των συνεπειών της, είχαμε αναπτύξει μια προσαρμοστικότητα, μιαν υπομονή και μια καρτερία που έμοιαζε μ’ αυτό που οι καλόγεροι αποκαλούν «υπακοή».  Έτσι «επιβιώσαμε» στους δύσκολους καιρούς, αλλά και δεν μας έμειναν ψυχικά τραύματα, κάτι που σήμερα έχει γίνει «καραμέλα» στα στόματα γονέων και μαθητών, παρ’ όλο που η σχολική πειθαρχία είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Μια από τις απαγορεύσεις που είχαμε εισπράξει τότε ήταν να μην κ...

Δεν υπάρχει μέτωπο πολέμου χωρίς ισχυρή οργάνωση και επιμελητεία στα μετόπισθεν

...

(Από το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαφάνα «Ξαναδιαβάζοντας τον Γιούνγκ», Έκδοση ΙΔΙΟΜΟΡΦή, Σπάρτη 2017)

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/78358-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-chi/#google_vignette )   ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ          Β) Σύμπλεγμα Ο Γιουνγκ είναι εκείνος που εισήγαγε στην Ψυχολογία τον όρο σύμπλεγμα συντονισμένο από συναισθήματα. Αργότερα η φράση αυτή συντομεύτηκε και έμεινε ο μονολεκτικός όρος σύμπλεγμα. Με τον όρο αυτό ο Γιουνγκ ήθελε να δηλώσει μια ομάδα ιδεών, φορτισμένη με μια ασυνήθη, ιδιόμορφη οδυνηρή ποιότητα συναισθήματος, ένα ακατανόητο εμπόδιο που καθυστερούσε το συγκεκριμένο άτομο να αντιδράσει, να ενεργήσει φυσιολογικά. Την ύπαρξη του συμπλέγματος την επιβεβαίωσαν πολλά συνειρμικά τεστ που έκανε. Το σύμπλεγμα βρισκόταν στη ρίζα πολλών ακατανόητων ιδεών και οδυνηρών καταστά...

... θερμή παράκληση αφήστε τα πρόσωπα και τα πράγματα στην ησυχία τους, στην ερωτική τους διαδρομή μεσα στην ζωή και σιωπήσετε, αφήστε τον έρωτα να κάνει το θαύμα που εσείς ως σχολαστικοί δεν θα δείτε ποτέ

Γενικεύεις και πετσοκόβεις. Στρογγυλεύεις κει που δεν πρέπει και τετραγωνίζεις όπου δεν επιτρέπεται. Χάνεις την φύση των πραγμάτων που είναι τρεπτά και μάλιστα εύτρεπτα και αυτεξουσίως συμβάλλονται, θυληκώνουν προσαρμόζονται και υπάρχουν προσωπικά ως σχέση. Κι εκεί, στην εν σχέσει ύπαρξη τους, δεν έχουν ορισμό και δεν χωράνε σε γενικεύσεις και ορισμούς και δεν υπόκεινται φυσικά σε αφορισμούς. Ο Δυτικός «πολιτισμένος» κόσμος μας, απόπαιδο μιας λειψής ερμηνευτικής του Αριστοτέλη και του Πλάτωνα με αρκετή σχολαστική Θεολογικοφιλοσοφική σάρκα, χάθηκε αιώνες τώρα στο κυνήγι των «μαγισσών»-ιδεών, την Ουσία του Θεού και των όντων και έχασε τα πρόσωπα και τα πράγματα, έχασε την εμπειρική γνώση του θεού για να απολαύσει την διανοητική προσέγγιση των αποδείξεων της ύπαρξης Του, έχασε την θ...

Είναι κρίμα που η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος ψέλλισε μιαν αναιμική και χλιαρή ανακοίνωση, πολύ κατώτερη των περιστάσεων

Γράφουν οι ειδήσεις: «Διώξεις σε 100 άτομα για τον ΟΠΕΚΕΠΕ - Δήλωναν «μαϊμού» βοσκοτόπια και άρπαξαν 2,9 εκατ. ευρώ» Για να αξιώνεις να έχεις έντιμη κυβέρνηση και κράτος δικαίου ΠΡΕΠΕΙ εσύ πρώτα να γίνεις ΕΝΤΙΜΟΣ και ΔΙΚΑΙΟΣ. Διαφορετικά: «Τοιούτος έπρεπε ημίν Αρχιερεύς»   Η Ζωή,  ο Νίκος και ο Σωκράτης Η Ζωή Κωνσταντοπούλου μετέτρεψε το κόμμα της σε «κόμμα των Τεμπών και οι εταιρείες δημοσκοπήσεων έχουν διαπιστώσει την χρόνια ύπαρξη μιας μερίδας πολιτών σε ποσοστό του 25-30% (!!!) του συνόλου, το οποίο στερείται πολιτικού πολιτισμού και πολιτικής παιδείας και λειτουργεί μόνο με το θυμικό, με την παρόρμηση της στιγμής και με πολιτικο-κοινωνικές ψυχώσεις, έτοιμο να ακολουθήσει όποιον εκφράσει αυτήν  την προσωπική και ρηχή  θεωρία των πραγμάτων. Η Ζωή Κωνσταντοπούλου βλέποντα...

Νύχτωσε σε πολιτεία οικειοθελώς ζεμένη σε ιδέες και νοήματα, κουκουλωμένη απο σωρούς ψεύτικους εαυτούς και αμάλαγα κορμιά

Νύχτωσε. Βράδυασε και νύχτωσε σε μια πολιτεία όπου οι άνθρωποι αρέσκονται σε εύκολες εικονικές ζωές ριζωμένοι μπροστά σε θεάματα δήθεν εξαίσια και άλλα φτηνά, σκυμένοι σε βιβλία-εξόδους διαφυγής, μανιασμένοι κατά μόνας να γράφουν, να ποιούν τέχνας θηρεύοντας κολακείες με την ψευδαίσθηση πως ποιούν άθλα δήθεν αξιοθαύμαστα και ξακουστά για σύμπασα την πλάση. Νύχτωσε. Ακούω ρεμπέτικα. Αναπολώ άλλες εποχές με ανθρώπους κανονικούς που ξέρουν πως έχουν όρια, που ζουν μαζί. Εκείνους με τους παθιασμένους έρωτές τους, με τις πλατειές πανώριες αγάπες τους, τίς πελώριες κακίες τους, τα φρικτά μίση, τα ιεροτελεστικά φονικά, τους φαρμακερούς ψίθυρους, το τρομακτικό σούσουρο, τις κοφτερές μπηχτές. Αναπολώ πολιτείες σκυμμένες στην ανάγκη με ανθρώπους μαζεμένους μαζί να ιερουργούν την κάθαρση σε εξο...

Τίποτα δε θα είναι ίδιο αυτή τη φορά όσο κι αν προσπαθούν να είναι...

Αν αυτό θέλουμε, τότε, μάλλον είμαστε διαβρωμένοι κι εμείς, Διότι ο στόχος δεν είναι να γίνεις μια ΙΔΙΑ κυβέρνηση με του Μητσοτάκη, αλλά μια διαφορετική κυβέρνηση, δημοκρατική, κοινωνική και δίκαιη, που δεν κουβαλάει αρρώστια, και τα κομματικά βαρίδια.  Τα τσιτάτα, από αριστερά και δεξιά, συνήθως κουράζουν. Συνήθως επίσης δεν αποτυπώνουν το κλίμα της σύγχρονης εποχής, με όρους επικαιρότητας. Υπάρχουν όμως και εξαιρέσεις (κατά τον γράφοντα πάντα). «Ο παλιός κόσμος πεθαίνει και ο νέος παλεύει για να γεννηθεί, ζούμε στην εποχή των τεράτων» έγραφε ο Γκράμσι, πριν από έναν αιώνα χοντρικά και είναι πραγματικά να αναρωτιέται κανείς: Τι αναπαραστάσεις μπορεί να γεννήσει στο μυαλό αυτή η φράση για τη σημερινή Ελλάδα; Αφήνοντας κατά μέρος το δεύτερο μέρος περί τεράτων, μπορούμε να πούμε πράγμα...

Όπου τη συναντήσετε τη βρούβα, πείτε της ένα «ευχαριστώ» απ’ την ψυχή σας

Πέθαν’ ο κρέας πέθανε ψυχομαχάει κι ο τύρος ………………………… κι βρούβα η παλιόβρουβα στέκεται στην καβάλα να πέσει στην τσουκάλα.   Τούτο το τραγουδάκι είχε σκαρώσει κι έλεγε ο λαός μας στα χρόνια τα παλιά τότε που ερχούντανε οι Αποκριές κι η Καθαροδευτέρα και άρχιζε η νηστεία της Σαρακοστής για το Πάσχα. Οι παλαιοί Έλληνες «κράταγαν» αυστηρά τη νηστεία και ένα από τα νηστίσιμα που τρώγανε ήτανε τα λάχανα που τα ’βρισκαν άφθονα στις εξοχές και στους κήπους.   Ένα απ’ αυτά τα λάχανα της νηστείας ήτανε και η βρούβα, που το τραγούδι τη χαρακτηρίζει, σκωπτικά, «παλιόβρουβα», επειδή δεν θεωρείται πρώτης τάξεως λάχανο, γι’ αυτό και έχει βγει και η λαϊκή έκφραση «πήγε για βρούβες», που λέγεται για όποιον απέτυχε παταγωδώς σε μια προσπάθειά του. Κι όμως αυτό το ταπεινό λαϊκό λάχανο, ...

Ας σταθούμε λιγάκι, ας σιωπήσουμε, ας συλλογιστούμε και ας πάρουμε αποφάσεις ουσίας

Πολύς ο λόγος των ημερών για την ελευθερία στην τέχνη. Με επιχειρήματα και αντεπιχειρήματα ένθεν καθείθεν. Συνήθως φτωχά ή ανύπαρκτα. Κι ετούτο δείχνει την σύγχυση των Δυτικών κοινωνιών που αιώνες τώρα τρέφονται με την ψευδαίσθηση πως είναι ο μόνος υπαρκτός πολιτισμός επί γης αγνοώντας επιδεικτικά άλλους τρόπους ύπαρξης «διαφορετικών» κοινωνιών  και άλλους συχνά αρχαίους πολιτισμούς. Η πενία στον διάλογο ή στην κοκορομαχία που κυριαρχεί εκκινεί από έλλειψη, παντελή συχνά, διαλόγου και συζήτησης με την πρώτη και ουσιαστική σημασία των λέξεων. Αλλά πώς να υπάρξει συν-ζήτηση και δια-λόγος όταν απουσιάζει ο κοινός λόγος στις δυτικές κοινωνίες; Όταν  τα μέλη αυτών των κοινωνιών δεν συμφωνούν στο τί είναι βασικό και ουσιαστικό για την ύπαρξη μιας πραγματικής κοινωνίας, όταν απουσιάζει ...

Ο καθένας μας φτιάχνει, κάθε φορά, μια δικιά του «αλήθεια» και δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί καμιάν άλλη

ΟΛΟΙ θέλουμε τη ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ για τα Τέμπη αλλά ΚΑΙ για κάθε ΤΙ που συμβαίνει στον κόσμο, στη χώρα μας και στην κοινωνία. Όμως, ο καθένας μας φτιάχνει, κάθε φορά, μια δικιά του «αλήθεια» και δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί καμιάν  άλλη. Ακόμα και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, για την οποία  ΟΛΟΙ «κοβόμαστε», ΔΕΝ γίνονται αποδεκτές, αν δεν συμφωνούν με τη δικιά μας προσωπική αλήθεια. Πρόκειται για έναν μικρό «ατομικό φασισμό» που στο άθροισμά του δημιουργεί μια κοινωνία χωρίς Αρχές, Αξίες και Δημοκρατική-Θεσμική Λειτουργία, κάτι που στο παρελθόν το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, αλλά, φευ, ποτέ δεν βάλαμε (ούτε πρόκειται να βάλουμε) μυαλό.   Ο Πέτρος Ο Πέτρος Παππάς  ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πήρε μέρος στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζοντας τον Κασσελάκη στην προσπάθειά του...

Δεν αποτελεί δικαίωμα κανενός η βλάσφημη προσβολή όσων αντιπροσωπεύουν τα θρησκευτικά πιστεύω εκατομμυρίων ανθρώπων πάνω στη γη που δηλώνουν ορθόδοξοι ή καθολικοί ή διαμαρτυρόμενοι χριστιανοί

Συμμερίζομαι απόλυτα την αγανάκτηση του Βουλευτή της ΝΙΚΗΣ κ. Παπαδόπουλου, ο οποίος αφού εξάντλησε την κοινοβουλευτική οδό, χωρίς να βρει ανταπόκριση από την Υπουργό Πολιτισμού, προχώρησε σε μια πράξη ακτιβισμού, στην Εθνική Πινακοθήκη, με σκοπό να συναγείρει την πλειονότητα της ελληνικής κοινής γνώμης και να αφυπνίσει τους αρμόδιους θεσμικούς φορείς (π.χ. Ιεραρχία της Εκκλησίας, πνευματικός κόσμος, κοινωνικοί φορείς), οι οποίοι ανέχονται ή σιωπούν εν ονόματι της «ελευθερίας» της Τέχνης, όταν προσβάλλονται βάναυσα ιδανικά, αξίες, εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα. Στη συγκεκριμένη περίπτωση παρουσιάζονται στην Εθνική Πινακοθήκη τα έργα δέκα Ελλήνων καλλιτεχνών, οι οποίοι «από διαφορετικές αφετηρίες εναγκαλίζονται και εικονίζουν το αλλόκοτο, το υβριδικό, και το γκροτέσκο» σε μια έκθεση με...

(Από το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαφάνα «Ξαναδιαβάζοντας τον Γιούνγκ», Έκδοση ΙΔΙΟΜΟΡΦή, Σπάρτη 2017)

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/77312-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-ch/ )   ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ Ο Γιουνγκ, αναφερόμενος στις ψυχικές συγκρούσεις, λέει ότι σπάνια συναντάμε άνθρωπο που να μην κυριαρχείται λίγο ή πολύ και, μάλιστα που να μη συσκοτίζεται από τις ροπές του, τις συνήθειές του, τις παρορμήσεις του, τις προκαταλήψεις του, τις μνησικακίες του και από όλα τα δυνατά είδη των συμπλεγμάτων. Ο συγκεκριμένος άνθρωπος που κατέχεται, έτσι και αλλοιώς, από τις δυνάμεις αυτές, από αυτή την ψυχική ενέργεια στο ασυνείδητο, χάνει τη δυνατότητα της ελεύθερης εκλογής, της ηθικής προαίρεσης, και φυσικά την ψυχική του ισορροπία. Είπαμε, «ο άνθρωπος που κατέχεται». Αυτή η κατοχή του είναι η «υποδούλωση»....

Γράφει ο Νεοκλής Δ. Κρητικός, βουλευτής Π.Ε. Λακωνίας, Αναπλ. Γενικός Γραμματέας Κοινωνικών Υποθέσεων Κ.Ο. Ν.Δ.

Στο Υπουργικό Συμβούλιο που πραγματοποιήθηκε την Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2025, ο Υπουργός Παιδείας Θρησκευμάτων & Αθλητισμού, κ. Κυριάκος Πιερρακάκης, παρουσίασε το Σχέδιο Νόμου για την επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση (ΕΕΚ). Στοχεύοντας να φέρει «αέρα» ανανέωσης στην ΕΕΚ, το υπό κατάρτιση νομοσχέδιο περιλαμβάνει την Ίδρυση Ακαδημιών, που θα λειτουργήσουν σε σύμπραξη με επιχειρήσεις. Άμα τη ανακοινώσει του σχεδίου νόμου και στο πλαίσιο του κοινοβουλευτικού ελέγχου, υπέβαλα Ερώτηση υπόψη του αρμόδιου Υπουργού, με θέμα τη «δυνητική σύσταση Ακαδημίας Ελαιοκομίας στη Σπάρτη», λαμβάνοντας υπόψη και επισημαίνοντας πως: Οι νέες δομές θα παρέχουν σπουδές επιπέδου 5, ενώ η συνολική λειτουργία τους θα συνιστά μια σύμπραξη του δημόσιου με τον ιδιωτικό τομέα, στοχευμένη σε συγκεκριμένες ει...

Αν ήταν να διαλέξω ένα πράγμα από όσα τα χέρια μου έπλασαν, θα ήταν αυτή η εικόνα

Ήταν κάποια Τετάρτη στην Άνοιξη του 2006. Τις Τετάρτες πάντα έκανα μάθημα στην Εικονουργία, την παλιά που ήταν στην Νέα Ιωνία. Τέλειωσα το μάθημα και κατέβηκα στον κάτω όροφο και είδα στημένο επάνω στο καβαλέτο ένα δίπτυχο που το είχα αφήσει εκεί ξεχασμένο καιρό. Ήταν άλλο πράγμα να φτιάξω, μια ζωγραφιά γιά μια ενότητα έργων. Τοι έργο αυτό  δεν έγινε ποτέ. Έτσι ξεχάστηκε και περίμενε τον καιρό του. Είχα χαρά. Αυτό το θυμάμαι καλά. Δίχως να το σκεφτώ πολύ κάθισα και επήρα ένα μολύβι και σχεδίασα αυτή την εικόνα του Ευαγγελισμού. Ήταν και τότε Σαρακοστή θυμάμαι. Σχεδίασα έτσι απλά χωρίς να σκέφτομαι. Με όσα ήξερα τότε, με αυτά τα ψυχικά και πνευματικά που είμουνα τότε. Επηρεασμένος μάλλον από τον εξαίσιο κόσμο των Κομνήνειων τοιχογραφιών  που μελετούσα τότε και μου άρεσαν, κι ακόμα...

Η είσοδος κάθε αρχαιολογικού χώρου είναι εκείνη που προϊδεάζει τον επισκέπτη και δημιουργεί σ’ αυτόν τις πρώτες εντυπώσεις, θετικές ή αρνητικές.    Στον αρχαιολογικό χώρο της Ακρόπολης της Αρχαίας Σπάρτης, πριν από κάποια χρόνια, η Εφορία Αρχαιοτήτων Λακωνίας παρέδωσε, αναστηλωμένα, αξιοπρεπή κι επισκέψιμα τα σημαντικότερα ανασκαμμένα μνημεία του αρχαιολογικού χώρου, παρά την σχεδόν χρόνια ανυπαρξία ανασκαφών και απαλλοτριώσεων, τις επίσης χρόνιες δυσκολίες επαρκούς χρηματοδότησης, τη σοβαρή έλλειψη προσωπικού, τις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, την απουσία κεντρικής πολιτικής βούλησης και σχεδιασμού, την αδιαφορία των αρμοδίων, κλπ, κλπ. Στα πλαίσια της προσπάθειας ανάδειξης του αρχαιολογικού χώρου της Σπάρτης τοποθετήθηκαν στην είσοδο και φυλάκια-κουβούκλια προορισμένα για την υπο...

Το έγκλημα στα Τέμπη, αυτό το σκληρό γεγονός, φέρνει τη χώρα μπροστά στον καθρέφτη. Στον καθρέφτη αντικατοπτρίζονται από την μια ο πόνος, η θλίψη, η απόγνωση και από την άλλη η διαφθορά, ο κυνισμός, το ψέμα

Στις 28 Φεβρουαρίου, οι διαδηλώσεις για το έγκλημά στα Τέμπη, είχαν κάτι πρωτόγνωρο, δεν απασχόλησαν ούτε τα μέσα ενημέρωσης ούτε την κοινή γνώμη με την καταμέτρηση των συμμετεχόντων. Κανέναν δεν διέφερε να μετρηθούμε. Ήταν σχεδόν όλοι εκεί. Αυτό που ξεκίνησε ως διαμαρτυρία 26 Ιανουαρίου μετατράπηκε σε παλλαϊκό συλλαλητήριο, όπως η απελευθέρωση της Ελλάδας από τους κατακτητές και η αποκατάσταση της δημοκρατίας. Η διαμαρτυρία για τα Τέμπη δεν είχε να κάνει µε αριθμούς. Ήταν αποτύπωση της γνήσιας λαϊκής έκφρασης µε ποιοτικά στοιχεία που την τοποθετούν δίπλα στις μεγάλες διαδηλώσεις σε περιόδους κατά τις οποίες η χώρα έκανε την στροφή που της υπαγόρευε η Ιστορία. Υπάρχουν στιγμές στην Ιστορία που η αλήθεια δραπετεύει ακόμη και αν έχουν κλείσει όλοι οι δρόμοι. Που δεν περιμένει ούτε τις δι...

Αυτή η κραυγή είναι που εκφράζει την ελληνική κοινωνία σήμερα, μετά τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την τραγωδία των Τεμπών

Ο τίτλος του σημερινού άρθρου είναι η κατακλείδα της αγανάκτησης του νεαρού Σωκράτη (Νίκος Καλογερόπουλος) στην ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα» του Θόδωρου Μαραγκού (1981), όταν ο πατέρας του Λυκειάρχης (Βασίλης Διαμαντόπουλος) ψεύδεται ασύστολα στο δικαστήριο παρά τις διακηρύξεις του περί  «ηθικής τάξεως»! Αυτή η κραυγή είναι που εκφράζει την ελληνική κοινωνία σήμερα, μετά τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την τραγωδία των Τεμπών, καθώς βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με μια κυβέρνηση που εξαρχής ανέλαβε το ρόλο της συγκάλυψης των ευθυνών, τόσο του κράτους με την εγκληματική ανεπάρκεια των δομών του, όσο και για τα πολιτικά πρόσωπα που επέδειξαν εγκληματική αμέλεια αφήνοντας τα τρένα – κι όχι μόνο - να κυκλοφορούν  με οδηγό την κυνική φράση: «πάμε κι όπου βγει»! Δυο χρόνια που η αλήθεια...

Μερικοί, δυστυχώς κατά καιρούς πολλοί, κρατούν εγωιστικά όλο το φως, δεν μοιράζουν τίποτα γύρω τους και υπάρχουν στη ζωή ως μαύρο χρώμα, παράγοντας γύρω τους σκοτάδι

Οι άνθρωποι μέσα στη ζήση μοιάζουν με τα χρώματα. Υπάρχουν άνθρωποι που φέρνουν στα κόκκινα. Στα κόκκινα της γης όπως το κόκκινο Περσίας, της Αγγλίας  ή το άλλο το Βενέτικο. Άλλοι πάλι ταιράζουν με   πιό επιδεικτικά και επιβλητικά όπως τα κόκκινα του Κάδμιου, ενώ άλλοι έχουν την σεμνή λαμπρότητα  της βασιλικής Κιννάβαρης, και την τρυφερότητα και την γλυκιά ειρήνη της Αλιζαρίνης. Άλλοι άνθρωποι φέρνουν  σε πράσινα επιθετικά σαν τα πράσινα Κοβάλτια και Χρώμια ή σεμνά και ήμερα σαν μειλίχιο πράσινο του Μαλαχίτη. Υπάρχουν και άνθρωποι που θα τους πήγαιναν τα ωραία γαλάζια, να σαν εκείνα του θεσπέσιου αρχαίου Αιγυπτιακού γαλάζιου των Μινωϊκών τοιχογραφιών, ή σαν το μυστηριακό θηλυκό και απύθμενο Λάπις Λάζουλι ή ακόμα και σαν τα πιο σύγχρονα επιθετικά μπλε του Κοβαλτίου  και  του Καδμίου...

(Από το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαφάνα «Ξαναδιαβάζοντας τον Γιούνγκ», Έκδοση ΙΔΙΟΜΟΡΦή, Σπάρτη 2017)

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/77279-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-ich/ )   ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΓΚΡΟΥΣΕΙΣ          Είναι βαθειά πεποίθηση του Γιουνγκ, ότι το ασυνείδητο δεν αποτελείται μόνο από απωθήσεις, αλλά και από άλλα άγνωστα στοιχεία, άγνωστες ενέργειες, που δεν είναι αποτέλεσμα απωθήσεων.   Α) Απώθηση Αρχίζουμε το κεφάλαιο τούτο με μια συνηθισμένη φράση: «Έβγαλε» ή «Θέλει να βγάλει τα απωθημένα του». Πρόκειται για περιεχόμενα της συνείδησης που έχουν αποσυρθεί στο ασυνείδητο. Τούτο έχει μεγάλη σημασία για τη ζωή των υγιών αλλά μπορεί να είναι και η αιτία κάποιου συμπτώματος, κάποιας σύγκρουσης, η οποία έχει απωθηθεί από τη συνείδηση. Ο Γιουνγκ μας λέει, ότι η απώθηση είναι μια τεχνητή απώλ...

Θέλαμε (και θέλουμε) Πρόεδρο που να είναι σοβαρός πολιτειακός, θεσμικός, δημοκρατικός παράγοντας ή Πρόεδρο διακοσμητικό που απλώς … κάτι να συμβολίζει;

Κάποτε είχαμε βασιλιά. Δεν κάθονταν καλά και ο λαός τον κατάργησε  με το δημοψήφισμα του 1974, βάζοντας στη θέση του Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Το ερώτημα ήταν  (και είναι) : Θέλαμε (και θέλουμε) Πρόεδρο που να είναι  σοβαρός πολιτειακός, θεσμικός, δημοκρατικός παράγοντας ή Πρόεδρο διακοσμητικό που απλώς … κάτι να συμβολίζει; Δυστυχώς, επιλέξαμε το δεύτερο. Έτσι, έχουμε Πρόεδρο με περιορισμένες ουσιαστικές αρμοδιότητες (απλώς ονομαστικές) και «πολιτικά ανεύθυνο»:   «Σύμφωνα με το άρθρο 30 παρ. 1 του Συντάγματος, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας αποτελεί τον ρυθμιστή του Πολιτεύματος. Ωστόσο, κατά το παρόν Σύνταγμα, οι ουσιαστικές αρμοδιότητες του Προέδρου είναι περιορισμένες σε σχέση με τις αρμοδιότητες του Πρωθυπουργού και των Υπουργών.» Προεδρία της Ελληνικής Δημοκρατίας-Αρμοδιότητ...

Διάβαζα πρόσφατα λόγια μανιφέστο από έναν εν ζωή Έλληνα ζωγράφο πως η ζωγραφική, λέει, είναι  ένας τρόπος να πεις ποιος είσαι. Αυτά διάβαζα  και σκεφτόμουνα πόσο μακρυά έχουμε φτάσει ως λαός και ως πολιτισμός από τον  τρόπο των πατέρων μας και τα ιδεώδη του. Από ένα τρόπο για τον οποίο η  ζωγραφική και οι τέχνες γενικότερα ουδέποτε υπήρξαν τρόπος για να πεις ποιός είσαι,  αλλά ένας τρόπος να υπάρξεις μέσα σε μια κοινότητα ανθρώπων, να ενωθείς με τους άλλους και να καταγράψεις αυτήν την εμπειρία σχέσης με οπτικούς όρους, δηλαδή να την κάνεις εικαστικό γεγονός που να είναι δημιουργία, αγαθό του Δήμου κι όχι απλώς μια ιδιωτική κατασκευή που παρέχει μαρτυρία για το άτομο σου. Η ζωγραφική δεν θα έπρεπε, θαρρώ,  να είναι ένα τρόπος να ξεχωρίσεις απο τον κόσμο για να αναδείξεις το άτομο σ...

Ιστορικά καταστήματα της Σπάρτης

   Με την ανατολή του νέου χρόνου, 2025, ένα θρυλικό κατάστημα εμπορίου της Σπάρτης, αυτό του Ευστρατίου Νικ. Περγαντή, πέρασε στην ιστορία, λόγω συνταξιοδότησης. Ήτανε στα 1952, τότε που ο Νίκος Περγαντής του Ευστρατίου αποφάσισε να αφήσει το αγαπημένο χωριό του, την Αναβρυτή, εκεί ψηλά στις πλαγιές του Ταϋγέτου, και να «μεταναστεύσει» στη Σπάρτη, για μια καλύτερη ζωή, με τη γυναίκα του τη Γεωργία και τα δυο παιδιά τους, τον Στράτη και τον Σταύρο.   Νίκος και Γεωργία Περγαντή   Έβλεπε, πια, πως η κάποτε ονομαστή,  ανθούσα και τρανή Αναβρυτή,  που στα χρόνια της «δόξας» της έφτανε τους 3.500 κατοίκους, όταν η Σπάρτη έφτανε  μόλις 1.500, είχε αρχίσει (ιδιαίτερα μετά τον πόλεμο, την κατοχή και τον εμφύλιο) να «αιμορραγεί» και  το μέλλον της ήταν αβέβαιο και «συννεφιασμένο»....

(Από το βιβλίο του Δημήτρη Κατσαφάνα «Ξαναδιαβάζοντας τον Γιούνγκ», Έκδοση ΙΔΙΟΜΟΡΦή, Σπάρτη 2017)

( Συνέχεια από το προηγούμενο https://www.spartorama.gr/articles/76998-xanadiabazontas-ton-gioungk-a-gia-tin-kaluteri-katanoisi-tou-anthropou---meros-viii/ )   Παράδειγμα ερμηνείας ονείρων που αναφέρει χαρακτηριστικά ο Γιούνγκ «Ένας νέος άνδρας, γύρω στα τριάντα, φανερά έξυπνος και μορφωμένος, με επισκέφθηκε όχι για θεραπεία, όπως μου είπε, αλλά για να μου υποβάλει μια ερώτηση. Μου έδωσε ένα πολυσέλιδο χειρόγραφο, το οποίο περιείχε, σύμφωνα με τα λεγόμενά του, το ιστορικό και την ανάλυση της περίπτωσής του. Η διάγνωσή του ήταν «ψυχαναγκαστική νεύρωση» και ήταν σωστή, όπως διαπίστωσα και εγώ διαβάζοντας το χειρόγραφο. Επρόκειτο για ένα είδος ψυχαναλυτικής βιογραφίας, ιδιαίτερα έξυπνα συνταγμένης, που αποδείκνυε αξιοσημείωτη ενδοσκόπηση. Ήταν ένα αξιόλογο επιστημονικό έργο, βασισμέ...

«(…) Το τέμενος του Ταιναρίου Ποσειδώνος, βρισκόταν, σύμφωνα με ισχυρότατες ενδείξεις, στο βορειοδυτικό τμήμα του σημερινού ΟΤ 36, στη διασταύρωση των οδών Γκορτσολόγου (Ακροπόλεως) και Διοσκούρων»

Ποιος θα το πίστευε ότι στο κέντρο της Σπάρτης (γωνία Γκορτσολόγου και Διοσκούρων)  βρίσκονται τα αρχαιολογικά λείψανα ενός σημαντικού Ιερού της Αρχαίας Σπάρτης, εκείνο του Ταιναρίου Ποσειδώνος, το οποίο έχει περιφραχθεί με λαμαρίνες και είναι πνιγμένο στα αγριόχορτα και στα σκουπίδια!    Σύμφωνα με έναν αρχαιοελληνικό μύθο, ο Ποσειδώνας, ο θεός της θάλασσας, κινδύνευσε να πνιγεί, όμως ένα δελφίνι τον διέσωσε και τον μετέφερε σε μια σπηλιά στο ακρωτήριο Ταίναρο. Εκεί, οι αρχαίοι Λάκωνες έφτιαξαν έναν ναό, στην είσοδο του οποίου βρισκόταν ένα ορειχάλκινο άγαλμα του κιθαρωδού Αρίωνα πάνω σε ένα δελφίνι και μια μικρή πηγή. Σύμφωνα με τον μύθο, όποιος κοιτούσε μέσα της, έβλεπε θάλασσες και πλοία. Ο Στράβων (Έλληνας γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός), αναφέρει τον ναό του Ταινάριου Π...

Απ΄όλες τις αμέτρητες εποχές του χρόνου αγαπώ τον Χειμώνα

Απ΄όλες τις αμέτρητες εποχές του χρόνου αγαπώ τον Χειμώνα. Είναι το απρόβλεπτο των ημερών με τις εμφανείς εναλλαγές του καιρού και της ατμόσφαιρας, είναι η χλωμή παλέτα της φύσης με τα λιγοστά χρώματα που ήσυχα μετεωρίζονται μέσα στο ασημένιο ειρηνικό φως των συννεφιασμένων ημερών, είναι ακόμα η διάχυτη αίσθηση μιας αιωρούμενης προσμονής. Αυτό που με θέλγει στες εικόνες αυτές είναι μια σιγουριά που παίρνω βλέποντάς τες· μια σιγουριά πως όλοι, όλοι ανεξαιρέτως οι άνθρωποι, και οι πιο μοναχικοί, και οι λιγότερο της τύχης ευνοημένοι, ακόμα και όσοι κατέχουν λιγότερα πλούτη έχουν ένα πράμα κατάσαρκα να τους αγκαλιάσει να τους δώσει μια επαφή με ξένο σώμα, να τους δώσει μια υπόσχεση πως ποτέ, πως ποτέ δεν θα μείνουν ανέστιοι και μετέωροι επάνω σε ένα κενό αισθημάτων με το σώμα ανέγγιχτο, ...

Δημιουργώντας τον παράλογο συνειρμό:«Ας συγκρούονται τα τραίνα, αρκεί να μην μεταφέρουν λαθραία καύσιμα»

Για το δυστύχημα των Τεμπών υπάρχουν, χρονολογικά και αξιολογικά, τρεις  κυρίαρχες  παράμετροι: Η μη πλήρης εγκατάσταση και λειτουργία  συστήματος ασφαλείας σιδηροδρόμων. Το ανθρώπινο λάθος  και ο τρόπος επιλογής του προσωπικού. Η έκρηξη, οι αιτίες της και οι ενέργειες που έγιναν στο πεδίο. Δυστυχώς, με ευθύνη των κομμάτων, σήμερα, έχει κυριαρχήσει, κατά κράτος,  η τρίτη παράμετρος και όχι η πρώτη, οδηγώντας τη συζήτηση και τον προβληματισμό προς λάθος κατεύθυνση και δημιουργώντας τον παράλογο συνειρμό: «Ας συγκρούονται τα τραίνα, αρκεί να μην μεταφέρουν λαθραία καύσιμα». Ο εκτροχιασμός του θέματος οφείλεται στο ότι τα κόμματα προσπαθούν, απλώς, να προσποριστούν πολιτικά οφέλη με μοχλό το δυστύχημα των Τεμπών. ΜΟΝΟ στην Ελλάδα της «φαιδράς πορτοκαλέας» είναι δυνατόν μια τεράσ...

«Μαρξ και διπλωματία - Καρλ Μαρξ: Θεωρία και πρακτική εξωτερικής πολιτικής και διεθνών σχέσεων», Κοτζιάς Νίκος, Εκδόσεις Κάκτος, 2025

«Καρλ Μαρξ και διπλωματία» είναι το νέο βιβλίο του πρώην υπουργού Εξωτερικών και πρωτεργάτη της Συμφωνίας των Πρεσπών, Νίκου Κοτζιά. Την Τετάρτη 12 του Φεβρουαρίου θα βρίσκεται στην πόλη μας στον ημιώροφο του Ξενοδοχείου «ΜΑΝΙΑΤΗΣ» στις 19:30  να συζητήσει θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Γεωστρατηγικής   Ο Μαρξ έχει μελετηθεί όσο λίγοι διανοητές . Ωστόσο ο Νίκος Κοτζιάς με το νέο του βιβλίο κάνει κάτι πρωτοφανές, εξετάζει το έργο του από μία εντελώς διαφορετική σκοπιά. Ποιος ήταν ο πατριωτισμός του Μαρξ; Ποια η άποψή του για τις διεθνείς σχέσεις; Είναι μόνο κάποια από τα πολλά σημαντικά ερωτήματα στα οποία έρχεται ο επικεφαλής του ΠΡΑΤΤΩ να δώσει απαντήσεις με την μελέτη του. Ο Κοτζιάς καταδεικνύει ότι ο Μαρξ, είναι ο πρώτος που ανέδειξε την παρουσία δύο βασικών παικτών στο διεθν...

Εκφράζει ο Τραμπ με τον απλουστευτικό ακροδεξιό του λόγο την κοινή λογική που δήθεν εκλείπει από τους άλλους πολιτικούς χώρους;

Η θριαμβευτική επανεκλογή του αμφιλεγόμενου Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ σκόρπισε ρίγη ενθουσιασμού στους φίλα προσκείμενους οπαδούς του ανά τον κόσμο και με τις πρώτες εξαγγελίες του γοήτευσε ακόμα και κεντροαριστερούς – αριστερούς πολίτες που δήλωναν χαρακτηριστικά: «Μωρέ έπρεπε να αναδειχθεί ο Τραμπ για να ειπωθούν και να γίνουν τα αυτονόητα;» και οίκτιραν – όχι άδικα- τα κόμματα της Κεντροαριστεράς – Αριστεράς που παρακολουθούν τις πολιτικές-κοινωνικές εξελίξεις της εποχής μας ανίκανα να τα επεξεργαστούν ως γεγονότα και να διατυπώσουν προοδευτικές πολιτικές προτάσεις για την επίλυσή τους. Είναι, όμως, πράγματι έτσι; Εκφράζει ο Τραμπ με τον απλουστευτικό ακροδεξιό του λόγο την κοινή λογική που δήθεν εκλείπει από τους άλλους πολιτικούς χώρους; Και μπορεί η πολιτική του τραμπισμού,...

Ένα φτωχό τσοπανόπουλο από τα Πάκια των Μολάων, που σπούδασε με θυσίες πολλές γιατί είχε μέσα του φλόγα και σήκωσε τον Σταυρό της Ιεροσύνης ως ζυγό, με ταπείνωση, με απλότητα, με ευπρέπεια...

Το βιβλίο της ζωής του το γράφει ο κάθε άνθρωπος μόνος. Υπάρχουν όμως και κεφάλαια, στο βιβλίο αυτό, που τα γράφουν και κάποιοι άνθρωποι  οι οποίοι κατάφεραν να κερδίσουν την εμπιστοσύνη και την αγάπη μας και να γίνουν, κατά κάποιον τρόπο, άνθρωποι δικοί μας. Ένας τέτοιος δικός μας Άνθρωπος ήταν και ο παπα-Κώστας, ο Πρωτοπρεσβύτερος π. Κωνσταντίνος Γκιοτσαλίτης, που «κοιμήθηκε» πριν από λίγες μέρες, πλήρης ημερών, μέσα στην αγκαλιά, την αγάπη και τη φροντίδα της οικογένειάς του.    Τον παπα-Κώστα η δική μου γενιά τον γνώρισε κάπου  στα 1967, όταν ως γυμνασιόπαιδα, πλέον, πηγαίναμε κατηχητικό στον Α. Νίκωνα Σπάρτης. Εκεί, λοιπόν, γνωρίσαμε έναν Κατηχητή που μας συνήρπασε, κυριολεκτικά. Γεμάτος αγάπη αληθινή, ο παπα-Κώστας, άνοιγε κάθε φορά την καρδιά του, για να μας την δώσει σαν ...

Η έκτρωση δεν θα πρέπει να αποτελεί τρόπο αντισύλληψης, τη στιγμή που η επιστήμη παρέχει πολλούς, διαφορετικούς, οικονομικά προσιτούς τρόπους...

Δημόσιος διάλογος έχει ανοίξει τις τελευταίες μέρες σε κάθε είδους μέσο κοινωνικής δικτύωσης  γύρω από των θέμα των αμβλώσεων και όλοι σπεύδουν να καταθέσουν τις απόψεις τους στο θέμα, ως ειδικοί και μη. Και καθόλου δεν αμφισβητώ το δικαίωμα του καθενός να εκφράζει ελευθέρα τη γνώμη του σε μία δημοκρατική χώρα, είτε είναι γνώστης του ζητήματος είτε όχι. Χωρίς η ίδια να είμαι ειδικός, καθώς δεν είμαι γιατρός ή νομικός ή πολιτικός, νομίζω πως ο διάλογος αυτός έχει τοποθετηθεί σε τελείως λανθασμένη βάση, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά για την κοινή γνώμη, διχαστικά για την κοινωνία, επικίνδυνα για τους νέους ανθρώπους. Στην εποχή της πληροφόρησης, της ελεύθερης διακίνησης απόψεων, των επιστημονικών ανακαλύψεων και της κάθε είδους γνώσης επί παντός επιστητού, θεωρώ πως αυτό το θέμα θα...

(με πολλές ευχαριστίες στον ερευνητή του Κέντρου Λαογραφίας της Ακαδημίας Αθηνών Γεώργιο Τσερπέ)

Εισαγωγικά Ιστορικό Απόπειρα ερμηνείας   Εισαγωγικά Ο όρος «δρώμενο» παράγωγο του ρήματος δραν, φέρνει στο νου μια τελετουργία που συνδυάζει θέαμα, συμβολικό σύστημα επικοινωνίας και τρόπο νοηματοδότησης 1 . Συνήθως τα δρώμενα σχετίζονται με πίστη σε υπερφυσικά όντα η/και δυνάμεις. Αλλά ο Βάλτερ Πούχνερ, στη βάση της σημερινής ανθρωπολογίας, ορίζει ως δρώμενο (ritus) «κάθε πράξη που ακολουθεί ένα τυπικό, επαναλαμβανόμενο σε τυποποιημένη μορφή ή ανήκει σε ολόκληρη καθορισμένη εθιμοτυπία, είτε θρησκευτικού, είτε μαγικού περιεχομένου, είτε χωρίς κανένα έκδηλο νόημα» 2 . Τα δρώμενα γενικά είναι συνδεδεμένα με τον χώρο, με τον χρόνο και τα κοινωνικά και πολιτισμικά συμφραζόμενα, δηλαδή τόσο το εκάστοτε κοινωνικό/πολιτισμικό  πλαίσιο όσο και τους τελεστές-άτομα που τα επιτελούν που β...

Τα λαϊκά τραγούδια σε κάνουν να θυμάσαι ενώ τα ελαφριά σε κάνουν να ξεχνιέσαι

Κάπου διάβασα πως ρωτήσανε τον μεγάλο Μίκη για τη διαφορά ανάμεσα στο λαϊκό και στο ελαφρό τραγούδι. Κι εκείνος με τη λαϊκή σοφία του την ελληνική είπε πως τα λαϊκά τραγούδια σε κάνουν να θυμάσαι ενώ τα ελαφριά σε κάνουν να ξεχνιέσαι. Κι αυτό που θυμάσαι είναι κυρίως μνήμες πονεμένες και νταλκάδες βαρείς και όνειρα ανεκπλήρωτα και χαμένες αγάπες και προδοσίες απρόσμενες και ταξίδια αταξίδευτα και όλα όσα δεν έφτασες. Γιατί ο εαυτός είναι κυρίως όσα δεν έφτασε. Όσα πόθησε και όσα δεν έφτασε κι όχι όσα κατάφερε. Εκείνα ήσαν τα εύκολα και μάλλον δεν μετράνε πολύ. Αυτά που μετράνε, αυτά που σε μετράνε είναι όσα πεθύμησες πολύ και τεντώθηκες όσο δεν γίνεται άλλο να φτάσεις και δεν έφτασες ποτέ. Και δεν τα έφτασες όχι γιατί  είσουνα δειλός, ή ανίσχυρος, ή αδύναμος αλλά γιατί πόθησες το από...

Νέο μέσο προστασίας των αμερικανικών συμφερόντων θα είναι οι ΔΑΣΜΟΙ.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από «μπάτλερ» της πολιτικής Μπάιντεν, σε χρόνο αστραπής δηλώνει αμέσως  πίστη στον Τραμπ για αύξηση στρατιωτικών δαπανών στο 5% του ΑΕΠ!!! Ο Μαρκ Ρούτε (Γ.Γ. του ΝΑΤΟ) μας προϊδεάζει «Χρειαζόμαστε ένα ποσοστό των δαπανών από τις συντάξεις, την Υγεία και τα συστήματα κοινωνικής ασφάλισης για να ενισχύσουμε την άμυνα μας»! Ο κόσμος έχει και κολοτούμπα, αλλά στη Δύση βρίσκονται αλλού. Υποτιμούν αλλά και ταυτόχρονα δεν θέλουν να πιστέψουν τις θεαματικές αλλαγές στην παγκόσμια σκακιέρα. Τις νέες δυνάμεις που ξεφυτρώνουν και πρωταγωνιστούν στο πεδίο της οικονομίας χωρίς να διαθέτουν στρατιωτικές βάσεις εκτός του εδάφους τους. Στη Δύση κατοικεί το 20% του παγκόσμιου πληθυσμού και πλέον πρωταγωνίστρια ήπειρος σε όλα τα πεδία είναι η Ασία (60% του παγκόσμιου πληθυσ...

Σε μια πόλη που αλλάζει και εξευγενίζεται ταχύτατα και, εν πολλοίς, βίαια, τα περίπτερα θα μπορούσαν να ιδωθούν ως σύμβολα μιας αστικής ατυπικότητας (urban informality)

Τα περίπτερα αποτελούν, ιστορικά,  έναν καθρέφτη της ελληνικής κοινωνίας, έναν μικρό-μεγάλο κόσμο, μια γοητευτική, ελληνική, παγκόσμια πρωτοτυπία . Ειδικά στη Σπάρτη, από ιδρύσεώς της και μέχρι σήμερα, τα περίπτερα υπήρξαν ένα ισχυρό τοπόσημο, ένα διακριτό και με έντονη σημειολογία στοιχείο της ταυτότητας της πόλης (ιστορικής, κοινωνικής, οικονομικής, εμπορικής, αισθητικής κλπ). Για το λόγο αυτό είναι ανάγκη αδήριτη τα περίπτερα της Σπάρτης να διατηρηθούν και να στηριχθούν από τη δημοτική αρχή, μιας και οι πόλεις είναι ζωντανοί και πολύπλοκοι οργανισμοί, που, ναι μεν αλλάζουν συνεχώς, αλλά, ταυτόχρονα, ΠΡΕΠΕΙ να προβάλλουν το ιστορικό τους παρελθόν ως συστατικό στοιχείο της ταυτότητάς τους. 1944: Το περίπτερο  του κέντρου της Σπάρτης (Παλαιολόγου και Λυκούργου), το οποίο (ευτυχώς) ...

Ήρωα και Εθνομάρτυρα Αντώνη Κατσαντώνη, δέξου τη συγγνώμη και το δάκρυ μας, που ακόμα δεν έχουμε γίνει αντάξιοι της Λευτεριάς και της Πατρίδας

Μόλις προχθές, μια παρέα «φερέλπιδων» νεαρών νεοελλήνων έκανε νυχτερινή «τσάρκα» στο Κορδελιό της Θεσσαλονίκης αναζητώντας τρόπο να γεμίσει την κενότητά της. Και τον  βρήκε: Περνώντας από το άγαλμα του Πρωτοκλέφτη Κατσαντώνη ο ένας ανέβηκε στο άγαλμα και με πλήρη αναισθησία και χυδαιότητα έκανε άσεμνες χειρονομίες, ασεβούσε, έβριζε, το έφτυνε και το χαστούκιζε, προσπαθούσε να του αποσπάσει και να του σπάσει το σπαθί, ενώ οι φίλοι του τραβούσαν βίντεο γελούσαν, επιδοκίμαζαν και αλάλαζαν. Μετά ανέβασαν το βίντεο στο διαδίκτυο για να δουν και να μάθουν όλοι το «κατόρθωμά» τους.    Χωρίς να παραγράφεται η ατομική ευθύνη του δραστών, σίγουρα, εκεί, στη ωμή βεβήλωση του αγάλματος του Ήρωα Κατσαντώνη, παρίσταντο ως ηθικοί αυτουργοί η οικογένεια  (που πλέον έχει διαλυθεί ως θεσμός), το ε...

Είμαστε όλοι συνένοχοι γιατί αποδεχόμαστε αυτή τη κατάσταση!

Η εικόνα της Σπάρτης δεν τιμά κανέναν ούτε το μόνιμο κάτοικο της ούτε τον κάθε επισκέπτη της. Μια πληγωμένη πόλη, γιατί στο βηματισμό της για να γίνει λειτουργικά και αισθητικά καλύτερη, βρέθηκε αντάμα με έναν άχρηστο και ανίκανο εργολάβο που επί μία τριετία σχεδόν τώρα ταλαιπωρεί την τοπική μας κοινωνία. Με την χαρακτηριστική του αδυναμία να ολοκληρώσει τα 2 τουλάχιστον έργα στην καρδιά της πόλης. Ενας εργολάβος που εμπαίζει όλους, που δεν είχε τις προϋποθέσεις από άποψη αξιοπιστίας, γνώσης και στελέχωσης να ολοκληρώσει αυτά τα έργα που ανέλαβε να κάνει. Την είδε τη δουλειά σαν αρπαχτή και μόνον, γιατί όταν με ένα ολιγομελές συνεργείο προσπαθείς να ανταποκριθείς στις υποχρεώσεις σου τότε είναι σίγουρο ότι δεν έχεις πρόθεση να ολοκληρώσεις τα έργα αλλά βαδίζεις στη λογική του πάμε και ...

Παιχνίδι του Μητσοτάκη ή ευτελισμός του θεσμού; Ο νέος πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι η κλασική περίπτωση συντηρητικού πολιτικού που επαγγέλλεται πολιτικός

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης σαν άλλος πρωτοδιάκονος του κονκλαβίου των καρδιναλίων από την (λότζια) το μπαλκόνι του μεγάρου Μαξίμου  ανακοινώνει «Με μεγάλη χαρά σας ανακοινώνω έχουμε νέο πρόεδρο (Habemus papam) τον Κωνσταντίνο Τασούλα βουλευτή της ΝΔ και Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων, σε λίγες μέρες θα δώσει την ευχή του(Urbi et Orbi) . Ο Κυριάκος Μητσοτάκης επαναλαμβάνει για δεύτερη φορά την ίδια απρεπή συμπεριφορά απέναντι στον απερχόμενο πρόεδρο. Ματαίωσε την τελευταία στιγμή την επίσκεψη στην Κατερίνα Σακελλαροπούλου προκειμένου να την ενημερώσει για το ποιον επέλεξε για πρόεδρο, διαπράττοντας την απρέπεια που είχε κάνει και στον Προκόπη Παυλόπουλο το 2020. Είναι άγνωστοι οι λόγοι και η βουλές του που δεν προσήλθε στο προεδρικό μέγαρο για να ενημερώσει θεσμικά την απερχόμενη πρόεδρο Κατ...