Ωστόσο ο Γρηγόριος ανήσυχο πνεύμα προσελκύεται από την Αίρεση με τίτλο «Υψιστάριοι». Στην Αίρεση αυτή υπήρχε η παραδοχή ενός μόνο Θεού του Υψίστου, τίποτα άλλο. Η ενάρετη σύζυγος του όμως τον αποσπά από την Αίρεση αυτή. Μαζί της αποκτά τρία παιδιά. Τον Γρηγόριο τον Θεολόγο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως (εορτή 25 Ιανουαρίου), τον Καισάρειο (εορτή 9 Μαρτίου) και τη Γοργονία (εορτή 23 Φεβρουαρίου).

Η σύζυγος του Νόνα τον πείθει να βαπτισθεί  και να γίνει Επίσκοπος Νανζιαζού αποχωριζόμενος την οικογένεια του. Ως Επίσκοπος υπερασπίζεται σθεναρά την Ορθόδοξη Εκκλησία απέναντι στο ρεύμα Αιρέσεων της εποχής, με πιο σημαντική την Αίρεση του Αρείου. Επίσης λαμβάνει μέρος σε μία αγία Τοπική Σύνοδο που έγινε στη Ζήλα του Πόντου.

Σε βαθύ γήρας χειροτονεί το Μέγα Βασίλειο Καισαρείας τον Ουρανοφάντορα και τον Γρηγόριο Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως. Την 1η Ιανουαρίου σε ηλικία 90 ετών η Ποντιακή γη δέχεται για πάντα το σώμα του μετά από αρχιερατεία 45 ετών.

ΠΗΓΗ: « ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ» ΜΑΓΔΑΛΗΝΗΣ ΜΟΝΑΧΗΣ, ΜΗΝ ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΣ, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΚΟΖΑΝΗΣ, ΑΘΗΝΑ 1982.