«Αυτοί, δεν ηττηθήκανε!», από τον Νικόλαο Μανωλάκο - Αντιστράτηγο ε. α.

Με αφορμή την πιο πάνω περίπτωση, αλλά και την μαύρη επέτειο της εισβολής, νιώθω την υποχρέωση  να αποτίσω φόρο τιμής, σε όλους εκείνους τους Έλληνες, Ελλαδίτες και Κυπρίους, που πολέμησαν εναντίον των Τούρκων εισβολέων για την ακεραιότητα της Κύπρου και για  την τιμή του Ελληνισμού  μόνοι, με προβληματική διοίκηση, προδομένοι και εγκαταλειμμένοι στην τύχη τους, αναφέροντας κάποιες ακραίες πράξεις ηρωισμού αλλά και μία πρόταση για την απόδοση των οφειλομένων τιμών , από την ελληνική Πολιτεία.

• Υποστράτηγος ε.α Κουιμτζόγλου Νικόλαος

Ως Ανθυπολοχαγός, επικεφαλής του τμήματος Αντιαρματικών, της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, με τους σκοπευτές του, καταδρομείς Μπικάκη και Καβακιώτη, σταμάτησε την προέλαση των τουρκικών αρμάτων προς τη Λευκωσία,  όταν μέσα σε έναν ορυμαγδό από εκρήξεις, καπνούς και φωτιές, έμειναν όρθιοι και κατέστρεψαν τα προπορευόμενα άρματα του τουρκικού ουλαμού, που αναγκάστηκε να υποχωρήσει.

• Αντιστράτηγοι ε.α. Γλεντζές Ηλίας και Γαληνός Αθανάσιος

  Ως Υπολοχαγοί, στην 31 Μοίρα Καταδρομών, την νύχτα 20 προς 21 Ιουλίου, με ελάχιστους καταδρομείς, εισχώρησαν στις εχθρικές γραμμές, κατέλαβαν το ύψωμα Κοτζάκαγια, διαλύοντας τουρκική δύναμη άνω των 300 ανδρών, αφήνοντας πίσω τους, πολλούς νεκρούς και τραυματίες, ενώ κατέστρεψαν το κέντρο επικοινωνιών του τάγματος.

• Ταξίαρχος ε.α. Παπαμελετίου Γεώργιος

Ως Ταγματάρχης, Διοικητής της Α΄ Μοίρας Καταδρομών, ανταποκρίθηκε στην αποστολή του, παρά το σοκ της κατάρριψης ενός αεροσκάφους, καθώς και τους 29 νεκρούς της, κατά την προσγείωση στο αεροδρόμιο της Λευκωσίας. Υπερασπίστηκε το αεροδρόμιο την 23 Ιουλίου, αποκρούοντας τις επιθέσεις των τούρκων εισβολέων και προκαλώντας μεγάλες απώλειες στους αντιπάλους. Αρνήθηκε να αποχωρήσει, παρά τις προς τούτο εντολές και παρέδωσε το αεροδρόμιο στην δύναμη του ΟΗΕ, αποτρέποντας, έτσι, τα σχέδια των Τούρκων για ενίσχυση από αέρος αλλά και την παραπέρα τουρκική κατοχή .

• Υποστράτηγος ε.α., Μαντζουράτος Εύαγγελος

Ως Λοχαγός, υποδιοικητής της 33 Μοίρας Καταδρομών, την 21 Ιουλίου, συμμετείχε στην κατάληψη του υψώματος των Πετρομουθίων και ως Διοικητής, μετά την απώλεια του Διοικητή Ταγματάρχη Κατσάνη, συνέπτυξε τη Μοίρα, με ελάχιστες απώλειες. Αν και τραυματίας, αρνήθηκε να εγκαταλείψει την Μοίρα και το πρωί της 22ας, επικεφαλής δυο Λόχων Κρούσεως, συμμετείχε στις επιχειρήσεις στον Άγιο Γεώργιο Κυρήνειας, όπου, μετά από τιτάνιο αγώνα, εναντίον αρμάτων και μηχανοκίνητου Πεζικού, αδυνατώντας λόγω του τραύματος, να ακολουθήσει την Μοίρα στην διάσπαση του τουρκικού κλοιού, εγκλωβίστηκε στην Κυρήνεια. Μετά από τέσσερις ημέρες επιβίωσης, εντός εχθρικών γραμμών, κατάφερε να διαφύγει και να επιστρέψει στη Μοίρα.

Αυτές είναι κάποιες από τις περιπτώσεις ηρωισμού, στις  πολεμικές επιχειρήσεις,  για την αντιμετώπιση της τουρκικής εισβολής. Σαν και αυτές, υπάρχουν ακόμα πολλές, σε μονάδες εντός και εκτός των Δυνάμεων Καταδρομών.

Σήμερα, σχεδόν μισό αιώνα μετά, η ελληνική Πολιτεία, υπό τη σοβαρή διακυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη, η οποία αναγνώρισε την συμμετοχή  των ελλήνων κληρωτών στις επιχειρήσεις, που έλαβαν χώρα στη Κύπρο και χορήγησε  σε αυτούς τιμητική σύνταξη, για την προσφορά τους στην Πατρίδα, θεωρώ ότι έχει έρθει η ώρα:

• Να καταγραφούν οι πολεμικές επιχειρήσεις στην Κύπρο το 1974 και να λάβουν την αρμόζουσα θέση στην Στρατιωτική μας Ιστορία, μαζί με όποια συμπεράσματα μπορούν να αποκομιστούν.
• Να αποδοθούν οι οφειλόμενες ηθικές αμοιβές και τιμές στους αξιωματικούς  και υπαξιωματικούς, που πολέμησαν και μάτωσαν  για την υπεράσπιση του ελληνισμού.

Στο παρελθόν, όταν είχε τεθεί ξανά το ζήτημα, η «αριστερόστροφη» ιδεοληψία, είχε αντιδράσει,  συνδέοντας, συλλήβδην, την ανατροπή του Μακαρίου, με όλους τους Ελλαδίτες Στρατιωτικούς που υπηρετούσαν τότε στην Μεγαλόνησο. Θεωρώ, ότι κατά πάσα πιθανότητα το ίδιο θα πουν και τώρα. Όμως, μέχρι σήμερα, η συντεταγμένη Πολιτεία, για τους δικούς της λόγους, δεν έχει αξιολογήσει ποινικά τον φάκελο της Κύπρου και δεν έχει  αποδώσει  τις κατηγορίες σε αυτούς που θα έπρεπε. Είναι λοιπόν, άδικο, να αμαυρώνεται ο αγώνας και η θυσία έντιμων αξιωματικών, που τίμησαν το εθνόσημο, εξ αιτίας μερικών επίορκων.

Πέραν δε τούτου, η επιχείρηση ΝΙΚΗ, με τα δεκαπέντε ΝΟΡ ΑΤΛΑΣ, που μετέφεραν την Α’ Μοίρα Καταδρομών, νύχτα, χωρίς συνοδεία μαχητικών αεροσκαφών και οι επιχειρήσεις της Μοίρας στην Κύπρο, έγιναν από την νύχτα 20/21 Ιουλίου και μετά, ενώ το πραξικόπημα έγινε την 15η Ιουλίου.

Συνεπώς, χωρίς καμία άλλη καθυστέρηση, η Πολιτεία θα πρέπει να προχωρήσει στις διαδικασίες απονομής, των ηθικών αμοιβών και τιμών, που προβλέπονται για πράξεις ηρωισμού, κατά τη περίοδο της τουρκικής εισβολής, στην Κύπρο, όχι μόνον των τεθνεώτων αλλά και των  ζώντων.

Είναι χρέος της!

Νικόλαος Μανωλάκος
Αντιστράτηγος ε. α.
Επίτιμος Δκτης ΑΣΔΕΝ
Βουλευτής Ν.Δ. Α΄ Πειραιώς & Νήσων