Το γεγονός είναι εξαιρετικά τραγικό και ανακίνησε συζητήσεις περί ασφάλειας των μέσων συγκοινωνίας, περί δικαστικών αποφάσεων και άλλα παρόμοια, προφανώς αρκετά σημαντικά. Προσωπικά, χωρίς να σημαίνει ότι δεν προβληματίστηκα για τέτοιου είδους ζητήματα, δεν μπορώ να πω ότι με συγκλόνισαν κιόλας. Μπορώ να πω όμως με μεγάλη βεβαιότητα πως αυτό που με τάραξε και δεν μπορώ να βγάλω ως εικόνα από το μυαλό μου είναι η στάση των συνεπιβατών της Ιρίνα.

Αφήνω το γεγονός πως κανείς δεν βοήθησε, γιατί αυτό ως έναν βαθμό θα μπορούσε να δικαιολογηθεί λόγω φόβου. Αναφέρομαι στη γενικότερη στάση τους. Βλέμματα παγωμένα, αδιάφορα. Στάση σώματος που δείχνει απάθεια. Ακόμα και όταν ο δολοφόνος κατέβηκε, πέρασαν απόμακρα από κοντά της, σαν να είχε μεταδοτική ασθένεια. Κάποιοι εξακολουθούσαν να κοιτούν το κινητό τους ή να τραβούν βίντεο. Και εκεί σκέφτηκα πως γίναμε ζούγκλα. Αλλά με πρόδωσε το ίδιο μου το μυαλό. Γιατί από σαδομαζοχιστική περιέργεια έψαξα να δω πώς αντιδρούν τα ζώα σε περίπτωση κινδύνου στις αγέλες. Και βρήκα αυτό που υποψιαζόμουν. Προστατεύουν το ένα το άλλο. Άρα, δεν γίναμε ζούγκλα. Μια χαρά είναι η ζούγκλα.

Γιατί λοιπόν μια τέτοια στάση, που κάθε άλλο παρά ανθρώπινη είναι; Ακόμα και όταν ο κίνδυνος απομακρύνθηκε - εννοώ τον δολοφόνο -  ούτε ένας δεν την πλησίασε αυθόρμητα, να δει αν είναι ακόμα ζωντανή, να της κρατήσει το χέρι, να την αγκαλιάσει να μην φοβάται, να της πει ότι όλα θα πάνε καλά κι ας ήταν ψέμα. Και πέθανε όχι αβοήθητη, αλλά μόνη. Και δάκρυσε και έκρυψε το πρόσωπό της. Και ένιωσα ότι έφυγε από αυτόν τον κόσμο και το τελευταίο της συναίσθημα ήταν ντροπή. Ντροπή για το ανθρώπινο γένος.

Γιατί καταντήσαμε έτσι; Είναι η αποξένωση και η ανωνυμία στις μεγαλουπόλεις; Αυτό το απρόσωπο στοιχείο που απομακρύνει τους ανθρώπους και τους αδειάζει από συναισθήματα; Είναι ο ωχαδερφισμός; Κάποιος άλλος θα βρεθεί να το κάνει; Είναι η πεποίθηση ότι ίσως είναι πιο χρήσιμο να τραβήξω βίντεο, να δείξω πως ήμουν εκεί και να το προβάλω; Είναι η γενικότερη αντίληψη πως «αυτά» είναι δουλειά της αστυνομίας; Τι τελικά συμβαίνει; Και το ερώτημα δεν είναι γιατί δολοφονήθηκε η Ιρίνα. Αυτό απαντήθηκε από την πρώτη στιγμή. Το θέμα είναι γιατί πέθανε με αυτόν τον τρόπο και τι αυτό σηματοδοτεί για το μέλλον τη ανθρωπότητας.

Και για να προλάβω αντιδράσεις, δεν ξέρω και εγώ τι θα έκανα. Στην ίδια αγέλη ανήκουμε…

Κονίδη Ευγενία
Φιλόλογος