Η Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης προτείνει το βιβλίο της Κάλλιας Παπαδάκη, «Δενδρίτες»

Ώριμο μυθιστόρημα μιας όχι ώριμης συγγραφέως, που μόνο πλεονεκτήματα έχεις να του ....καταλογίσεις! Ή τουλάχιστον, τόσα πλεονεκτήματα, που τα όποια μειονεκτήματα δεν γίνονται εμφανή στον αναγνώστη.

Στα πολύ δυνατά του σημεία :

• Ζωντανοί ήρωες, που υποβάλλουν την παρουσία τους, για αρκετό χρονικό διάστημα αφότου εγκαταλείψεις το βιβλίο.
• Όχι πρωτότυπο, αλλά ωραίο εύρημα η αρχή της αφήγησης να ξεκινά με τον ανθρωπογεωγραφικό προσδιορισμό του Κάμντεν Ν. Τζέρσι Η.Π.Α. Η πολύπαθη πόλη του Κάμντεν, υπαγορεύει τη δράση.
• Εξαιρετική σύνδεση παρελθόντος-παρόντος, πάνω σε μια χρονική γραμμή που έχει αφετηρία τις αρχές της δεκαετίας του ’20 και τέλος, τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Πάνω στη γραμμή, κινούνται παράλληλα οι δυο κεντρικοί ήρωες, ο μετανάστης πρώτης γενιάς, ο Αντώνης Καμπάνης, και ο μετανάστης δεύτερης γενιάς, ο Μπέιζελ,(Βασίλης), Καμπάνης, χωρίς ποτέ η συγγραφέας-τριτοπρόσωπος αφηγητής, να συμπλέξει τις ζωές τους παρά μόνον μια στιγμή στο τέλος, εντελώς απροσδόκητα (για τον αναγνώστη), στο παλιό γηροκομείο «Η Ελπίς», όπου ομολογούν με την παρουσία τους και μόνον, τη ματαίωση των ελπίδων τους και τη ματαιότητα της ζωής τους, αφού «...σύμπας ο χρόνος έχει ήδη παρέλθει...η ζωή μας δεν είναι παρά το ξεθωριασμένο αντιφέγγισμα μιας μη αναστρέψιμης διαδικασίας...» Orbis Tertius, Χόρχε Λουίς Μπόρχες.
• ΄΄Κινηματογραφικά΄΄ πλάνα, με πυκνή και ποιητική γραφή, όπου το φυσικό και δομημένο περιβάλλον του Κάμντεν μπαίνει μέσα στα σπίτια, δυναστεύει τους ήρωες, την ψυχή τους, τον μικρόκοσμό τους.

"Το αμερικανικό όνειρο, γλύκαινε τους Θεούς και κοίμιζε τους δαίμονες΄΄ γράφει η Παπαδάκη.

"Δενδρίτες". Ένα βιβλίο που αξίζει τη φετινή του διάκριση: το βραβείο λογοτεχνίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Για τη Λέσχη Ανάγνωσης Σπάρτης
Κων/νος Παπαϊωάννου