«Η Απίστευτη Ιστορία ενός Ιμάμ Μπαϊλντί», από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 14/08/2022 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Πολιτισμός Φιλοσοφία

«Έφτασα πράγματι σε ένα μπαϊλντισμένο γέροντα που εναγώνια, μάλλον μακροχρονίως, καρτερούσε κάποιον να τον ελευθερώσει και να του δώσει μορφή και στόμα να φωνάξει βοήθεια...»

Μέρες μας φοβέριζε πως θα μας πάει να γευτούμε το καλύτερο ιμάμ της Ελλάδος και το έκανε. Πήγαμε σε μια συμπαθητική ταβέρνα νωχελικά αναπαυμένη επάνω στους αφρούς των κυμμάτων και με το ισοκράτημα του ασίγαστου φλοίσβου δειπνήσαμε πολλά μεταξύ των οποίων και το περίφημο ιμάμ μπαϊλντί.

Δε λέω καλό ήταν αλλά άμα τελειώσαμε απλώθηκε εμπρός στις μελωμένες από τις απολαύσεις αισθήσεις μου μιά υπέροχη προκλητική επιφάνεια που έγνεφε να ακολουθήσω τα χρώματα της και τα ίχνη από τις άτακτες, τυχαίες κινήσεις που άφησαν τα περόνια καθώς τεμάχιζαν και ανέσυραν τις καραμελωμένες μελιτζάνες επάνω στον κάμπο του πιάτου.

Έκλεισα στην αρχή για λόγους ευγενείας τα αυτιά μου, παρακάλεσα να με δέσουν οι συνδαιτυμόνες πισθάγκωνα στην ψαθωτή καθέκλα αλλά στο τέλος ενέδωσα στις σειρήνες της ζωγραφικής και έπιασα ως εργαλείο ακριβείας το μαχαίρι και σχεδίασα αναζητώντας να βρω τις υποβόσκουσες μορφές.

Έφτασα πράγματι σε ένα μπαϊλντισμένο γέροντα που εναγώνια, μάλλον μακροχρονίως, καρτερούσε κάποιον να τον ελευθερώσει και να του δώσει μορφή και στόμα να φωνάξει βοήθεια η να προφέρει μέσα από τα βασανισμένα χείλη του ένα ειλικρινές ευχαριστώ.

Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr

Εικόνα άρθρου: Ζωγραφική σε απομεινάρια ενός ιμάμ μπαϊλντί