«Οι Γροθιές» από τον Γεώργιο Κόρδη

Τα δάκτυλα του χεριού δεν είναι  μεταξύ τους ίσια. Είναι άνισα. Άμα όμως τα σφίξεις σε γρόνθο θα εκπλαγείς βλέποντας πως στο εσωτερικό της παλάμης εξισώνονται εφαρμόζοντας θαυμάσια στις καμπυλότητες του εσωτερικού του  χεριού.

Εκεί σε γρόνθο, σε στάση ενέργειας και δράσης τα δάκτυλα γίνονται ίσια.

Κι άμα επίσης κοιτάξεις απέξω το χέρι σφιγμένο σε γροθιά θα δεις πως έχει όμορφη καμπυλότητα για να είναι εφικτή η εφαρμογή της επιφάνειας αυτής επάνω σε άλλες χωρίς να πληγώνεται το χέρι.

Να για παράδειγμα, έτσι τα χέρια, μπορούν να ζυμώσουν ψωμί ή να πλάσουν πηλό για να στηθούν κατοικίες.

Έτσι θαρρώ και στη ζωή.

Τίποτα δεν είναι ίσιο με κάτι άλλο κι ούτε είναι αναγκαίο κάτι τέτοιο ή απαραίτητο. Το ζήτημα είναι όλα τα στοιχεία να ενώνονται προκειμένου να λειτουργήσουν τη ζωή. Τότε, στην λειτουργία, στην ενότητα γίνονται ίσια και ισόκυρα. Τότε μπορούν να πλάσουν, να δημιουργήσουν, να φτιάξουν ζωή. Ενίοτε όμως-κι αυτό όχι σπανίως- μπορούν να καταστρέψουν τη ζωή. Έτσι αντί να ζυμώσουν άρτο, μπορούν να γίνουν γροθιά και να χτυπήσουν ή να θανατώσουν.

Όλα είναι ζήτημα οπτικής και προοπτικής.

Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr