Vekrakos
Spartorama | Οι «Τσαλακωμένοι» από τον Γεώργιο Κόρδη

Οι «Τσαλακωμένοι» από τον Γεώργιο Κόρδη

Γεώργιος Κόρδης 27/04/2024 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Φιλοσοφία
Οι «Τσαλακωμένοι» από τον Γεώργιο Κόρδη
Τις Άνοιξες, όλες τις Άνοιξες να θυμάστε πως αποζητάμε κι εμείς, εμείς οι τσαλακωμένοι τον Κύριο της ταπεινής δόξας να τον κεράσουμε απόσταγμα άρωμα της βασανισμένης καρδιάς μας

Δεν είναι που δεν προσπαθήσαμε.

H επιθυμία και ο πόθος για μια κανονική ζωή  δεν μας έλειψε. Το παλέψαμε τίμια. Κρατηθήκαμε μακριά από άνομες ηδονές, δεν ταξιδέψαμε σε αχαρτογράφητα  νερά, δεν ακροβατήσαμε σε απαγορευμένα  αισθήματα, τηρήσαμε με ακρίβεια  τους νόμους των βέβαιων, όσες φορές χρειάστηκε είπαμε όχι στους πόθους της καρδιάς.

Δεν καταφέραμε πολλά σε ετούτη την εξορία.

Σκληρύναμε περίσσεια την καρδιά, στενέψαμε τα μάτια, μίκρυνε ο ορίζοντας, ζήσαμε σε ασφυξία αισθημάτων χωρίς πείρα των πραγμάτων και των σωμάτων. Τον κόσμο τον ζήσαμε σαν πληροφορία σε δελτία ειδήσεων, από μακριά.

Και πέσαμε, και αποτύχαμε συχνά και τσαλακωθήκαμε. Αμαυρώθηκε  η ύπαρξη, τσαλακώθηκε, πτυχώθηκε από σημάδια της πτώσης, από επουλωμένα πρόχειρα τραύματα, από ίχνη άνισης πάλης με το παντοδύναμο νόστο μιας κανονικής ζωής χαράς.

Πλησιάσαμε  τους  τσαλακωμένους της ιστορίας, τους δακτυλοδεικτούμενους της ζωής. Γίναμε πρόσωπα που αποστρέφονται όλοι και κανείς δεν θέλει να κοιτά.

Εμείς οι τσαλακωμένοι.

Να θυμάσαι όμως, να θυμάστε όλοι όσοι αναπαύεστε  στην ραστώνη της βεβαιότητας σας πως δεν χάσαμε ολότελα τον νόστο της χαράς και το πόθο μιας υπαπαντής με τη ζωή.

Τις Άνοιξες, όλες τις Άνοιξες που μας μεθάνε οι ανάσες της νεραντζιάς, που μας θαμπώνει το λαμπρό της παπαρούνας κόκκινο, τότε που ζητούν να μας εκμαυλίσουν  των επτά θαλασσών οι ψίθυροι  και στα χάδια των ανέμων  απλώνουμε διάπλατα, ανυστερόβουλα τις πτυχώσεις της καρδιάς να έρθουν και ξαποστάσουν διαβατάρικα πουλιά, να κεντήσουν άστεγοι τα παράπονα τους, να κρυφτούν φοβισμένες ψυχούλες παιδιών.

Τις Άνοιξες, όλες τις Άνοιξες να θυμάστε πως αποζητάμε κι εμείς, εμείς οι τσαλακωμένοι τον Κύριο της ταπεινής δόξας  να τον κεράσουμε απόσταγμα άρωμα της βασανισμένης καρδιάς μας, το μύρο της ταλαίπωρης ζωής μας που δεν τη ζήσαμε καθώς πρέπει αλλά με όση, με όποια ελάχιστη αξιοπρέπεια αντέξαμε.

(Δεύτερη γραφή)

Όπου εισερχόμεθα στην Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και της Ανάστασης.


Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr


Εικόνα Άρθρου: Η Λειτουργία των Δακρύων. Αυγοτέμπερα σε ξύλο 40χ55 εκ. 2000.


Οδός Εμπόρων