«Ψήγματα - δήγματα (1) - Αλήθεια ναι! Αλλά ποια αλήθεια;» από τον Βαγγέλη Μητράκο

Όμως, ο καθένας μας φτιάχνει, κάθε φορά, μια δικιά του «αλήθεια» και δεν είναι διατεθειμένος να αποδεχτεί καμιάν  άλλη.

Ακόμα και οι αποφάσεις της Δικαιοσύνης, για την οποία  ΟΛΟΙ «κοβόμαστε», ΔΕΝ γίνονται αποδεκτές, αν δεν συμφωνούν με τη δικιά μας προσωπική αλήθεια.

Πρόκειται για έναν μικρό «ατομικό φασισμό» που στο άθροισμά του δημιουργεί μια κοινωνία χωρίς Αρχές, Αξίες και Δημοκρατική-Θεσμική Λειτουργία, κάτι που στο παρελθόν το έχουμε πληρώσει πολύ ακριβά, αλλά, φευ, ποτέ δεν βάλαμε (ούτε πρόκειται να βάλουμε) μυαλό.

Ο Πέτρος

Ο Πέτρος Παππάς  ήταν βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ και πήρε μέρος στη διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ στηρίζοντας τον Κασσελάκη στην προσπάθειά του να ελέγξει άνευ όρων το κόμμα. Μετά την παταγώδη και περιπετειώδη αποτυχία της «εφόδου», ο Πέτρος Παππάς απεχώρησε από τον ΣΥΡΙΖΑ μαζί με τον Κασσελάκη, υποστηρίζοντας, διακαώς, την ίδρυση νέου κόμματος. Όταν όμως Πέτρος Παππάς είδε ότι «δεν περπατάει» η προσπάθεια … προσχώρησε στο ΠΑΣΟΚ!!!

Γιατί, άραγε, οι πολίτες ΔΕΝ εμπιστεύονται τους πολιτικούς και την πολιτική!

Τέμπη: Προμηθείς ή Επιμηθείς;

Εκατομμύρια λαού βγήκαν στους δρόμους και τις πλατείες όλης της Ελλάδας διαδηλώνοντας για τα Τέμπη. Το ίδιο θα μπορούσε να είχε γίνει για το Μάτι, για τη Μάνδρα και άλλες μαζικές συμφορές, αλλά … δεν έγινε.

Άραγε, αν αυτόν τον λαό τον καλούσαν να  βγει στους δρόμους για να διαδηλώσει ΠΡΙΝ συμβούν οι συμφορές και να απαιτήσει να διορθωθούν άμεσα τα κακώς κείμενα, «οι παθογένειες» του κράτους και του Συστήματος, που προκαλούν τις συμφορές, πόσοι θα ανταποκρίνονταν στο κάλεσμα;

Στην Ελλάδα αρεσκόμαστε να τρέχουμε ως Επιμηθείς πίσω από κάθε συμφορά αντί ως Προμηθείς να την προλαμβάνουμε με τον καθημερινό πολιτικό και κοινωνικό μας αγώνα.

*Επιμηθέας (επί+μήδομαι= σκέπτομαι μετά): Αυτός που βγάζει τα συμπεράσματα, μετά το γεγονός.

Προμηθέας (πρό+μήδομαι= σκέφτομαι από πριν): ο προνοητικός, αυτός που προλαμβάνει τις καταστάσεις.

Ο Τραμπ

Παγκόσμια πολιτική αλητεία: Ένας πρόεδρος υπερδύναμης, συνεπικουρούμενος από τους υπουργούς του και τους δημοσιογράφους του προσπάθησε να εξευτελίσει και να απαξιώσει, δημοσίως και εντός του «Λευκού Οίκου», τον προσκεκλημένο ηγέτη της Ουκρανίας και να του επιβάλλει ετσιθελικά, δια της ισχύος, της απειλής και του εκβιασμού, τις προειλημμένες αποφάσεις και τα «θέλω» του.

Aπό την εποχή του Χίτλερ ΔΕΝ έχει υπάρξει άλλο τέτοιο φαινόμενο πολιτικού φασισμού.

o tempora, o mores

Ουκρανία, Κύπρος, Ελλάδα

Αν ως Έλληνες αποδεχόμαστε και χειροκροτούμε την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, την κατάληψη τμήματος της ουκρανικής επικράτειας και την απαίτηση του Πούτιν και του Τραμπ (προς την Ουκρανία) για ειρήνη άνευ  όρων και νομιμοποίηση των ρωσικών κατακτήσεων, ΤΟΤΕ, ως Ελληνισμός:

• ΠΩΣ δικαιούμαστε να ζητάμε την καταδίκη της Τουρκίας για την εισβολή και την κατάκτηση της μισής Κύπρου το 1974, τη μη αναγνώριση του τουρκοκυπριακού ψευδοκράτους, την αποχώρηση των στρατευμάτων κατοχής και μια Κύπρο ενωμένη και ανεξάρτητη;
• ΠΩΣ μπορούμε να αντικρούσουμε τον Ερντογάν, ο οποίος, ως Πούτιν, ζητά το μισό Αιγαίο και την ελληνική Θράκη;
• ΠΩΣ θα μπορέσουμε να πούμε ΟΧΙ, όταν αύριο ο Τραμπ, τελειώνοντας με την Ουκρανία,  έλθει και στο Αιγαίο ζητώντας μας και πιέζοντάς μας (κατ’ ανάλογο με την Ουκρανία τρόπο) να αποδεχθούμε το μοίρασμα του Αιγαίου με την Τουρκία;

Καλόν είναι, πριν σηκώσουμε τις παλάμες για να χειροκροτήσουμε τον Πούτιν και τον Τραμπ και να ζητωκραυγάσουμε “ura ura hip hip”, να σκεφθούμε ιστορικά, ελληνικά, λογικά και υπεύθυνα!!!

Σπάρτη 12-3-2025
Βαγγέλης Μητράκος