«Δέκα Προτάσεις για τη Σπάρτη», από τον Γιώργο Πουλοκέφαλο

Σήμερα  ο  επισκέπτης  της  πόλης  μας  αναζητεί  την  Αρχαία  Σπάρτη  και  δεν  την  βρίσκει  πουθενά. Υπάρχει ο  χώρος  της  Ακρόπολης  και  του Θεάτρου  και  με  όποια  υπολείμματα  μνημείων  υπάρχουν  εκεί  και  πέραν  αυτού  ουδέν.  Και  στο  τέλος  αρκείται  σε  μια  φωτογραφία    μπροστά  από  το  άγαλμα  του  Λεωνίδα   και  αναχωρεί  τάχιστα  από  την  πόλη  μας.

Αν  θέλουμε  να  κρατήσουμε   τον  επισκέπτη   περισσότερο  χρονικό  διάστημα  στη  πόλη  μας, ώστε  αυτό  να  έχει  πολλαπλασιαστικά  οφέλη  για  την  τοπική  μας  κοινωνία,  τότε  θα  πρέπει  να  του  δώσουμε  αυτό  που  αναζητά  και  δεν  το  βρίσκει. Προβάλλει  επομένως  σαν  αδήριτη  ανάγκη  η  άμεση  εκκίνηση  των  διαδικασιών  για  τμηματική  ανασκαφή  ώστε  να  αναδειχθεί  ο  Αρχαιολογικός  πλούτος  που  βρίσκεται  θαμμένος  κάτω  από  τον  ελαιώνα  ανάμεσα  στο  Αρχαίο  Θέατρο  και  το  δομημένο   τμήμα  της  πόλης  της  Σπάρτης.

Ο  τόπος  μας  θα αναπτυχθεί και  θα  καλύψει  το  χαμένο χρόνο, θα απογειωθεί  τουριστικά  αν  σκάψουμε, αναδείξουμε και  στη  συνέχεια  προστατέψουμε  αυτό  τον  πλούτο  που  παραμένει  στο υπέδαφος   αυτού  του  χώρου.  Είναι  ένα  εγχείρημα  που  δεν  θέλει  πολλούς  οικονομικούς πόρους, αφού  η  ανασκαφή  γίνεται  κατά  τμήματα  και  απαιτεί  μόνον  μια  απόφαση Δημοτικού Συμβουλίου, μια  απόφαση  του  Κεντρικού  Αρχαιολογικού Συμβουλίου  και  έναν  τολμηρό  Αρχαιολόγο  που  θα  σηκώσει  το  βάρος  αυτής  της  ανασκαφής.

2. ΠΕΖΟΔΡΟΜΗΣΕΙΣ:

Σε   όποιες πόλεις προχώρησαν οι  πεζοδρομήσεις  τα  αποτελέσματα  ήταν θεαματικά. Μια  επίσκεψη  σε  γειτονικές  μας  πρωτεύουσες επαληθεύει τον  παραπάνω  ισχυρισμό. Καλαμάτα, Τρίπολη,   Κόρινθος  μόνον  οφέλη  είχαν  από  τις  πεζοδρομήσεις  που  πραγματοποιήθηκαν. Για  την  πόλη  μας  αυτό  απαιτεί  μελέτη, ενημέρωση   της  τοπικής  κοινωνίας αλλά  κυρίως  κατεύθυνση  από  την Δημοτική  Αρχή για  το  τι  επιδιώκει  από  μία  πεζοδρόμηση  και  το  βαθμό  παρέμβασης  στο  δίκτυο  κοινόχρηστων  χώρων  της  πόλης.  Αυτό  θα  απαντά στην  πρόκληση  για  το  τι  είδος  πόλης  θέλουμε.  Άμεσα   όμως και  πριν  την  μελέτη που  προαναφέρθηκε  μπορούν  να  πεζοδρομηθούν  2  τμήματα  της  Κων-νου  Παλαιολόγου  ώστε    να  λειτουργήσουν  πιλοτικά  για  τις  όποιες  μελλοντικές  παρεμβάσεις.  Και  αυτές  είναι  η πεζοδρόμηση  της  Παλαιολόγου  από  την  Θερμοπυλών  μέχρι  το  άγαλμα  του  Λεωνίδα η  μία  και  η  άλλη  από  την  Λυκούργου  μέχρι  την  Ευαγγελιστρίας.  Με  την  πρώτη  πεζοδρόμηση  θα  δοθεί  η  δυνατότητα  ανάπτυξης  ενός  τμήματος της  Παλαιολόγου  που  δεν  έχει  μεγάλη κυκλοφορία   και  σε  συνδυασμό  με  μια  ανάπλαση πέριξ  του  αγάλματος, που  σήμερα  δεν  είναι  ο  καλύτερος, αφού  αυτό  είναι  από  τα  λίγα  αξιοθέατα  σήμερα  της  πόλης. Με  την  δεύτερη  παρέμβαση  ανάμεσα  στην  Λυκούργου  και  την  Ευαγγελιστρίας   «κόβεται»  η  ροή στην  Παλαιολόγου, γίνεται  ενιαίος    ο  χώρος, ανάμεσα  στην  κεντρική  πλατεία  και  το  Αρχαιολογικό Μουσείο  και  γενικά  «ανασαίνει»  το Κέντρο  της  πόλης  από  τον  κυκλοφοριακό  φόρτο.

3. ΕΙΣΟΔΟΣ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ:

Η  βόρεια  είσοδος  της  πόλης  σήμερα δεν  προϊδεάζει  τον  επισκέπτη  για  θετικούς  συνειρμούς. Εγκατάλειψη, ακαταστασία, θλίψη.   Απαιτείται  μία  μελέτη  ανάπλασης   συνδυαστική  με  τον  Ευρώτα  λαμβάνοντας  και  την  παράμετρο  του  μελλοντικού  Νέου  Μουσείου.   Να  καθιερωθεί  η  περιοχή  ως  χώρος  πολλαπλών  εκδηλώσεων  με  δραστηριότητες  πολιτιστικές  αλλά  και  άθλησης  και  περιπάτου  και  ταυτόχρονα  να  αναδειχθεί  η  παραευρώτιος  περιοχή   κάθ’  όλο  το  μήκος  του  ποταμού  μέχρι  την  νέα  ανατολική  είσοδο  της  πόλης.  Πόσες  δράσεις  δεν  θα  μπορούσαν  να  χωρέσουν  σε  αυτή  τη  περιοχή !

4. ΜΕΤΑΛΙΚΗ ΓΕΦΥΡΑ ΤΟΥ ΕΥΡΩΤΑ:

Αυτό  το  μεταλλικό  κουφάρι στην  είσοδο  της  πόλης  δεν  πρέπει  να  αποφασιστεί τι  επιτέλους  θα  απογίνει ?   Δεν    περιποιεί  τιμή  για  την  πόλη   η  σημερινή  κατάσταση. Η  εντύπωση  που  αποκομίζει   κανείς  με  αυτή  την  εικόνα  είναι  η  χειρότερη.  Η  γέφυρα  μπορεί  να  επισκευασθεί  και  ας  είναι  διατηρητέα  από  το  ΥΠΠΟ  και  να  δοθεί  ξανά  στην  κυκλοφορία  ως  οδογέφυρα.  Σχεδόν  20  χρόνια  από  τότε  που  τέθηκε     εκτός  κυκλοφορίας   παραμένει  παραδομένη  στην οξείδωση   και  στο  χρόνο.  Η  προμελέτη  του  Πολυτεχνείου  της  Πάτρας μπορεί  να  αποτελέσει  τη  βάση  για  μελέτη  εφαρμογής  ώστε  να  ξαναγίνει   χρηστική  ως  κανονική  οδογέφυρα. Πεδίον  δόξης  λαμπρό    για  όποιον  εξακολουθεί  να  προσεγγίζει  τα  λιμνάζοντα  ζητήματα  της  πόλης  με  σοβαρότητα  και  ευθύνη.

5. ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΠΑΡΚΟ:

Στο  πρόσφατο  παρελθόν  έγινε  μία  πολύ  καλή  παρέμβαση  με  την  αξιοποίηση  της  δωρεάς  Γουδέ  και  πραγματικά  κατασκευάστηκε  το  πάρκο  στη  συγκεκριμένη  θέση με  χρηματοδότηση  από  το  ΕΣΠΑ  2007-2014.   Αυτό  το  πάρκο  όμως  λόγω  της  θέσης  του  βρίσκεται  αποκομμένο  από  τον  ιστό της  πόλης.  Η  σύνδεση  του  μπορεί   να  γίνει  αν  δημιουργηθεί  ένα  θεματικό  πάρκο ανάμεσα  σε  αυτό  και  το  τέλος  της  Λυκούργου  στη  δυτική  είσοδο  της  πόλης  και  νότια  του  ρέματος  του  Κνακίωνα ( Μαγουλίτσας). Αν  αυτός  ο  χώρος  πρασίνου  λάβει και  άλλα επί  πλέον  χαρακτηριστικά ως  θεματικό  πάρκο  ( μπορούμε  να  συζητήσουμε  το  περιεχόμενο  του )   και  γίνει  ενιαίος με  το  πάρκο  Γουδέ  και παράλληλα  με  την  κατασκευή  πεζογέφυρας  επί  της  Εθνικής  Οδού  Σπάρτης – Μυστρά που  θα  συνδέεται με  το  πάρκο,  τότε  επιτυγχάνεται  και  η  ενιοποίηση  που  προαναφέρθηκε.  Ο  χώρος  αυτός  θα  μπορεί  να  δέχεται  και  εκδηλώσεις πολιτιστικού χαρακτήρα  και  όχι  μόνον.

6. ΚΗΠΟΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ:

Κάποτε  ήταν  χώρος  αναφοράς  της  πόλης!  Σήμερα  δυστυχώς  τίποτα. Δεν  είναι  ώρα  καταλογισμού  ευθυνών  για  αυτή  την  κατάντια,  όμως  είναι  ώρα  ευθύνης για  την  υπάρχουσα  Δημοτική  Αρχή  να  δώσει  τέλος  σε  αυτή  την  εγκατάλειψη.  Οι  μόνιμες   υποδομές  θα  πρέπει  να  στηριχτούν. Αποφάσεις  εδώ  και  τώρα  ώστε  να  αποχτήσει  ο  κήπος  του  Μουσείου  την  πρέπουσα  εικόνα.

7. ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΟΣ:

Η  αταξία  της  Παλαιολόγου  θα  πρέπει  να  λάβει  τέλος.  Τα  διπλοπαρκαρίσματα   και  η  στάθμευση  κατά  το  δοκούν  μπορούν  να  μην  υπάρχουν  εάν  δημιουργηθεί  μία  λωρίδα  με  χρήση  ποδηλατόδρομου  ανάμεσα  στο  πεζοδρόμιο  και  το  οδόστρωμα  ένθεν  και  ένθεν  της οδού.  Κατ αυτόν  τον  τρόπο  θα  μειωθεί  το  πλάτος  του  δρόμου   και   δεν  θα  υπάρχει  η  δυνατότητα  διπλοπαρκαρίσματος.

8. ΝΕΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΠΑΡΤΗΣ:

Η  επιτάχυνση  της  οριστικής  μελέτης  είναι  αναγκαία  γιατί  έχει  χαθεί  πολύτιμος  χρόνος  αν  θέλουμε  μέσα  στην  επόμενη  εξαετία  να  μιλάμε   για  Μουσείο  πραγματικότητα  και  όχι  Μουσείο  στα  χαρτιά.  Από  τη  στιγμή  που  είναι  εξασφαλισμένοι  οι  πόροι  για  τη  μελέτη στο  πρόγραμμα  της  Περιφέρειας   πρέπει  με  γοργούς  ρυθμούς,  με  άλματα,  να  ολοκληρωθεί  η  μελέτη  εφαρμογής  με  τις  απαραίτητες  αδειοδοτήσεις    ώστε  να  φτάσουμε  στην  δημοπράτηση  του  έργου!

9. ΧΩΡΟΣ ΣΤΑΘΜΕΥΣΗΣ ΦΟΡΤΗΓΩΝ:

Ένα  ακόμη  έλλειμμα  της  πόλης. Δεν  υπάρχει  χώρος  που    θα  μπορούν   τα  μεγάλα  αυτοκίνητα  να  σταθμεύουν  ώστε  να  μην  βρίσκονται  σήμερα παντού.  Σε  κάθε  πλάτωμα  δρόμου  βρίσκονται  και  αυτά.  Άρα  άμεσα  θα  πρέπει  να  εξευρεθεί  ένας  τέτοιος  χώρος  στις  παρυφές  της  πόλης   που  θα  μπορεί  να  εξυπηρετεί αυτό  το  σκοπό. Χώροι  τέτοιοι  υπάρχουν  επί  της Εθνικής  οδού  Σπάρτης- Γυθείου  ανάμεσα  στον   ιστό  της  πόλης  και  το  Διοικητήριο.

10. ΒΙΟΤΕΧΝΙΚΟ ΠΑΡΚΟ:

Η   πόλη  στερείται  βιοτεχνικού  πάρκου με  αποτέλεσμα   οι  διάφορες  δραστηριότητες  που  σχετίζονται  με  την  παραγωγική  διαδικασία  να  είναι  διάσπαρτες  σε  ολόκληρη την  πόλη.   Όλες  αυτές  οι  δραστηριότητες  επιβάλλεται  να  συγκεντρωθούν  σε   έναν  χώρο  όπως  προβλέπεται  από  το  εγκεκριμένο  ΓΠΣ   της  πόλης.  Δεν  νοείται  σύγχρονη  πόλη  και  να  μην  έχει  βιοτεχνικό  πάρκο.

Σπάρτη  08.12.2019 

ΓΙΩΡΓΟΣ  ΠΟΥΛΟΚΕΦΑΛΟΣ
ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΚΟΣ  ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ