«Δυσλεξία: Τα φυσικώς αδύνατα παιδιά, αφύσικα δυνατά!», από την Ευγενία Κονίδη

Αφού λοιπόν, διευκρινίστηκε, έστω και εν συντομία ο όρος, ας δούμε τον αγώνα αυτών των παιδιών στη σχολική τους και όχι μόνο πορεία.

Όταν ένας γονιός ή εκπαιδευτικός δεν γνωρίζει ότι ένας μαθητής παρουσιάζει την ειδική αυτή μαθησιακή δυσκολία ή, όπως πολύ συχνά συμβαίνει, δεν την αποδέχεται, είναι πολύ πιθανόν να τον αντιμετωπίσει με λαθεμένο τρόπο. Αρχικά, οι άνθρωποι του άμεσου και έμμεσου περιβάλλοντός του τον επικρίνουν, ενισχύοντας, βέβαια, την μαθησιακή αναποτελεσματικότητά του. Σταδιακά, ο ίδιος διαμορφώνει για τον εαυτό του την εντύπωση ότι δεν είναι άξιος και ικανός. Αυτό με τη σειρά του έχει ως επακόλουθο την μείωση της επίδοσης και την εκδήλωση αντικοινωνικής συμπεριφοράς σε ορισμένες περιπτώσεις. Ακολούθως, η δική του πια απογοήτευση, τα επικριτικά σχόλια των εκπαιδευτικών, η αγανάκτηση και ο προβληματισμός των γονιών, η σκληρή στάση των συμμαθητών, οι χαρακτηρισμοί «τεμπέλης» και «αδιάφορος» εννοείται πως οδηγούν τον μαθητή να μην έχει κίνητρο μάθησης, αφού δεν παίρνει ικανοποίηση από πουθενά.

Άρα, έχουμε έναν άνθρωπο χωρίς αυτοεκτίμηση, με εσωτερική ένταση, συναισθηματική δυσφορία, απαισιοδοξία, χωρίς δυνατότητα να σχεδιάσει θετικά το μέλλον του, ένα παιδί που με αυτήν την ψυχολογία, καλείται να συναγωνιστεί τους συμμαθητές του, όχι μόνο σε όλη την σχολική του διαδρομή, αλλά και στις πανελλήνιες εξετάσεις.

Ευτυχώς, ο νομοθέτης προνόησε τα παιδιά αυτά να εξετάζονται προφορικά, ως ελάχιστη βοήθεια για τον άνισο αγώνα που δίνουν, γιατί στην πραγματικότητα χρειάζονται πολύ περισσότερα. Χρειάζονται υπομονή, κατανόηση, επιμονή, αγάπη. Και όταν τα βρίσκουν αυτά, κατανοούν ότι η γνώση είναι πολύτιμο αγαθό και παλεύουν με έναν μοναδικά συγκινητικό τρόπο να το αποκτήσουν, και ας δέχονται τον οίκτο ή και τον εις βάρος τους ρατσισμό, και ας νιώθουν την καχυποψία στα βλέμματα των υπολοίπων και μια διακριτική ειρωνεία γιατί δήθεν τους χαρίστηκαν βαθμοί. Τονίζω το «δήθεν» γιατί βαθμοί δεν χαρίζονται. Εξετάζονται ακριβώς όπως τα υπόλοιπα παιδιά, με δύο βαθμολογητές και την παρουσία τρίτου, σε περίπτωση που υπάρχει μεγάλη απόκλιση μεταξύ των δύο βαθμολογητών και απαιτείται αναβαθμολόγηση.

Τόνια, Νίκο, Τάσο, Δημητράκη, Χάρη…σας ευχαριστώ πολύ που μου δώσατε την ευκαιρία να αγωνιστούμε μαζί και τώρα να μπορώ με  περηφάνεια να σας καμαρώνω επιστήμονες και πάνω απ΄όλα καλούς και χρήσιμους πολίτες. Τιμή μου που σας γνώρισα!

Ευγενία Κονίδη