«Παγκόσμια Ημέρα της Γης... 51 χρόνια μετά!», από τον Ηλία Παναγιωτακάκο

Κάποτε οι επέτειοι πρέπει να γίνουν αφορμή για την εύρεση των υπαιτίων και των αιτίων της δημιουργίας των αδιεξόδων.

Οι μικροί ιοί θα απειλούν τα σχέδια των «μεγάλων» και θα αναστέλλουν κάθε δράση τους

Η ανθρωπότητα των μεγάλων επιτευγμάτων και της ευμάρειας υποκλίνεται έντρομη, στον μικρό και επιθετικό κορονοϊό με θύματα ανθρώπινες ζωές που δυστυχώς εγγράφονται ως πανδημικοί αριθμοί.

Η μετάβαση στην νέα πραγματικότητα θα δείξει και θα αποδείξει ποιες δυνάμεις θα κυριαρχήσουν με ποιο κόστος και ποια οφέλη κυρίως σε Ευρωπαϊκό επίπεδο.

Το ζητούμενο είναι κατεύθυνση των  οικονομικών πόρων τόσο του ΤΑΜΕΙΟΥ ΑΝΑΚΑΜΨΗΣ όσο και των άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων:

• Θα χρηματοδοτηθούν και θα οργανωθούν τα δημόσια συστήματα Παιδείας, Υγείας, Πολιτικής Προστασίας, Κοινωνικής Πρόνοιας;
• Θα χρηματοδοτηθούν πράσινες θέσεις εργασίας με την μετάβαση στην κυκλική οικονομία, την προστασία του περιβάλλοντος, τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας.
• Θα χρηματοδοτηθούν δράσεις που αφορούν τις παροχές ποιότητας ζωής και τα δημόσια αγαθά όπως η ποιότητα νερού, τον νέο ποιοτικό διατροφικό μοντέλο;
• Θα χρηματοδοτηθούν πολιτικές δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής;

Αν αυτό συμβεί – πράγμα δύσκολο – τότε θα αρχίσει να εμφανίζεται ελπίδα μέλλοντος.

Επίσης δεν μπορεί να είμαστε κήνσορες της διάσωσης της γης  με χωματερές και θάψιμο των σκουπιδιών, με αλόγιστη χρήση των φυτοφαρμάκων με πολλαπλούς ρυπαντές της ατμόσφαιρας, του εδάφους και του υπεδάφους.

Τέλος δεν γίνεται χωρίς στρατηγικό σχέδιο, υποδομές και κοινωνικές συναινέσεις (ενημέρωση/πληροφόρηση) να επιχειρείται η κάλυψη των αναγκών ζήτησης της ενέργειας με τις Α.Π.Ε.

Οι κοινωνίες των πολιτών έχουν χρέος και καθήκον να διαμορφώσουν το νέο πλαίσιο ζωής… αλλιώς...

Ηλίας Παναγιωτακάκος