«Περί Πεζοδρομήσεων και άλλων τινών» - Ανοικτή επιστολή στον Δήμαρχο Σπάρτης, του Παναγιώτη Γ. Μπορέτου

Με αφορμή την πρόσκληση, του δήμου Σπάρτης για διαβούλευση, επί των θεμάτων που αναφέρονται στην επικεφαλίδα του παρόντος, δράττομαι της ευκαιρίας, με σεβασμό προς εσάς και με πολύ μεγάλη αγάπη προς τη Σπάρτη μας, να εκφράσω τις σκέψεις μου και τις ανησυχίες μου, για την πόλη μας γενικότερα. 

Το Αφήγημα

Ξεκίνησαν μια μέρα κάποιοι άνθρωποι και είπαν πάμε να κτίσουμε μια πόλη.

Την ονόμασαν Σπάρτη («ΣΠΑΡΤΑ» Δωρικά).

Μετά από αυτό ερεύνησαν το χώρο που θα πολεοδομούσαν και βρήκαν την κοιλάδα του Ευρώτα κάτω από το Ταλετόν και είπαν εδώ είμαστε.

Η περιοχή έχει καλό και αρκετό ύδωρ, μεγάλο κάμπο για καλλιέργειες, εύκολη πρόσβαση προς τη θάλασσα και το σημείο απέχει απόσταση ικανή από τις πλησιέστερες πόλεις για λόγους ανταγωνισμού.

Συνέδεσαν ιστορικά το όνομα Σπάρτη με την περιοχή και ξεκίνησαν.

Έδωσαν κατά πρώτoν, τον προσανατολισμό της πόλεως, μέτρησαν πόσοι άνθρωποι θα κατοικήσουν και ερεύνησαν τις προοπτικές της μελλοντικής επεκτάσεως.

Έκαναν όνειρα και τα μετέφεραν επί χάρτου.

Μετά από αυτά δημιούργησαν κατά την Αρχή του σχεδιασμού τις Αρτηρίες (οδικές βεβαίως), τους δρόμους, τα οικοδομικά τετράγωνα και τους χώρους συγκεντρώσεως δηλαδή πλατείες πάρκα και ελεύθερους χώρους.

Τοποθέτησαν τα κτίρια διοικήσεως και απονομής Δικαιοσύνης, τα εκπαιδευτικά ιδρύματα, τις επαγγελματικές σχολές, τη θέση του Μουσείου, την Αγορά, τους Ναούς και τα κοιμητήρια των ψυχών.

Το καθένα από αυτά είχε τον λόγο του και υπηρετούσε κάποιο σκοπό.

Οι Αρτηρίες και οι δρόμοι βοηθούν στην επικοινωνία των ανθρώπων, την μεταφορά των αγαθών, την εκκένωση της πόλεως σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.

Τέτοιες Αρτηρίες – δρόμοι, είναι οι κεντρικές οδοί, που οδηγούν εκτός πόλεως, σε συνδυασμό με τις πλατείες και τους ελεύθερους χώρους, που είναι σημεία συγκεντρώσεως σε έκτακτες καταστάσεις, ανθρώπων προμηθειών κλπ. Τα σημεία αυτά πρέπει να είναι εύκολα στην πρόσβαση, η δε απομάκρυνση, να είναι ταχεία, εύκολη και ασφαλής.

Όλα τα άλλα που αναφέραμε, έχουν σκοπό, ο οποίος είναι προφανής.

Τις Αρτηρίες που δίνουν ζωή και προστατεύουν τη ζωή, δεν τις αποκόπτουμε, από τους χώρους συγκεντρώσεως των ανθρώπων σε έκτακτες καταστάσεις ( σεισμοί, πλημμύρες, πυρκαγιές, εμπόλεμες καταστάσεις κλπ.).

Γι αυτό, πριν κάποιος αποφασίσει, να πεζοδρομήσει τις Αρτηρίες διαφυγής και να αποκόψει τα σημεία συγκεντρώσεως, να σκεφτεί πολύ καλά.

Καλό είναι να στολίζουμε τη Νύφη, αλλά πρέπει να βλέπουμε και σε τι κατάσταση έχουν περιέλθει οι περιφερειακές οδοί, οι οποίες καλούνται να παραλάβουν το κυκλοφοριακό φορτίο της Παλαιολόγου και της Λυκούργου, έτσι θα υποβαθμιστούν έτι περισσότερο.

Στους δρόμους αυτούς κατοικούν άνθρωποι που κατά την ταπεινή μας άποψη δεν είναι δευτέρας κατηγορίας.

Η απαξιωτική εικόνα, των εσωτερικών οδών και πεζοδρομίων, η εικόνα της Αγοράς στο κέντρο της πόλεως, ανάγονται στον προηγούμενο αιώνα και δεν κολακεύουν την πόλη.

Καλές είναι οι Μελέτες από τα πολυτεχνεία δε λέγω, αλλά πρέπει να ληφθεί υπ όψιν, ότι κατά την πολεοδόμηση της Σπάρτης, εφαρμόστηκε το Ιπποδάμειον Σύστημα Ρυμοτομίας, κατά το οποίο δεν ευνοείται ο αποκλεισμός των κυρίων κεντρικών αρτηριών και δευτερευόντων οδών, γιατί τότε το σύστημα παύει να λειτουργεί.

Μπορείτε αν θέλετε και σίγουρα το θέλετε να κάνετε κάτι καλό στη Σπάρτη, την οποία αγαπάτε, δεδομένου ότι εσείς την υπηρετείτε. Παραδείγματος χάρη α. η μετατροπή των εσωτερικών οδών, σε δρόμους ήπιας κυκλοφορίας, με τη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων β. η διαμόρφωση της Αγοράς και η μετατροπή της σε νεοκλασικό κτίριο, θα έδιναν μεγάλη ανακούφιση στους πολίτες και θα ενίσχυαν την εμπορική κίνηση, η οποία ανακόπτεται, λόγω του μη φιλικού περιβάλλοντος.

Αυτό θα ήταν ένα έργο ουσίας με μικρότερο κόστος από τις πεζοδρομήσεις των αρτηριών. Δεν πρέπει να μας διαφεύγει, τι συνέβη στην οδό Λεωνίδου με τις παρεμβάσεις, ή στην οδό Αγησιλάου, όπου ξαφνικά, ενώ κινείσαι επί της οδού, βρίσκεσαι μπροστά σε ένα εμπόδιο, λόγω ενοποιήσεως των δύο χώρων της Πλατείας Δούκα. Το αυτό συμβαίνει και με τις άλλες πεζοδρομήσεις των οδών Ευαγγελιστρίας, Γκορτσολόγου, που έγιναν άνευ αλλαγής του σχεδίου πόλεως, εκτός της οδού Κλεομβρότου που είχε προβλεφθεί. Εάν οι δρόμοι αυτοί και ο πεζόδρομος της Κλεομβρότου, ήταν ήπιας κυκλοφορίας, η εικόνα θα ήταν άλλη και η διευκόλυνση των πολιτών μεγίστη.

Ας σκεφτούμε όλοι μας πριν κάνουμε το μοιραίο λάθος.

Εάν αποκόψουμε τις αρτηρίες σίγουρα θα νεκρώσουμε την περιοχή. Τις ονόμασαν Αρτηρίες λόγω της σπουδαιότητας που φέρουν.

Όταν έγινε η πεζοδρόμηση της Αριστομένους στην Καλαμάτα εν μία νυκτί άλλαξε ο ρυθμός του κόσμου, δεν ήξερε κανείς που να πάει και γύριζε γύρω γύρω, ας μην πράξουμε και εμείς το ίδιο ατόπημα.

Επίσης, ας σκεφτούμε τί θα γίνει στη Σπάρτη με την λειτουργία των περιφερειακών δρόμων. Εύκολα ο καθένας θα παρακάμπτει τη Σπάρτη μας.

Γι αυτούς που αποφασίζουν να μας επισκεφθούν, ας μη τους βάλουμε δυσκολίες και εμπόδια στην είσοδο της πόλεώς μας με τους πεζόδρομους.

Η πόλις, πρέπει να γίνει ελκυστική και να προσφέρει ποικίλες δυνατότητες, που θα ωθούν τον κόσμο, να επισκέπτεται τη Σπάρτη, χωρίς να την παρακάμπτει.

Υπάρχουν άλλοι τρόποι σίγουρα, να διαμορφωθούν οι κύριες αρτηρίες, σε συνδυασμό με τους εσώτερους δρόμους, ώστε να δημιουργηθεί ένα ευρύτερο κέντρο, φιλόξενο προς όλους. Το ευρύτερο κέντρο, θα εξυπηρετήσει τους κατοίκους και τους επισκέπτες, δίνοντας μία εικόνα, μεγαλύτερης ομορφιάς και όχι μεμονωμένης παρεμβάσεως. 

Η λειτουργία της πόλεως, είναι πρωταρχικής σημασίας και κύριο μέλημα των αρχόντων. Για παράδειγμα, θα μου επιτρέψετε να σας πω τα ακόλουθα. Κάποια φορά, αποφασίστηκε να γίνει το Διοικητήριο, κτίριο, εκτός πόλεως. Οι συνέπειες πολλές. Κάθε ημέρα, προσέρχονται από όλο το νομό, άνθρωποι για την επίλυση των προβλημάτων τους. Ο αριθμός αυτός, είναι ικανός και όχι αμελητέος. Οι άνθρωποι αυτοί, προέρχονται κατά κύριο λόγο, από τη Νότιο Λακωνία. Αφού κάνουν τις δουλειές τους, φεύγουν. Πρώτα, έκαναν μια βόλτα στα μαγαζιά της Σπάρτης. Παρατηρώντας τις ημέρες που δε λειτουργούσαν οι υπηρεσίες, την κίνηση στην πόλη μας, την έβλεπα πεσμένη, ενώ τις άλλες ημέρες, που λειτουργούσαν οι υπηρεσίες, η κίνηση ζωήρευε.

Η Σπάρτη μας, είναι μια μικρή πόλις και χρειάζεται, την ευρύτερη περιφέρεια, για να τονωθεί η οικονομία της.

Ένας άλλος τρόπος ενισχύσεως της οικονομίας, ήταν και τα μισθώματα τα οποία κατέβαλε το δημόσιο, για τα κτίρια που χρησιμοποιούσε, για την στέγαση των διαφόρων υπηρεσιών. Τα μισθώματα, αφού φορολογούνταν από το κράτος, ό,τι έμενε, γύριζε στην οικονομία της πόλεως, με τον άλφα ή βήτα τρόπο, ενώ τώρα, τα τοκοχρεολύσια για την αποπληρωμή της επένδυσης του διοικητηρίου, πηγαίνουν κατευθείαν στην τράπεζα και βεβαίως εκτός πόλεως. Τώρα βέβαια, τα ενοίκια που πλήρωνε το κράτος και τα τοκοχρεολύσια συγκρινόμενα, δεν ξέρω που βρίσκονται, γιατί σίγουρα αυτό είναι κρατικό απόρρητο. Εάν τα χρήματα, έμεναν στη Σπάρτη, κάποιος, κάποια ρούχα θα αγόραζε, κάποιο παιγνίδι στο μικρό, άντε και μια βόλτα στα πέριξ και εντός. Σίγουρα, κάποια επισκευή στο σπίτι, άντε και κάποια ανέγερση ακινήτου ή αγορά κάποιου εργαλείου κλπ. Αυτά βέβαια, είναι εκτός θέματος θα σκεφθείτε.

Αλλά είναι εντός πόλεως και μας αγγίζουν.

Η ανάπτυξη μιας πόλεως, ξεκινά από την αποτίμηση της Αξίας της. Αφού γίνει αυτό, προσδιορίζουμε το στόχο που θέλουμε να επιτύχουμε. Από εκεί και πέρα, η βούληση των ανθρώπων, σχηματοποιεί τη γενικότερη εικόνα αναπτύξεως της πόλεως. Η ανάπτυξη, στηρίζεται σε άξονες και δεδομένα. Για την επίτευξη του σκοπού, επιλέγεται η κατάλληλη στρατηγική. Παραθέτουμε μερικά παραδείγματα που θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην οικονομική ανόρθωση της πόλεως. 

Πρώτο παράδειγμα

Πόσοι επισκέπτες έρχονται στο Μυστρά και πόσοι εξ  αυτών έρχονται στο Μουσείο και στην αρχαία Σπάρτη. Τα νούμερα θα σας εκπλήξουν. Αναλογισθείτε, εάν έμεναν μια έως δύο ημέρες αυτοί οι άνθρωποι, τί θα συνέβαινε, από οικονομικής απόψεως, στην πόλη μας. 

Δεύτερο παράδειγμα

Η περιοχή της Σπάρτης και της Λακωνίας γενικότερα, είναι ένα μέγα αρχαιολογικό και οικολογικό πάρκο. Ο τόπος αυτός ο ένδοξος, που τις αρετές καλλιέργησε και στην οικουμένη προέβαλε, φιλοξένησε όλες τις ιστορικές και μη περιόδους, που άφησαν ανεξίτηλα, τη ταυτότητά τους επ’ αυτού. Οι περίοδοι αυτές, πρέπει να τύχουν ιδιαίτερης προσοχής και προβολής, διότι ο κάθε ιστορικός κύκλος, πολλά έχει να πει. Ως εκ τούτου, δεν πρέπει να ομιλούμε για τη δημιουργία ενός μουσείου, αλλά για τη δημιουργία, τριών τουλάχιστον θεματικών μουσείων, σε διάφορα σημεία, εντός της πόλεως της Σπάρτης και ενός τέταρτου, ψηφιακού μουσείου, που μέσω αυτού, θα προβάλλεται και θα σπουδάζεται, το Κλέος της Σπάρτης, σε όλο τον κόσμο. 

Τρίτο παράδειγμα

Μέχρι να γίνουν τα μουσεία, θα μπορούσε ο κάθε πεζόδρομος, πάρκο ή πλατεία, να φιλοξενήσει μερικά από τα αρχαία ευρήματα, τα οποία βρίσκονται αποθηκευμένα και να γίνει έτσι η Σπάρτη μας, ένα αρχαιολογικό πάρκο, με τη μέριμνα και τη φροντίδα βεβαίως, της Αρχαιολογικής υπηρεσίας.

Η Σπάρτη μας, αξίζει και δικαιούται, μιας άλλης συμπεριφοράς, την ευθύνη αυτή άπαντες φέρουμε.

Τέταρτο παράδειγμα

Θα μπορούσε, ένα από τα θεματικά Μουσεία, να στεγαστεί στο παλαιό Ξενία ίσως, εύκολα μπορεί να διαμορφωθεί, ενώ ένα άλλο μουσείο μαζί με τη δημιουργία σύγχρονων αιθουσών συνεδρίων και προβολών, στο ημιτελές, ανεκμετάλλευτο κτίριο της εστίας, στην περιοχή του Αγίου Νικολάου. Η Ευρωπαϊκή ένωση, ενισχύει τη δημιουργία Μουσείων και όχι Διοικητηρίων, τα οποία τα θεωρεί κατάλοιπα άλλων εποχών, πιο αυταρχικών. 

Πέμπτο παράδειγμα

Σε όλες τις σχολές Ευελπίδων του κόσμου, διδάσκεται ο τρόπος ζωής των Αρχαίων Σπαρτιατών και η πολεμική τέχνη της εποχής. Αυτό, θα μπορούσε να γίνει αφορμή, να δημιουργηθεί, μια Παγκόσμια Σχολή Ευελπίδων στη Σπάρτη και να φιλοξενεί Ευέλπιδες, από όλες τις σχολές του κόσμου, να διδάσκεται το Αρχαίο Σπαρτιατικό Πνεύμα και να φέρνει τον Τζόνυ, τον Ιβάν ή τον Κίμ Γιανγκ, πολύ κοντά, σε μια κοινή ιδέα, της Τιμής και της Ανδρείας. 

Έκτο παράδειγμα

Οι όχθες του ποταμού Ευρώτα, προσφέρονται για τη δημιουργία, ενός πάρκου για αθλοπαιδιές, για τη δημιουργία ενός όμοιου χώρου εκγυμνάσεως των Αρχαίων Σπαρτιατών. Επίσης, θα μπορούσαν να αναπτυχθούν, διάφορα παίγνια της τότε εποχής, αλλά και σύγχρονα όπως και ένα ποδηλατοδρόμιο. 

Έβδομο παράδειγμα

Θα μπορούσε να δημιουργηθεί, ένας σύλλογος τοξοβολίας, μια σκοπευτική ομάδα, σε σύγχρονες εγκαταστάσεις. Επίσης, θα μπορούσε να γίνει ένας ιππικός όμιλος. Μην ξεχνάμε το αεροδρόμιο και μια αερολέσχη. Όλα αυτά και άλλα πολλά, μπορούν να υποστηριχθούν από το Δήμο Σπάρτης, με σκοπό, τη συγκράτηση της νεολαίας στην πόλη.

Η ανάπτυξη μιας πόλεως δεν μπορεί να είναι αποσπασματική, αλλά συλλογική, βάσει σχεδίου και στρατηγικής. 

Όγδοον παράδειγμα

Θα μπορούσε ο Δήμος, να προμηθευτεί ένα μικρό λεωφορείο, το οποίο κινούμενο στους πέριξ οικισμούς, θα μεταφέρει δωρεάν τους κατοίκους, προς το κέντρο της πόλης και αντίθετα, ώστε να ενισχυθεί έτσι, η τοπική οικονομία. 

Ένατο παράδειγμα

Θα μπορούσαν οι πάγκοι της λαϊκής, να τοποθετούνται στο κέντρο της οδού και όχι εκατέρωθεν. Με προδιαγραφές, που θα όριζε η Τεχνική Υπηρεσία του δήμου. Έτσι, δε θα παρενοχλούσαν τα καταστήματα και η ροή των ανθρώπων θα ήταν πιο ευχερής.

Δέκατο παράδειγμα

Αξιοποίηση των ορεινών όγκων που ορίζουν την περιοχή μας, για την προσέλκυση χειμερινού τουρισμού (φυσικοθεραπευτήρια, κέντρα διαλογισμού κλπ.). Ανάδειξη μοναστηριών και επισήμανση μικρών Βυζαντινών ναών (θρησκευτικός τουρισμός). Ανάδειξη της πεζοπορίας και της ορειβασίας, ως επιλεκτικός τρόπος αναψυχής, το Χειμώνα. 

Ενδέκατο παράδειγμα

Να δημιουργήσει ο δήμος Σπάρτης. ένα τμήμα με κατάλληλη επάνδρωση, που θα ασχολείται αποκλειστικά και μόνο με την οργάνωση συνεδρίων, προσέλκυση αναγνωρισμένων προσωπικοτήτων, επαφή με πανεπιστήμια από όλο τον κόσμο, με σκοπό, την ανάδειξη της Σπάρτης και του Αρχαίου Σπαρτιατικού ιδεώδους.

Οι Αμερικανοί στα πανεπιστήμιά τους, μελετούν, από το 1947, τα «περί Ευγονίας» και το Σπαρτιατικό τρόπο ζωής, με σκοπό, να τα εφαρμόσουν σε ένα σύστημα διακυβερνήσεως του κόσμου, με το μοντέλο «πόλεις κράτη» και αναγνωρίζουν τον τρόπο διακυβερνήσεως της Σπάρτης, ανώτερο της Αθηναϊκής δημοκρατίας. 

Δωδέκατο παράδειγμα

Η αναβάθμιση του λιμένος Γυθείου, με δημιουργία εσωτερικής μαρίνας και εξωτερικά ενός σύγχρονου λιμένος, με ταυτόχρονη απόκτηση χερσαίας γης, σε συνδυασμό, με τον οδικό άξονα Γύθειο – Σπάρτη – Τρίπολη – Αθήνα και Γύθειο –Σπάρτη – Πάτρα – Ιταλία και Πάτρα – Ηγουμενίτσα – Ιταλία, θα έβγαζαν τη Σπάρτη από την απομόνωση και θα γινόταν, Κέντρο διερχομένων ανθρώπων και αγαθών.

Με την αναβάθμιση του λιμένος Γυθείου, θα πραγματοποιείτο, η μόνιμη σύνδεση, επί καθημερινής βάσεως, Κρήτης – Γυθείου, δεδομένου ότι το Γύθειο, είναι η πλησιέστερη ακτή της Κρήτης προς την Ηπειρωτική Ελλάδα.

 Κατά τον σχεδιασμό των λιμένων και των συνδέσεων αυτών, λαμβάνεται υπ όψιν, η μικρότερη απόσταση της απέναντι ακτής και οι οδικοί άξονες. Επίσης μπορεί και πρέπει να συνδυαστεί, με τη δημιουργία, υδατοδιαδρόμου προσθαλασσώσεως υδροπλάνων και σταθμού ανεφοδιασμού. 

Δέκατο τρίτο παράδειγμα

Για την αλλαγή της εμφανίσεως της πόλεως. θα μπορούσε να καθιερωθεί η κεραμοσκεπή ως τελείωμα των κτιρίων, η οποία άλλωστε αποτελεί άριστη μόνωση. 

Δέκατο τέταρτο παράδειγμα

Επίσης, θα μπορούσε να γίνει η χρωματική ενοποίηση υψίκορμων κτιρίων, για τη βελτίωση της γενικότερης εικόνας, όπως και η χρωματική ενοποίηση των τόξων, στις καμάρες της πόλεως. 

Δέκατο πέμπτο παράδειγμα

Ο νομός Λακωνίας είναι εκτός των άλλων, αγροτικός και κτηνοτροφικός. Κρίνεται λοιπόν απαραίτητη, η δημιουργία Κέντρων καταρτίσεως και εκπαιδεύσεως νέων και παλαιών αγροτών και κτηνοτρόφων. Θα μπορούσαν επίσης να γίνουν αγροτικά και κτηνοτροφικά πάρκα, επισκέψιμα από το ευρύ κοινό και τους τουρίστες. 

Όλα αυτά τα παραδείγματα και άλλα πολλά, εντασσόμενα σε έναν ευρύτερο σχεδιασμό, με μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα προγράμματα, θα δημιουργούσαν πάμπολλες θέσεις εργασίας, θα ενίσχυαν την οικονομία και θα συγκρατούσαν το εργατικό και επιστημονικό δυναμικό της περιοχής. Καινούριες θέσεις εργασίας, στις υπάρχουσες επιχειρήσεις και άλλες νέες με τις επενδύσεις που θα πραγματοποιηθούν.

Η ανάπτυξη μιας πόλεως, δεν στηρίζεται στη διασκέδαση και στη διευκόλυνση αυτής ποικιλοτρόπως, αλλά στην πρωτογενή παραγωγή, στο εμπόριο και στην προσέλευση τουριστών.

Οι δήμοι κατά την συγκυρία των καιρών και την τάξη πραγμάτων, θα κληθούν να αναλάβουν έργο μεγάλο, δυσχερές και απρόβλεπτο, γι αυτό, πρέπει να προετοιμάζονται, για τα μελλούμενα. Θα κληθούν, να αναλάβουν ευθύνες, μεγαλύτερες από τις δυνάμεις τους. Όλες οι πόλεις στο εξωτερικό, έχουν δημιουργήσει χώρους προστασίας και διαμονής των κατοίκων τους, σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης.

Είναι βέβαιον ότι ο κάθε ένας από όλους εμάς, κάτι καινούριο καλό και άξιον λόγου μπορεί να προτείνει.

Εδώ, γίνεται ανταλλαγή απόψεων και όχι αγώνας επικρατήσεως μιας ιδέας. Εδώ, παίζεται το παρόν και το μέλλον της πόλεως. Όλες οι πόλεις έχουν κάνει ένα βήμα μπροστά.

Η Σπάρτη απλώς βουλιάζει.

Εσείς που άρχεστε του δήμου Σπάρτης, θα αποφασίσετε για το καλό της πόλεως.

Η απόφαση δική σας.

Ο απόηχος των ενεργειών σας, στη Σπάρτη και σε αυτούς που την κατοικούν και την κρατάνε ζωντανή.

Η Σπάρτη έχει μια ιστορία μεγάλη, βασιζόμενη στην ατομική ευθύνη και στη συλλογική προσπάθεια των πολιτών της.

Σας ευχαριστώ που μου επιτρέψατε να σας εκφράσω τις σκέψεις μου.

Συνημμένα:
Α. 4 σχέδια – σκίτσα οδού ήπιας κυκλοφορίας
Β. Σχέδιο – σκίτσο τοποθετήσεως πάγκων στη Λαϊκή
Γ. Έγγραφο περί μουσείων προς κύριο Δήμαρχο Σπάρτης

Παναγιώτης Γεωργίου Μπορέτος, Πολίτης της Σπάρτης
Γκορτσολόγου 103 και Κλεομβρότου 38, Τηλ.: 2731081678 - 6932233961
E-mail: tboretos@yahoo.com