«Μίζεροι, Μικρόψυχοι και Κοντόφθαλμοι» από τον Γιάννη Μητράκο

Στη χώρα μας, όμως, μετά από τις εθνικές εκλογές και την οδυνηρή ήττα του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το κόμμα της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως βρέθηκε στη δίνη μιας εσωστρέφειας με δραματικές προεκτάσεις που δε λέει να τελειώσει. Ο εξαναγκασμός του Αλέξη Τσίπρα σε παραίτηση, η διαδικασία της διαδοχής του, το απρόσμενο αποτέλεσμα των εσωκομματικών εκλογών με νικητή τον Στέφανο Κασσελάκη και η άρνηση της εσωκομματικής αντιπολίτευσης να αποδεχθεί το αποτέλεσμα έχουν οδηγήσει το κόμμα αυτό σε πρωτοφανείς αντιπαλότητες και σε ορατό κίνδυνο διάσπασης, αφού οι ηττημένοι των εκλογών πέραν της αμφισβήτησης του νέου προέδρου έχουν δρομολογήσεις τις διαδικασίες για την αποχώρησή τους και την ίδρυση νέου κόμματος το οποίο κατά τον κ. Βίτσα θα λέγεται «Ανανεωτική και Οικολογική Ριζοσπαστική Αριστερά».

Ο λαοπρόβλητος Στέφανος Κασσελάκης βρέθηκε σε δύσκολη θέση μπροστά σ’ αυτή τη διασπαστική κίνηση που την προβάλλουν ανοιχτά από τα ΜΜΕ επώνυμα στελέχη από το χώρο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και υποχρεώθηκε σωστά να παραπέμψει όλους αυτούς τους προκλητικούς αμφισβητίες στα κομματικά όργανα με την πρόταση της διαγραφής τους.

Το απόστημα που υπήρχε εδώ και χρόνια στο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έσπασε και γίνεται ολοφάνερο πως στο κόμμα αυτό λειτουργούσε ένα δεύτερο κόμμα αυτό της «ομπρέλας», που πρόβαλλε διακριτά τις πολιτικές της διαφορές με την εκλεγμένη ηγεσία του Αλέξη Τσίπρα και δημοσιοποιούσε τις αντιδράσεις της σε κάθε πρωτοβουλία του τέως προέδρου για να γίνει ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ ο κορμός της λεγόμενης προοδευτικής δημοκρατικής παράταξης, διαμορφώνοντας ένα κομματικό χώρο που θα άρχιζε από την κεντροαριστερά και θα έφτανε μέχρι την εξωκοινοβουλευτική αριστερά, χωρίς να αποκλείει και προσωπικότητες ή συλλογικότητες του Κέντρου. Η πρόθεση του Αλέξη Τσίπρα ήταν εμπνευσμένη αφού χωρίς αυτόν τον πολυσυλλεκτικό χαρακτήρα ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεν θα ξανάβλεπε εξουσία.

Το ιερατείο της κομματικής ορθοδοξίας, όμως, που διακατέχεται εμφανώς από ιδιοκτησιακά σύνδρομα και δεν ανέχεται το «άνοιγμα» του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε ευρύτερα λαϊκά στρώματα φρόντισε συστηματικά και μεθοδικά να υποσκάψει τον Αλέξη Τσίπρα, να τον οδηγήσει σε ταπεινωτική ήττα και να τον εξαναγκάσει σε παραίτηση, γιατί θεωρούσαν ότι κάποιος απ’ αυτούς θα τον διαδεχόταν και θα επέβαλε τη δική τους ατζέντα, οδηγώντας τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ σε ερμητικά κλεισμένα κομματικά όρια δήθεν αριστερής καθαρότητας, αδιαφορώντας αν ο χώρος αυτός θα επέστρεφε στο 3 και δεν θα ξανάβλεπε εξουσία ούτε σε πενήντα χρόνια!    

Στις μεθοδεύσεις αυτές μπήκε ένας απρόβλεπτος και άγνωστος παράγοντας, η υποψηφιότητα του Στέφανου Κασσελάκη, που έδωσε τη δυνατότητα στα παλιά και νέα μέλη του κόμματος, με την αθρόα συμμετοχή τους στις εκλογές, να αποδοκιμάσουν στην πράξη όλο αυτό το παλαιοκομματικό κατεστημένο και να αναδείξουν με αδιαμφισβήτητη πλειοψηφία τον Στέφανο Κασσελάκη σε πρόεδρο με την πασιφανή εντολή «να τα αλλάξει όλα»!

Οι ηττημένοι, μίζεροι, μικρόψυχοι και κοντόφθαλμοι, καθώς είναι, δεν άντεξαν κι άρχισαν με το «καλημέρα» να «ροκανίζουν» τη θέση του Κασσελάκη, ελπίζοντας ότι θα παραιτηθεί και θα επαναληφθούν οι εσωκομματικές εκλογές με «νικητή» κάποιον απ’ αυτούς. Τόση αριστεροσύνη τους διακρίνει, ώστε να αδιαφορούν για το γεγονός ότι εμποδίζουν τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ να ασκήσει τα καθήκοντά του ως αξιωματική αντιπολίτευση κι ότι απογοητεύουν τους ψηφοφόρους του κόμματός τους που έχουν μπουχτίσει από τις εξόφθαλμα αυτοκτονικές τακτικές ενός χώρου στον οποίο στήριξαν πολλές ελπίδες για να υπάρξει εναλλακτική κυβερνητική πρόταση στην Ελλάδα. Ένα είναι βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός και το επιτελείο του «τρίβουν τα χέρια τους» γι’ αυτό το αναπάντεχο δώρο, που «απάλυνε» την αίσθηση της κυβερνητικής ήττας στις αυτοδιοικητικές εκλογές.

Θα αποχωρήσουν κατά πως φαίνεται εντός των ημερών είτε ατομικά ένας-ένας είτε ομαδικά. Το αποτυχημένα παραδείγματα όσων αποχώρησαν στο παρελθόν δεν τους έχουν διδάξει τίποτα. Γι’ αυτό και υποπίπτουν στα ίδια λάθη. Είναι καλύτερα να το πράξουν αυτό το συντομότερο για να επανέλθει η εσωκομματική ηρεμία και να κατορθώσει ο νέος πρόεδρος και το επιτελείο του να χαράξουν μια νέα κυβερνητική πρόταση εξουσίας και να δούμε «πόσα απίδια βάζει ο σάκος» των φυγάδων.

Είναι κρίμα που σ’ αυτόν τον σκληρό εσωκομματικό πόλεμο αναμείχθηκε και προοδευτική εφημερίδα που έσπευσε να βρει και να αποκαλύψει ποιες ήταν οι πολιτικές απόψεις του Κασσελάκη στα νεανικά του χρόνια. Μήπως θα έπρεπε να ψάξουν λίγο πιο πίσω για να μάθουμε τις αντιλήψεις του Κασσελάκη στα εφηβικά ή στα παιδικά ή στα νηπιακά χρόνια; Ολίγη σοβαρότης δεν βλάπτει!

Ο Κασσελάκης είναι φυσικό να διαπνέεται από άλλες αντιλήψεις ζώντας στις ΗΠΑ, όπου ο τρόπος σκέψης των ελληνοαμερικανών είναι τελείως διαφορετικός από τον ευρωπαϊκό. Και είναι δικαίωμά του να έχει αλλάξει και να έχει προσχωρήσει σε προοδευτικές θέσεις. Θα μπορούσε να έχει προσεγγίσει τη Νέα Δημοκρατία που είναι κυβερνώσα παράταξη κι έχει ανοιχτές τις πόρτες της σε όποιον επιθυμεί να ενταχθεί κομματικά σ’ αυτήν. Ο Κασσελάκης, όμως, προτίμησε το δύσκολο δρόμο του ηττημένου ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, υποσχόμενος πως θα εργαστεί με όλες τις δυνάμεις του για να ξαναφέρει την ελπίδα στον κόσμο που τον ακολουθεί. Ας του δώσουν μια ευκαιρία!

Υ.Γ.: Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει χρέος απέναντι στις χιλιάδες πολιτών που τον ψήφισαν να ανταποκριθεί στις ευθύνες του, χωρίς να αναμειγνύει την προσωπική του ζωή, που είναι καθ’ όλα σεβαστή, στην πολιτική. Επιπλέον πρέπει να προστατεύσει τον εαυτό του και το κόμμα του από τα αδηφάγα μέσα που προσμένουν την παραμικρή κουβέντα ή κίνηση για να τον διασύρουν. «Τα εν οίκω μη εν δήμω», όπως τόνιζαν σοφά οι πρόγονοί μας.

Γιάννης Μητράκος