«Στην πολιτική δεν πρέπει να ξεχνάς ούτε στιγμή τον αντίπαλο…» από τον Παναγιώτη Κουμουνδούρο

Γι’ αυτά λοιπόν  θα πρέπει να παραδεχτούμε κάποια στιγμή εμείς στο ΣΥΡΙΖΑ, ότι υποτιμήσαμε το Μητσοτάκη κρίνοντάς τον ως απόφοιτο του Κολάμπια, μετά ως πολικό οραματιστή και τέλος για την ευφυΐα του.

Ο νόμος για τον γάμο των ομοφύλων είναι ένα κλασικό παράδειγμα. Αφού ανακοίνωσε με τις τυμπανοκρουσίες των «πετσομένων» ΜΜΕ ότι θα προχωρήσει στο ρηξικέλευθο αυτό μέτρο για τα ελληνικά δεδομένα, ενθαρρύνει από την μια με την προτροπή της αποχής όλα τα λουλούδια να ανθίσουν στο λιβάδι της ΝΔ. Φέρνει στην γραμμή εκκίνησης τον ακραίο δεξιό συντηρητισμό, που εδρεύει στο κόμμα του, να εκδηλωθεί πανηγυρικά, υπέρ πατρίδας, θρησκείας και οικογένειας. Στο εθνικό μετερίζι σπρώχνονται ποιος θα πρώτο πιάσει στασίδι, μια στρατιά από βουλευτές και υπουργούς του που έχουν βάλει τα εθνικά τους παπούτσια έτοιμοι για τον αγώνα. Κι έτσι, ο ίδιος μεν ξανά φοράει το φωτοστέφανο του εκσυγχρονιστή, που αγνοεί το κόστος. Το δε κόστος το αποσβένουν οι ταγοί της «κανονικής» οικογένειας στο κόμμα, που προορίζονται να συγκρατήσουν τους ταγούς της «κανονικής» οικογένειας στην κοινωνία μην την κάνουν κατά τους «Σπαρτιατοκασιδιάριδες».

Έχει και συνέχεια, «ξεπλένει» κάπως και το όνομά του στην Ευρώπη, όπου έχει γίνει μαύρο πρόβατο καθώς βαράνε τα νταούλια με τις υποκλοπές, το χάλι της ενημέρωσης, την καταρράκωση του Κράτους Δικαίου. Έχει και άλλα.. υπολογίζει το παιχνιδάκι του στην πλάτη ουκ ολίγων ανθρώπων, αλλά και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων να αποδειχτεί κερδοφόρο και σε ψηφαλάκια από την ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα. Επίσης μια σειρά σκληρά αντικοινωνικά νεοφιλελεύθερα νομοθετήματα ιδιωτικά πανεπιστήμια, ιδιωτικοποίηση της τεχνικής επαγγελματικής εκπαίδευσης αλλά και η πενιχρές αυξήσεις στους μισθούς και στις συντάξεις, το τέρας του πληθωρισμού και της ακρίβειας που ροκανίζει σαν το σαράκι το πορτοφόλι μας. Κατάφερε να φύγουν από την ημερήσια διάταξη της δημόσιας συζήτησης. Εμφανίστηκε λοιπόν στο Νταβός σαν κόκορας που έχει τακτοποιήσει το κοτέτσι του.

Όλα αυτά γιατί είναι ο μόνος τελικά που στο μυαλό του έχει τον αντίπαλό του. Κατάφερε ή κατάφεραν, ο ΣΥΡΙΖΑ να εμφανιστεί άνω-κάτω ακόμα και σε αυτό το λυμένο από χρόνια για την Αριστερά ζήτημα, αυτό κάνει το κέρδος του Μητσοτάκη να γίνει ακόμα μεγαλύτερο. Δεν είναι και μικρό πράγμα εκείνος να παίζει τις κουμπάρες με ένα ευαίσθητο θέμα και στον ΣΥΡΙΖΑ να παίζουμε το κυνήγι ορατών και αοράτων προς τέρψη της Δεξιάς. Με την ατζέντα των προβλημάτων της κοινωνίας στρωμένη στο τραπέζι μας, εμείς να χαζεύουμε τα όμορφα οπίσθια της ΝΔ πως ταλαντεύονται.

Διδακτικά όλα αυτά, έτσι δεν είναι;  Τον υποτιμήσαμε ή δεν τον υποτιμήσαμε;

Δεν αρκεί να έχει κανείς καλές προθέσεις και θέσεις στην πολιτική αντιπαράθεση. Πρέπει να μην ξεχνά ούτε στιγμή τον αντίπαλο. Μάλιστα έναν αντίπαλο που έχει το πλεονέκτημα ότι είναι αδίστακτος...

Παναγιώτης Κουμουνδούρος
Συντονιστής ΝΕ Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ