«Διεθνής Ημέρα Μείωσης των Φυσικών Καταστροφών σήμερα…», από τον Ηλία Παναγιωτακάκο

Τα επετειακά μηνύματα δεν αρκούν. Χρειάζεται συνεχής υπενθύμιση, εγρήγορση, σχεδιασμός και λήψη μέτρων σε Διεθνές, Κρατικό, Περιφερειακό και Τοπικό (Δήμοι, Οργανισμοί, Σχολειά) και οικογενειακό-ατομικό επίπεδο.

Οι καταστροφές του περιβάλλοντος από ακραία καιρικά φαινόμενα σχεδόν διπλασιάστηκαν τις τελευταίες δεκαετίες φτάνοντας τις 6.681 έναντι 3.656 που ήταν από το 1980 ως το 1999.Διπλασιάστηκε επίσης ο αριθμός των πλημμυρών και των καταιγίδων, ενώ την επόμενη δεκαετία ο ΟΗΕ εκτιμά ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα θα είναι οι καύσωνες.

Η κλιματική αλλαγή/κρίση  και οι ασθένειες με πρόσφατη την πανδημία του COVID 19 απειλούν εκατομμύρια ανθρώπους.

Συνεπώς οι πολιτικοί ηγέτες και οι επιχειρηματικοί όμιλοι συνεπικουρούμενοι από την Επιστήμη και την Τεχνολογία, οφείλουν να προσπαθήσουν με κάθε μέσο να σταματήσουν τη μετατροπή του πλανήτη σε μια ‘’μη κατοικήσιμη κόλαση’’ για εκατομμύρια ανθρώπους.

Οι φυσικές καταστροφές, όπως είναι οι σεισμοί, οι πλημμύρες, οι καταιγίδες και οι τυφώνες, οι κατολισθήσεις, οι πυρκαγιές, οι εκρήξεις ηφαιστείων, τα μεγάλα θαλάσσια σεισμικά κύματα τσουνάμι, οι ακραίες θερμοκρασίες σε συνδυασμό με την ξηρασία και τις ερημοποιήσεις θα επιτείνουν τα προβλήματα αν δεν υπάρξουν εφαρμοσμένες πολιτικές και υλοποίηση των συμφωνιών σ’ όλα τα επίπεδα χωρών και κοινωνιών

Οι φυσικές καταστροφές έχουν σοβαρότερες επιπτώσεις στους φτωχούς σε σχέση με τις γενικότερες εκτιμήσεις, καθώς ρίχνουν στη φτώχεια περίπου 26 εκατ. ανθρώπους κάθε χρόνο και προκαλούν απώλειες ύψους 520 δισεκ. δολαρίων ετησίως, όπως ανακοίνωσε η Παγκόσμια Τράπεζα.

«Σοβαρά κλιματικά σοκ απειλούν με πισωγύρισμα δεκαετίες προόδου κατά της φτώχειας», δήλωσε ο πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας Τζιμ Γιονγκ Κιμ. «Η ενίσχυση της ανθεκτικότητας απέναντι στις καταστροφές όχι μόνο έχει νόημα από οικονομική άποψη, αλλά είναι και ηθικά επιβεβλημένη».

Η φύση δεν μπορεί να γίνει ένα ακόμη πεδίο επιβολής της εξουσίας, αλλά αντίθετα πρέπει να είναι αντικείμενο προσεχτικής διαχείρισης. Πρέπει να αντιμετωπίζεται με ιερότητα, σύνεση και ευθύνη.

Η εξοικείωσή μας με τη φύση και η συμπεριφορά μας απέναντί της,ως νοήμονες και σώφρονες, με δυναμικό όμως και όχι παθητικό τρόπο, θα μας εξασφαλίσει την «ευδαιμονική συμβίωση», κατά τη διακήρυξη των στωικών φιλοσόφων  «το ακολουθία φύσεως ζην τέλος η ευδαιμονία».

Κατά τον  Στεφάν Αλεγκάτ: «Η αντιμετώπιση της κλιματολογικής αλλαγής,των φυσικών καταστροφών και η ανθεκτικότητα είναι ένα σημαντικό στοιχείο της πολιτικής μείωσης της φτώχειας»… «Εάν επιλέγουμε τις προτεραιότητες βάσει της αποτίμησης μας για τον αντίκτυπο των φυσικών καταστροφών στην ευμάρεια, θα είμαστε σε θέση όχι μόνο να δαπανούμε πιο αποτελεσματικά, αλλά και να βοηθούμε τους φτωχότερους».

Τα τελευταία χρόνια η κλιματική αλλαγή/κρίση είναι παρούσα στην χώρα μας με σοβαρές επιπτώσεις στις υποδομές, στην τοπική και οικογενειακή οικονομία για γενικά επιφέρει μεγάλη επιβράδυνση στην πολυπόθητη ανάπτυξη.

Η Περιφέρεια Πελοποννήσου και ειδικά ο Δήμος Ευρώτα έχει δεχθεί τα τελευταία χρόνια πολλαπλά χτυπήματα της κλιματικής κρίσης με πλημμυρικά φαινόμενα, υδροστροβίλους, παρατεταμένη ξηρασία, υφαλμύρωση των υδάτινων πόρων, αλλαγή του περιβάλλοντος.

Η πράσινη και αειφόρος ανάπτυξη σε συνδυασμό με αντισεισμική και αντιπλημμυρική προστασία πρέπει να είναι αποφασιστικά βήματα λύσης απέναντι στην κλιματική κρίση.

Η πολιτική πολλές φορές απαιτείται να πηγαίνει και κόντρα στο ρεύμα και να ανοίγει δρόμους όταν δεν υπάρχουν.

Έτσι το μήνυμα για την μείωση των φυσικών καταστροφών πρέπει να είναι…

ΝΑ ΜΗΝ ΘΥΣΙΑΣΤΕΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΓΕΝΙΩΝ

ΣΤΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ

Ηλίας Παναγιωτακάκος
13/10/2020