Κανένα έπαιξε ρόλο και δεν συγκίνησε τον κόσμο ούτε ο τίτλος, ούτε τα χρώματα ούτε  κανένα σύμβολο.

Φοβόταν τον πνιγμό  και ήθελε να πιαστεί από κάπου….

Μόνο το "ηθικό πλεονέκτημα" έπαιξε ρόλο...

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν το κόμμα που δεν είχε καμία σχέση με την καταρράκωση της ζωής των πολιτών και την καταστροφή της χώρας.

Και αυτό το "ηθικό πλεονέκτημα", που ήταν ένα πραγματικό πλεονέκτημα, το έκαψαν τα "ηθικολογούντα" στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ...

Η ακατάπαυστη αερολογία τους, η απραξία τους, οι ίντριγκές τους, η άρνηση ή και αποφυγή  τους να συγκρουστούν συνολικά αλλά και ατομικά (ο καθένας στον τομέα του) με τα μεγάλα συμφέροντα, η ενσωμάτωσή τους στο σύστημα με όχημα τον "δικαιωματισμό", την μετατροπή της φραξιονιστικής και παραγοντίστικης συμπεριφοράς σε "δημοκρατικό δικαίωμα για το οποίο έδωσε η αριστερά μεγάλους αγώνες" και την μετατροπή της πολιτικής παρουσίας σε επάγγελμα.

Το "έργο" που εξελίσσεται μπροστά μας, έχει όλα αυτά τα χαρακτηριστικά και το σενάριό του οδηγεί σε αυτό που σχεδίασε και επιθυμεί που θέλει το σύστημα εξουσίας.

Η δημιουργία ελεγχόμενου δικομματικού συστήματος με τον δεύτερο πόλο να βρίσκεται ακόμη στην φάση της δημιουργίας του, και με πολλές παράλληλες κινήσεις. Η απαξίωση και διάλυση του φορέα του πάλαι ποτέ "ηθικού πλεονεκτήματος"... του ΣΥΡΙΖΑ είναι μια από τις κινήσεις που προβλέπει το σχέδιο .

Και το μεγάλο κακό είναι ότι σ΄ αυτήν την πολύ κρίσιμη φάση, δεν υπάρχει ούτε ένα στέλεχος, που ο "λόγος του" να έχει πολιτική βάση δηλαδή, να δείχνει ότι μπορεί να υπερβεί αυτήν την κατάσταση και να προτείνει  μια οδό διαφυγής από αυτόν τον διαλυτικό ανεμοστρόβιλο.

Και η βάση του κόμματος; Ποιος είναι ο ρόλος της;

Η βάση που δήλωσε με πολύ ηχηρό τρόπο την παρουσία της πήρε μέρος στην διαδικασία εκλογής νέας ηγεσίας και συνέβαλε καθοριστικά στην μερική αποξήλωση τουλάχιστον της κομματικής νομεκλατούρας και του σάπιου γραφειοκρατικού μηχανισμού, βρίσκεται σε κατάσταση περιδίνησης.

Εγκλωβίστηκε  στην αναζήτηση του καλύτερου εκπροσώπου από όλους αυτούς που ο καθένας με τον τρόπο του και ο καθένας με τις ευθύνες του δημιουργούν αυτόν τον διαλυτικό στρόβιλο  έχει μπερδευτεί και δυσκολεύεται να ανοίξει η ίδια δρόμο διαφυγής.

Τι μπορεί λοιπόν να κάνει η βάση του κόμματος;

Να μιλήσει ευθέως για ευθύνες...

Για τις αιτίες της κατάρρευσης...

Για ότι έχει σχέση με την διακυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τις αιτίες της ήττας.

Τις ευθύνες της παραλυτικής και αποσυνθετικής πορείας του κόμματος και τις αιτίες της εκλογικής κατάρρευσης.

Την απώλεια των ριζοσπαστικών του χαρακτηριστικών, από την περίοδο διακυβέρνησης και μετέπειτα και την μετατροπή του από κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε κόμμα δικαιωματιστών και κόμμα του πολιτικού καθωσπρεπισμού.

Την αλλαγή των προτεραιοτήτων του.

Την άρνησή του να συγκρουστεί με τα μεγάλα συμφέροντα στο πεδίο της οικονομίας αυτά που οδήγησαν την χώρα στην χρεοκοπία και την καταστροφή της ζωής των πολιτών θέτοντας ως πρώτη προτεραιότητά του τα "δικαιώματα".

Με εξαίρεση την Υγεία, όπου εκτός από την αντιμετώπιση των συνεπειών της προηγούμενης πολιτικής λαίλαπας έγιναν και βήματα ανασυγκρότησής της, σχεδόν σε όλους τους άλλους τομείς, η παρέμβαση της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ προσανατολίζονταν μόνο στην αντιμετώπιση των συνεπειών αυτής της λαίλαπας.

Την άρνησή του να κάνει αλλαγές-τομές, στο "ταξικό κράτος".

Να συγκρουστεί με το "βαθύ κράτος", με τους μηχανισμούς διασύνδεσής του με τα μεγάλα συμφέροντα και με τις μαφιόζικες συγκροτήσεις σε κρίσιμα πόστα του κρατικού μηχανισμού.

Την φοβική και απολογητική του συμπεριφορά απέναντι σ΄ αυτούς τους μηχανισμούς και απέναντι στα ΜΜΕ. Και ως κυβέρνηση και ως αντιπολίτευση.

Φτάσαμε τώρα στο σημείο, δεκάδες προβεβλημένα στελέχη του να διαγκωνίζονται σ΄ αυτά τα ΜΜΕ, για το ποιος θα παίξει καλύτερα τον ρόλο που του έχουν ετοιμάσει.

Η λύση είναι, να δημιουργήσει η βάση τις απαιτούμενες αλλαγές τις οποίες μπορεί η ίδια να διαχειριστεί.

Παναγιώτης Κουμουνδούρος
Συντονιστής ΝΕ Λακωνίας του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ