«Λάδι - Μέλι - Κρασί», από τον Χρόνη Πολυχρονίου

Αγόρασα λοιπόν το καλοκαίρι απίστευτης ποιότητας παρθένο μέλι από παραγωγό στο χωριό μου προς 7,5 Ευρώ το κιλό. Αισθάνθηκα ότι τον κορόιδεψα. Βρήκα πρόσφατα σε ράφι super market στο Ελσίνκι της Φιλανδίας τα 250 ml λάδι Λακωνίας προς 8 Ευρώ, δηλαδή 32 Ευρώ το κιλό. Αισθάνθηκα ότι με κορόιδευαν. Αλήθεια για το υπό  αριθμόν ΦΕΚ 2983/2017 που προβλέπει πλέον ατομικές συσκευασίες ελαιόλαδου μίας χρήσης σε όλους τους χώρους εστίασης, έχουν κάνει τίποτα τα συσκευαστήρια της Λακωνίας ή περιμένουν να καταλάβουν την αγορά άλλες περιοχές; Για το κρασί δεν θα πω τίποτα διότι αυτό έχει διανύσει ήδη αρκετή απόσταση και έχει καταγράψει πολλές διεθνείς επιτυχίες. Άλλωστε εμένα εξακολουθεί να μου αρέσει το χύμα, στο βαθμό που αυτό είναι πιο …ποιοτικό από ορισμένα εμφιαλωμένα ή αυτά πολύ ακριβότερά του.

Η Λακωνία λοιπόν, λόγω ιστορίας, πολιτισμού και κλίματος μπορεί συγκριτικά να πρωταγωνιστήσει με αυτά τα τρία ποιοτικά προϊόντα της στις διεθνείς αγορές και να κεφαλαιοποιήσει το σημαντικό αυτό αγροδιατροφικό απόθεμα που διαθέτει. Τώρα, που όλοι παγκοσμίως αναγνωρίζουν την υψηλή αξία της Μεσογειακής διατροφής και των προϊόντων της. Τώρα, που την γεύονται 20 εκατομμύρια τουρίστες κάθε χρόνο, αλλά πρέπει να την ‘πάρουν’ και μαζί τους, από την Ελλάδα στις χώρες τους.

Βεβαίως και πρέπει να υπάρξουν αναγκαίες ορθές πρακτικές προτάσεις πολιτικής που μπορούν να αναβαθμίσουν την παραγωγή, να βελτιώσουν ακόμη περισσότερο τις εξαγωγές, να ενισχύσουν τις συνέργειες μεταξύ αυτών των δυναμικών κλάδων της οικονομίας και να δημιουργήσουν νέες θέσεις εργασίας στην Ελληνική περιφέρεια. Ταυτόχρονα απαιτούνται δυναμικές πρωτοβουλίες για την χρήση καινοτόμων εργαλείων τεχνολογίας, για την αύξηση της παραγωγής, τον έλεγχο της ποιότητας και την ορθή τυποποίηση αυτών των εξαγώγιμων προϊόντων.

Για εμένα, η σημαντικότερη προτεραιότητα για την ποιοτική αναβάθμιση αυτών των τριών Λακωνικών προϊόντων, αναδεικνύεται η καθιέρωση ενός κοινού σήματος ποιότητας, το οποίο θα αποδίδεται βάση συγκεκριμένης διαδικασίας πιστοποίησης και θα διακρίνει χαρακτηριστικά αυτά τα συγκεκριμένα τρία μαζί προϊόντα στις διεθνείς αγορές. Το σήμα και το λογότυπο SPARTA, μεγάλης παγκόσμιας εμβέλειας brand name, θα μπορούσε να είναι ένα από αυτά.

Αν ήμουν ο πρόεδρος Γιάννης Παναρίτης, τον οποίο με την ευκαιρία συγχαίρω για την εκλογή του, θα καλούσα αμέσως απανωτές συσκέψεις συνεργασίας αυτών των τριών κλάδων, μέχρι να πετύχω την διεπαγγελματική τους συσπείρωση. Θα ζητούσα όμως ταυτόχρονα και από τον Βουλευτή Σταύρο Αραχωβίτη να με ενισχύσει με τρείς – τέσσερις ειδικούς στα τεχνικά αυτά θέματα τυποποίησης, ιχνηλάτησης, διακίνησης, προβολής, και marketing προϊόντων διεθνών εξαγωγών, από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης. Σταματάω όμως εδώ διότι πάλι μίλησα …πολιτικά. Πιπέρι.

Χρόνης Πολυχρονίου