Vekrakos
Spartorama | «Σ’ ευχαριστούμε, ω κορωνοϊέ», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Σ’ ευχαριστούμε, ω κορωνοϊέ», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ευάγγελος Μητράκος 16/03/2020 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Υγεία Φιλοσοφία
«Σ’ ευχαριστούμε, ω κορωνοϊέ», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«...εμείς οι Πάνσοφοι, οι Τέλειοι, οι Αυτάρκεις, οι Παντοδύναμοι, οι Άτρωτοι, οι Γίγαντες και οι Τιτάνες… γονατίσαμε περιδεείς μπροστά σε έναν μικροσκοπικό εχθρό, που ούτε να τον δούμε δεν μπορούμε, γεμίσαμε με τρόμο, πανικό και ανασφάλεια...»
Οδός Εμπόρων

Και ιδού: Εμείς που φτάσαμε στους πλανήτες, εμείς που γεφυρώσαμε τους ουρανούς και τις θάλασσες, που φτάσαμε στα βάθη και στα πλάτη της γης, που νομίσαμε ότι ξεπεράσαμε τα προβλήματα της ζωής και της κοινωνίας, εμείς που φτάσαμε στα όριά της τη γνώση, την τεχνολογία και την επιστήμη, που αναπτύξαμε τη βιομηχανία και αυξήσαμε την παραγωγή, που θεωρήσαμε πως η επιστήμη και η ιατρική τα γνωρίζουν και τα αντιμετωπίζουν ΟΛΑ, εμείς που γεμίσαμε τον κόσμο μας με ματαιόδοξα θαύματα, εμείς οι αλαζόνες, οι πλεονέκτες, οι παντοδύναμοι, οι εγωπαθείς και ατομιστές, οι κυνηγοί του πλουτισμού και του εύκολου κέρδους, εμείς που θεοποιήσαμε την ύλη και τον ορθολογισμό, εμείς οι άδικοι, οι άφρονες, οι καταπιεστές, οι εκμεταλλευτές και πολεμοκάπηλοι, που σπέρνουμε θάνατο, πείνα, φτώχεια, αρρώστιες και αμάθεια στη μισή γη για να καλοπερνά η υπόλοιπη μισή, εμείς που κάναμε αξία ζωής το: «ο θάνατός σου η ζωή μου», εμείς που χτίσαμε το νέο πύργο της Βαβέλ και καυχηθήκαμε πως γίναμε Θεοί, εμείς οι Πάνσοφοι, οι Τέλειοι, οι Αυτάρκεις, οι Παντοδύναμοι, οι Άτρωτοι, οι Γίγαντες και οι Τιτάνες… γονατίσαμε περιδεείς μπροστά σε έναν μικροσκοπικό εχθρό, που ούτε να τον δούμε δεν μπορούμε, γεμίσαμε με τρόμο, πανικό και ανασφάλεια, η ζωή μας κατεδαφίστηκε, φυλακιστήκαμε στα σπίτια μας και νιώσαμε την ασημαντότητά μας και τη ματαιότητα των πάντων. Ένας ολόκληρος κόσμος και πολιτισμός που χτίστηκε πέτρα την πέτρα επί αιώνες ολόκληρους γκρεμίστηκε σε χρόνο μηδέν από έναν ιό. Μια μηχανή που πιστεύαμε πως είχε το «αεικίνητον», πως λειτουργούσε τέλεια και χωρίς προβλήματα αποσυναρμολογήθηκε πλήρως, όταν στα γρανάζια της μπλέχθηκε ένα τοσοδά μικρούλι πραγματάκι, μικρότερο κι από κόκκο άμμου, ένας «κορωνοϊός».

Και μας έδωσε τούτο το αρρωστιάρικο πλασματάκι μιαν ευκαιρία, μέσα στην οδύνη, την αρρώστια, τον θάνατο και τον απόλυτο τρόμο που σπέρνει στο πέρασμά του, να σκύψουμε μέσα μας, να κοιταχτούμε στον καθρέφτη εντός μας, να «λαμπικάρουμε» πνευματικά, να δούμε και να κατανοήσουμε την Αλήθεια, να πάψουμε να είμαστε «θηρία» και να αναθεωρήσουμε τις ιεραρχήσεις μας κι ΟΛΑ εκείνα που είχαμε σαν αξίες και οδηγό ζωής.

Αν απ’ αυτήν τη δοκιμασία καταφέρουμε να βγούμε καλύτεροι ως άνθρωποι, που πάει να πει πως και μια καλύτερη κοινωνία θα φτιάξουμε κι έναν κόσμο έτσι όπως πρέπει στον Άνθρωπο, τότε ίσως μπορέσουμε να πούμε: Σ’ ευχαριστούμε, ω Κορωνοϊέ!

Αν εμείς την «σκαπουλάρουμε» από τον κορωνοϊό, αλλά  ο «άλλος»  κόσμος μείνει όπως ήτανε και πριν, με πείνα, δίψα, αρρώστιες, πολέμους, ανελευθερία, φτώχεια, εκμετάλλευση, αδικία, αμάθεια… τότε η δοκιμασία μας πήγε «στράφι» και σίγουρα μια άλλη ακόμα μας αξίζει.

Τα λόγια του Αγίου Παϊσίου ας μας προβληματίσουν:
«Βλέπεις, οι γιατροί, ενώ οι καημένοι οι άρρωστοι πονούν, τους δίνουν πικρό φάρμακο, γιατί με το πικρό θα γίνουν καλά, όχι με το γλυκό. Θέλω να πω ότι και η υγεία από το πικρό βγαίνει, και η σωτηρία της ψυχής από το πικρό βγαίνει.»


16-3-2020
Βαγγέλης  Μητράκος


Οδός Εμπόρων