Αυτή η κραυγή είναι που εκφράζει την ελληνική κοινωνία σήμερα, μετά τη συμπλήρωση δύο χρόνων από την τραγωδία των Τεμπών, καθώς βρίσκεται καθημερινά αντιμέτωπη με μια κυβέρνηση που εξαρχής ανέλαβε το ρόλο της συγκάλυψης των ευθυνών, τόσο του κράτους με την εγκληματική ανεπάρκεια των δομών του, όσο και για τα πολιτικά πρόσωπα που επέδειξαν εγκληματική αμέλεια αφήνοντας τα τρένα – κι όχι μόνο - να κυκλοφορούν  με οδηγό την κυνική φράση: «πάμε κι όπου βγει»!

Δυο χρόνια που η αλήθεια εμποδίζεται να λάμψει στο φως, που συσκοτίζεται από πάμπολλες κυβερνητικές μεθοδεύσεις, που παραποιείται και αλλοιώνεται, προκειμένου να αποκρυφτούν οι κυβερνητικές ευθύνες  και οι ευθύνες των πολιτικών προσώπων που οδήγησαν στο θάνατο 57 συμπολίτες μας, νέα παιδιά στην πλειονότητά τους! 

Δυο χρόνια υποκρισίας και ανάλγητης αντιμετώπισης των γονέων και των συγγενών των θυμάτων που εκτός από τον αβάσταχτο πόνο τους έχουν να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική εξουσία και το βαθύ κράτος, που με αλαζονικό τρόπο επιχειρούν να «σπάσουν» τις προσωπικές και συλλογικές αντοχές τους, για να τους οδηγήσουν στην παραίτηση που περικλείεται στη φράση: «με το κράτος και την κυβέρνηση θα τα βάλουμε;».

Οι υπεύθυνοι αντί να αναλάβουν αμέσως τις πολιτικές και ποινικές ευθύνες τους, αντί να παραπέμψουν τα πολιτικά πρόσωπα που ευθύνονται γι’ αυτήν την τραγωδία στη Δικαιοσύνη, αντί να αφήσουν ελεύθερη την ανακριτική και  δικαστική εξουσία να κάνει το έργο της, έσπευσαν με μοναδικό θράσος να αλλοιώσουν το πεδίο του εγκλήματος (ξεμπάζωμα - μπάζωμα) και να απομακρύνουν χιλιάδες στοιχείων, μαζί με λείψανα των θυμάτων, σε χώρους άγνωστους τους οποίους ανακάλυψαν οι γονείς  μετά από συστηματική έρευνα που έκαναν, υποκαθιστώντας τις αδιάφορες κρατικές υπηρεσίες.

Το κακό έγινε και υπάρχουν σαφείς ευθύνες γι’ αυτό! Το πεδίο του εγκλήματος αλλοιώθηκε ολοκληρωτικά, εξαφανίστηκαν ακράδαντα στοιχεία που θα αποδείκνυαν την αιτία της ανάφλεξης και της έκρηξης, που οδήγησε στο θάνατο τουλάχιστον 27 θύματα, κατά τους πραγματογνώμονες των γονέων!

Δυο χρόνια μετά και η κοινωνική απαίτηση για την κατάργηση ή τη σοβαρή τροποποίηση του Ν3126 «Περί ευθύνης υπουργών», που βασίζεται στο άρθρο 86 του Συντάγματος, εξακολουθεί να παραμένει ανικανοποίητη, ενώ τα απολιτικά κόμματα αποσιωπούν το γεγονός ότι ΟΛΑ έχουν ψηφίσει τις σχετικές διατάξεις κι έχουν κάνει χρήση τους σε εκάστοτε  περιπτώσεις.

Δυο χρόνια μετά και λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη μεγαλειώδη κινητοποίηση του ελληνικού λαού, που διατράνωσε με μια φωνή το αίτημα για ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ και ΑΛΗΘΕΙΑ και τα πολιτικά κόμματα,  με πρώτη τη Νέα Δημοκρατία και την κυβέρνηση Μητσοτάκη, αναλώνονται στις συνήθεις αλληλοκατηγορίες, χωρίς να διατυπώνουν ουσιαστικές  προτάσεις για να αναδειχθούν οι πραγματικές αιτίες και να διορθωθούν τα προβλήματα, ώστε να μην ξανασυμβούν παρόμοια ατυχήματα και το κράτος να ανταποκριθεί επιτέλους στη μέγιστη υποχρέωσή του να κατοχυρώνει την ασφάλεια των πολιτών. 

Η κυβέρνηση και τα πρόθυμα «παπαγαλάκια της» πρέπει να πάψουν την αδιέξοδη τακτική των δήθεν δικαιολογιών και της ασύστολης συγκάλυψης μέσω της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, η οποία εμποδίζει το έργο της Δικαιοσύνη και την απόδοση ποινικών ευθυνών στα πολιτικά πρόσωπα που ευθύνονται για την τραγωδία των Τεμπών.

Και η αντιπολίτευση, ιδίως τα κόμματα που κυβέρνησαν, να ομολογήσουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης και να ζητήσουν μια μεγάλη συγνώμη από τον ελληνικό λαό  για τις εγκληματικές ελλείψεις υποδομών και προσωπικού, που κάνουν τις συγκοινωνίες και τις μεταφορές επικίνδυνα ανασφαλείς για τους πολίτες που τα εμπιστεύτηκαν και στήριξαν σ’ αυτά  πολλές ελπίδες και προσδοκίες για μια πραγματική αλλαγή.

«Την αλήθεια ρε… Την αλήθεια!» φωνάζουμε κι εμείς προς κάθε κατεύθυνση κι ελπίζουμε πως η Δικαιοσύνη θα σταθεί στο ύψος της αποστολής της και των περιστάσεων και θα αποδώσει τις ποινικές ευθύνες σε όλα τα φυσικά πρόσωπα, όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, για να βρει λύτρωση ο πόνος των γονέων και των συγγενών, για να δικαιωθούν οι ψυχές των αδικοχαμένων των Τεμπών.

Γιάννης Μητράκος