Κι ενώ η κατάσταση είναι απολύτως ευνοϊκή για την Αντιπολίτευση η σφυγμομέτρηση δείχνει ότι αυτή τη μεγάλη κυβερνητική φθορά δεν την εισπράττουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης, τα οποία έχουν τα δικά τους χάλια! Η Αξιωματική Αντιπολίτευση (ΣΥΡΙΖΑ) πέφτει στην 5η θέση  (8,3%) πίσω από το ΠΑΣΟΚ  (11,7%), την Ελληνική Λύση (8,8%) και το ΚΚΕ (8,7%)! Ο από μηχανής Θεός έκανε το θαύμα του για την κυβέρνηση Μητσοτάκη που παρά την πτώση της «παίζει χωρίς αντίπαλο» ή μάλλον «παίζει με αντίπαλο τον κακό εαυτό της»!

Μα πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά, αφού στα δύο κόμματα της αντιπολίτευσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ), που «διεκδικούν» την κυβερνητική εξουσία, γίνεται ο κακός χαμός;

Στο ΣΥΡΙΖΑ τα στελέχη που αναδείχθηκαν στην περίοδο του Αλέξη Τσίπρα και ορισμένα έφτασαν και σε κυβερνητικά αξιώματα, «έχουν καβαλήσει το καλάμι» κατά το κοινώς λεγόμενο. Η αντίληψη που αποπνέουν είναι αυτή που κινείται στη λογική «ή εγώ ή κανένας άλλος»! Όλοι φερέλπιδες αρχηγοί! Κι ας έστειλε η βάση τρανταχτό μήνυμα στις δύο εκλογές για την ανάδειξη Προέδρου, ψηφίζοντας τον άγνωστο έως τότε Κασσελάκη, παρά το μειονέκτημα της σεξουαλικής του προτίμησης, την οποία ουδέποτε έκρυψε. Το μήνυμα της κάλπης ήταν σαφές και δυνατό: Προτιμάμε τον άγνωστο Κασσελάκη παρά αυτούς που μυρίζουν κομματική ναφθαλίνη!

Η εξέλιξη αυτή δεν άρεσε στους αντιπάλους του οι οποίοι καταπατώντας κάθε έννοια πολιτικής ηθικής αποχώρησαν ιδρύοντας νέο κόμμα (Νέα Αριστερά), παίρνοντας τις βουλευτικές έδρες που δεν τους ανήκαν και για τις οποίες είχαν υπογράψει σχετικό σύμφωνο παράδοσής τους στο κόμμα! Τώρα εισπράττουν τα επίχειρα της αποστασίας τους: απέτυχαν να εκλέξουν ευρωβουλευτή, όπως φιλοδοξούσαν, και το ποσοστό τους στην προαναφερόμενη δημοσκόπηση είναι μόλις 1,5%!   

Θα περίμενε κανείς ότι το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, μετά απ’ αυτή τη διάσπαση, θα ηρεμούσε και θα επικεντρωνόταν στην άσκηση σκληρής αλλά δημιουργικής αντιπολίτευσης. Δυστυχώς συνέβη το αντίθετο! Ενώ ο άπειρος πολιτικά Κασσελάκης «στρώθηκε στη δουλειά», μεγάλη μερίδα από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ άρχισαν με το «καλημέρα» να τον αμφισβητούν και να ζητούν την παραίτησή του. Αυτό είχε σαν συνέπεια την επάνοδο στην εσωστρέφεια που σημαίνει εγκατάλειψη της αντιπολίτευσης προς το  κυβερνών κόμμα! Το μόνο λάθος που μπορεί να καταλογίσει κάποιος στον Κασσελάκη είναι η αμερικανίζουσα προβολή του πλούτου και της σεξουαλικής του ιδιαιτερότητας, κάτι που έβλαψε και τον ίδιο και το κόμμα στο οποίο ηγείται. Οι αμφισβητίες του θα μπορούσαν να θέσουν αυτά τα ζητήματα ή και άλλα που τους ενοχλούν στα συλλογικά όργανα και να απαιτήσουν αλλαγές. Αντί γι’ αυτό συνέχισαν την τακτική του ροκανίσματος, περιμένοντας τη σίγουρη πτώση του Κασσελάκη και την ανάληψη της ηγεσίας απ’ αυτούς. Πολλοί πιστεύουν ότι όποιος και να διαδεχθεί τον Κασσελάκη, αν επιτύχουν το στόχο τους, θα υποστεί την ίδια ύπουλη, απαξιωτική και μικροκομματική υπονόμευση!

Εν κατακλείδι τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν απογοητεύσει οικτρά τη βάση και τους ψηφοφόρους του κόμματος και είναι πασιφανές ότι οσονούπω θα μείνουν αρχηγοί σε ένα κόμμα χωρίς μέλη και λαϊκή υποστήριξη.

Μια ανάλογη εικόνα, δυστυχώς, υπάρχει και στο ΠΑΣΟΚ όπου την αρχηγία τη διεκδικούν με φιλοδοξίες 7 υποψήφιοι, οι οποίοι όσο πλησιάζει η ημέρα των εσωκομματικών εκλογών τόσο διασταυρώνουν τα ξίφη τους, επιδιώκοντας την κομματική εξόντωση των αντιπάλων τους. Ποιος ξέρει τι θα γίνει μετά την εκλογή του νέου Προέδρου; Θα παραμείνουν στο κόμμα τους οι  «χαμένοι» ή θα ανοίξουν πανιά γι’ άλλες πολιτείες;

Γιάννης Μητράκος