«Δεν είναι εύκολο πράγμα να ζητάς να είσαι ποιητής», από τον Γεώργιο Κόρδη

Είναι, θαρρώ, δύσκολο να είσαι ποιητής. Θέλει ειλικρίνεια. Ζητά απόφαση να είσαι μόνος και με όλους μαζί. Απαιτεί κουράγιο και δύναμη ατελείωτη για να γεμίσεις λέξεις άπατα δοχεία, να στεριώνεις στη γη σχήματα σύννεφα φευγάτα, να συλλέγεις φαντάσματα χρώματα από τες άνοιξες και τα γυμνά καλοκαίρια, να αποκαλύπτεις, να φανερώνεις τον πόνο σου δίχως να ντρέπεσαι κι ας φοβάσαι.

Δεν είναι εύκολο να είσαι ποιητής, λένε όσοι το γεύτηκαν. Ζητά να τα χάσεις όλα, να αρνηθείς προστασίες και χαρακώματα, να φύγεις τις ασπίδες και τες άμυνες. Ζητά να ζήσεις όπως δεν έζησε κανείς, να γνωρίσεις τη ζωή από την αρχή και να δεις κατάματα το τέλος. Ζητά να αγαπήσεις την αλήθεια να τη ζήσεις, μονορούφι να την πιεις και να χαμογελάσεις δίχως σκοπό. Είναι δύσκολο να είσαι ποιητής, είπαν, γιατί δεν έχει τίποτα να κερδίσεις.