«Ευρωεκλογές: Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα» από τον Βαγγέλη Μητράκο

Όπως στρώνει κοιμάται, ο λαός!!! Ας μην παραπονιέται.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια κυβέρνηση της ΝΔ που από το 41  κατρακυλά στο 28 αλλά, παρά ταύτα, δηλώνει ικανοποιημένη, με τον κ. Μητσοτάκη, εμμέσως πλην σαφώς, να επιρρίπτει την ευθύνη στους υπουργούς του, κάνοντας άρον-άρον ανασχηματισμό αντί να αναλαμβάνει ο ίδιος την ευθύνη.

Αυτόν ποιος θα τον ανασχηματίσει;

ΥΓ:

• Υπουργικό Συμβούλιο μαμούθ, σε μια χώρα Λίλιπουτ («…εσείς τρώτε και πίνετε και μένα με τρώει η αρκούδα»).
• «Ανασχηματισμός» πανικού, πράγμα που δείχνει πως ο κ. Μητσοτάκης έχει χάσει τον αυτοέλεγχο, είναι καταπλακωμένος στα ερείπια της πολιτικής αλαζονείας του και η πόρτα της ΕΞΟΔΟΥ είναι, πλέον, μισάνοιχτη.
• «Ανασχηματισμός» φούσκα, εσωκομματικών ισορροπιών, που θέτει το εξής ερώτημα από πλευράς των νοημόνων πολιτών: «Πώς ένας αποτυχημένος υπουργός – κατά την άποψη του κ. Μητσοτάκη – θα πετύχει σε ένα άλλο υπουργείο;»

Μασάει η κατσίκα ταραμά;

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια αξιωματική αντιπολίτευση που δηλώνει, δια του κ. Κασσελάκη και των αντηχείων του, ότι είναι ευχαριστημένη με το 14,9, όταν ο κ. Τσίπρας παραιτήθηκε έχοντας λάβει 17,8 !!! Είναι, πραγματικά, κρίμα, που ένα κόμμα, το οποίο, κάποτε, εξέφρασε την ελπίδα για μια δημοκρατική αριστερή πορεία, να έχει γίνει «ιδιοκτησία» ενός απολίτικου «ναρκισσευόμενου», ο οποίος θα μείνει  αγκιστρωμένος στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ  με στόχο να βγει βουλευτής στις επόμενες εκλογές και … «γαία πυρί μιχθήτω». 

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Ένα ΠΑΣΟΚ που κατάφερε να κάνει φύλλο και φτερό την ιστορία του, τις ιδεολογικές του ρίζες και τις παρακαταθήκες του Ανδρέα Παπανδρέου. Χωρίς ιδεολογικό στίγμα, πλέον, δηλώνει ικανοποιημένο με το ισχνό 13 και την 3η θέση!!! Ο κ. Ανδρουλάκης θα έπρεπε να έχει παραιτηθεί το ίδιο το βράδυ των εκλογών. Όμως, παραμένει αρχηγός και νιώθει σχετική ασφάλεια, αφού, στον χώρο του ΠΑΣΟΚ, ΔΕΝ υπάρχουν, πλέον, πρόσωπα με επάρκεια και μέγεθος πολιτικό, που να εμπνέουν.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Ένα ΚΚΕ, που δεν πιστεύει στην ΕΕ και την πολεμά, αλλά… μετέχει στις ευρωεκλογές και εκλέγει ευρωβουλευτές (!!!), με τον κ. Κουτσούμπα να ζητά ψήφο όχι για να γίνει κυβέρνηση, αλλά «για να προχωρήσει το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής που υπάρχει στην ελληνική κοινωνία», «για να κοντύνουμε την αντιλαϊκή πολιτική και τα κόμματα του ευρωμονόδρομου», «για "ατόφιο" μήνυμα διαμαρτυρίας» και … μπλα, μπλα, μπλα της γνωστής ξύλινης γλώσσας.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια «ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΥΣΗ» που «έπιασε ταβάνι», τάζοντας, δια του κ. Βελόπουλου, τα πάντα στους πάντες, χωρίς φρένο, χωρίς συγκρότηση και χωρίς ειρμό, δελεάζοντας, μεταξύ κηραλοιφών και κομπογιαννιτισμών, το ακροδεξιό ακροατήριο αλλά και τους «χριστιανούς» της εποχής του βυζαντίου.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια «ΝΙΚΗ» με επικεφαλής τον θεολόγο κ. Δημήτρη Νατσιό, που ανταγωνίζεται, σαν δεύτερο βιολί, την «ακροδεξιά  Συμφωνία» της «ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΛΥΣΗΣ», με θέσεις κατηχητικού και θεωριών συνομωσίας.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια «ΠΛΕΥΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ», One Woman Show, η πρόεδρος του οποίου, η κ. Ζωή Κωνσταντοπούλου, έχει μπερδέψει την πολιτική με την δικηγορία, αλιεύοντας ψηφοφόρους, που απλώς θέλουν κάποιον «να τους τα λέει». Έτσι, όμως ΔΕΝ γίνεται πολιτική και δεν αλλάζουν τα πράγματα.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ» που ΔΕΝ ήταν δυνατόν να έχει ανταπόκριση στους ψηφοφόρους, μιας και ο κορμός της αποτελείται από άτομα που άσκησαν εξουσία και αποδοκιμάστηκαν σκληρά για την πολιτική τους στις εκλογές του 2023.  Στην πολιτική ιστορία ΚΑΝΕΝΑ κόμμα δεν επιβίωσε ως κατοπτρικό είδωλο ενός άλλου κόμματος.

Στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλέα: Μια χώρα πολιτικά ορφανή, με προίκα της ό,τι της άφησαν κληρονομιά τα μνημόνια, παραδομένη, ψυχή τε και σώματι, στο φρούδο αμερικανικό όνειρο, πολίτες που δεν νοιάζονται για να διορθώσουν, ή και ν’ αλλάξουν, με την ενεργοποίηση και τη δράση τους, τα κακώς πολιτικά κείμενα, αλλά «λακίζουν» δώθε κείθε σαν τον λαγό κι αυτό το θεωρούν «αντίσταση» και «διαμαρτυρία».

Η εντεινόμενη απογοήτευση των λαϊκών κοινωνικών στρωμάτων από τα παραδοσιακά εργατικά συνδικάτα και τον εργατοπατερισμό, από τα κόμματα όλου του πολιτικού φάσματος, και δη του «αριστερού», σχετικά με τον τρόπο που άσκησαν εξουσία ή αντιμετώπισαν τις συνθήκες της άγριας καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, θα ΠΡΕΠΕΙ να γίνει κίνητρο και καταλύτης νέων αγώνων, νέων κοινωνικών και εναλλακτικών κινημάτων και γέννησης νέων πολιτικών σχηματισμών, αντί να γίνεται παραίτηση, υποχώρηση, πεσιμισμός, παράδοση άνευ όρων, αδρανοποίηση, αποπολιτικοποίηση και … αποχή.

Σπάρτη 14-6-2024
Βαγγέλης Μητράκος

*Πηγή φωτογραφίας: https://seminarphilpol.blogspot.com/