«Η πατριαρχία οπλίζει το χέρι των γυναικών…», από την Ευγενία Κονίδη

Αυτή η νοοτροπία είναι σε κάθε περίπτωση καταδικαστέα, αλλά θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι εν μέρει δικαιολογημένη λόγω των στερεοτυπικών αντιλήψεων που αφορούν τη θέση της γυναίκας διαχρονικά, του χαμηλού ενίοτε πνευματικού επιπέδου και της απουσίας  κριτικής ικανότητας. Παρόλα αυτά αξίζει να σημειωθεί πως οι νεαροί σήμερα είναι περισσότερο ευαισθητοποιημένοι σε θέματα ισότητας και είναι σε θέση να αναγνωρίζουν τη σημασία και την αξία του σεβασμού απέναντι στη γυναίκα, ενώ παράλληλα υιοθετούν όλο και περισσότερο ορθές συμπεριφορές και μάλιστα συνειδητά.

Αυτό που, όμως, πραγματικά εντυπωσιάζει, είναι ότι ακόμα και στις μέρες μας κάποιες γυναίκες αδυνατούν να αποβάλουν οι ίδιες τα πατριαρχικά πρότυπα. Χωρίς ίχνος αξιοπρέπειας, αυτοπροσδιορίζονται αποκλειστικά από την ύπαρξη ενός αρσενικού δίπλα τους, νιώθουν σημαντικές μόνο αν πολεμήσουν και τελικά  κατακτήσουν το αρσενικό. Η αυταξία είναι λέξη άγνωστη. Η ομορφιά είναι ένα ακαταμάχητο όπλο για να κερδίσουν την μάχη, όχι εσωτερική ανάγκη, αυτή που κάθε άνθρωπος νιώθει ανεξαρτήτως φύλου, να είναι περιποιημένος και ποθητός. Η παιδεία, η πνευματική καλλιέργεια, η επαγγελματική καταξίωση, η οικονομική ανεξαρτησία αποτελούν έννοιες ασήμαντες, αφού μεγάλωσαν με το όνειρο του πρίγκιπα που πάνω στο άσπρο άλογο θα έρθει να τις πάρει. Και κάπως έτσι η κατάκτηση του αρσενικού γίνεται αυτοσκοπός.

Αυτοσκοπός που θολώνει την κρίση. Γιατί όποιος στέκεται εμπόδιο πρέπει να αφανίζεται. Αν κάποια γυναίκα -ακόμα και άθελά της- είναι περισσότερο ελκυστική, θα πρέπει να πάψει να είναι ελκυστική, με βιτριόλι για παράδειγμα. Έτσι, το θήραμα παραμένει αλώβητο και απομακρύνεται το εμπόδιο. Αν το θήραμα δεν είναι ευτυχισμένο στη σχέση του και θέλει να απομακρυνθεί, θα βρεθεί τρόπος να παραμείνει, ακόμα και αν πρέπει να θυσιαστούν ανθρώπινες ζωές. Τι αξία έχουν, άλλωστε, αυτές μπροστά σε ένα ευφυέστατο  και αποτελεσματικό σχέδιο διατήρησης μιας έστω και αρρωστημένης σχέσης;

Λυπάμαι πολύ για όλα αυτά. Λυπάμαι, γιατί μέχρι τώρα νόμιζα πως η πατριαρχία όπλιζε μόνο τα χέρια των ανδρών. Τώρα ξέρω ότι οπλίζει και τα χέρια των γυναικών!

Ευγενία Κονίδη, Φιλόλογος