«Θαυμαστές Εμπειρίες κοντά στο Μακαριστό Γέροντά μας π. Διονύσιο Μπέκο - Μέρος Β΄» από τον Δ. Δημητράτο

Οι αναμνήσεις μου από τον αγαπημένο μας παππούλη, έντονες κα πολλές, έρχονται πάντα στο μυαλό μου με ποικίλες αφορμές και ευκαιρίες.

Τελευταία σε συζήτησή μου με την σεβαστή μου κυρία, που επί σειρά ετών φρόντιζε τον Γέροντά μας, άκουσα να μου λέει χαριτολογώντας πολύ εύστοχα «εάν όμως είχαμε τώρα τον Γέροντα, ένα τηλέφωνο θα του κάναμε και το πρόβλημα θα λυνόταν».

Πράγματι, ό,τι πρόβλημα και να είχαμε τηλεφωνούσαμε στον Γέροντα και εκείνος μας καθησύχαζε ότι θα κάνει προσευχή και όλα θα πάνε καλά και οι απαντήσεις άμεσες σε διάφορα θέματα και προβλήματα.

Παρακάτω, επέλεξα να αναφέρω κάποια γεγονότα, που φανερώνουν την δύναμη της προσευχής του.

Στα μέσα Ιουλίου του 2005 κάποια φίλη είχε εγχειριστεί από καρκίνο στους λεμφαδένες. Όταν ύστερα από κάποιες ημέρες επικοινώνησα μαζί της για να ενημερωθώ για την υγεία της, την άκουσα πολύ ανήσυχη και ταραγμένη. Η μοναχοκόρη της είχε πάει ταξίδι στην Ευρώπη με μηχανή και καθώς οι δρόμοι ήταν μπλοκαρισμένοι, από απεργίες οδηγών φορτηγών οχημάτων και δεν απαντούσε στο κινητό, ο νους της πήγαινε στο κακό και η αγωνία της μεγάλη. Είχε περάσει μία βδομάδα και ούτε φωνή ούτε ακρόαση ανεξήγητα.

Κλείσαμε το τηλέφωνο και αμέσως χωρίς δεύτερη σκέψη τηλεφώνησα στο Γέροντα και του ζήτησα να προσευχηθεί για την φίλη μου και το κορίτσι της, αφού τον ενημέρωσα για το γεγονός. Μέσα σε πέντε λεπτά η φίλη μου ξανατηλεφώνησε πανευτυχής για να μου πει ότι η κόρη της πήρε επιτέλους τηλέφωνο και ήταν καλά στην υγεία της.

Το 2006 ήλεγχα κάποιο μεγάλο Δήμο στην Αττική και στην συνεργασία μου είχα συνεργαστεί με τους ελεγχόμενους και είχα αναπτύξει κοινωνικές σχέσεις ανθρώπινα. Όταν έμαθα ότι ο προϊστάμενος της οικονομικής υπηρεσίας του Δήμου βρισκόταν σε αναρρωτική άδεια θεώρησα υποχρέωσή μου να επικοινωνήσω προκειμένου να ενημερωθώ για την υγεία του.

Πληροφορήθηκα από τον ίδιο ότι την επομένη θα έκανε μία ειδική εξέταση για να επαληθευτεί ότι έχει τυχόν ανεύρυσμα στον εγκέφαλο. Αυτόματα σκέφτηκα να δώσω το τηλέφωνο του Γέροντα στην γυναίκα του για να ζητήσουν την ευχή και προσευχή του, με την ελπίδα ότι έτσι θα τους βοηθούσα.

Την άλλη μέρα δέχτηκα τηλέφωνο από την γυναίκα του φίλου, για να με ενημερώσει χαρούμενη και συγκινημένη ότι ο γιατρός μόλις βγήκε στο διάδρομο για να ανακοινώσει σε κείνη και τους γιούς τους ότι αντί για ανεύρυσμα, βρήκαν δύο εγκεφαλικά αγγεία τα οποία σχημάτιζαν ένα σταυρό χωρίς να δημιουργούν στην ουσία κανένα πρόβλημα.

Έκτοτε η σύζυγος και όλη η οικογένεια συνδέθηκε στενά με τον Γέροντα επί σειρά ετών μέχρι το τέλος και έζησαν κοντά του γεγονότα πολλά και θαυμαστά, ιδίως μάλιστα τα παλικάρια του φίλου παντρεύτηκαν και απέκτησαν παιδιά με την ευχή του παππούλη, τον οποίον αγαπούσαν ξεχωριστά.

Τον Ιούλιο του 2009 επισκέφτηκα τον Γέροντα στη Σπάρτη. Ο Θεός ήθελε να διανυκτερεύσω στο σπιτάκι του τρία ευλογημένα βράδια για να ενισχυθώ, καθώς ζούσα δύσκολες καταστάσεις στη δουλειά μου, που θα μπορούσαν να μου δημιουργήσουν πολλά προβλήματα.

Ο Γέροντας με έβαλε να κοιμηθώ στο βοηθητικό δωμάτιο που είχε αποθηκεύσει κούτες με βιβλία. Αφού άνοιξε μια ντιβανοκασέλα μου έστρωσε να κοιμηθώ και έκλεισε την πόρτα του δωματίου.

Αποκοιμήθηκα ήρεμα και γαλήνια αν και ήταν πολύ νωρίς για καλοκαίρι, μόλις 9:00 μ.μ. Το περιβάλλον και οι συνθήκες ιδανικές και ευλογημένες, αφού χωρίς air condition υπήρχε δροσιά και ηρεμία πρωτοφανής για καλοκαίρι μέσα Ιουλίου. Ο ύπνος γαλήνιος, με πήρε αμέσως και ας ακουγόντουσαν τραγούδια και μουσικές από το γειτονικό στάδιο που ήταν σε εξέλιξη κάποια λαϊκή συναυλία.

Κατά τις 3 τα χαράματα ξύπνησα απότομα καθώς ένιωσα ότι υπήρχε μία ζωντανή παρουσία που μου κρατούσε το χέρι σφιχτά και στεκόταν δίπλα μου. Όταν άνοιξα τα μάτια μου δεν υπήρχε κανένας στο δωμάτιο και η πόρτα ήταν κλειστή. Η ψυχική μου φόρτιση μεγάλη με αποτέλεσμα να μην μπορώ να ξανακοιμηθώ, αλλά για να μην χάσω την πρωτόγνωρη αίσθηση, έσφιξα τις παλάμες μου μεταξύ τους για να μην χάσω την όμορφη πνευματική μου εμπειρία την οποία δεν μπορούσα να εξηγήσω ανθρώπινα.

Το πρωί ο Γέροντας μου έλυσε την απορία λέγοντάς μου με απόλυτα φυσικό και ήρεμο τρόπο ότι ήταν ο Άγγελος φύλακάς μου ο οποίος ήθελε να με διαβεβαιώσει με την παρουσία του ότι βρίσκεται κοντά μου και με προστατεύει από κάθε κακό. Τότε θυμήθηκα την ευχή στον Άγγελο φύλακα «…κράτησον της αθλίας και παρειμένης χειρός μου και οδήγησόν με εις οδόν σωτηρίας».

Το 2012 το καλοκαίρι φιλικό μου ζευγάρι παντρεμένο άνω των 5 ετών, χωρίς παιδιά, φανέρωσαν στον Γέροντα την σκέψη τους να επισκεφθούν κάποιο γιατρό για να ενημερωθούν περί της εξωσωματικής γονιμοποίησης. Η συζήτηση έγινε μαζί του Σαββατοκύριακο και εκείνος τους επέστησε την προσοχή ότι θα πρέπει να λάβουν υπόψη τους το γεγονός ότι στη διαδικασία πετιώνται κάποια ωάρια και χρειάζεται μεγάλη σκέψη και προσοχή.

Την Τετάρτη το βράδυ, από το πουθενά, εντελώς ξαφνικά ενημερώθηκα ότι η κοπέλα έμεινε έγκυος με φυσικό τρόπο, πριν να επισκεφθούν το γιατρό και μπουν σε πολύπλοκες διαδικασίες.

Στο τέλος μάλιστα της εγκυμοσύνης ο Γέροντας παρενέβη δυναμικά προκειμένου να πάρουν το μωρό το συντομότερο δυνατόν από την κοιλιά της μάνας του γιατί κινδύνευε. Πράγματι το μωρό είχε τυλιγμένο στο λαιμό του τον ομφάλιο λώρο και κινδύνευε η ζωή του άμεσα. Ήταν ευχής έργον όπου η γιατρός άκουσε τις παρακλήσεις της μητέρας, μετά από συνεχείς παρεμβολές και παραινέσεις του Γέροντα, έτσι που αναγκάστηκε να πάρει έγκαιρα το μωρό. Παρομοίως, στη δεύτερη εγκυμοσύνη της ίδιας μητέρας οι γιατροί σε εξέταση του εμβρύου εξέφρασαν το φόβο τους ότι το μωρό μπορούσε να γεννηθεί με πρόβλημα, επειδή διέκριναν ότι το ρινικό οστούν ήταν μικρό και θα μπορούσε να κρύβεται σύνδρομο ντάουν. Ο Γέροντας γέλασε απόλυτα ήρεμος όταν άκουσε στο τηλέφωνο το πρόβλημα και διαβεβαίωσε τους γονείς ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα ανησυχίας, πράγμα που επαληθεύθηκε σε όλο του το μεγαλείο αφού μετά από 15 ημέρες, όπως ρητά τους είχε προείπει, δεν φαινόταν κανένα πρόβλημα.

Την ίδια εποχή ζευγάρι καθηγητών στην Ηλεία, πολλά χρόνια παντρεμένο χωρίς παιδιά, έμαθαν από συνάδελφό τους φίλο μου για τον Γέροντα, ζήτησαν το τηλέφωνό του, επικοινώνησαν μαζί του και σύντομα απέκτησαν ανέλπιστα ένα υγιέστατο παιδάκι.

Κατ΄ ανάλογο τρόπο, ήταν Μάρτιος του 2014, όταν φίλη συνάδελφος η οποία είχε γευθεί την ευλογία του Γέροντα σε κάποιο περιστασιακό συμβάν που την απασχόλησε, πήρε το τηλέφωνο του Γέροντα προκειμένου να επικοινωνήσει ο αδελφός της παντρεμένος πάνω από 10 χρόνια για να ζητήσει την ευχή του προκειμένου να αποκτήσει επιτέλους ένα παιδάκι. Στις γιορτές των Χριστουγέννων του ίδιου έτους οι ευτυχείς γονείς κράτησαν στην αγκαλιά τους ένα όμορφο κοριτσάκι το οποίο μάλιστα θεώρησαν σκόπιμο να πάνε στον Γέροντα, προκειμένου να τον ευχαριστήσουν αλλά και για να το ευλογήσει.

Μέρος Α΄ Μέρος Γ΄

Γέροντα να έχουμε την ευχή σου

Διαμαντής Νικ. Δημητράτος