«Έκτρωση ή πρόληψη στην εφηβική ηλικία;» από την Ευγενία Κονίδη

Χωρίς η ίδια να είμαι ειδικός, καθώς δεν είμαι γιατρός ή νομικός ή πολιτικός, νομίζω πως ο διάλογος αυτός έχει τοποθετηθεί σε τελείως λανθασμένη βάση, λειτουργώντας αποπροσανατολιστικά για την κοινή γνώμη, διχαστικά για την κοινωνία, επικίνδυνα για τους νέους ανθρώπους.

Στην εποχή της πληροφόρησης, της ελεύθερης διακίνησης απόψεων, των επιστημονικών ανακαλύψεων και της κάθε είδους γνώσης επί παντός επιστητού, θεωρώ πως αυτό το θέμα θα πρέπει να συζητηθεί σοβαρά μόνο στο επίπεδο πρόληψης, εξαιρώντας φυσικά περιπτώσεις βιασμού ή παθήσεων του εμβρύου ή λόγους υγείας της γυναίκας. Αυτές οι περιπτώσεις, αν και υπαρκτές, δεν είναι ο κανόνας και έχει ήδη προβλέψει ο νομοθέτης  γι’ αυτές. Το θέμα των αμβλώσεων αφορά κατά κύριο λόγο ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, ειδικά στην εφηβική ηλικία,  κάτι το οποίο αυτόματα συνδέεται με την πρόληψη.

Σε παλαιότερες εποχές, λόγω απουσίας ουσιαστικής παιδείας και ενημέρωσης, ήταν φυσικό να υπήρχαν ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες, αφού οι άνθρωποι, άνδρες και γυναίκες, δεν ήξεραν πώς να προστατευτούν, προχωρώντας στην έσχατη λύση της έκτρωσης, όταν αισθάνονταν ότι δεν είναι σε θέση να ανταποκριθούν στην ευθύνη ενός νέου μέλους.

Σήμερα, η δημόσια παιδεία, η οικογένεια και τα μέσα ενημέρωσης είναι οι κύριοι φορείς που θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη της πλήρους και συστηματικής ενημέρωσης  των νέων ανθρώπων, με πρωτοβουλία και  στήριξη φυσικά της πολιτείας. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί στη σύγχρονη εποχή να τίθεται θέμα συμφωνίας ή διαφωνίας  με το αν είναι θεμιτή, νόμιμη, ηθική ή όχι η έκτρωση, ενώ θα μπορούσε να μην τίθεται καν θέμα. Σε όλες -τις ανεπτυγμένες τουλάχιστον- χώρες οι νέοι υποχρεούνται να παρακολουθούν  τις βασικές βαθμίδες εκπαίδευσης και εκεί θα πρέπει να τίθενται οι σωστές και ολοκληρωμένες βάσεις για την πρόληψη κάθε επικίνδυνης συμπεριφοράς που μπορούν να οδηγήσουν μια  γυναίκα ή ένα ζευγάρι να βρεθεί στη δύσκολή θέση να λάβει μια τέτοια απόφαση. Ίσως, η ορθή και ολοκληρωμένη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση, απαλλαγμένη από ταμπού και προκαταλήψεις, θα βοηθούσε προς αυτήν την κατεύθυνση. 

Με απόλυτο σεβασμό στο δικαίωμα  αυτοδιάθεσης του γυναικείου σώματος και στο δικαίωμα ελεύθερης επιλογής, θεωρώ πως ο σεβασμός των δικαιωμάτων πρέπει να αφορά κάθε ύπαρξη, είτε θεωρείται πλήρως ανεπτυγμένη είτε μερικώς. Επίσης, έχω την ισχυρή πεποίθηση πως όταν μιλάμε για αυτοδιάθεση του γυναικείου σώματος, αυτή θα πρέπει να είναι συνειδητή ακόμα και όταν πρόκειται για την σεξουαλική επαφή  και δεν πιστεύω πως σε καμία περίπτωση αυτό συμβαίνει στην ηλικία των δεκατριών ετών. 

Φυσικά ο καθένας είναι ελεύθερος να έχει τις απόψεις του, απλώς θεωρώ πως η έκτρωση δεν θα πρέπει να αποτελεί τρόπο αντισύλληψης, τη στιγμή που η επιστήμη παρέχει πολλούς, διαφορετικούς, οικονομικά προσιτούς τρόπους, ώστε όποιος δεν επιθυμεί να φέρει στον κόσμο ένα παιδί να μην προχωρά στη σύλληψή του, απολαμβάνοντας παράλληλα την ερωτική επαφή. Θα τονίσω πως δεν αναφέρομαι γενικά στο θέμα των εκτρώσεων, παρά μόνο σε αυτές που θα μπορούσαν να αποφευχθούν μέσω της ενημέρωσης, ώστε να μην οδηγηθούμε στην κανονικοποίησή τους. Αν πραγματικά ενδιαφερόμαστε ως κοινωνία για τα ανθρώπινα δικαιώματα, θα πρέπει από αυτά να μην εξαιρείται καμία ύπαρξη.

Κονίδη Ευγενία
Φιλόλογος