Vekrakos
Spartorama | Ψυχικό Σπάρτης: «Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ψυχικό Σπάρτης: «Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ευάγγελος Μητράκος 22/07/2021 Εκτύπωση Άρθρα Δημοτικά Κοινωνία Χρονογράφημα
Ψυχικό Σπάρτης: «Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι», από τον Βαγγέλη Μητράκο
Όσο κι αν «θέλουμε» να λησμονήσουμε τη Ζωή, εκείνη επιμένει να μας θυμίζει ότι υπάρχει
Οδός Εμπόρων

«Μπήκε το νερό στ’ αυλάκι», λέγανε οι παλαιοί των ημερών εννοώντας πως μια υπόθεση ή μια δουλειά ή μια υποχρέωση οδηγείται σε καλό δρόμο.

Πριν ακόμα ιδρυθεί η νέα Σπάρτη από τον Όθωνα στα 1834, υπήρχε εδώ ένας παλαιότατος οικισμός, το Ψυχικό. Όταν ανδρώθηκε η Σπάρτη, το Ψυχικό έγινε, κατά κάποιον τρόπο, το περιβόλι της: Μια τεράστια εύφορη έκταση γεμάτη με κήπους, περιβόλια, μπαξέδες, ελαιώνες και τρεχούμενα νερά. Νερά που βγαίνανε από τα πολλά πηγάδια της περιοχής και μέσα από αυλάκια, σκαμμένα όλα με το χέρι, με την τσάπα και τον κασμά, πήγαιναν και πότιζαν το καλοκαίρι τις καλλιέργειες κι ήτανε γεμάτοι οι μπαξέδες και οι κήποι και τα περιβόλια με ανθρώπους που με τις τσάπες στα χέρια οδηγάγανε το νερό εκεί που θέλανε ΓΙΑ να ποτίσει.

Περάσανε καιροί, εγκαταλείφθηκε η γη, χάθηκαν τα πηγάδια, απόμειναν μονάχα τα χνάρια από τα παλιά αυλάκια, που «ζούσανε» μονάχα με την ελπίδα, να ξανατρέξει, κάποιο καλοκαίρι, το γάργαρο νερό στις ξεραμένες ράχες τους.

Κι ήταν σαν να γύρισε πίσω το ρολόι του χρόνου, όταν στις 21 Ιουλίου 2021, ημέρα Τετάρτη και ώρα μεσημεριού, κρυστάλλινο πεντακάθαρο νερό κατέβαινε κελαρυστό  στα αυλάκια του Ψυχικού, γιόμιζε με το τραγούδι του τον τόπο και πήγαινε γοργά να κάνει τη δουλειά του, να ποτίσει τα διψασμένα δέντρα.

Κι ερχότανε αυτό το νερό από την αυλή του Τσούση, κοντά στον άι Γιώργη, εκεί ακριβώς που κάποτε ήτανε η θρυλική Ταβέρνα του Τσούση, εκεί ακριβώς που οι Τσουσαίοι, από γενιά σε γενιά, βγάζανε τραπεζάκια το καλοκαίρι για να κάθονται οι πελάτες της ταβέρνας τους και να πίνουνε το καλό κρασί, να τρώνε τους νόστιμους μεζέδες, να παίρνουνε αεράκι δροσερό και ν’ αφουγκράζονται το νερό που κύλαγε στ’ αυλάκια.

Όσο κι αν «θέλουμε» να λησμονήσουμε τη Ζωή, εκείνη επιμένει να μας θυμίζει ότι υπάρχει.


Σπάρτη 22-7-2021
Βαγγέλης Μητράκος


Οδός Εμπόρων