Vekrakos
Spartorama | «Πανδημία, Κρίση και Καπιταλισμός», από τον Βαγγέλη Μητράκο

«Πανδημία, Κρίση και Καπιταλισμός», από τον Βαγγέλη Μητράκο

Ευάγγελος Μητράκος 02/05/2020 Εκτύπωση Άρθρα Κοινωνία Οικονομία
«Πανδημία, Κρίση και Καπιταλισμός», από τον Βαγγέλη Μητράκο
«Το καθήκον και η υποχρέωση των λαϊκών τάξεων είναι να υπερβούν το καθεστώς του παραλυτικού φόβου που διαχέεται καθημερινά και με ένταση στην κοινωνία...»
Οδός Εμπόρων

Από τη μια, η υγειονομική κρίση του κορονοϊού (η προέλευσή του ακόμα συζητείται και αγνοείται) δημιούργησε ήδη μια τεράστια οικονομική κρίση που πολλοί λένε ότι θα είναι χειρότερη και από το «κραχ» του ’30.

Από την άλλη, κρίσεις και καπιταλισμός είναι δυο έννοιες σύμφυτες. Από τη φύση του ο καπιταλισμός δημιουργεί περιοδικές κρίσεις, τις οποίες μετατρέπει στη συνέχεια σε ευκαιρίες για να βγει ανανεωμένος, πιο δυνατός και πιο κερδοφόρος.

Επομένως, μέσα στη νέα οικονομική κρίση το κεφαλαιοκρατικό σύστημα θα επιδιώξει με όλες του τις δυνάμεις τη μεγέθυνση του κεφαλαίου του με δυο κλασικούς τρόπους που αποτελούν νομοτέλεια για τον καπιταλισμό: Τη συγκέντρωση και τη συγκεντροποίηση του κεφαλαίου. 

Συγκέντρωση του κεφαλαίου είναι η μεγέθυνσή του, που γίνεται με την κεφαλαιοποίηση μέρους της υπεραξίας που παράγουν οι εργαζόμενοι και «κλέβουν» οι επιχειρηματίες, για να την επενδύσουν -στη συνέχεια- και να αυξήσουν τα κεφάλαιά τους.

Συγκεντροποίηση του κεφαλαίου είναι η μεγέθυνση του κεφαλαίου ενός κεφαλαιοκράτη ή μιας ομάδας κεφαλαιοκρατών μέσα από την εξαγορά, τη συγχώνευση ή την απορρόφηση κεφαλαίων που ανήκουν σε άλλους, πιο αδύναμους, επιχειρηματίες ή ομάδες επιχειρηματιών. 

Ποιος αμφιβάλλει ότι μέσα στο νέο καθεστώς της σκληρής οικονομικής κρίσης που δημιούργησε η «περίεργη» πανδημία του κορονοϊού  θα συμβούν, για μια ακόμα φορά, ΚΑΙ συγκέντρωση ΚΑΙ συγκεντροποίηση του κεφαλαίου;

Ως προς τη συγκέντρωση, δημιουργήθηκε από την πανδημία και τα πρωτοφανή περιοριστικά μέτρα ένα έδαφος έτσι όπως ακριβώς το θέλει ο καπιταλισμός, δηλαδή, μεγάλη ανεργία και φτώχεια των λαϊκών στρωμάτων, που θα παρέχει πάμφθηνα εργατικά χέρια σε συνθήκες υπερέντασης της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, με διαλυμένα τα εργασιακά, κοινωνικά και ασφαλιστικά δικαιώματά τους και δραματική διεύρυνση  των ταξικών ανισοτήτων.

Ως προς την συγκεντροποίηση, πολλές επιχειρήσεις θα βρεθούν μπροστά σε μεγάλα και ανυπέρβλητα εμπόδια λειτουργίας και θα αναγκαστούν ή να κλείσουν ή να απορροφηθούν από τις ισχυρότερες μέσω εξαγορών και συγχωνεύσεων με αποτέλεσμα  μια ακόμα μικρότερη ολιγαρχία να ελέγχει ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του παγκόσμιου πλούτου.

Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, αποδεικνύεται ότι το κεφαλαιοκρατικό σύστημα όχι μόνο έμεινε απρόσβλητο από την πανδημία του κορονοϊού αλλά, χάρη σ’ αυτήν, θα ενδυναμωθεί δραστικά και θα διευρύνει περαιτέρω την παγκόσμια εξουσία του.

Τα υπόλοιπα θα τα απαντήσουν (αν τα απαντήσουν ποτέ) οι ιστορικοί του μέλλοντος.

Το καθήκον και η υποχρέωση των λαϊκών τάξεων  είναι να υπερβούν το καθεστώς του παραλυτικού φόβου που διαχέεται καθημερινά και με ένταση στην κοινωνία, να βγουν από τις μεταφυσικές ερμηνείες των πραγμάτων και την αποδοχή των Μεσσιών και να γίνουν οι διαμορφωτές και το αντικείμενο της ιστορίας.

 

«Η ιστορία όλων των ως τα τώρα κοινωνιών είναι ιστορία ταξικών αγώνων. Ελεύθερος και δούλος, πατρίκιος και πληβείος, βαρόνος και δουλοπάροικος, μάστορας και κάλφας, με μια λέξη καταπιεστής και καταπιεζόμενος, βρίσκονται σε μια ακατάπαυστη αντίθεση μεταξύ τους. Κάνουν αδιάκοπο αγώνα, πότε ανοιχτό, πότε σκεπασμένο, έναν αγώνα που τελειώνει κάθε φορά με τον μετασχηματισμό ολόκληρης της κοινωνίας ή με την από κοινού καταστροφή των τάξεων».
ΜΑΡΞ-ΕΝΓΚΕΛΣ: «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος»

 

2-5-2020
Βαγγέλης  Μητράκος


Οδός Εμπόρων