«Σκέψεις για το Νομοσχέδιο περί υιοθεσίας και αναδοχής», γράφει η Ελένη Καραγιαννοπούλου

Οι βουλευτές κλήθηκαν να αποφασίσουν για  την απλοποίηση στις υιοθεσίες, το σύγχρονο πλαίσιο με τα απαραίτητες εγγυήσεις για τα παιδιά, για τις ανάδοχες αγκαλιές που ανοίγουν.

ΟΧΙ  ΠΑΙΔΙΑ ΕΠΙ ΧΡΟΝΙΑ ΣΤΑ ΙΔΡΥΜΑΤΑ είναι το βασικό μήνυμα του Yυπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης. Η βία μέσα στην οικογένεια, η ανέχεια, ο θάνατος ενός γονιού οδηγούν τα παιδιά στα ιδρύματα.

Ο λόγος που κατατέθηκε το νομοσχέδιο ήταν να σταματήσει επιτέλους το όργιο της γραφειοκρατίας και των δεκάδων θεσμικών εμποδίων ώστε να δοθεί μια ευκαιρία να ζήσουν αυτά τα παιδιά ένα καλύτερο μέλλον και να μη στερηθούν για πάντα αυτό που έχασαν άδικα.

Υπάρχει ένα μόνιμο επιχείρημα που ψελλίζουν μες την αμηχανία τους αυτοί που είναι αντίθετοι σε τέτοιες αλλαγές: η κοινωνία δεν είναι έτοιμη. ’Η αντίδραση αυτή  είναι ανειλικρινής και ψεύτικη. Πίσω απ αυτήν κρύβεται ο δικός τους πολιτικός δισταγμός. Η κοινωνία ποτέ δεν  θα είναι έτοιμη για τίποτε αν κάποιοι δεν το προτείνουν. Οι αλλαγές αυτές-όπου και όποτε έγιναν-ρίζωσαν και άρχισαν να αποδίδουν αργά ή γρήγορα.

Ποια σκοπιμότητα λέει, όχι σε εκείνους που προσφέρουν ΣΤΟΡΓΗ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ. 

Ελένη  Καραγιαννοπούλου
Συνταξιούχος Εκπαιδευτικός – Φιλόλογος