Vekrakos
Spartorama | «Φαινόμενα θρησκοληψίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας» από τον Γιάννη Μητράκο

«Φαινόμενα θρησκοληψίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας» από τον Γιάννη Μητράκο

Γιάννης Μητράκος 22/06/2022 Εκτύπωση Άρθρα Εκκλησία Κοινωνία Πολιτική
«Φαινόμενα θρησκοληψίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία μας» από τον Γιάννη Μητράκο
Στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού «επιτράπηκε» από την επίσημη Εκκλησία μας να αναπτυχθεί ένα κλίμα εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και της εδραιωμένης, σε κάποιους εκ των συνανθρώπων μας, θρησκοληψίας
Οδός Εμπόρων

Επιτέλους κάποιος από τους ιεράρχες μας βρήκε το θάρρος, βγήκε δημόσια και κατήγγειλε όλα όσα γίνονταν εδώ και λίγα χρόνια στο ναό των Αγίων Ισιδώρων Λυκαβηττού. Είναι ο Μητροπολίτης Αργολίδος Νεκτάριος, ο οποίος σε ραδιοφωνική του συνέντευξη, χαρακτήρισε τη συγκεκριμένη περίπτωση ως «απάτη ολκής» και «μεγάλη πληγή» για την Εκκλησία, για «δήθεν θαύματα» και για πολιτικές ευθύνες που σταμάτησαν την έρευνα περί ποινικών ευθυνών.  «Έχουν γίνει τρεις ανακρίσεις για την περίπτωση αυτή, είναι όλες καταπέλτης αλλά μπήκαν στο συρτάρι γιατί επεμβαίνουν και πολιτικά πρόσωπα. Δεν μπορώ να κρύψω την αλήθεια… Υπάρχει ποινική διάσταση. Γιατί η Πολιτεία επεμβαίνει σε θέματα καθαρά εκκλησιαστικά; Πρόκειται για απάτη ολκής… Από την στιγμή που υπάρχει διαφήμιση υπάρχει αγυρτεία, δεν υπάρχει αγιότητα», δήλωσε ο Μητροπολίτης Αργολίδος.

Η καταγγελία αυτή ήλθε ως συνέχεια της εγκυκλίου της Ιεράς Συνόδου με τίτλο «Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και οι ψευδοπροφήτες», η οποία αναγνώστηκε στους ιερούς ναούς την Κυριακή των Αγίων Πάντων (19 Ιουνίου) και αναφερόταν στην εμφάνιση ψευδοπροφητών στο χώρο της Εκκλησίας μας ιδίως μετά την εκδήλωση της πανδημίας οπότε δημιουργήθηκε το κατάλληλο κλίμα για την ανάπτυξη θεωριών συνωμοσίας, εσχατολογικές προβλέψεις, καταστροφολογία και αμφισβήτηση της Επιστήμης δια της παρερμηνείας λόγων των Αγίων ή με την διάδοση κι εκμετάλλευση διαφόρων διδασκαλιών «φωτισμένων» γερόντων.   

Το πρόβλημα είναι ότι η Εκκλησία μας είτε αδρανώντας, είτε παραβλέποντας και σε ελάχιστες περιπτώσεις συμβάλλοντας, επιτρέπει την καλλιέργεια και την ανάπτυξη μεταξύ των πιστών απαράδεκτων φαινομένων θρησκοληψίας δηλαδή την υπερβολική και απλοϊκή προσήλωση σε κάθε είδους θρησκευτικές αντιλήψεις και προλήψεις.

Η θρησκοληψία γενικά θεωρείται ως ιδεοψυχαναγκαστική διαταραχή δηλαδή είναι μια νεύρωση που χαρακτηρίζεται από παράλογες σκέψεις, ιδέες, εικόνες και ψυχαναγκασμούς που οδηγούν το άτομο σε επαναλαμβανόμενες συμπεριφορές (καταναγκασμούς). Η νεύρωση αυτή έχει ονομαστεί και «αρρώστια της θέλησης» (αβουλησία), στο μέτρο που ο θρησκόληπτος γίνεται έρμαιο  στα χέρια  κάποιων ιδιοτελών ανθρώπων και μάλιστα ρασοφόρων.

Το φαινόμενο της θρησκοληψίας δεν είναι άγνωστο στους κύκλους της Εκκλησίας μας και υπάρχουν ενδιαφέρουσες θεολογικές απόψεις από κληρικούς και μη για την επικινδυνότητά του, αλλά συχνά προτιμάται αντί για την αποκάλυψή του η αποσιώπησή του!

Ας δούμε τι είχε γράψει στο παρελθόν για αυτό το σοβαρό θέμα ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Κύπρου Σταύρος Σ. Φωτίου (Γεννήθηκε το 1959 στη Λεμεσό. Σπούδασε Παιδαγωγική και Θεολογία στη Λευκωσία και την Αθήνα) υπό τον τίτλο «Θρησκόληπτοι εναντίον Χριστού-Αυτοί που δεν κατάλαβαν την Ορθοδοξία»: «Ο θρησκόληπτος πιστεύει σε έναν Θεό τρομοκράτη, συνεπώς η σχέση Θεού και ανθρώπου είναι σχέση αφέντη και δούλου, κυρίου και υποτακτικού. Ο τρομερός Θεός προστάζει και ο φοβισμένος άνθρωπος εκτελεί. Σε περίπτωση απείθειας ή αποτυχίας του ανθρώπου να εφαρμόσει τις άνωθεν οδηγίες, η τιμωρία του είναι αμείλικτη: ασθένειες, φυσικές καταστροφές και μύρια άλλα κακά, αποτελούν συνέπειες της οργής του τρομοκράτη Θεού προς τον ανυπάκουο δούλο του. Χαρακτηριστικό, έτσι, γνώρισμα του θρησκόληπτου είναι ο φόβος, ο φόβος για το Θεό, φόβος για το σώμα του, φόβος για βαθείς διαπροσωπικούς δεσμούς, φόβος για το καινούργιο».

Και ο Μητροπολίτης Λαρίσης και Τυρνάβου κ. Ιερώνυμος σε κήρυγμά του στον πανηγυρίζοντα ναό Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης, επιδιώκοντας να αιτιολογήσει κάποιες συμβολικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται στην Εκκλησία, επεσήμανε χαρακτηριστικά πως: «κάποιοι προσπαθούν να τις ερμηνεύσουν κυριολεκτικά και έχουμε πρόβλημα πολλές φορές μαγικής αντιμετώπισης των θαυμάτων και μαγικής αντίληψης πολλών πραγμάτων σε σχέση με τον ιερέα και τα μυστήρια. Για αυτό και ο μεγαλύτερος εχθρός της Ορθοδοξίας είναι η θρησκοληψία».

Στους Αγίους Ισιδώρους Λυκαβηττού «επιτράπηκε» από την επίσημη Εκκλησία μας να αναπτυχθεί ένα κλίμα εκμετάλλευσης του ανθρώπινου πόνου και της εδραιωμένης,  σε κάποιους εκ των συνανθρώπων μας, θρησκοληψίας. Με κοινή λογική, όμως, όποιος είχε δει εκ του φυσικού ή δια της τηλεοράσεως και του διαδικτύου όσα συνέβαιναν εκεί δεν μπορούσε παρά να αντιδράσει αγανακτισμένος για το θέαμα σε στιλ τηλευαγγελιστών της Αμερικής, που είχε υιοθετηθεί, προκειμένου να πειστούν όλοι οι παρακολουθούντες ότι στο συγκεκριμένο ναό, δια του συγκεκριμένου σταυρού και του συγκεκριμένου ιερέα επιτελούνταν πρωτοφανή θαύματα! Η Εκκλησία όφειλε να έχει παρέμβει ευθύς εξαρχής και να έχει σταματήσει αυτήν την κατάσταση «εν τω γενέσθαι» κι όχι να την αφήσει να διογκωθεί σε υπερβολικό βαθμό και να γίνει τουριστική ατραξιόν με όλα τα παρεπόμενα οικονομικά και μη οφέλη. 

Μακάρι η καταγγελία του Μητροπολίτη Αργολίδος να σταθεί αφορμή για να τεθεί το δάκτυλο «επί τον τύπο των ήλων». Να πάψει να υπάρχει χώρος στην Εκκλησία μας για τη διαστρέβλωση της πίστης και τη στήριξή της πάνω στο φόβο αντί για την αγάπη, για την καλλιέργεια παντοειδών θεωριών συνωμοσίας,  για τους κάθε λογής ψευδοπροφήτες και «φωτισμένους» γεροντάδες (φαινόμενο της εποχής μας κι αυτό!), που επηρεάζουν και κατευθύνουν μεγάλα τμήματα πιστών, για όσους εμπορευματοποιούν τους Αγίους μας, για  αυτούς τέλος που δημιουργούν θρησκόληπτους και τους εκμεταλλεύονται αναλόγως.


Γιάννης Μητράκος


Οδός Εμπόρων