«Άδειες οδήγησης: 80 εκατομμύρια στο βρόντο πολιτικών σκοπιμοτήτων», από τον Γιάννη Λαζαρίδη

Οι χρόνιες παθογένειες του συστήματος οφείλονται κυρίως  στην αδυναμία της διοίκησης:

• Να  ελέγξει την πληρότητα και την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης από τις Σχολές Οδηγών.
• Να διασφαλίσει μια διαφανή και ποιοτική διαδικασία κατά τις εξετάσεις.
• Να άρει γραφειοκρατικά εμπόδια

Οι προσπάθειες για την  αντιμετώπιση στο σύνολό τους των αδυναμιών ξεκίνησαν από τις αρχές του 2000 και εντατικοποιήθηκαν  από το 2010 με βασική φιλοσοφία την ανάπτυξη θεσμικού και πληροφοριακού πλαισίου, με μέτρα άμεσης απόδοσης και μικρού κόστους, οι συνεχείς όμως κυβερνητικές αλλαγές δεν επέτρεψαν την πραγματοποίησή του.

Με το ν/σ που κατατέθηκε στη Βουλή, γίνεται μια προσπάθεια για υλοποίηση ενός τέτοιου πλαισίου με δράσεις όμως που είναι κοστοβόρες, ανεφάρμοστες και νομικά αβάσιμες.

Ο χωρισμός της εξέτασης για λόγους διαφάνειας σε δυο στάδια, απαιτεί χρόνο (τουλάχιστον 4 χρόνια), πιστώσεις της τάξης των 80 εκατομμυρίων ευρώ και  δαπάνες συντήρησης  που είναι δύσκολο να εξασφαλισθούν, αυξάνει τη γραφειοκρατία, ταλαιπωρεί άσκοπα τους πολίτες και είναι αχρείαστη με την εισαγωγή της προβλεπόμενης οπτικοακουστική καταγραφή της εξέτασης.

Ειδικά η πρόβλεψη για εξέταση πολιτών σε άλλη Περιφερειακή Ενότητα, εφόσον δεν υφίσταται ειδικός χώρος στη δική τους, είναι  άσκοπη και απαράδεκτη μιας και ταλαιπωρεί τους πολίτες για αδυναμίες της διοίκησης.

Προβλέπει αδιάλειπτη μεταφορά της  καταγραφόμενης εξέτασης στο Κέντρο ελέγχου, που δεν μπορεί να εξασφαλισθεί  τεχνικά  σε κάθε περίπτωση, έναντι της ασφαλούς λύσεως της αποθήκευσής της σε δίσκο USB και υποχρεώνει τον πολίτη σε νέα εξέταση εφόσον η μεταφορά διακοπεί γεγονός ανεπίτρεπτο νομικά.

Η διενέργεια των εξετάσεων εντός ωραρίου λειτουργίας δημοσίων υπηρεσιών καθώς και η υποχρέωση απόκτησης από τους εξεταστές, όλων των κατηγοριών οδήγησης και ανανέωσής τους ανά πενταετία με δαπάνες τους, είναι ανέφικτα, αφενός λόγω της υποστελέχωσης των υπηρεσιών και της έλλειψης κινήτρου για τους υπαλλήλους, αφετέρου γιατί απαιτεί από αυτούς μη αντιλογιζόμενες δαπάνες.

Η  υποχρεωτική  συμμετοχή υπαλλήλων στις εξετάσεις, σε περίπτωση έλλειψης ενδιαφέροντός τους, είναι νομικά ακάλυπτη μιας και δεν ήταν στα προσόντα διορισμού τους και δεν έχει υποχρεωτική εφαρμογή σε όλους τους υπαλλήλους.

Αυξάνει αδικαιολόγητα κατά 50 το ποσό κάθε εξέτασης, ενώ ήδη τα υφιστάμενα παράβολα που πληρώνουν συνολικά οι υποψήφιοι οδηγοί είναι διπλάσια από τις δαπάνες του δημοσίου για την παρεχόμενη υπηρεσία και ως εκ τούτου θα έπρεπε να μειωθούν δραστικά.

Τα προβλήματα οι ελλείψεις,οι αδυναμίες και τα λάθη που έχουν διαπιστωθεί από προηγούμενες νομοθετήσεις, παρουσιάζονται και σ’αυτό το ν/σ και τέτοια είναι:

• Οι ασφυκτικοί χρόνοι υλοποίησης των δράσεων, όταν η εμπειρία έχει δείξει από προηγούμενους νόμους ότι δεν τηρούνται, με πρόσφατο παράδειγμα το ν.4530/2018 όπου σε 21 από τα άρθρα του, συναφή με τα ρυθμιζόμενα θέματα στο ν/σ, έχει εκδοθεί μόνο μία υ.α από τις 20 υ.α., 12 κ.υ.α. και 9 Ψηφιακά Μητρώα. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση της ατολμίας που δείχνει γενικά η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου όπως η καθυστερημένη ρύθμιση με το άρθρο  22 των προδιαγραφών ΣΒΑΚ, που ήταν έτοιμες από τις αρχές του 2017,ενός θέματος μεγάλης σημασίας για το μέλλον των πόλεών μας καθώς και η πλήρης απραξία στην ολοκλήρωση του θεσμικού πλαισίου για την καταπολέμηση του λαθρεμπορίου καυσίμων.
• Η έλλειψη ρύθμισης για τον έλεγχο της παρεχόμενης πρακτικής εκπαίδευσης .
• Η πρόβλεψη ποινών για τις Σχολές και τους Εκπαιδευτές για τα ίδια αδικήματα με δυο διαφορετικούς τρόπους νομικά ανεπίτρεπτο.
• Η πρόβλεψη ποινών για τους υπαλλήλους εξεταστές πέραν των προβλεπόμενων στον Υπαλληλικό Κώδικα, νομικά ανεπίτρεπτο. Οι ποινές του Υπαλληλικού Κώδικα διακρίνονται από την αναγκαία αυστηρότητα,το πρόβλημα είναι στη διαπίστωση της παράβασης, όχι στον κολασμό.
• Οι  περιορισμοί κυκλοφορίας σε αστικούς δρόμους για τη διενέργεια των ειδικών δοκιμασιών με βάση το άρθρο 52 του ΚΟΚ το οποίο όμως δε περιλαμβάνει αυτήν την περίπτωση.
• Η αύξηση του γραφειοκρατικού βάρους των υπηρεσιών αντί της μείωσής του.
• Η μη υπαγωγή στο προβλεπόμενο Ηλεκτρονικό Σύστημα και των άλλων Σχολών που προσφέρουν επαγγελματική κατάρτιση στους οδηγούς, όπου και εκεί υπάρχει μεγάλη παραβατικότητα.
• Η αδιαφάνεια που θα εκτινάξει την παραβατικότητα, στις αχρείαστες εξετάσεις οδηγών άνω των 74 ετών για ανανέωση της άδειας οδήγησης, μιας και εκεί δεν ισχύουν και δεν μπορούν τεχνικά να ισχύσουν οι ρυθμίσεις παρακολούθησης –καταγραφής του ν/σ.
• Η αδικαιολόγητα καθυστερημένη ρύθμιση της αμοιβής των εξεταστών στο μεταβατικό στάδιο, ρύθμιση που έπρεπε να είχε λυθεί πολλούς μήνες νωρίτερα, ώστε να μην οδηγήσουν τις Σχολές σε οικονομική ασφυξία, μιας και υπολειτουργούν 5 μήνες από την απεργία των εξεταστών, να μην ταλαιπωρηθούν 70000 πολίτες που ήθελαν να πάρουν μια άδεια οδήγησης και να μην δημιουργηθούν προβλήματα στις υποστελεχωμένες Δνσεις Μεταφορών των Π.Ε..

Για να μην καταστεί ατελέσφορη η προσπάθεια και για άμεσα αποτελέσματα, πρέπει να αφαιρεθούν οι αχρείαστες και ανεφάρμοστες προβλέψεις, να αποκατασταθούν οι ελλείψεις, και να κλιμακωθούν οι ρυθμίσεις  χρονικά, σε εφικτά στάδια.

Γιάννης Λαζαρίδης
Τέως Προισταμένου της Γενικής Διεύθυνσης Οδικής Ασφάλειας του Υπουργείου Υποδομών Μεταφορών

Δείτε τη συνέχεια του άρθρου εδώ