«Η Αγία Σοφία... εάλω!», από τον Βασίλειο Βλαχάκο

Το την Πίστιν μας δούναι, ποτέ εις απίστους

μηδέ Σύμβολα Ιερά εις βεβήλους αλήστους.

«Σαράντα σήμαντρα κ’ εξηντα-δυό καμπάνες»

χτυπήστε, της Ορθοδοξίας, τον πένθιμο ρυθμό.

Η Αγία Σοφία, φευ! από βέβηλους «εάλω..!»

Ηχήστε σάλπιγγες του Γένους και παιάνες

το Εθνικό μας εμβατήριο και συναγερμό

της μνήμης εγερτήριο πριν μας συμβεί και άλλο.!

Σε αναπαράσταση το έγκλημα προβάλουν

ως έμβλημα, ωιμέ, οι μωαμεθανοί

ουαί, γνώμη και τρίχα δεν αλλάζουν

τα Ιερά μας και όσια προσβάλουν

και στο ηρωικό «ή τη Νίκη ή τη θανή!»

ουρλιάζουν ως λύκοι και αλαλάζουν.

Και «φίλοι και σύμμαχοι πολιτισμένοι»

με λόγια υποτονικά, «θωπευτικά»

διαμεσολαβητές εσαεί που μας εμπαίζουν 

χέρι το χέρι με το διάβολο πιασμένοι

για το συμφέρον τους, κοροϊδευτικά

με σημαδεμένη τράπουλα μας παίζουν.

Σε μία ζυγαριά, ψεύτρα, μας ζυγίζουν

με δύο μέτρα και με δυο σταθμά

το δίκιο με το άδικο στα βάρη

ταχυδακτυλουργοί που θησαυρίζουν

παίρνουν το Πνεύμα μας για ταραμά

και το πουλάν οι κερδοσκόποι για χαβιάρι.

Β. Γ. Βλαχάκος