Πέμπτη, 21 Νοεμβρίου 2024
Τα μέτρα υποβοήθησης της ελαιοκαλλιέργειας θα έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί ΠΡΟΧΘΕΣ, ούτε καν χθες...
Πριν από ένα χρόνο, τέτοια ημέρα γύριζα από
την Ισπανία, όπου είχε γίνει πραγματικότητα ένα πολύ μεγάλο γεγονός για την
Ελλάδα αλλά και τους βιολογικούς ελαιώνες Σακελλαρόπουλου. Ένα σπάνιο και βαρύτιμο βραβείο, του Καλύτερου
Ευρωπαίου Ελαιοπαραγωγού, που δόθηκε για 1η φορά στα 17 χρόνια θεσμοθέτησης του
από την Πανευρωπαϊκή Γαστρονομία και το
συμβούλιο της, ήταν πλέον στις αποσκευές μας, και αεροπορικώς ερχόταν στην
Ελλάδα και στη Σπάρτη. Οι εικόνες & οι εμπειρίες που αποκόμισα
πολλές, όμως υπήρχε στο πίσω μέρος του μυαλού μου ένας μεγάλος «προβληματισμός»
μέσα στο κλίμα συγκίνησης και χαράς που κυριαρχούσε σε όλη την Ελληνική
αποστολή. Λόγω εμπειρίας των 32 ετών ελαιοκαλλιέργειας,
διανύοντας μια απόσταση 650 χιλιομέτρων στην Ισπανία, είδα ιδίοις όμμασι την
τραγική κατάληξη που είχε η ξηρασία και η πολύμηνη ανομβρία των τότε 2,5 ετών
περίπου για τους ελαιώνες της Ισπανίας, με αποτέλεσμα την τραγική πτώση άνω του
70% της παραγωγής ελαιολάδου & βρώσιμων ελιών, το 2024. Οι εικόνες των Ισπανικών ελαιοδένδρων ήταν
αποκαρδιωτικές, παρότι είχαν γίνει προσπάθειες σοβαρές από τους Ισπανούς να
ανακόψουν και με επιστημονικούς τρόπους, τις συνέπειες της εγ - κλιματικής
αλλαγής. Σκεπτόμουν, κατά την πτήση της επιστροφής προς
Ρώμη και Αθήνα, τι θα συμβεί όταν τα φαινόμενα αυτά θα αγγίξουν και τη χώρα
μας, που δεν διαθέτει τα μέσα, την οργάνωση αλλά και την ενημέρωση που είχαν
στη διάθεσή τους οι Ισπανοί ελαιοκαλλιεργητές. Ένα χρόνο μετά τις σκέψεις αυτές, η Ελληνική
Ελαιοκομία βιώνει με μαθηματική ακρίβεια τις συνθήκες και τις πολύ άσχημες
συνέπειες, της εγ - κλιματικής αλλαγής, με πολύμηνη παρατεταμένη ανομβρία,
ξηρασία, υψηλές θερμοκρασίες αλλά και την καταστροφική ηλιακή ακτινοβολία. Οι εικόνες μιλούν από μόνες τους, όπως και στη
φωτογραφία που συνοδεύει την ανάρτηση μου, όπου ένα τεράστιο ποσοστό
ελαιόκαρπου έχει ήδη καταστραφεί ή δεν πρέπει να συγκομισθεί ή που θα δώσει
πολύ υποβαθμισμένα ελαιόλαδα, με πολύ υψηλές οξύτητες, και εκτινάσσοντας εκτός
ορίων τους χημικούς δείκτες, ενώ παράλληλα τα ελαττωματικά γευσιγνωστικά
χαρακτηριστικά θα εντείνουν την υποβάθμιση καθ΄ όσον οδεύουμε σταδιακά σε
πρωτόγνωρη σοβαρή στρεσογόνο υδατική καταπόνηση & για τα ίδια τα
ελαιόδεντρα. Δυστυχώς οι μετεωρολογικές προγνώσεις είναι
δυσοίωνες και για το μήνα Νοέμβριο του 2024, ενώ το φαινόμενο της ανομβρίας
διατηρείται και παρατείνεται. Τα μέτρα υποβοήθησης της ελαιοκαλλιέργειας θα
έπρεπε να είχαν ολοκληρωθεί ΠΡΟΧΘΕΣ, ούτε καν χθες... Οι εκτεταμένες ζημιές από την ξηρασία αλλά και
την ανομβρία (σε όλες τις καλλιέργειες φυσικά), θα έχουν σοβαρές επιπτώσεις σε
καίριους και κομβικούς τομείς, όπως : Οι «προφήτες»... Όσον αφορά τους προφήτες που από τον Μάιο και
τον Ιούνιο προέβλεπαν ή εκτιμούσαν ότι η Ελλάδα θα φτάσει τους 300.000 τόνους
ελαιολάδου για το 2025, άρχισαν στις «καθυστερήσεις» να αλλάζουν διαδοχικές «προφητείες»
από τις 300, στις 280 & στις 250, καταλήγοντας προς τις 220.000 τόνους
(τελευταία προφητεία)... Κοινώς, οι αρχικές βαρύγδουπες δηλώσεις
των «ειδικών» από το καλοκαίρι, είναι
οριστικά εκτός πραγματικότητας. Κατά το τελευταίο διάστημα μάλιστα, η ρητορική
έχει αντιστραφεί µε τους ίδιους ανθρώπους μισό χρόνο περίπου αργότερα να
ανακρούουν πρύμναν και για την παγκόσμια παραγωγή ελαιολάδου... Η προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι τελικά δεν
θα ξεπεράσουμε τις 190.000 τόνους, με δυστυχώς πολλές πολλές υποβαθμίσεις
κατηγοριών στην ποιότητα ελαιολάδου που θα παραχθεί το 2025, λόγω των θερμικών
και άνυδρων συνθηκών που επικρατούν, συνεπεία της εγ-κλιματικής αλλαγής.