Σάββατο, 21 Δεκεμβρίου 2024
«Εσύ το καθήκον σου το έπραξες στο ακέραιο και μάλιστα με κόστος προσωπικό»
Μπράβο, Θεόδωρε, αναπληρωτή Καθηγητή (με Κάπα κεφαλαίο) στο ΕΠΑΛ κάποιου νησιού (βλέπε άρθρο εδώ), που
παραιτήθηκες από τη θέση σου όταν βρέθηκες στη ζούγκλα του μαυροπίνακα της δημόσιας ελληνικής εκπαίδευσης, αρνούμενος να
μείνεις ως «καραγκιόζης» στον μπερντέ,
καταγγέλλοντας τις παθογένειες του
εκπαιδευτικού συστήματος και διεκδικώντας ανυποχώρητα το δικαίωμα να είσαι
Δάσκαλος με αξιοπρέπεια και με ό,τι άλλο
συνεπάγεται το υψηλό Λειτούργημα του
Εκπαιδευτικού. Με την παραίτηση και
την καταγγελία σου, Καθηγητή Θεόδωρε,
«έτριψες στα μούτρα» των διαχρονικά ιθυνόντων το δημιούργημά τους, αυτό που
σήμερα ονομάζεται κατ’ ευφημισμόν
«δημόσια δωρεάν παιδεία», και σήκωσες από τον καναπέ της αποχαύνωσης την
ελληνική κοινωνία, τη μαθητική κι εκπαιδευτική κοινότητα αλλά και το πολιτικό
προσωπικό της χώρας, αναγκάζοντάς τους να κοιταχτούν στον καθρέφτη της
πραγματικότητας. Αν καταλάβουν ή όχι, ότι αυτό που βλέπουν είναι η αποκρουστική τους εικόνα, δεν είναι δική
σου ευθύνη. Εσύ το καθήκον σου το έπραξες στο ακέραιο και μάλιστα με κόστος
προσωπικό. Και μπορεί, μεν, κάποιοι να λένε (ως υπεκφυγή και
δικαιολογία) πως «δεν είναι όλα τα σχολεία έτσι» όμως ΟΛΟΙ γνωρίζουν καλά
πως «ΟΛΑ τα σχολεία είναι ΚΑΠΩΣ έτσι»
και πως αυτή η τραγική κατάσταση που βίωσες και περιγράφεις βρίσκεται, με
διαβαθμίσεις, μέσα σ’ όλα τα σχολεία και σ’ όλες τις σχολικές αίθουσες, έχοντας
πατήσει πόδι ακόμα και στο δημοτικό. Μένει, τώρα, Καθηγητή Θεόδωρε, να δούμε αν αυτό το κράτος θα
αναλάβει τις ευθύνες του και θα σε εξαιρέσει από το πέναλτι του 2ετούς
αποκλεισμού από τους πίνακες των αναπληρωτών λόγω παραίτησης, δίνοντάς σου τη
δυνατότητα να προσφέρεις ως Εκπαιδευτικός σε κάποιο άλλο σχολείο. Και, βέβαια, μένει να δούμε αν μετά την καταλυτική σου καταγγελία
και παραίτηση, Καθηγητή Θεόδωρε, θα
ληφθούν, (επιτέλους) μέτρα για να συμμαζευτεί η κατάσταση μέσα στο ελληνικό
σχολείο, να αναχαιτισθεί η διάβρωση εκ
των έσω, να επανέλθει ο Εκπαιδευτικός, ως αξία, στη θέση που του αρμόζει και δικαιούται, χωρίς τις δαμόκλειες νομικές
και υπηρεσιακές σπάθες που αιωρούνται απειλητικά πάνω απ’ το κεφάλι του,
καθιστώντας τον «γλάστρα» μέσα στον φυσικό του χώρο. Και, κυρίως, Καθηγητή Θεόδωρε, να δούμε, αν η σπίθα που άναψες θα γίνει
(μαζί με άλλες σπίθες) πυρκαγιά, για ν’ ανάψει και να εκραγεί η κοινωνική
πυρίτιδα (αν υπάρχει κι αν δεν είναι νοτισμένη), ώστε να συγκροτηθεί, επιτέλους, εκείνο το
ενιαίο κοινωνικό-εκπαιδευτικό μέτωπο, που αγωνιστικά και ανυποχώρητα θα
διεκδικήσει και θα επιβάλλει εκπαιδευτικές πολιτικές, οι οποίες θα σταματήσουν
τον κατήφορο και θα αναβαθμίσουν ριζικά και ουσιαστικά τη δημόσια παιδεία, προς
όφελος των παιδιών του ελληνικού λαού και της πατρίδας μας. Μπράβο, και πάλι, Καθηγητή Θεόδωρε! Σπάρτη 1-11-2022
Βαγγέλης Μητράκος
συν/χος δάσκαλος
*πηγή
φωτογραφίας: LiFO