Vekrakos
Spartorama | «Σήμερα η Λακωνία έγινε φτωχότερη...», από τον Γιώργο Σακελλαρόπουλο

«Σήμερα η Λακωνία έγινε φτωχότερη...», από τον Γιώργο Σακελλαρόπουλο

Spartorama 15/12/2020 Εκτύπωση Άνθρωποι! Άρθρα Κοινωνία
«Σήμερα η Λακωνία έγινε φτωχότερη...», από τον Γιώργο Σακελλαρόπουλο
«Χάριζε απλόχερα τη ψυχή και τη γνώση του στους μαθητές του, με μια ατέλειωτη δόση προσφοράς, έχοντας τους σαν πραγματικά παιδιά του…»
Οδός Εμπόρων

Έφυγε πριν λίγο ένας εξαιρετικός Άνθρωπος, ένας χαρισματικός Δάσκαλος, ένας υπερήφανος Λάκωνας και Έλληνας, που τίμησε με τα έργα και τη λογιοσύνη του την πατρίδα!!

Από σήμερα θα υπάρχει μια σημαντική έλλειψη, ενός χαμογελαστού και πρόσχαρου ανθρώπου που είχε ένα καλό λόγο για όλους μας!!

Από σήμερα θα υπάρχει μια σημαντική έλλειψη ενός χαρισματικού Δασκάλου, που σου μετέδιδε την ουσία της ζωής μέσα από την επιστήμη του, με πραότητα και καλοσύνη, με ευγένεια χαρακτήρα και ταπεινότητα.

Από σήμερα θα υπάρχει μια σημαντική έλλειψη ενός υπερήφανου Λάκωνα, αλλά και ενός πολυδιάστατου Έλληνα, που τίμησε με την λογιοσύνη του τον τόπο και την πατρίδα.

Χάριζε απλόχερα τη ψυχή και τη γνώση του στους μαθητές του, με μια ατέλειωτη δόση προσφοράς, έχοντας τους σαν πραγματικά παιδιά του, μιλώντας τους και διδάσκοντας, όχι με ξύλινη γλώσσα, αλλά με τη γλώσσα της βαθιάς γνώσης και της περηφάνιας.

Λάτρης της Ελληνικής γλώσσας και του Ελληνικού πολιτισμού, λάτρης της Λακωνικής φιλοσοφίας, λάτρης και δάσκαλος της Αρετής.

Θυμάμαι από μικρό παιδί τη μορφή του, το χαμόγελο του, την οξυδέρκεια του πνεύματος του και την υψηλής ποιότητας προσωπικότητα του, που μας οδηγούσε στη Γνώση.

Θυμάμαι μεγαλώνοντας τις συμβουλές και τις επιβραβεύσεις στο πρόσωπο των μαθητών του που μεγάλωναν και δεν θα ξεχάσω ποτέ την ευρύτητα του πνεύματος του, όπως και όλοι οι μαθητές του φυσικά.

Στη πορεία της ζωής μας, της νεώτερης Σπάρτης, έγινε ο φίλος, έγινε ο συνομιλητής, έγινε ο φίλος  - δάσκαλος, έγινε αυτός που καμάρωνε για τις καλές στιγμές στη ζωή όλων μας.

Σε προσωπικό επίπεδο, δεν έχω λόγια να περιγράψω την απώλεια, δεν έχω λόγια να εκφράσω τη βαθιά μου λύπη για το φίλο μου, τον αδερφό στη ζωή μου, τον Γιώργο τον Σούμπαση.

Θα ευχηθώ θετική πορεία στη ψυχή σου Δάσκαλε, φίλε και αδερφέ Γιώργο !! Θα σε αποχαιρετήσω με τα τελευταία λόγια σου, αυτά που μου έστειλες πριν λίγες ημέρες, για την «Παγκόσμια Ημέρα της Ελιάς», που με κάνανε να αντιληφθώ ότι ανήκεις στους εκλεκτούς Ανθρώπους, με Α κεφαλαίο.

Καταθέτω αυτούσια τα λόγια προς εμένα, ως ένδειξη σεβασμού στο μεγαλείο της ψυχής σου!!

«Όλη η Δημιουργία, αγαπητέ μου Γιώργο, είναι ένας Ναός. Ένας Ναός, στον οποίο, όποιος επιθυμεί, Εκκλησιάζεται ΚΑΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ στην Ακολουθία.

Υπάρχουν, όμως, άνθρωποι, οι οποίοι προετοιμάζονται - καθάρονται και θεωρούν χρέος τους και βάζουν σκοπό στην ζωής τους  ν’ ανέβουν τις σκάλες του Ιερού … Να πλησιάσουν με σεβασμό την Αγία τράπεζα του Μυστικού δείπνου ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΑΣΧΟΥΝ και να γευτούν  ΤΑ ΜΥΣΤΗΡΙΑ, της ΦΥΣΕΩΣ!!! Αγαπητέ Γιώργο, τρία είναι τα βασικά δώρα που οι Ιερείς καλλιεργητές ΥΜΝΟΥΝ -  ΔΙΑΚΟΝΟΥΝ και τα μοιράζουν στον βωμό της Θείας Τράπεζας….  Σίτον, Οίνον και Έλαιον!!!

Να είσαι ευλογημένος που ΠΙΣΤΕΨΕΣ ΚΑΙ ΕΓΙΝΕΣ ΙΕΡΕΑΣ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΑΣ!!!»

Καλό ταξίδι, θα είσαι αιώνιος στις ψυχές μας, υπερήφανε Άνθρωπε, μεγάλε Δάσκαλε και φίλε Γιώργο!!


Γιώργος Σακελλαρόπουλος


Οδός Εμπόρων