«Την έκανες την πουτινιά και τώρα μάζεψέ τα/ κάτσε, κοκκόρι μου, στ’ αβγά και διπλοκλώσσησέ τα»

Πουτινιές   Την έκανες την πουτινιά και τώρα μάζεψέ τα κάτσε, κοκκόρι μου, στ’ αβγά και διπλοκλώσσησέ τα. Και στο μακρύ τραπέζι σου γύρω τριγύρω βάλε την κάθε άδεια αγκαλιά που αφήνεις στο φινάλε. Όταν θα έρθει η ώρα σου και σένα να σε θάψουν ποια μεγαλοπρεπέστατη επιγραφή θα γράψουν; Μου τό ’πε κάποιος γέροντας που γνώρισε τον Ξέρξη, η ιστορία, σαν κι αυτόν, ούτε κι εσέ θα στέρξει.   Θεσπιεύς Ατάλαντος 16-3-2022 ...

«Δεν είναι σπαρτιάτικος ο λόγος σας απλός,/ σας πήρε και σας σήκωσε ο αυτοθαυμασμός.»

Το σχήμα λόγου το ατυχές   Το σχήμα λόγου το ατυχές το καθ’ υπερβολήν πολύ βαρύ μάς έπεσε, στενάζει ο αυχήν. Τα χάχανά σας στοίχειωσαν, μ’ αφήνουν ενεό και στην ωραία πόλη σας δεν θα ξαναφανώ. Δεν είναι σπαρτιάτικος ο λόγος σας απλός, σας πήρε και σας σήκωσε ο αυτοθαυμασμός. Θυμώνει η κατεβασιά, σας έχει αφήσει εκτός, αλίμονο στο συρφετό που νιώθει… εκλεκτός!   Θεσπιεύς Ατάλαντος 16-2-2022 ...

«...φτηνές πλαστικούρες/ ανούσιες μπορντούρες/ φτηνή ωραιότης/ λαμπρή ματαιότης»

ΥΜΝΟΣ στη Φελιζολαία Περικεφαλαία   Φρουροί σου θα γίνουν ποτέ δε σ’ αφήνουν ω, Φελιζολαία Περικεφαλαία!   Η Μεγαλειότης αυτή σου η Μικρότης σ’ Εσέ ομοιάζουν στις δάφνες σου αράζουν,   φτηνές πλαστικούρες ανούσιες μπορντούρες φτηνή ωραιότης λαμπρή ματαιότης.   Λαμπρό μου Σκουπίδι στον Κάδο σου ήδη αμ’ πήδα, αμ’ πώς δα προσμένον… τον ΦΟΣΔΑ!   Θεσπιεύς Ατάλαντος, 26-12-2021 ...

«...θα βρεις πολλά θαυμαστικά και πάλι να θαυμάσεις/ σε ανακοινώσεις θαυμαστές και bullet points να μάσεις/ ωσάν τις τζούφιες τις ελιές αδίκως που επήγες,/ ταλαίπωρε, γιατί στα «α!» μπουκάρουν και οι μύγες!!!»

Αχ, τα πολλά θαυμαστικά!!!   Αχ, τα πολλά θαυμαστικά σε κάνουν να θαυμάζεις που ζεις σε πόλη θαυμαστή και θαυμαστά αράζεις. Οι θαυμαστές λακκούβες της σε θαυμαστά ποδάρια θαυμάσια κατάγματα μοιράζουν στα παζάρια. Κι αν τύχει πάλι θαυμαστά αισίως και γλυτώσεις και κεραμίδι αδέσποτο σφοδρό δεν ανταμώσεις, θα βρεις πολλά θαυμαστικά και πάλι να θαυμάσεις σε ανακοινώσεις θαυμαστές και bullet points να μάσεις ωσάν τις τζούφιες τις ελιές αδίκως που επήγες, ταλαίπωρε, γιατί στα «α!» μπουκάρουν και οι μύγες!!!   Θεσπιεύς Ατάλαντος 8-10-2021 ...

«έξι, να σκυταλοδρομώ/ πάντα τη μάσκα να φορώ/ να την κοιτώ να με κοιτά/ κι όλο «τις ει;» να με ρωτά»

Αντίο τώρα SMS   Αντίο τώρα SMS άπραγος κάθομαι που λες ήταν κι αυτά το κατιτίς κι ας μην τα ζήταγε κανείς.   Σφραγίδα και υπογραφή νά ’ρθω στη Σπάρτη την τρανή, ένα, για να με δει γιατρός, δύο, για ψώνια για να τρως, τρία, δεν κάνω προκοπή αχρείαστη διαδρομή, τέσσερα, σπεύδω να βοηθώ σε πεζοδρόμιο ξαπλωτό, πέντε, ορθός στην τελετή με αντισηπτικό βροχή, έξι, να σκυταλοδρομώ πάντα τη μάσκα να φορώ να την κοιτώ να με κοιτά κι όλο «τις ει;» να με ρωτά.   (Γιατ’ είμαι αρχαίος γέροντας και τους αιώνες φέροντας δεν είμαι σ΄ΑΜΚΑ, TAXISNET, μ’ ανάστησε το INTERNET!)   Θεσπιεύς Ατάλαντος 15-5-2021 ...

«Γύρνα, μάστορα, το τέρας/ νά ’ναι ανάποδα το πέρας,/ η Κανάτα θα χορτάσει/ που σας κατουράει η πλάση!»

Πενταώροφη Κυρία   Ήρθαν νέα πανωραία για την Περικεφαλαία, σαν μια πολυκατοικία πενταώροφη Κυρία!   Όμως, όποιος την αρμόσει έχει ενός κοκκόρου γνώση. Ποιο να είναι το κεφάλι τόοοσο νά ’ναι αυτή μεγάλη;   Μέτρον άριστον με γδούπο μας τις βρέχει οσονούπω δίκαιη κραυγή θα βγάλει στο λοφίο σαν ξεπροβάλει.   «Γύρνα, μάστορα, το τέρας νά ’ναι ανάποδα το πέρας, η Κανάτα θα χορτάσει που σας κατουράει η πλάση!»   Θεσπιεύς Ατάλαντος 12-5-2021 ...

«Το έργο τούτο παίζεται συχνά στην Πολιτεία/ ρούφα τ’ αβγό σου, γραία μου, που θέλεις και Φειδία»

Να του Πατούλη ο Κούνελος, ανοίγει την αυλαία και δίπλα, ενδοξότατη η Περικεφαλαία. Βλέπει το έργο ενεός λαός καραντινάτος αντιλαλούν οι ρεματιές του ίντερνετ προσφάτως.   Το έργο τούτο παίζεται συχνά στην Πολιτεία ρούφα τ’ αβγό σου, γραία μου, που θέλεις και Φειδία. Λεμόνι, ρύζι και φιδές για σένα να χωνέψεις Εφήμερο Διάκοσμο λίγο προτού να ρέψεις!   Θεσπιεύς Ατάλαντος Μέρες του Πάσχα, 2021 ...

«Μακριά κι απ’ την πλατεία/ και τον πολεμιστή,/ με ζώνει η αμαρτία/ που λείπει το σπαθί»

Ξηλώστε τα παγκάκια   Ξηλώστε τα παγκάκια, να κάθομαι προς τι; Να βλέπω μαγουλάκια Λυκούργου γιαλαντζί;   Στην Αρχιδάμου πέρα να αγναντεύω πού; Στα κόκκινα μπουγέλα στον Νικηφόρο μου;   Μακριά κι απ’ την πλατεία και τον πολεμιστή, με ζώνει η αμαρτία που λείπει το σπαθί.   Μα και στο Νέο Κόσμο μονάχη δε μπορεί η γιαπωνέζα η βρύση να πλύνει τη ντροπή.   Ο ήρωας σαλεύει στο μάρμαρο λερός. Αν κάτσω, μ’ αντραλεύει της πόλης ο μπουχός.   Παγκάκια, εμπρός, στη μπάντα να κάνετε σωρό μοντέρνο ανδριάντα στον κορωνοϊό!   Λαός θα τον τιμήσει στημένος στο κουτσό δεξί να μην κολλήσει ποδάρι αριστερό!   Θεσπιεύς Ατάλαντος ...

«Δείτε τον Σιμωνίδη/ που μας τις βρέχει ήδη!»

Φέρτε το γραμματόσημο   Έτσι, λοιπόν, « πειθώμενοι » μ’ αδιάντροπο ωμέγα και γλώσσα μη ορεγόμενοι όνειδος ήρθε μέγα.   Εμπρός, κοινών τα λύματα ευθύς να ξεβρομίσουν γιατί τα κείνων ρήματα δε θα μας τη χαρίσουν!   Φέρτε το γραμματόσημο να το κολλήσω οικόσημο. Δείτε τον Σιμωνίδη που μας τις βρέχει ήδη!   Θεσπιεύς Ατάλαντος ...

«Περιφανές ιμιτασιόν, δεινός πολυεστέρας//παλιά μου τέχνη κόσκινο, σουξέ της μίας μέρας»

Ήθελα νά ΄μουν φελιζόλ Ήθελα νά ΄μουν φελιζόλ στην περικεφαλαία μουράτο μεγαλούργημα στη Σπάρτη σας τη νέα. Γιατί βαρούν τα σίδερα, βαρούν τα μαύρα ρούχα για λάμψη από Χόλιγουντ μεγάλη ανάγκη πού ’χα.   Ένα μεταξωτό βρακί  σ’ ένα παλιοκοτρόνι πολύ καλά μού κάθεται, σαν φάπα που σβερκώνει. Περιφανές ιμιτασιόν, δεινός πολυεστέρας παλιά μου τέχνη κόσκινο, σουξέ της μίας μέρας.   Στη Σπάρτη σ’ έναν καφενέ θα ρθώ να την αράξω βαρύς και περισπούδαστος ωραία θα νυστάξω. Ας πάει κι η Επέτειος να βρει τον Λεωνίδα να αμπελοφιλοσοφώ και έτερον… ουκ οίδα!!!   Θεσπιεύς Ατάλαντος      ...