Ο φίλος μου, παρά την υπέροχη καρδιά του που είναι σα θάλασσα όμορφη και κυμματιστή, έχει ένα χούϊ. Ολοένα άμα τον συναντώ, μου μιλά για τα άσχημα της ζωής· για τους διεφθαρμένους πολιτικούς και δικαστές, για τους ανήθικους ανθρώπους, για το χάλι της εκπαίδευσης,  για τους ξεχαρβαλωμένους νέους, για τις μαφίες που λυμαίνονται  τα πλούτη του κόσμου, για τα μεγάλα παγκόσμια συμφέροντα που αιματοκυλούν τον πλανήτη για να αυξήσουν ματαίως τον  δικό τους ήδη αμύθητο πλούτο.

Ο φίλος μου ο αγαπημένος είναι όλη μέρα, διαρκώς, μια κριτική προς όλα όσα είναι έξω απο αυτόν, μια γκρίνια για όλα και όλους, στάζει πίκρα και χολή, αλλά εγώ τον αγαπώ.

Κάποια μέρα είπα να του μιλήσω  ειλικρινά. Καθίσαμε σε ένα καφέ στην Καλαμαριά και του είπα τις σκέψεις μου, κάτι που θα ήθελα να δω σε αυτόν, κάτι που θα περίμενα να δω από αυτόν.

Ισχύουν όλα αυτά που λες αγαπημένε μου. Ισχύει πως ο κόσμος, ίσως από καταβολής του, είναι πεπτωκός, διεφθαρμένος, άδικος,  αιμοβόρος. Όμως θα ήθελα από εσένα μια φορά που θα βρεθούμε να μου πεις για τα όνειρά σου, να μου πεις για όσα αγαπάς, για όσα θα ήθελες να δημιουργήσεις σε κάθε επίπεδο. Πού θες να ταξιδέψεις, ποιούς θες να ανταμώσεις να φας και να τραγουδήσεις μαζί τους. Πες μου κάτι, ένα όνειρο σου ακόμη κι αν αυτό είναι ουτοπικό κι ας μην πραγματοποιηθεί αυτό  ποτέ.

Σώπασε.

Όπως δυστυχώς θα σιωπούσαν  οι περισσότεροι των σημερινών ανθρώπων που αντλούν κάθε μέρα λόγο υπάρξεως κρίνοντας τα κακά και τα στραβά του κόσμου δίχως οι ίδιοι να έχουν προσωπικά δημιουργικά όνειρά, δίχως οι ίδιοι να κρίνουν με την ίδια αυστηρότητα τον εαυτό τους, δίχως να θέλουν να διορθώσουν τον κόσμο εκκινώντας από το ελάχιστο στοιχείο του, τον εαυτό τους.

Και μην πάει ο νους σας σε καμμιά επανάσταση από αυτές που ονειρεύονται ανέξοδα οι ασχολούμενοι με τις πολιτικές.

Να, απλά πράγματα. Να ξεκινήσει κανείς να έχει ένα μικρό ωραίο όνειρο, χρήσιμο για τον εαυτό του και τους άλλους, και να δουλέψει τίμια να το πετύχει. Γιαυτό το μικρό όνειρο να μιλά και αυτό να δείχνει στον κόσμο για να φωτίζεται αυτός από το μικρό φωσάκι του ονείρου του.

Δεν φεύγουν τα σκοτάδια με τις κριτικές. Ούτε με τις κατάρες και τις βρισιές, ούτε με τους εύκολους θυμούς και την τυφλή βία των λόγων και των έργων. Με όνειρα φωτεινά φεύγουν τα σκοτάδια, με χειρονομίες αγάπης, με έργα φτιαγμένα με μεράκι και απόσταγμα μελωμένης καρδιάς. Τα άλλα είναι εύκολες εναλλακτικές για να υπάρχει κανείς χωρίς να ξοδεύει σταγόνα ιδρώτα.

Κάποιους του ενοχλεί η σιωπή, την ερμηνεύουν ως ανεκτικότητα και αποχή.

Υπάρχουν πολλές ειδών σιωπές.

Υπάρχει η σιωπή που μοσχομυρίζει έργα πραγματικά διάκρισης και αγάπης.

Υπάρχει και η άλλη που δημιουργείται από την υπερβολή της βουής της εκκωφαντικής ά-εργης κριτικής.

Μπορεί να υπάρχουν κι άλλες. Ένας Θεός το ξέρει.

Γεώργιος Κόρδης, kordis.gr

Εικόνα άρθρου: Εικαστικό - Λεπτομέρεια από την Φόνισσα του Παπαδιαμάντη