Η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης προτείνει: «Βαλσάροντας με την Υβόν Ντε Κάρλο», του Δημοσθένη Ματάλα

Στην πρώτη σελίδα η συγκινητική, για κάθε δάσκαλο νομίζω, αφιέρωση:

«Στους δασκάλους μου Δημήτρη Κατσαφάνα και Λίνο Μπενάκη». Οι φιλόλογοι που, μεταξύ των άλλων, του εμφύσησαν και την αγάπη να διατυπώνει γραπτά τις σκέψεις του.

Ο κ. Ματάλας δεν γράφει για πρώτη φορά. Όπως μας ενημερώνει ο ίδιος, το πρώτο δημοσιευμένο του κείμενο ήταν το 1960 στην εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ στη στήλη «Η φωνή των νέων» . Ήταν μαθητής της εβδόμης Γυμνασίου. Έκτοτε συνέχισε να γράφει άρθρα και κείμενα που δημοσιεύονταν σε περιοδικά κι εφημερίδες της Σπάρτης. Μια σειρά από χρονογραφήματά του εκδόθηκαν το 2002, από την Πνευματική Εστία Σπάρτης (εκδ. ΙΔΙΟΜΟΡΦΗ) με τίτλο «Επικαιρότητες και ανεπικαιρότητες». Το 2017 εκδόθηκε η συλλογή διηγημάτων του «Η συμμορία της Μαρμαρένιας βρύσης».

Στο οπισθόφυλλο του νέου του βιβλίου διαβάζουμε:

«Έξι και μία ιστορίες που ξεκινούν από τη μεταπολεμική Ελλάδα και φτάνουν μέχρι τις μέρες μας.

Στο επίκεντρο, οι άνθρωποι της διπλανής πόρτας και τα πάθη τους, άλλοτε μέσα από τα μάτια ενός έφηβου και άλλοτε μέσα από το έμπειρο βλέμμα ενός ενήλικα.

Έξι και μία ιστορίες για τις επιθυμίες και τις διαψεύσεις.

Έξι και μία ιστορίες για τον χρόνο που κυλά αδυσώπητος.»

Επτά διηγήματα λοιπόν, που τα διαβάσαμε στη Λέσχη μας και ταξιδέψαμε στη Σπάρτη των παιδικών μας χρόνων. Στη Σπάρτη που οι μαθήτριες φορούσαμε ποδιές και οι μαθητές πηλήκιον. «Επιβάλλομεν τετραήμερον αποβολήν, διότι συνελήφθη ασκεπής, μη φέρων το υπό του νόμου προβλεπόμενον μαθητικόν πηλήκιον».

Στη Σπάρτη των πρώτων ερώτων, που γεννιούνταν στις καμάρες που επονομάζονταν «παραλία» κι όπου οι βόλτες επιτρέπονταν μέχρι τις 7.30. μ. μ.!!! «Επιβάλλομεν διήμερον αποβολήν, διότι συνελήφθη να κυκλοφορεί έχοντας παραβιάσει κατά ημίσειαν ώρα το υπό του κανονισμού προβλεπόμενον ωράριον κυκλοφορίας».

Στη Σπάρτη των πάρτις με τα βερμούτ και τους «σαρανταπεντάρηδες συντρόφους», που δεν ήταν άλλοι από τους δίσκους των 45 στροφών.

Την Υβόν ντε Κάρλο ο συγγραφέας την γνώρισε στο σινέ της πόλης μας «Αττικόν», τότε που το εισιτήριο έκανε τρεις δραχμές. Συμπρωταγωνιστούσε με τον Ροκ Χάτσον  στην υπερπαραγωγή του Χόλιγουντ «Το γεράκι της Μάλτας». Ήταν η παρθενική του επαφή με την έβδομη τέχνη, παιδί όντας, χάρη στη μεγαθυμία του πατρός του.

Το «να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νεότεροι» ταιριάζει απόλυτα σ΄ αυτό το βιβλίο.

Η ανάγνωση ρέει αβίαστα κι ευχάριστα. Η γραφή βιωματική, πειστική,  μ΄ ένα χνούδι νοσταλγίας.  Γνήσια, χωρίς περιττούς συναισθηματισμούς, χωρίς καλολογικές φιοριτούρες, χωρίς να αγωνίζεται να επινοεί.

Δίνεται η αίσθηση ότι είναι ένα βιβλίο γραμμένο με κέφι και μεράκι για το παρελθόν κι εκείνα που πέρασαν απ΄ τη ζωή του συγγραφέα και καταστάλαξαν σαν μνήμες.

Τα σκιτσάκια του Θανάση Σισμάνη, διάσπαρτα στο εσωτερικό του βιβλίου, ευφραίνουν και κάνουν πιο ελκυστική την ανάγνωση.

Αναζητήστε το!

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης
Πηνελόπη Χριστάκου (δασκάλα στο 4ο Δημ. Σχ. Σπάρτης)