«Το ΠΟΠ Ελιάς Καλαμάτας, οι Ενδιάμεσοι και το Κυνήγι Μαγισσών», από τον Γιώργο Πουλοκέφαλο

Θα συμφωνήσουμε επίσης ότι είναι ένα ζήτημα που άπτεται της Εθνικής Οικονομίας αφού εξάγουμε ως χώρα μία ποσότητα που προσεγγίζει τις 80 χιλιάδες τόνους βρώσιμης ελιάς ποικιλίας Καλαμών και επομένως απαιτείται μια Εθνική Στρατηγική για την στήριξη του και την επίλυση του προβλήματος που έχει προκύψει.

Ποιο είναι το πρόβλημα! Επειδή στην εξαγωγή του υπεισέρχονται και άλλοι παράγοντες και για να εξαχθεί ως ελιά «Καλαμών» ή τύπου «Καλαμών» δεν έχει καμία τύχη γιατί χρόνια τώρα στις διεθνείς αγορές έχει καθιερωθεί με ένα ισχυρό brand name, ως ελιά Καλαμάτας ή Kalamata olives! Το οποίο εν έτει 1992 κατοχυρώθηκε ως ΠΟΠ από τους γείτονες μας Μεσσήνιους και καλώς. Να σημειωθεί βέβαια στο σημείο αυτό ότι η παραγωγή της Μεσσηνίας καλύπτει μόνον το 3% της Εθνικής παραγωγής! Οι μεγάλες παραγωγές γίνονται κυρίως στην Αιτωλοακαρνανία, τη Λακωνία, τη Φθιώτιδα και τη Χαλκιδική. Η εξαγωγή των φορτίων του προϊόντος γίνεται και γινόταν φυσικά ως ελιά Καλαμάτας! Πως; Με πιέσεις, με υπογραφές στο όριο της νομιμότητας, με πολιτικές παρεμβάσεις, με «διαβατήρια» μέσω Μεσσηνίας και με οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί ο καθείς!

Αυτό το αλισβερίσι που αναλύθηκε πιο πάνω που όντως ήταν στο όριο της νομιμότητας ήρθε να λύσει η περιβόητη απόφαση Αποστόλου του 2018.

Και στη μέση βέβαια, ως συνήθως συμβαίνει, ο αδύναμος κρίκος ο παραγωγός! Και περνούσαν τα χρόνια και ήταν όντως καλά χρόνια για όλους και για παραγωγούς και για ενδιάμεσους εμπόρους, μεταποιητές, συσκευαστές, εξαγωγείς κλπ! Ταυτόχρονα γίνονταν επενδύσεις, νέες φυτεύσεις, κυρίως από νέα παιδιά καλλιεργητές που έμεναν στα χωριά τους και καλλιεργούσαν με πάθος και αγάπη τη γη τους.

Ας σημειωθεί ότι το έτος 2003 εγγράφεται στον διεθνή κατάλογο ποικιλιών, η ποικιλία Ελιά Καλαμών ως συνώνυμη της ελιάς Καλαμάτας με ότι αυτό συνεπάγεται και βέβαια χωρίς καμία αντίδραση από κανέναν.

Και έρχονται τα πέτρινα χρόνια του 2019 και 2020! Τις «πταίει»; Η εύκολη απάντηση είναι η απόφαση Αποστόλου γιατί έβαλε πολλούς στο παιχνίδι!

Οι τιμές παραγωγού στα τάρταρα εξευτελιστικές, κάτω και από το κόστος παραγωγής αλλά οι τιμές καταναλωτή στα ράφια στα ίδια επίπεδα χωρίς καμία πτώση!

Ναι μα στο παιχνίδι ήταν ούτως ή άλλως όλοι τους! Γιατί όλα αυτά τα χρόνια πωλούσαν και έκαναν εξαγωγές ως Kalamata olives! Λέτε η απόφαση Αποστόλου να επηρέασε τους Τανζανούς, τους Αυστραλούς, τους Αιγύπτιους και λοιπούς! Όχι βέβαια, αυτά είναι αστειότητες! Όλοι αυτοί μπόρεσαν να μπουν στις παγκοσμιοποιημένες αγορές με την απόφαση του 2003 που η ποικιλία ελιά Καλαμών εγγράφεται στο διεθνή κατάλογο ως συνώνυμη της ελιάς Καλαμάτας! Όπως αστειότητα είναι επίσης ότι η κατάργηση της απόφασης Αποστόλου θα εμποδίσει τους Τανζανούς και λοιπούς να πλασάρουν το προϊόν τους σε αγορές εκτός ΕΕ με το όνομα Kalamata olives!

Καλό το παραμύθι αλλά ο δράκος δεν βγήκε ακόμη! Η ουσία είναι μία και ωμή σαν την πραγματικότητα! Από τη στιγμή που το προϊόν έχει γίνει ελκυστικό με πολλούς ενδιάμεσους από τον παραγωγό μέχρι τον καταναλωτή και ήδη το παιχνίδι παίζεται «εντός της έδρας» των εμπόρων και με διαιτητή το κράτος που διάκειται φίλα προσκείμενος «στην έδρα» θα γίνεται και με τις ελιές Καλαμών ότι γίνεται και με το πορτοκάλι ποικιλίας valencia! Κάθε τρία χρόνια οι τιμές κάτω στην ξευτίλα και κάθε τέταρτο χρόνο οι τιμές στα πάνω! Οι τιμές κάνουν κύκλους σαν τις Ολυμπιάδες! Αλλά για αυτό το σινάφι των ενδιάμεσων που ζουν από την πρωτογενή παραγωγή και θέλουν την παραγωγή του αγρότη γιατί ισχύει ότι η ζωή τους και τα κέρδη τους είναι συνυφασμένα με την ύπαρξη του αγρότη και τον θέλουν τον αγρότη να παράγει, αλλά το ζωνάρι το «αμολάνε» όποτε αυτοί το επιθυμούν!

Επομένως και η ελιά Καλαμών θα έχει την ίδια τύχη! Έπεσε το τυράκι τα προηγούμενα χρόνια αυξήθηκε ο κύκλος της παραγωγής και πάμε παρακάτω με τους όρους των ενδιάμεσων γιατί απλά ο παραγωγός κάθε φορά είναι ανυπεράσπιστος και αφημένος στην τύχη του! Και όλοι εμείς ως αδαείς θα λέμε ότι φταίει το ΠΟΠ, φταίει ο Αποστόλου, φταίει ο δάκος!

Και όταν ζορίζουν τα πράγματα πάλι για τους ενδιάμεσους φορτώνουν μερικούς τόνους από την Αίγυπτο τους φέρνουν στα δικά τους συσκευαστήρια και την εξάγουν ως ελιά Ελληνική! Και πόση είναι αυτή η ποσότητα περίπου 18 χιλιάδες τόνοι συνολικά σε ετήσια βάση! Γιατί είμαστε κράτος της πλάκας! Ποιος να βάλει κανόνες στο παιχνίδι; Οι «διαιτητές» που παίζουν φουλ την έδρα;

Με την παράμετρο ότι δεν μας απασχολεί η επιβίωση των ενδιάμεσων και μας ενδιαφέρει πρώτιστα ο παραγωγός και το προϊόν, ας γνωρίζουμε την αλήθεια! Αν η διαχρονική πολιτεία μας ήθελε να εξυγιάνει τον φοβερό αυτό χώρο θα μπορούσε να το κάνει! Αλλά δεν το θέλει! Μπορεί όμως σε κάθε προϊόν της πρωτογενούς παραγωγής να αναγκάζει να αναγράφονται δύο τιμές πάνω στο ράφι μία η τιμή αγοράς από τον παραγωγό και μία η τελική τιμή πώλησης! Για να βλέπει ο καταναλωτής αν μη τι άλλο το άνοιγμα της ψαλίδας!

Τούτων δοθέντων ας γνωρίζουμε από τώρα τα παίγνια και τις πολύπρακτες θεατρικές παραστάσεις που έπονται ακόμη και με εξώδικα, ας αναμένουμε τις πολιτικές αποφάσεις εάν και πότε θα υπάρξουν και ας είμαστε υποψιασμένοι ότι η κοινωνία των αγγέλων μας έχει τελειώσει στο χώρο των αγορών! Έχει «μετακομίσει» προ πολλού! Και εμείς ως κυνηγοί μαγισσών, θα αναζητούμε τη λύση στην ουτοπία και θα λέμε με περισσή σιγουριά φταίει το ΠΟΠ!

Γιώργος Πολυκέφαλος
Περιφερειακός Σύμβουλος Λακωνίας