Vekrakos
Spartorama | «Μια ξεχωριστή πρόταση», από τον Παναγιώτη Τζουνάκο

«Μια ξεχωριστή πρόταση», από τον Παναγιώτη Τζουνάκο

Spartorama 20/05/2022 Εκτύπωση Δημοτικά Κοινωνία Πολιτισμός
«Μια ξεχωριστή πρόταση», από τον Παναγιώτη Τζουνάκο
Η νέα ποιητική συλλογή του του Γιώργου Ατσαβέ, «μ’ ανοιχτή ψυχή» (από τις εκδόσεις ΙΔΙΟΜΟΡΦή)
Οδός Εμπόρων

Η διαχρονική παρουσία του Γιώργου Ατσαβέ στα Ελληνικά γράμματα είναι δεδομένη και γνωστή. Η νέα ποιητική συλλογή του «μ’ ανοιχτή ψυχή» (από τις εκδόσεις ΙΔΙΟΜΟΡΦή) προωθεί ακόμη περισσότερο την πνευματική του κατάθεση και εμπλουτίζει με επιπρόσθετες αξίες τα ψυχικά αποθέματα της ανθρώπινης ύπαρξης. Με ώριμη σκέψη προσεγγίζει και ενεργοποιεί τα κύτταρα του ανθρώπινου προσδιορισμού, τους προσδίδει ποιοτικά χαρακτηριστικά και τα εναρμονίζει με τη φυσική εξέλιξη. Αγωνίζεται για την ανάδειξη και τη διεύρυνση του πλαισίου των ψυχικών χαρισμάτων των ανθρώπων, την ενδυνάμωση της έκφρασης των συναισθημάτων τους, με στόχο την αναβάθμιση της πεζής πραγματικότητάς τους, και έτσι «Πάλλονται οι στιγμές» και «Η λύπη γίνεται φως …».

Μελετώντας βήμα-βήμα τις βαθυστόχαστες έννοιες ανασύρονται οι εγκλωβισμένες αρετές του αληθινού ανθρώπου, από τα πρώτα χρόνια, ως τη συνειδητοποίηση του κλεισίματος της παρένθεσής του. Μια αίσθηση συγκρατημένης αισιοδοξίας ξεπροβάλει και αναπτύσσεται μπροστά στη νομοτέλεια της ακροτελεύτιας πράξης. Η επίκληση του Κυρίου/Θεού, για την οδήγηση «στην αρμονία της αιώνιας φύσης» είναι μια προσωπική αναφορά στην απεραντοσύνη της ανθρώπινης αναζήτησης.

Όμως, τελικά «Γεύσου τη ζωή».

Τον ευχαριστώ, γιατί κατάφερε να εισβάλει και να αποσπάσει ικανό χρόνο από την καθημερινότητα, να αγγίξει και να αναθερμάνει τις λανθάνουσες εσωτερικές χορδές, να τις διεγείρει και να τις εντάξει στο πραγματικό νόημα της ζωής.

Ακολουθεί ένα μικρό δείγμα από την πολύ αξιέπαινη προσπάθειά του.



Πετάει ο χρόνος


Χωρίς, ανάπαυση πετάει ο χρόνος

Πνιγμένος στα σχήματα,

και ψάχνοντας στους πέπλους των ξεχτένιστων ελπίδων,

δεμένος μ’ άγριους Θεούς

εσύ που, κάποτε,

έσφιγγες τους ουρανούς στα δάχτυλά σου

νιώθεις, το άγονο τοπίο

της ζωής σου,

να οργώνεται, μ’ αλέτρι σκληρό.

και το χειρότερο, που σε συντρίβει και το νιώθεις:

Σε μέτρησαν με το μεγάλο βήμα,

της υπερεκτίμησης.



Παναγιώτης Τζουνάκος (20/5/2022)


Οδός Εμπόρων