«Φυσάει» νέα …πνοή

«Ένα βιβλίο με κεντρική ιδέα τον έρωτα που έρχεται να κουρσέψει την ψυχή και το σώμα μας, τα όνειρα που θέλουμε να κάνουμε πραγματικότητα με κάθε τίμημα, την ελευθερία που δεν πρέπει να θυσιάζουμε στο βωμό καμιάς σύμβασης», μας λέει η ίδια.

Θα την συναντήσουμε στη Σπάρτη το Σάββατο 5 Νοεμβρίου στις 6:00 το απόγευμα, στην αίθουσα του Αθλητικού Οργανισμού.

Την ευχαριστώ από καρδιάς για τη συναρπαστική συνέντευξη που μας παραχώρησε και της εύχομαι κάθε επιτυχία στα νέα της ταξίδια… 

• Μίλησέ μας για το νέο σου μυθιστόρημα «Φυσάει». 

Το «Φυσάει» δεν είναι ένα συνηθισμένο βιβλίο. Είναι ένας συγκερασμός ποίησης και πεζού λόγου δομημένο ως ένα σπονδυλωτό μυθιστόρημα. Συγκριμένα πρόκειται για μια σειρά διηγημάτων που διαβάζονται αυτοτελώς, αλλά δεν σας το συνιστώ.

Πρέπει να τα διαβάσετε με τη σειρά γιατί είναι αλληλένδετα και αποτελούν μέρος της ίδιας ιστορίας. Μιας ιστορίας που έχει απομονώσει μικρές, ίσως καθημερινές, στιγμές και τις έχει μεγεθύνει, τις έχει φωτίσει, για να μας δώσει σε κάθε νέο κεφάλαιο την συνέχεια της υπόθεσης που εκτυλίσσεται.

Είναι ένα βιβλίο που μοιράζεται τα χαρακτηριστικά ενός μυθιστορήματος και κρατάει την πρωτοτυπία των διηγημάτων και της ποίησης που διαδέχονται το ένα το άλλο.

•  Ποια είναι η κεντρική ιδέα της νέας σου δημιουργίας;
  

Ο έρωτας! Ο έρωτας που έρχεται να κουρσέψει την ψυχή και το σώμα μας και να μας αφήσει μόνους ξεχασμένους σε μια γωνιά του νου, να αναπολούμε τα περασμένα.

Τα όνειρα που θέλουμε να κάνουμε πραγματικότητα με κάθε τίμημα. Η ελευθερία που δεν πρέπει να θυσιάζουμε στο βωμό καμιάς σύμβασης.

• Πότε γράφτηκε;

Η ιστορία του «Φυσάει» έρχεται από πολύ μακριά. Συνοδεύει τις σκέψεις και τα χρόνια της νιότης μου, αν σκεφτείς ότι το πρώτο κείμενο γι’ αυτό το βιβλίο γράφτηκε πριν από 27 χρόνια περίπου και το τελευταίο ένα μήνα πριν από την έκδοσή του. Οπότε εύκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος ότι όλα αυτά τα χρόνια κάθε φορά έμπαινε και μια μικρή ψηφίδα για την ολοκλήρωσή του. 

• Στην ερωτική ιστορία που ξεδιπλώνεται στο βιβλίο σου, μιλούν το μυαλό, το «θέλω», η καρδιά… Τελικά, ποιος «κερδίζει»; 

Σε αυτή τη μάχη δεν υπάρχουν χαμένοι. Είναι όλοι κερδισμένοι γιατί έζησες, αγάπησες, ένιωσες, έκλαψες, πόνεσες, έφτασες στον πάτο και μετά σιγά σιγά ανέβηκες ξανά για να ερωτευτείς και πάλι και να συνεχίσεις τον αέναο κύκλο της ζωής, πότε ακούγοντας τις προσταγές της καρδιάς, πότε υποτασσόμενος στη λογική. 

• Άρα, πώς θα χαρακτήριζες τις σύγχρονες ανθρώπινες σχέσεις; 

  Περίεργες, συναρπαστικές, ανατρεπτικές. 

• Επιστρέφεις στη Σπάρτη για να παρουσιάσεις παράλληλα και τον νεοϊδρυθέντα εκδοτικό σου οίκο «Πνοή». Τι σε ώθησε σ’ αυτή την ιδέα που υλοποιήθηκε τελικά και για ποιο λόγο το «Φυσάει» είναι το πρώτο βιβλίο της «Πνοής»;  

Μέσα από τα βιβλία μου προτρέπω τον κόσμο να τολμήσει, να παλέψει, να κάνει τα όνειρά του πραγματικότητα. Και φυσικά δεν θα μπορούσα να μην εφαρμόσω αυτό που πρεσβεύω. Έτσι, παρά τη δύσκολη συγκυρία αποφάσισα να τολμήσω.

Η ίδρυση ενός εκδοτικού οίκου ήταν το κρυφό μου όνειρο για πολλά χρόνια. Ο γιος μου Δημήτρης Καραναστάσης τελειώνοντας την Φιλοσοφική Σχολή Αθηνών, ήθελε να ασχοληθεί επαγγελματικά με την επιμέλεια των βιβλίων. Δούλεψε για κάποιο διάστημα σε άλλους εκδοτικούς οίκους, μέχρι που ήταν πλέον μονόδρομος για εμάς που είμαστε μέσα στα πράγματα, να κάνουμε την δική μας εκδοτική προσπάθεια.

Και δικαιωθήκαμε. Στους οκτώ μήνες λειτουργίας μας έχουμε εκδώσει 7 μυθιστορήματα και 2 ποιητικές συλλογές και έχουμε υπογράψει μέχρι στιγμής με 23 συγγραφείς συμβόλαια των οποίων τα βιβλία θα βγουν τους επόμενους μήνες. Έχουμε παρουσία με τα βιβλία μας σε εβδομήντα πέντε σημεία πώλησης, έχουμε κάνει 25 παρουσιάσεις σε όλη την Ελλάδα και συνεχίζουμε με αμείωτη αγάπη και όρεξη για δουλειά.

Τώρα για ποιο λόγο το «Φυσάει» ήταν το πρώτο βιβλίο του εκδοτικού μας. Όπως είπα και πιο πάνω το «Φυσάει» είναι ένα βιβλίο που γραφόταν σχεδόν σε όλη την διάρκεια της μέχρι τώρα ενήλικης ζωής μου, όμως κάτι με κρατούσε και δεν το εξέδιδα. Όταν αποφασίσαμε την ίδρυση του Εκδοτικού οίκου, τότε κατάλαβα ότι ήρθε η ώρα του, τότε κατάλαβα τι περίμενα τόσα χρόνια. 

• Αν ήθελες να πλαισιώσεις μουσικά το «Φυσάει», ποιο τραγούδι θα επέλεγες;

Δύο τραγούδια ταιριάζουν σε αυτό το βιβλίο. Το ένα είναι ο «Αύγουστος» με τους στίχους «Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό» και το άλλο «Πριν χαθεί το όνειρό μας» με τους στίχους «Άσε με να σ’ αγαπάω κι όπου φτάσουμε». 

• Θεωρείς ότι η οικονομική κρίση αλλά και η εξέλιξη της τεχνολογίας έχει επηρεάσει το χώρο του βιβλίου; 

Η οικονομική κρίση σίγουρα έχει πλήξει και το βιβλίο. Δεν υπάρχει πλέον η δυνατότητα αγοράς. Μόνο αυτοί που το αγαπούν πολύ έχουν μείνει και προτιμούν να κόψουν από άλλες ζωτικές ανάγκες και να διαθέσουν χρήματα για ένα βιβλίο.

Η Τεχνολογία θεωρώ ότι βοηθάει το βιβλίο. Δεν θεωρώ ότι τα κείμενα που κυκλοφορούν ελεύθερα στο διαδίκτυο κάνουν κακό. Ίσα ίσα όταν κάποιος έχει συνηθίσει να διαβάζει, θέλει κάποια στιγμή να πάρει και το δικό του βιβλίο στα χέρια του, να το έχει μαζί του, να το σημειώνει, να το μυρίζει.

Επίσης σημαντικό λόγο παίζει και η προώθηση των βιβλίων μέσω του Facebook και του διαδικτύου γενικότερα. 

• Η πρώτη μας συνάντηση έγινε πριν από έξι χρόνια. Πώς εμπνέεται τώρα η Κάκια Ξύδη και τι αγαπάει περισσότερο; 

Η έμπνευση από τότε μέχρι τώρα είναι πάντα η ίδια. Η ζωή, ο έρωτας, ο πόνος, ο χαμός, τα όνειρα και η ελευθερία είναι εκείνα που με συγκινούν πάντα και θέλω να καταπιάνομαι μαζί τους. 

• Φοβάσαι κάτι;

Όχι ιδιαίτερα, δεν φοβάμαι κάτι. 

• Γεννήθηκες και μεγάλωσες στη Σπάρτη. Σου λείπει ο τόπος μας; 

Μου λείπει πάρα πολύ. Να, εδώ έχει παίξει μεγάλο ρόλο η κρίση. Παλιότερα δεν το σκεφτόμασταν καν να έρθουμε για ένα Σαββατοκύριακο. Τώρα έρχομαι μόνο όταν έχω κάτι συγκεκριμένο να κάνω όπως μια παρουσίαση ή να ασχοληθώ με τα ελαιόδεντρα που μου κληροδότησε ο πατέρας μου στη Σελλασία. Και από δυο φορές το μήνα που ερχόμουν όταν βέβαια ζούσαν και οι γονείς μου, κινδυνεύω να έρχομαι τρεις φορές το χρόνο… Αυτό πραγματικά με στενοχωρεί και με θλίβει.

Γιατί η αλήθεια είναι ότι είναι ζωτική μου ανάγκη να βρίσκομαι στον τόπο μου. Αρκεί να κοιμηθώ ένα βράδυ στο πατρικό μου σπίτι για να νιώσω όμορφα και να ξεκουραστώ. Να ακούσω τον αέρα να περνάει από τα κλαδιά του πλάτανου της πλατείας και να αφήσω την σκέψη μου να ταξιδεύει… 

• Να σου ευχηθώ από καρδιάς να είναι καλοτάξιδο το βιβλίο σου… Πώς θα ήθελες να κλείσεις την κουβέντα μας;  

Ευχαριστώ πολύ, Φωτεινή, για τη μεγάλη αγκαλιά που άνοιξες για μένα και για τα βιβλία μου από την πρώτη φορά που συναντηθήκαμε και συμμετείχες στην παρουσίαση του πρώτου μου βιβλίου «Ταξίδι στην ομίχλη», την αμέριστη βοήθειά σου για τις παρουσιάσεις των παιδικών μου βιβλίων, ως υπεύθυνη του Γραφείου Τύπου του Δήμου Σπάρτης τότε, και τώρα με τις δημοσιεύσεις σου στον υπέροχο διαδικτυακό σας τόπο spartorama.gr. Σου εύχομαι κάθε προσωπική και επαγγελματική επιτυχία.

Σε όλους αυτούς που διάβασαν αυτή την συνέντευξη θέλω να πω να τολμούν, να διεκδικούν τη ζωή που τους χαρίστηκε και να επιμένουν μέχρι να δουν τα όνειρά τους να γίνονται πραγματικότητα. 

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ 

Η Κάκια Ξύδη γεννήθηκε στη Σελλασία Λακωνίας. Τελείωσε το Λύκειο στην Σπάρτη και το St. George College στην Αθήνα, όπου ζει και εργάζεται. Το 2016 ίδρυσε τον εκδοτικό οίκο «Πνοή».

Είναι μέλος της Ένωσης Πνευματικών Δημιουργών Λακωνίας και της Πανελλήνιας Ένωσης Λογοτεχνών. Επίσης, είναι ραδιοφωνικός παραγωγός και διατηρεί το δικό της ιστολόγιο στη διεύθυνση: www.xidikakia.blogspot.com

Από τις εκδόσεις «Οσελότος» κυκλοφορούν τα μυθιστορήματα «Ταξίδι στην ομίχλη», «Σε ελεύθερη πτώση» καθώς και τα παιδικά βιβλία «Ανεμομπελάδες στις Κυκλάδες», «Ο Κρυστάλλης και το όνειρο της βροχής»..

Το «Φυσάει» είναι το πρώτο βιβλίο των εκδόσεων «Πνοή».

Φυσάει - Οπισθόφυλλο

«Φυσάει! Φυσάει πολύ δυνατά. Μετεωρίζομαι στην άκρη του ονείρου μου και χάνομαι μέσα του. Εγώ το δημιούργησα και μόνη μου θα το φτάσω μέχρι το τέλος. Στάλα στάλα, γεμίζω όλο και πιο πολύ από τις ευλογημένες στιγμές που έζησα. Στάμνα κρυστάλλινη κάτω από την πηγή του Θεού. Περιμένω καρτερικά. Μέχρι που μια θαυμαστή πληρότητα με κυριεύει. Είτε καλή είτε κακή, αυτή είναι η ζωή μου. Αρκετή για να γεμίσει τη στάμνα μου, ικανή να με ολοκληρώσει. Απαλλαγμένη από τα «γιατί» και τα «πρέπει», με τη μία και μοναδική της αλήθεια.

Φυσάω!

Είμαι ο αγέρας που με χτυπάει, με ξεγυμνώνει, με ταξιδεύει, με ξυπνάει, με λυτρώνει».