«Μια άλλη προσέγγιση… Μια άλλη σκέψη…», από τον Παναγιώτη Μπορέτο

Αναλογιστήκαμε ποτέ, ότι για την καταστροφή και την κατάληψη της Κωνσταντινουπόλεως, από τον Μωάμεθ τον πορθητή το 1453, βοήθησαν και προετοίμασαν την ιστορική αυτή στιγμή όλοι οι Ευρωπαίοι, με πράξεις και παραλήψεις επί σειρά ετών. Μετά τη μάχη του Ματζικέρτ το 1071, που ο Αυτοκράτορας του Βυζαντίου, για πρώτη φορά ηττήθη από τους Μωαμεθανούς, άρχισε το ξήλωμα της Αυτοκρατορίας, το οποίο μετά το Σχίσμα των δύο Εκκλησιών το 1093, επιταχύνθηκε.

Οι Δυτικοί βλέποντας πάντα ανταγωνιστικά το Βυζάντιο και ως εμπόδιο για την εξάπλωση του εμπορίου και της ναυτιλίας τους, κατόρθωσαν με τις Σταυροφορίες και άλλες εξεγέρσεις, να υφαρπάξουν τον πλούτο του Βυζαντίου  και να επισπεύσουν τη διάλυση της Αυτοκρατορίας.

Ειδικά, μετά την ‘Δ  Σταυροφορία το 1204, με αρχηγό τον Ενετό Δόγη Δάνδολο, ο οποίος σημειωτέον έτρεφε μίσος άσβεστον για το Βυζάντιο και τους Έλληνες κατοίκους αυτού, η κατάρευση άρχισε να γίνεται αισθητή και η αποδυνάμωση της Αυτοκρατορίας εμφανής. Οι Έλληνες και οι Βυζαντινοί, ως γνώστες της Αρχαίας Ελληνικής γραμματείας, υπηρετούσαν τέχνες και γράμματα ταυτόχρονα, ενώ η λεγόμενη Δύση δεν είχε αρχίσει να βγαίνει από τον δικό της μεσαίωνα και ό,τι αυτό συνεπάγετο.

Όταν οι Έλληνες Βυζαντινοί μελετούσαν τους Αρχαίους Προγόνους μας, τακτοποιούσαν και προσπαθούσαν να διαδώσουν τη γνώση ιδρύοντας Πανεπιστήμια, σχολές και βιβλιοθήκες, όπως της Κωνσταντινουπόλεως, της Αντιοχείας, της Βαγδάτης και αλλαχού, ο Δόγης Δάνδολος κατά την ‘Δ Σταυροφορία συμμάχησε με τον Τσέκινγκς Χαν εναντίον του Βυζαντίου ουσιαστικά εναντίον των Ελλήνων, έδωσε μάλιστα εντολή σε αυτόν, δηλαδή ο ένας βάρβαρος στον άλλο να επιτεθεί και να καταστρέψει την ονομαστή βιβλιοθήκη της Βαγδάτης, η οποία περιελάμβανε τόσο την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία αλλά και κάθε τί νεότερο εκδιδόμενο στο Βυζάντιο ή αλλαχού.

Αυτοί λοιπόν οι άνθρωποι, μαζί με την αδιαφορία των διοικούντων τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, έφεραν την πτώση της Βασιλεύουσας τον Μάιο του 1453 και την παρέδωσαν στα χέρια των Οθωμανών, τους οποίους σημειωτέον έφερε στην περιοχή του Βυζαντίου, από τα βάθη της Ανατολής το 700μ.Χ. η Ιουστινιάνη, για να τους χρησιμοποιήσει, ως μισθοφορικό στρατό, με σκοπό, να ανατρέψει τον Αυτοκράτορα. Η 29η Μαΐου  1453, πρέπει να καταγραφεί ως γεγονός, προς αποφυγήν και αναλογιζόμενοι τα σημεία των καιρών, σαν Έθνος, πρέπει να είμαστε ενωμένοι και όχι διαχωρίσιμοι όπως είχαν καταντήσει οι Άρχοντες του Βυζαντίου, ζητώντας βοήθεια από τους Ευρωπαίους, οι οποίοι με Αρχηγό τον Πάπα, τους Ενετούς και λοιπούς που εύχονταν την πτώση του Βυζαντίου, ο καθένας για τον δικό του λόγο,  προκειμένου να μπορούν να κυριαρχήσουν στις θάλασσες και στο εμπόριο και βεβαίως ο Πάπας να επεκτείνει την κυριαρχία του, στον κόσμο του Βυζαντίου, εκτοπίζοντας τον Ορθόδοξο Λόγο.

Οι Δυτικοί το μόνο που αντιλαμβάνονταν, ήταν το προσωπικό κέρδος και πώς να κυριαρχήσουν επί της ύλης. Εμείς οι Έλληνες, έχουμε γεννηθεί να υπηρετούμε το Πνεύμα, την Ιδέα και την Πορεία του Ανθρώπου προς το Ιδανικό.

Με τα δεδομένα αυτά και με τις σκέψεις αυτές, η ημέρα αυτή αποτελεί για τους σκεπτόμενους Έλληνες σημείο αναφοράς και περισυλλογής και σκέψεων βαθύτερων επί των τότε πεπραγμένων αλλά και των μελλούμενων σήμερα.

Εν κατακλείδι, η πτώσης της Βασιλεύουσας το 1453 και η διάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας ήταν έργο της βαρβαρότητας της Δύσεως, της επιθυμίας του Πάπα και κατά κύριο λόγο της αυταρέσκειας και της χαλαρώσεως των Διοικούντων, οι οποίοι επί σειρά ετών, άφησαν την Αυτοκρατορία να φυλλορροεί  και να διαλύεται αδιαφορώντας για τις επερχόμενες συνέπειες, μη προβλέποντας τους κινδύνους, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει ο Μωάμεθ, όχι βέβαια σαν νικητής αλλά σαν κυρίαρχος επί των αφ’ εαυτού ηττημένων. Σημειωτέον, ότι η Αυτοκρατορία είχε απογυμνωθεί από τα εδάφη της, χάνοντας ουσιαστικά μία απ’ τις μεγαλύτερες περιοχές της, τη Θεσσαλονίκη το 1430.

Η Πόλις, δεν παρεδόθη, απλώς  «Η Πόλις Εάλω...»

Οι Τούρκοι και οι Δυτικοί, ταυτίζονταν και ταυτίζονται πλήρως, εκ του γεγονότος ότι τα βρήκαν όλα έτοιμα και οι δύο, τους τα δώσαμε όλα ή τα άρπαξαν από εμάς τους Έλληνες και αυτό πρέπει να μας γίνει μάθημα να προσέχουμε, γιατί αυτοί ως ευεγερτηθέντες, είναι οι χειρότεροι εχθροί μας.

Η ημερομηνία της Αλώσεως πρέπει να είναι ημέρα Σιωπής… και «δια της … Σιωπής τα Πολλά!!!» 

Ευχαριστώ το Θεό, που μου εδόθη η ευκαιρία να εκφράσω τις σκέψεις μου και τις ανησυχίες μου και να τις μοιραστώ μαζί σας.

Και πάλι σας ευχαριστώ πολύ! 

Δείτε και άρθρο εδώ

Μετά τιμής,
Τάκης Γ. Μπορέτος
Πολίτης της Σπάρτης
Τετάρτη, 25 Μαΐου 2022