Η Εξέγερση των Μανιατών (17 Μαρτίου 1821), από τον Βασίλη Βλαχάκο

(17 Μαρτίου 1821) 

του Βασίλη Βλαχάκου

Πριν βάλει την υπογραφή του ο Θεός

έδωσε το λόγο του στη Μάνη

να ’ρθει ξανά η λευτεριά

στη δοξασμένη μας τη χώρα

κι από το Ταίναρο ο αδούλωτος λαός

που δεν ήξερε ποτέ από φιρμάνι

με τόλμη και παλικαριά

πρόσφερε στη χώρα μας τα δώρα.

Πουρνό-πουρνό η κλεφτουριά

Μπέηδες μαζί και παλικάρια

με τα σπαθιά στον ουρανό

αλλιώτικα φύσηξε η αύρα

πρώτη η Μάνη για τη Λευτεριά

σηκώνει πέτρες και λιθάρια

δίνει τον όρκο στο Θεό

και στέλνει το μήνυμα στη Λαύρα.

Παίρνουν φωτιά οι στράτες του Μωριά

το λάβαρο στους πύργους κυματίζει

σε τούτη την απάτητη γωνιά

που ήρωες ανέκαθεν γενναίοι

φυλάνε στα ξεμόνια σαν θεριά

επάλξεις της φυλής και μετερίζι

αθάνατη του Ταίναρου η γενιά

ελεύθερα η Ελλάδα αναπνέει.

Πήρε στους ώμους της το Εικοσιένα

έβγαλε απ’ το ζυγό του το ραγιά

απόρθητο της Λευτεριάς μας κάστρο

στου Γένους την πελώρια αγκαλιά

μάνα η Μάνη μας λεβεντογέννα

του Έθνους μας το μάνα κ’ η μαγιά

ήλιος της Πατρίδας μας και άστρο

στέμμα και κορώνα στα μαλλιά.