Η δημοκρατία στην εντατική! Η Ορθοδοξία σε διωγμό! Επιτέλους ας βάλουμε κάποια όρια

Μεταξύ άλλων, σημαντικό ζήτημα για όλους τους ορθόδοξους Έλληνες είναι και το κλείσιμο των ιερών ναών κατά τη διάρκεια της Μεγάλης Τεσσαρακοστής και του Άγιου Πάσχα. Υπάρχει σειρά ζητημάτων που έχουν τεθεί γύρω από τη συνολική διαχείρηση της κατάστασης. Οι πιστοί στερήθηκαν της παρουσίας τους στους ιερούς ναούς προς αποφυγή συνωστισμού που πιθανώς να είχε ως αποτέλεσμα τη διάδοση του ιού. Σε πρώτη ανάγνωση η εφαρμογή του μέτρου αυτού φαίνεται σωστή. Εγείρονται όμως τα εξής ερωτηματικά:

1. Θα ήταν επικίνδυνο να μετά το τέλος της Θείας Λειτουργίας (χωρίς παρουσία πιστών κατά τη διάρκεια της) να κοινωνούν όσοι θέλουν τηρώντας τις αποστάσεις;
2. Θα ήταν τόσο επικίνδυνο να πάμε τη Μ. Παρασκευή στα νεκροταφεία που είναι υπαίθριοι χώροι να ανάψουμε τα καντήλια στους νεκρούς μας;
3. Πόσο επικίνδυνο θα ήταν να γινόταν περιφορά Επιταφίου σε άδειους έστω δρόμους, με παρακολούθηση της περιφοράς από τα σπίτια μας;

Τα παραπάνω ερωτήματα μπαίνουν διότι ενώ ίσχυαν οι απαγορεύσεις οι σχετικές με την ορθοδοξία, ταυτόχρονα υπήρχε συνωστισμός στις λαϊκές αγορές χωρίς αυστηρό έλεγχο για την αποφυγή του και σε σούπερ μάρκετ. Επίσης είδαμε την κα Πρωτοψάλτη να δίνει συναυλία εποχούμενη παίρνοντας μάλιστα και τα εύσημα από πολλούς. Εκεί δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος. Ο Επιτάφιος όμως και ενδεχόμενη περιφορά Του αντί για ευλογία θα ήταν επικίνδυνος!

Την Πρωτομαγιά έγινε εκδήλωση στην πλατεία Συντάγματος από κομματικό φορέα με παρουσία αρκετών πολιτών. Δεν εστιάζω την προσοχή μου στο κόμμα που οργάνωσε την εκδήλωση. Η συνάθροιση τόσων ανθρώπων όμως δεν εγκυμονούσε κίνδυνο εξάπλωσης του ιού; Κι αν κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης τηρήθηκαν οι αποστάσεις πριν την έναρξη και κατά την αποχώρηση δεν υπήρχε συνάθροιση χωρίς τις αναγκαίες αποστάσεις;

Διερωτάται κανείς πως οι ιθύνοντες απαγόρευσαν ο,τιδήποτε είχε σχέση με την ορθοδοξία επιτρέποντας όλα τα παραπάνω. Από που αντλήθηκε η βεβαιότητα ότι οι χριστιανοί θα ήταν απολύτως απείθαρχοι στα μέτρα κατά τη διάρκεια μάλιστα εκδήλωσης της θρησκευτικής τους λατρείας; Μήπως δεν ήταν αυτοί (μεταξύ άλλων) που κυκλοφορούσαν στις πόλεις τηρώντας τα μέτρα κατά τη διάρκεια της καραντίνας;

Απαγορεύθηκαν τα μεγάφωνα στους ιερούς ναούς καθώς επίσης και οι κωδωνοκρουσίες κατά τη διάρκεια της Μ. Εβδομάδας και την Ανάσταση. Ποια επιστημονική τεκμηρίωση αποδεικνύει τη μετάδοση του ιού με τις καμπάνες και τα μεγάφωνα; Τι φοβήθηκε η ελληνική πολιτεία; Μην τρέξουν οι πιστοί στους ναούς  ακούγοντας καμπάνες; Πώς να πήγαιναν άλλωστε βλέποντας τις προηγούμενες ημέρες προσαγωγές των λίγων ρασοφόρων που τόλμησαν να κοινωνήσουν ελάχιστους πιστούς που το ζήτησαν οι ίδιοι.

Άφησα για το τέλος το πιο σημαντικό ζήτημα κατά τη γνώμη μου. Όλο αυτό το διάστημα διατυπώθηκαν απόψεις για το πώς πρέπει να πραγματοποιείται η Θεία Κοινωνία. Αν θα πρέπει δηλαδή να προχωρήσει η εκκλησία της Ελλάδος σε διαφορετικό τρόπο τέλεσης της Θείας Κοινωνίας. Ας ξεκαθαρίσουμε ορισμένα πράγματα και με την πνευματική (για όσους πιστεύουν στο Θεό) και με τη γήινη λογική (για πιστεύοντες και μη).

Η Θεία Κοινωνία για τον πιστό χριστιανό είναι ίαση ψυχής και σώματος και πραγματοποιείται με δεδομένο τρόπο εδώ και αιώνες. Είναι λοιπόν τουλάχιστον προσβολή στα ιερά και τα όσια της ορθοδόξου πίστεως να διατυπώνονται απόψεις για αλλαγή του τρόπου της Θείας Κοινωνίας με δεδομένο ότι η Θεία Κοινωνία είναι το Σώμα και το Αίμα του Χριστού. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να είναι ορθόδοξος. Ούτε καν στα λόγια. Πόσο μάλλον στα έργα. Η ιστορία επιπροσθέτως δεν έχει να δείξει κατά το παρελθόν μετάδοση οποιασδήποτε ασθένειας μέσα από τη Θεία Κοινωνία. Η πατρίδα μας έχει περάσει πολλές δοκιμασίες με διάφορες ασθένειες (φυματίωση κ.τ.λ.). Είναι γνωστό ότι οι ιερείς καταλύουν  πάντα τη Θεία Κοινωνία αφού κοινωνήσουν όσοι επιθυμούν. Γιατί σε αυτούς τους ιερείς δεν μεταδίδεται η οποιαδήποτε ασθένεια;

Στα νοσοκομεία αναφοράς για κορωνοϊό (όπως και σε όλα τα νοσοκομεία) υπάρχουν  ιερείς που ανάμεσα στα άλλα καθήκοντα τους  είναι να κοινωνούν τους ασθενείς που το επιθυμούν ιδιαίτερα δε αυτούς που η ζωή τους είναι σε άμεσο κίνδυνο. Γιατί αυτοί δεν νοσούν αφού καταλύσουν τη Θεία Κοινωνία;

Τα παραπάνω επιχειρήματα είναι λίγο πολύ γνωστά σε όλους. Αναφέρθηκαν όμως για να τονιστεί για μια ακόμη φορά η πραγματικότητα που νομίζω σκοπίμως αποκρύπτεται από όσους θέλουν να υπερβούν τα ήδη εξαντλημένα όρια της ανεκτικότητας και της υπομονής των ελληνορθόδοξων πολιτών.

Αν κάποιοι δεν θέλουν να είναι ορθόδοξοι είναι δικαίωμα τους. Αν όμως όπως πολλοί από αυτούς λένε συχνά, σέβονται και υπερασπίζονται τη διαφορετικότητα σε όλες τις εκφάνσεις, τότε είναι υποχρεωμένοι να σεβαστούν τη θρησκευτική ελευθερία των ορθοδόξων Ελλήνων και όλες τις θρησκευτικές τελετές της ορθοδόξου πίστεως με τον τρόπο που αυτές επί αιώνες γίνονται.

Συνάθροιση άλλωστε για προσευχή υπάρχει και για ανθρώπους άλλων δογμάτων που κατοικούν στην πατρίδα μας. Εκεί όμως δεν τους πειράζει τίποτα. Εκεί σέβονται τη διαφορετικότητα.

Αλήθεια πόσο σύμπτωση μπορεί να θεωρηθεί (μετά από όλα αυτά) το γεγονός ότι η αρχή της άρσης των μέτρων συμπίπτει με την αρχή του ραμαζανιού;

Αν εν μέσω καραντίνας (που λήγει αύριο τουλάχιστον με την αρχική της μορφή) πήγαιναν στην πλατεία Συντάγματος να διαδηλώσουν ειρηνικά Έλληνες ορθόδοξοι πολίτες για τις ασφυκτικές απαγορεύσεις σε σχέση με την ορθόδοξη λατρεία τηρώντας όλα τα μέτρα και τις αποστάσεις ποια θα ήταν η αντίδραση της πολιτείας;

Ας μην διαφεύγει της προσοχής μας η πολύ κατατοπιστική κατά τη γνώμη μου ανάρτηση που υπάρχει και στο spartorama.gr σχετικά με τον πίνακα κρουσμάτων και θανάτων  σε ορθόδοξες  χώρες με ανοικτούς ναούς  σε σχέση με χώρες που ορθόδοξες ή μη πήραν πιο δραστικά μέτρα.

Για να μην έχουμε την εσφαλμένη εντύπωση ότι μόνο εμείς (με κλειστούς ναούς) πετύχαμε μικρό αριθμό κρουσμάτων και θανάτων.

Να σημειωθεί ότι η δήλωση πριν λίγες ημέρες του Μητροπολίτη Πειραιώς Σεραφείμ ότι η απαγόρευση τέλεσης μυστηρίου της εκκλησίας διώκεται ποινικά δημιουργεί επιπρόσθετα ερωτηματικά για την όλη διαχείριση των απαγορεύσεων σχετικά με την ορθόδοξη πίστη.

Η «δημοκρατία» του κορωνοϊού γίνεται αντιληπτό ότι πάσχει σοβαρά. Στην περίπτωση αυτή μάλιστα η ιατρική επιστήμη δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Η ελευθερία και η πραγματική δημοκρατία στραγγαλίζεται όταν αυτό που είναι για εμάς δικαίωμα, είναι ταυτόχρονα απαγόρευση για όποιον έχει διαφορετική από εμάς άποψη. Φαίνεται ότι η πίστη στο Χριστό ενοχλεί, χωρίς κανένα υπαρκτό και τεκμηριωμένο λόγο.

Η ευημερία της κοινωνίας έχει ως μια από τις βασικές συνιστώσες της την ύπαρξη διακριτών ορίων, που βασίζονται στην παράλληλη ύπαρξη δικαιωμάτων και υποχρεώσεων από όλους προς όλους. Ισότιμα. Όχι στα λόγια. Στην πράξη.

Τελειώνοντας αφού εκφράσω κι εγώ την ευγνωμοσύνη μου σε όλο το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό της χώρας, να ευχηθώ να μην έχουμε άλλο θάνατο από κορωνοϊό με παράλληλη ελαχιστοποίηση εμφάνισης νέων  και αντιμετωπίσιμων εύχομαι κρουσμάτων.

Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ