«Νέκυες» από την Γεωργία Κακούρου - Χρόνη

Ο πιο ανυπόμονος ο Γιάννης Σάμιος, γιατρός ορθοπεδικός, αλλά από εκείνη την παλιά ράτσα των ιατροφιλοσόφων, με ιδιαίτερα ενδιαφέροντα για την αρχαιολογία. Δείχνει στον Άγγελο μικρούτσικα όστρακα που έβρισκε στους περιπάτους του στην Κερατέα· από φόβο, μην παραπέσει κάποια πολύτιμη μαρτυρία που θα ήταν χρήσιμη στους αρχαιολόγους. Και μετά στοχεύει στη Μαρίνα να ξεδιαλύνει απορίες για τον Πλήθωνα, τον Μυστρά και την αναγεννησιακή τέχνη.

Ο Γιάννης Τριήρης, γήινος, πετάει ένα αστείο για να τους συνεφέρει. Καλές οι ουράνιες συζητήσεις, αλλά το κρασί δεν πίνεται ξεροσφυράτο. Όλοι συνυπογράφουν! Όλοι αγαπούν το καλό φαγητό, όταν μοιράζεται με τις κουβέντες των φίλων· απόγονοι των συμποσιαστών προγόνων τους.

Τον Άγγελο τον πιέζει ο χρόνος, θέλει να δει κάτι στο ιερό του Αμυκλαίου Απόλλωνα. Αλλά μόλις έπεσε στο τραπέζι κάποιο όνομα του Μεσοπολέμου (ποιος το πρωτοανέφερε; Μάλλον ο Γιάννης Τριήρης που γνοιαζόταν για τις εκδηλώσεις της Πνευματικής Εστίας Σπάρτης), κοντοστάθηκε. Αυτή κι αν ήταν κουβέντα! Ο Άγγελος και η Μαρίνα είχαν γνωρίσει πολλούς από τους πρωταγωνιστές αυτής της γενιάς και οι κριτικές τους αποτιμήσεις έσμιγαν με τα προσωπικά τους βιώματα. Συγγραφείς, ζωγράφοι, γλύπτες, μουσικοί, φωτογράφοι, σκηνοθέτες, σκηνογράφοι, καραγκιοζοπαίχτες… όλη η Πινακοθήκη Χατζηκυριάκου-Γκίκα παρούσα! Και ταυτόχρονα ένα συνεχές πήγαινε-έλα στον χρόνο –παρελθόντα, παρόντα, μέλλοντα– με αξιολογήσεις, ρήξεις και συνέχειες. Και για πρώτη φορά με τόσες ανησυχίες για το κατά πού σαλπάρει η Ελλάδα κι η Ευρώπη μας…

Κλείνω θέση –όταν έρθει η ώρα– σ’ αυτό το τραπέζι!

Γεωργία Κακούρου - Χρόνη
από ανάρτηση στα ΜΚΔ