«Κάθε κορφούλα και παπάς, κάθε παπάς και διάκος» από τον Γιάννη Μητράκο

Στην πολιτική ζωή όταν αφήνεις κενό το πεδίο στον αντίπαλο τότε αυτός θα το καταλάβει και θα κυριαρχήσει. Αυτό συνέβη και στην περίπτωση της Κεντροαριστεράς που «κλεισμένη» μέσα στο μικροκομματικό της κουκούλι άφησε να χαθεί η ευκαιρία της κυβερνητικής ενότητας με βάση την απλή αναλογική που είχε ψηφίσει με γενναιότητα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ κατά τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας. Τα αριστερά, κεντροαριστερά και προοδευτικά κόμματα απέδειξαν στην πράξη ότι δεν τους άξιζε η απλή αναλογική  που την πλήρωσε ακριβά ο Αλέξης Τσίπρας και το κόμμα του.

Τώρα, κατόπιν εορτής, αφού η μητσοτακική παράταξη ενισχυμένη από το σημιτικό πρώην ΠΑΣΟΚ  και τον πρωτοφανή επικοινωνιακό μηχανισμό, που έχει στηθεί υπέρ της από την περίοδο που η ΝΔ ήταν στην αντιπολίτευση, έχει κυριαρχήσει  και εφαρμόζει τη νεοφιλελεύθερη συντηρητική κυβερνητική πολιτική της στηριγμένη στην εκλογική της παντοδυναμία που δημιούργησε εν πολλοίς η αποχή μεγάλης μερίδας των ψηφοφόρων της Κεντροαριστεράς και δη των νέων, αναλαμβάνονται πρωτοβουλίες για την ενότητα αυτού του πολύπαθου πολιτικού χώρου.

Σ’ αυτά τα πλαίσια κινήθηκαν και οι τρεις πολιτικοί: Διονύσης Τεμπονέρας ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, Μανώλης Χριστοδουλάκης ΠΑΣΟΚ, Έφη Αχτσιόγλου ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, που ανταποκρίθηκαν στη σχετική πρόταση της Εφημερίδας των Συντακτών και συμμετείχαν στην πρόσφατη εκδήλωση με τίτλο: «Απέναντι στην κυριαρχία Μητσοτάκη ποιος;».

Κατ’ αρχάς ας μου επιτραπεί μια προσωπική κρίση. Ο τίτλος ήταν τελείως άστοχος, ηττοπαθής και αδιέξοδος. Αυτό αποδείχθηκε από το γεγονός ότι οι ομιλητές πέραν από τη γενική αναφορά στην ανάγκη ενότητας και στις προϋποθέσεις που αυτή απαιτεί, παρέμειναν οχυρωμένοι στα κομματικά τους προτάγματα. Γι’ αυτό και ο Διονύσης Τεμπονέρας προσπάθησε να τον αλλάξει επιμένοντας στο «πώς» και όχι στο ¨ποιος». Εκτός αυτού η Έφη Αχτσιόγλου ήταν το πλέον ακατάλληλο πρόσωπο να μιλήσει για την ενότητα του κεντροαριστερού χώρου όταν παραμένουν ακόμα ανοιχτές οι πληγές που άνοιξε στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τη διασπαστική κίνηση στην οποία πρωταγωνίστησε αδιαφορώντας για τις συνέπειες και μάλιστα για την ηθική πολιτική ζημιά, αφού η κοινοβουλευτική ομάδα της Νέας Αριστεράς συγκροτήθηκε με τις έδρες που ανήκαν συνταγματικά στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Το μόνο θετικό από την εκδήλωση αυτή ήταν η αθρόα παρουσία στελεχών και πολιτών, που ανήκουν στην Κεντροαριστερά, κάτι που φανερώνει την αγωνία του κόσμου αυτού για το μέλλον του προοδευτικού χώρου και την επαναφορά του σε κυβερνητική τροχιά. Χρειάζεται να γίνουν πολλά  και πρωτίστως να επικρατήσει σοβαρότητα και  ειλικρίνεια, αφήνοντας πίσω τις μικροκομματικές λογικές της κυριαρχίας, του κομματικού εγωισμού και του εμφυλίου σπαραγμού. Κι όσο και να υπερθεμάτισαν οι ομιλητές υποστηρίζοντας ότι η ενότητα θα προέλθει από τη βάση, αν οι κομματικές ηγεσίες δεν καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να τα βρουν απέναντι στη νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση τότε το ενδεχόμενο της κυβερνητικής αλλαγής θα παραμένει γκρίζο.

Γιάννης Μητράκος