Τις αντιλήψεις αυτές που εδράζονται στα φοβικά σύνδρομα του ανθρώπου τα οποία από καταβολής κόσμου είναι ισχυρά και πολλές φορές ανεξέλεγκτα, τις διατυπώνουν και άνθρωποι «καλών προθέσεων», συνήθως συντηρητικών πολιτικών πεποιθήσεων και άλλοι προερχόμενοι από το χώρο του χριστιανισμού αλλά και της αριστεράς, που αποτελεί την έκπληξη της εποχής μας!

Θεωρώ καλό όλοι μας να ενθυμόμαστε τη γενική εικόνα από την οποία ενισχύθηκε το κύμα της μετακίνησης πληθυσμών και οδήγησε σε τρομοκρατικές ακρότητες που διαψεύδουν το γεγονός ότι βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα και όχι στην ιστορική περίοδο της βαρβαρότητας.

Θυμόμαστε άραγε την απατηλή «αραβική άνοιξη», που υποκινήθηκε από τις ΗΠΑ και τους δυτικούς συμμάχους, με στόχο την κατάργηση των απολυταρχικών αραβικών καθεστώτων και την εδραίωση στις χώρες αυτές του δημοκρατικού πολιτεύματος; Ποιο ήταν το αποτέλεσμα των πολιτικών ανατροπών  στη Λιβύη, στην Αίγυπτο, στη Συρία, στο Ιράκ και αλλού; Αναρχία, εμφύλιος σπαραγμός, εθνοκαθάρσεις, θρησκευτικές διώξεις κλπ. Συνέπεια: μεγάλα τμήματα των πληθυσμών των χωρών αυτών να φύγουν κακήν κακώς από τον τόπο τους, εγκαταλείποντας περιουσίες, συγγενείς και φίλους, αναζητώντας σωτηρία και καλύτερη ζωή στη Δύση.

Όσον αφορά την Αφρική οι μετακινήσεις συνήθως γίνονται με το όραμα μιας καλύτερης ζωής μακριά από την αθλιότητα της φτώχειας, την πείνα και τις ασθένειες. Η δυτική αποικιοκρατία αφού ξεζούμισε τις αφρικανικές χώρες αποχώρησε αφήνοντας πίσω κατεστραμμένες χώρες, ανύπαρκτη οικονομία και ανάπτυξη, ανύπαρκτες κρατικές δομές υγείας και παιδείας και το χειρότερο το ζιζάνιο του εμφύλιου σπαραγμού που υπηρέτησε τη δυτική πολιτική του «διαίρει και βασίλευε».

Τώρα που η Δύση υφίσταται τις συνέπειες της αφροσύνης της και βλέπει να καταφτάνουν τα καραβάνια των απελπισμένων ανθρώπων, εξεγείρονται οι «καλοί» χριστιανοί, οι «γνήσιοι» πατριώτες, οι «καθαρόαιμοι» λευκοί και διαμαρτύρονται σε όλους τους τόνους γιατί οι χώρες τους «γέμισαν» μετανάστες «που απειλούν το δυτικό τρόπο ζωής, επιβουλεύονται τις αξίες και τα ιδανικά» και ζητούν να επιβάλλουν τα δικά τους πολιτιστικά και θρησκευτικά πιστεύω.      

Μέσα στις χιλιάδες χιλιάδων που κατακλύζουν τις ευρωπαϊκές χώρες, όπως είναι ευνόητο, παρεισφρύουν και τα ακραία στοιχεία ισλσμικών οργανώσεων που καταφεύγουν σε τρομοκρατικές ενέργειες υπηρετώντας την αυταπάτη της δικαίωσης και εκπλήρωσης των θεϊκών εντολών.

Αυτοί οι μεμονωμένοι τρομοκράτες με τα αθώα θύματα, που είναι αποτέλεσμα των εγκληματικών πράξεών τους, βάζουν βούτυρο στο ψωμί εκείνων που εμφορούνται από φασιστικές, ρατσιστικές και φονταμενταλιστικές θρησκευτικές αντιλήψεις, οι οποίοι ξεσηκώνουν τον κόσμο απαιτώντας δια της βίας να απομακρυνθούν όλοι οι πρόσφυγες και οι μετανάστες και να πάνε στις χώρες τους για να βρουν το βέβαιο θάνατο από τον  οποίο θέλησαν να ξεφύγουν!

Είναι ευτύχημα ότι σ’ αυτές τις φασιστικές προσπάθειες αντιδρά η μεγάλη πλειονότητα των δημοκρατικών πολιτών η οποία ορθώνει κοινωνικό ανάχωμα  στην ξενοφοβία, στον εθνοφυλετισμό, στο θρησκευτικό φανατισμό, όπως έγινε τελευταία στην Αγγλία.

Η Δημοκρατία πρέπει να βρει τρόπους για να αμυνθεί και να προστατεύσει τους αθώους ανθρώπους από τη βία, το μίσος και το φόβο. Οι τρομοκράτες με την αιματηρή τακτική τους σε αυτό «ποντάρουν», να στρέψουν τον ένα εναντίον του άλλου και να οδηγήσουν την κοινωνία μας στη βαρβαρότητα και την απανθρωπιά.

Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια για να κατορθώσουμε να εμποδίσουμε  τον υφέρποντα εκφασισμό της κοινωνίας μας που ορισμένοι τον παρουσιάζουν ως απάντηση και λύση στην τρομοκρατία. Η αλήθεια είναι πως αν η Δύση επιθυμεί να εκλείψουν οι αιτίες όλων αυτών των καταστάσεων θα πρέπει να εργαστεί ειλικρινά, συντονισμένα και με συνέπεια για να πάψουν οι εμφύλιοι πόλεμοι στις αραβικές χώρες, για να βοηθηθούν οι κάτοικοι να εγκαθιδρύσουν το πραγματικό δημοκρατικό πολίτευμα, για να υπάρξουν συνθήκες οικονομικής ανάπτυξης και δημιουργίας κρατικών δομών στην υπηρεσία του πολίτη. Τότε θα ανακοπούν οι μετακινήσεις και θα καταλαγιάσουν τα πάθη για να πάψουν οι βαρβαρότητες που εκθέτουν ανεπανόρθωτα τον ανθρώπινο πολιτισμό.

Γιάννης Μητράκος