Τετάρτη, 17 Απριλίου 2024
«Μποτίλιες στο Πέλαγος», από τον Γεώργιο Κόρδη
«Μποτίλιες στο πέλαγος οι πόνοι της καρδιάς, τα πάθια του νου, οι ελπίδες για μια ανοιχτή αγκαλιά...»
Ωραία θάταν νάβλεπες καθημερινά τη θάλασσα ανοιχτή, γαλάζια
ελπιδοφόρα αγκαλιά να δέχεται και να κουβαλάει μηνύματα σε στεγανές μποτίλιες
που ανέμελα απελπισμένος στέλνεις σε κάποιους εκεί έξω. Καθημερινά όσα κάνεις κι όσα χτίζεις με την καρδιά σου ωραία
θάταν να λογίζονταν μηνύματα που εκλιπαρούν βοήθεια κι όχι χαστούκια ειρωνικά ή
μαχαιρίες διδακτικές. Μακάρι καθημερνά αβέβαιος να διάβαινες το μήκος τη μέρας
μοιράζοντας κάτι απ την καρδιά σου. Έτσι, ως ναυαγός στο ερημονήσι των
μοναχικών κι όχι ως αναμορφωτής ηθών, ως διδάξας που απαιτεί από τους άλλους να
συμμορφωθούν διότι... Μποτίλιες στο πέλαγος οι πόνοι της καρδιάς, τα πάθια του νου,
οι ελπίδες για μια ανοιχτή αγκαλιά, ο φόβος απ΄ την αφόρητη θανατηφόρα
βεβαιότητα πετρωμένων κριτών. Καλημέρα... Γεώργιος Κόρδης
