Σκηνή Ένατη: Η σκάλα του μόχθου σου!

Το σκαλοπάτι που πατάς, εάν δεν είναι κατάκτηση από τις δικές σου δυνάμεις, είναι επικίνδυνο, είναι επικίνδυνο να σου φέρει ζάλη και να γκρεμιστείς

Στήριξε, υιέ μου, την σκάλα της ανόδου σου στον τοίχο του μόχθου  σου.  Ανέβα αργά και σταθερά τα σκαλοπάτια της και βάλε στόχο, υιέ μου, να φτάσεις στο σκαλοπάτι που σου έχει ορισθεί και σου αξίζει. Πάτα γερά, κοίτα  πάντα ψηλά, κλείδωσε το στόχο σου, διώξε τον φόβο από το νου σου, μη γυρίζεις να κοιτάξεις πίσω σου, γίνε ένας ακροβάτης με δίκτυ προστασίας την ισορροπία του νου σου. Τα πέλματά σου, υιέ μου, να ψηλαφούν  και να πατούν  τα σκαλοπάτια  που είναι γερά και σταθερά. Μη κοιτάς, υιέ μου,  δεξιά και αριστερά τις σκάλες των άλλων αναβατών. Μην εκλιπαρείς, υιέ μου, για να σου δώσουν  χέρι βοηθείας. Το σκαλοπάτι  που πατάς, εάν δεν είναι κατάκτηση από τις δικές σου δυνάμεις, είναι επικίνδυνο, είναι επικίνδυνο να σου φέρει ζάλη και να γκρεμιστείς.

Να χαίρεσαι την δική σου άνοδο και να χαμογελάς από το πρώτο σκαλοπάτι της ανόδου σου. Κάνε την αρχή, υιέ μου και σήκωσε  το πόδι σου να πατήσεις το πρώτο σκαλοπάτι … πάρε θάρρος και προχώρα. Άσε τον ιδρώτα του προσώπου σου, υιέ μου, να πέφτει στην μητέρα  γη, αυτή ξέρει να ανταμείβει τα παιδιά της που μοχθούν. Είναι η πλούσια  μάννα, υιέ μου, που αν δεχτεί  μια σταγόνα  ιδρώτα  του μετώπου σου, γυρίζει και σου δωρίζει  όλα τα καλούδια που έχει φυλαγμένα για σένα στον κόρφο της. Αν, υιέ μου, από λάθος εκτίμηση στραβοπάτησες, μη λιγοψυχάς, στερέωσε πάλι καλά την σκάλα σου στον τοίχο του μόχθου σου και προσπάθησε, προσπάθησε  ξανά.      

Τα σκαλοπάτια  της ανόδου σε περιμένουν!!!

                                                                                                                                                                                          

Γ.Σ.